Χριστουγεννιάτικο πρωτόκολλο (και πόσο βαριέσαι να το ακολουθήσεις και φέτος)
Χριστούγεννα. Η αγαπημένη γιορτή μικρών και μεγάλων και η ευκαιρία να τσακωθείς με όλο σου το σόι διά ασήμαντη αφορμή
Γράφει η Εύα Διαμαντή
Δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα, απλώς προτιμώ κότες, κουνέλια, κόκκινα αυγά και ζεστό καιρό. Αν κάτι πραγματικά εκτιμώ την περίοδο των γενεθλίων του Θεανθρώπου, είναι η άδειά μου, ο καναπές, οι πιτζάμες και η κουβέρτα μου. Και σχεδόν δεν τα χαίρομαι ποτέ όπως τα θέλω γιατί:
- Τα χριστουγεννιάτικα ψώνια
Θες να κοιμηθείς μέχρι τις 12. Αποκλείεται σου είπα – Αποκλείεται, σου λέω. Δεν μπορείς να κοιμηθείς μέχρι το μεσημέρι, γιατί είναι απαραίτητο να ξεποδαριαστείς στα μαγαζιά, ψάχνοντας για κάτι μικρό, καλόγουστο, που να ταιριάζει και λίγο με το σπίτι ή έστω με το προσωπικό γούστο του οικοδεσπότη και να είναι και σχετικά οικονομικό. Μεταξύ μας μιλάμε… σε αυτού του είδους τα ψώνια προσπαθείς να βγάλεις την υποχρέωση μη και σε πουν «γύφτο», όχι ότι σε πήρε ο πόνος να ξεπαραδιαστείς για τη γιορτή της αδερφής, της κοπέλας του αδερφού σου που σε κάλεσε στην γκαρσονιέρα της να πιείτε ζεστό κρασί με κανέλα και κουλουράκια.
- Οικογενειακά πειράματα ζαχαροπλαστικής
Μιας και ανέφερα τα κουλουράκια…το μυαλό μου πάει απευθείας στη μητέρα μου που είναι καταπληκτική μαγείρισσα μεν, αλλά στα γλυκά… προτιμούμε τους επαγγελματίες. Δεν είμαστε όλοι ζαχαροπλάστες, όμως η εμμονή ορισμένων να πειραματίζονται φτιάχνοντας κουραμπιεδάκια με τα οποία καταλήγεις να παίζεις τένις με το ντουβάρι στο τέλος, πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή.
- Τα πέρα και δώθε στα καλέσματα
Καλό είναι να κοινωνικοποιούμαστε και να μη βλέπουμε τους συγγενείς μόνο σε κηδείες, όμως το να μπεις στη διαδικασία να ψωνίσεις, να ντυθείς, να φτιαχτείς, να στολιστείς για να πας κάπου που ξέρεις ότι δεν έχεις και κάτι ιδιαίτερο να πεις (εκτός εάν είσαι ανύπαντρος/η που πάντα θα υπάρξει αφορμή για συζήτηση από τους άλλους), είναι μια διαδικασία επίπονη πνευματικά, χρονοβόρα και παντελώς τυπική. Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση του να έχεις συγγενείς που διηγούνται ωραίες ιστορίες.
- Τα εταιρικά πάρτι
Από πού ν’ αρχίσω; Τι να πρωτοσχολιάσω; Για τις Αμερικανιές έχω μιλήσει και στο παρελθόν, γι’ αυτό θα μπω κατευθείαν στο ζουμί. Πάρτι μεταξύ ανθρώπων που βλέπονται κάθε μέρα και που κατά 90% σιχαίνονται ο ένας τον άλλον, υποχρεώνονται από τη διοίκηση της εκάστοτε εταιρείας να παρευρεθούν στη χριστουγεννιάτικη φιέστα. Πέρα από τα κουτσομπολιά που θα κρατήσουν τα «πηγαδάκια» για όλη τη χρονιά, θα πετύχεις λογικά τον μεθυσμένο ρεσεψιονίστ να φοράει στέκα με ταράνδους στο κεφάλι του αφεντικού σου και να φυσάει την άχνη ζάχαρη στο φόρεμά σου. Τέλος, ένα εταιρικό πάρτι έχει πάει καλά, όταν σε βρίσκει την επομένη να χαχανίζεις στο τηλέφωνο με τον μέχρι πρότινος «ανταγωνιστή» σου. Κάτι που είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί…
- Η Ελληνίδα «σκλάβα» της κουζίνας
Η Ελληνίδα μάνα και νοικοκυρά έχει μια λίστα που δεν τελειώνει ποτέ. Αυτή του εορταστικού τραπεζιού. Γιατί άλλα θα φτιάξει την παραμονή, άλλα ανήμερα κι άλλα τη δεύτερη μέρα. Δεν πρέπει να φτιάξει και 2 σαλάτες για κάθε τραπέζι; Δεν πρέπει να πάρει και αρνί και κατσίκι και ρολό κοτόπουλο γιατί… πού να ξέρει τι τρώει ο καθένας; Και τι ορεκτικά θα φτιάξει; Και τι γλυκό θα βγάλει; Και πότε θα προλάβει να φτιάξει μαλλί; Και τι ώρα κλείνουν οι τράπεζες για να προλάβει να πάρει δάνειο για όλα αυτά;
- Το σκληροπυρηνικό – ροκ – ελληνικό τραπέζι
Όλα βαίνουν καλώς μέχρι το τρίτο ποτήρι κρασί. Το ελληνικό σόι, με το που καταναλώσει αλκοόλ, έχει την τάση να μετατρέπει το κέφι σε ακατάσχετη πολυλογία που μετατρέπεται σε παράπονο και μετά σε καβγά. Οι βασικοί λόγοι είναι πάντα δύο: Οι πολιτικές συζητήσεις και τα κληρονομικά. Εντάξει… και τα εμβόλια, αλλά ειδικά στα κληρονομικά μπορεί να είναι πιωμένοι, όμως θα θυμηθούν τον προπάππο που χώρισε άδικα τα οικόπεδα και κάτι γίδια στο χωριό, και να πώς ξεσπούν τα απωθημένα και καταλήγουν οι τυροκαυτερές πάνω στις τζαμαρίες…
- Η –σώνει και καλά– έξοδος με την παρέα
Χαθήκανε οι μέρες, μωρέ, να βγείτε σαν άνθρωποι με την ηρεμία σας, να καθίσετε στο τραπεζάκι σας, να γλιτώσετε και την κίνηση; Μου βγαίνετε όλοι άντε-άντε στις μπουζουκλερί και στα κλαμπ που γίνεται πατείς με – πατώ σε και παραπονιέστε που είστε σαν σαρδέλες με ένα ποτό στο χέρι, ενώ την ίδια στιγμή θα μπορούσατε να χαρτοπαίζετε σε φιλικά σπίτια, με τη μουσική που σας αρέσει, σε νορμάλ ένταση και να το ευχαριστηθείτε κιόλας!!!
Υ.Γ: Αστειεύομαι για όλα. Κοιτάξτε να ευχαριστηθείτε τις γιορτές, να τις περάσετε κάπου όμορφα και ζεστά, παρέα με όσους αγαπάτε και σας αγαπούν πραγματικά.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!