«Δεν μας ακούσατε και φτάσαμε εδώ»
«Τα λέγαμε αλλά δεν ακούγατε» λέει το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ αποδίδοντας ευθύνες για τον φόνο του Φύσσα και την γιγάντωση της Χ.Α. Από τα βέλη του δεν ξεφεύγει ούτε και η κυβέρνηση Παπαδήμου…
Σε ενημερωτικό σημείωμα της Ιπποκράτους σημειώνεται χαρακτηριστικά: «Από τις αρχές του 2012, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται σταθερά και εμφατικά στον κίνδυνο εκφασισμού της κοινωνίας και στην ανάγκη συγκρότησης συνταγματικού τόξου απέναντι στον νεοναζισμό, την ρατσιστική, κοινωνική και πολιτική βίας. Λίγους μήνες πριν την κατάθεση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε ομιλία του στο ΙΣΤΑΜΕ επισημαίνει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Έχει για μας πολύ μεγάλη σημασία να προβάλλουμε την ανάγκη συγκρότησης του συνταγματικού τόξου. Κι εδώ πρέπει να απαντήσουμε πράγματι στην ερώτηση: Είμαστε έτοιμοι για «εκπτώσεις» λόγω συγκυρίας;». «Να ψηφίσουμε μια ολοκληρωμένη αντιρατσιστική νομοθεσία, μια ολοκληρωμένη νομοθεσία κατά της βίας, που επαπειλεί και απαγγέλει ποινές, κύριες και παρεπόμενες, σε σχέση με τα πολιτικά δικαιώματα και θεωρεί ότι είναι αυξημένη η ποινική ευθύνη βουλευτών, ευρωβουλευτών και στελεχών ενός κόμματος που υποδύεται ότι λειτουργεί μέσα στο Κοινοβούλιο, ενώ στην πραγματικότητα τροφοδοτεί το φαινόμενο του «αντικοινοβουλευτικού Κοινοβουλίου» που ήταν το φαινόμενο που τελικά έριξε τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Το αντικοινοβουλευτικό Κοινοβούλιο του ’33 έριξε τελικά τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Γιατί όλα έγιναν ‘φυσιολογικά’».
«Χρειάζεται εσωτερική παρακολούθηση και κάθαρση της Αστυνομίας από την επιρροή της Χρυσής Αυγής. Χρειάζεται κινητοποίηση της Δικαιοσύνης σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή. Υπάρχει δικαστικός και εισαγγελικός ακτιβισμός για ένα σωρό πράγματα. Δεν εμφανίζεται ο ίδιος βαθμός ευαισθησίας και δραστηριοποίησης ή και υπερδραστηριοποίησης σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή. Χρειάζεται καθαρή θέση από μέρους της Εκκλησίας -και άλλων ανάλογων οντοτήτων- η οποία φαίνεται να διχάστηκε και αυτό είναι πολύ ευχάριστο και παρήγορο σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή».
«Μπορείς να αμφισβητήσεις τα πολιτικά κόμματα, μπορείς να αμφισβητήσεις τα πολιτικά πρόσωπα, μπορεί η κριτική σου να είναι έντονη, μπορεί να είναι αισθητικά ακραία, αλλά είναι νομίζω αυτό τελείως διαφορετικό από την αποδοχή του γελοίου ως φυσιολογικού (…) Γιατί το ακραίο όριο της απόρριψης των συμπεριφορών είναι τελικά αισθητικό. Και όμως τώρα κινδυνεύουμε να υποταχθούμε στη γοητεία της βίας, να υποταχθούμε στη γοητεία της υποταγής, δηλαδή μιας κοινωνικά και πολιτικά σαδομαζοχιστικής σχέσης, να υποταχθούμε στη γοητεία του führerprinzip, στη θαλπωρή μιας συλλογικής βίας κι ενός αυταρχικού κοινοτισμού, που στην πραγματικότητα δικαιολογεί πολιτικές σέκτες. Αλλά οι πολιτικές σέκτες είναι ένα βήμα πριν από μορφές απονενοημένης συλλογικής συμπεριφοράς, όπως συνήθως είναι οι συλλογικές αυτοκτονίες στις ακραίες σέκτες. Αυτό είναι το πρόβλημα και από αυτό πρέπει να προφυλαχθούμε».
«Το μεγάλο στοίχημα είναι το κράτος. Αυτό το περιβόητο κράτος που στο οποίο όλοι καταλογίζουν τα πάντα και από το οποίο όλοι περιμένουν τα πάντα, το κράτος που πρέπει να μικρύνει επιχειρηματικά αλλά να μεγαλώσει χρηματοοικονομικά μέσω του τραπεζικού συστήματος, το κράτος που ευθύνεται ως μεγάλος δημόσιος τομέας για τη δημοσιονομική κρίση αλλά που πρέπει να καλύψει όλες τις ανάγκες της κοινωνίας στο όνομα της δημοκρατικής πολιτείας. Αυτό το αντιφατικό κράτος που κατά περίπτωση μεγαλώνει και μικραίνει, αυτό το κράτος είναι που θα σώσει τη δημοκρατία».
Στο ίδιο πλαίσιο, τον περασμένο Ιούνιο και ενώ η Ν.Δ. έχει «παγώσει» το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο με το επιχείρημα ότι η υπάρχουσα νομοθεσία καλύπτει στο μεγαλύτερο μέρος της το σχέδιο νόμου που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, ο Ευ.Βενιζέλος σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη επανέρχεται στην πάγια θέση του ΠΑΣΟΚ, περί συγκρότησης συνταγματικού τόξου και προώθησης της αντιρατσιστικής νομοθεσίας:
«Για να συγκροτηθεί το συνταγματικό, τόξο με όλες τις πολιτικές δυνάμεις πλην Χρυσής Αυγής, πρέπει να καταλάβουν όσοι έχουν μείνει στην ασφάλεια της λεγόμενης αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης, ότι η αντιμνημονιακή αντιπολίτευση συνιστά στην πραγματικότητα το εύφορο έδαφος μέσα στο οποίο υπάρχει και γίνεται αποδεκτή η Χρυσή Αυγή. Προσέξτε τι έχουμε πάθει: Η νόθα διάκριση μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων, καλλιεργεί το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής και η παλαιοκομματική αντίληψη για τη διάκριση Δεξιάς-Αριστεράς απαγορεύει να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Γιατί η ελληνική Δεξιά νομίζει ανιστόρητα ότι πρέπει να κρατήσει δίαυλους επικοινωνίας με την ακραία Ακροδεξιά, δηλαδή με τους εκπροσώπους του ελληνικού ναζισμού. Αυτό είναι τεράστιο, καταλυτικό λάθος, που ελπίζω να διορθωθεί το ταχύτερο δυνατόν. Εμείς μένουμε σταθεροί στη γραμμή μας. Η πρωτοβουλία μας σε σχέση με το συνταγματικό τόξο, την αντιρατσιστική νομοθεσία και σε σχέση με τον στιγματισμό της Χρυσής Αυγής, είναι μία πρωτοβουλία που συνδέεται και με άλλες θεσμικές πρωτοβουλίες, που αφορούν το εκλογικό σύστημα, την αναθεώρηση του Συντάγματος, τη διαφάνεια στο ελληνικό πολιτικό σύστημα αλλά και στην ελληνική οικονομία».