Το χρονικό της σύγχρονης τραγωδίας του ιταλικού ποδοσφαίρου…

Τoν περίμεναν για το πρωινό. Όπως τόσες άλλες φορές. Η μεγάλη αίθουσα του ξενοδοχείου «Là Di Moret» του Ούντινε ήταν έτοιμη, οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές ήταν ήδη εκεί.

Πρωί Κυριακής. Ώρα 09:25.

«Ποιος λείπει;»

«Ο Αστόρι»

«Λείπει ο Αστόρι; Είναι δυνατόν;»

Ήταν πάντα από τους πρώτους που άφηναν το δωμάτιό τους για το πρωινό. Ήταν ο αρχηγός, αυτός έπρεπε να περιμένει τους συμπαίκτες του για την «καλημέρα». Ήταν κάτι που έκανε βάσει των… καθηκόντων του.

Είχε και άλλο ένα προτέρημα. Κάποιοι συμπαίκτες του, βέβαια, τον κορόιδευαν, λες και ήταν κουσούρι: ήθελε πάντα να είναι συνεπής.

Έμενε μόνος του στο δωμάτιο. Στον πρώτο όροφο. Αριθμός 118. Ακριβώς πάνω από την πισίνα.

Ίσως να παρακοιμήθηκε. Δεν θα άρχιζαν το πρωινό χωρίς αυτόν. Ένας φυσικοθεραπευτές ανέλαβε να τον ξυπνήσει. Ανέβηκε στον πρώτο όροφο. Χτύπησε την πόρτα. Ξανά και ξανά.

Η απόλυτη ησυχία. Δεν ακουγόταν τίποτα στο δωμάτιο. Τον φώναξε.

«Ντάβιντε!».

Καμία αντίδραση. Καμία απάντηση. Κανένας ήχος.

Φώναξε ξανά.

«Ντάβιντε!».

Κατέβηκε έντρομος στην αίθουσα του πρωινού. Φώναξε τον γιατρό της ομάδας, μαζί πήγαν στη ρεσεψιόν και με έναν υπάλληλο του ξενοδοχείου, ο οποίος είχε δεύτερο κλειδί, ανέβηκαν στον πρώτο όροφο.

Μπήκαν στο δωμάτιο, τον είδαν ξαπλωμένο στο κρεβάτι, σκεπασμένο με τα σεντόνια.

Ο γιατρός δεν έκανε καμία προσπάθεια να τον επαναφέρει στη ζωή. Ήταν εμφανές ότι είχε αφήσει την τελευταία πνοή του μερικές ώρες πριν.

Ο γιατρός προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραιμία του. Κατεβαίνει στην αίθουσα του πρωινού και καλεί κοντά του τον προπονητή. Ο Στέφαν Πιόλι αντιλαμβάνεται πως κάτι δεν πηγαίνει καλά. Το ίδιο και κάποιοι ποδοσφαιριστές της Φιορεντίνα, οι οποίοι σηκώνονται έντρομοι από τις θέσεις τους.

Ο Πιόλι είναι σοκαρισμένος, δεν μπορεί να πιστέψει την τραγωδία, τρέχει στο δωμάτιο 118 με την ελπίδα να πρόκειται για ένα κακόγουστο, χοντροκομμένο αστείο. Μαζί του είναι ο γενικός αρχηγός των «βιόλα».

Στη θέα του άψυχου κορμιού του ποδοσφαιριστή του ο 52χρονος προπονητής σχεδόν καταρρέει. Οι υπόλοιποι παίκτες έχουν ήδη ενημερωθεί, τηλεφωνούν στις οικογένειές τους, ενώ ενημερώνονται και οι αδερφοί Ντέλα Βάλε και οι παράγοντες της ομάδας που έχουν μείνει στη Φλωρεντία.

Το Σάββατο στις 17:30 η αποστολή είχε προσγειωθεί στην Τεργέστη, μία ώρα μετά ήταν στο ξενοδοχείο, όλοι μαζί ήταν πρώτα το Λάτσιο – Γιουβέντους και αργότερα, μετά το βραδινό, το Νάπολι – Ρόμα.

Στις 23:30 του Σαββάτου, ο Αστόρι πήγε στο δωμάτιο του Μάρκο Σπορτιέλο για μια… κόντρα στο Play – Station και μισή ώρα αργότερα ήταν στο δωμάτιό του για να κοιμηθεί.

«Ξέχασε τα παπούτσια του στο δωμάτιό μου. Του έστειλα μήνυμα στο whats app και μου είπε ότι θα τα έπαιρνε το πρωί» είπε στην αστυνομία ο Σπορτιέλο.

Οι άνθρωποι της Φιορεντίνα είχαν την δύσκολη υποχρέωση να επικοινωνήσουν με την οικογένεια του Αστόρι και να ενημερώσουν για την ανείπωτη τραγωδία.

Τηλεφώνησαν στους γονείς του, ουδείς είχε το κουράγιο να μιλήσει με την σύζυγό του, η Φραντσέσκα ακόμα δεν ξέρει. Πρέπει, όμως, κάποιος να της το πει, σε λίγο θα αρχίσουν μεταδίδουν την είδηση τα ΜΜΕ.

Οι γονείς του, τα δύο αδέρφια του, ο Μάρκο και ο Μπρούνο, είναι αυτοί που ενημερώνουν την γυναίκα του. Της λένε ότι θα πάνε οδικώς στο Ούντινε για να παραλάβουν το πτώμα.

Η Φραντσέσκα θέλει να πάει μαζί τους, να είναι δίπλα του στο τελευταίο ταξίδι. Ναι, αλλά πρέπει να μείνει σπίτι με την μικρή.

Η Βιτόρια γιόρτασε μαζί με τον μπαμπά της, στις 18 Φεβρουαρίου, τα δεύτερα γενέθλιά της.

Θα μεγαλώσει χωρίς αυτόν. Θα μάθει γι’ αυτόν από όσα θα της πουν η μητέρα της, οι παππούδες, οι φίλοι.

Θα ακούσει από τη μαμά της τα όνειρά που έκανε με τον πατέρα της. Θα της πει πως γνωρίστηκαν το 2013 σε ένα πάρτι, πως γελούσε μαζί του ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι που τον αποκαλούσε «Γερμανό», πως ονειρεύονταν να μείνουν για πάντα στη Σαρδηνία, πως ήθελαν να ανοίξουν ένα παγωτατζίδικο δίπλα στη θάλασσα.