Διαιτησία: Κάν’ το όπως η Κριστίν

Στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό συνδέουμε το όνομα Λαγκάρντ με την περίφημη λίστα, τον Παπακωνσταντίνου και την έρευνα που διεξάγεται από την Προανακριτική επιτροπή της Βουλής, την ίδια ώρα όμως όλος ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθεί τις εξελίξεις σε μια άλλη υπόθεση, όπου εμπλέκεται η κα Λαγκάρντ ως πρωταγωνίστρια αυτή τη φορά στο σκάνδαλο Ταπί – Credit Lyonnais.
Την περασμένη Πέμπτη 23 Μαΐου, η κα Λαγκάρντ παρουσιάστηκε για να καταθέσει σε δικαστήριο στη Γαλλία για την υπόθεση, όπου η εμπλοκή της είναι ότι την περίοδο που ήταν υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Σαρκοζί με δική της πρωτοβουλία παραπέμφθηκε σε διαιτησία η αντιδικία μεταξύ του επιχειρηματία κ. Ταπί και της τράπεζας, στην οποία διαδικασία δικαιώθηκε ο επιχειρηματίας και κατόπιν συμβιβασμού έλαβε ως αποζημίωση συνολικά ένα ποσό της τάξης των 400 εκατ. ευρώ.
Σημαντικές λεπτομέρειες της υπόθεσης:
1. Η παραπομπή της διαφοράς στη διαιτησία δεν ήταν υποχρεωτική, αλλά πρωτοβουλία των αντιδίκων κατόπιν παρέμβασης της κας Λαγκάρντ προς την κρατική τράπεζα Credit Agricole η οποία εν τω μεταξύ είχε εξαγοράσει τη Credit Lyonnais.
2. Πριν παραπεμφθεί το θέμα στη διαιτησία, η γαλλική Δικαιοσύνη (Ακυρωτικό Δικαστήριο) είχε δικαιώσει την Credit Lyonnais.
3. Τα χρήματα που έλαβε ο κ. Ταπί προήλθαν από την τσέπη των Γάλλων φορολογουμένων, αφού η τράπεζα τότε ήταν κρατική.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί πριν από λίγες μόλις εβδομάδες είχαμε δημοσιεύσει στην εφημερίδα μας ένα άρθρο για μια άλλη υπόθεση διαιτησίας που απασχολεί αυτή τη φορά την ελληνική δημοσιότητα, με τίτλο: «ΔΕΗ & ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ, Διαιτησία χωρίς… αγώνα».
Οι ομοιότητες με την υπόθεση Ταπί;
1. Και εδώ η παραπομπή σε διαιτησία δεν ήταν υποχρεωτική αλλά πρωτοβουλία των αντιδίκων, και αν δεν συναινούσε η ΔΕΗ στη διαδικασία αυτή, η διαφορά θα επιλυόταν κανονικά από τα τακτικά δικαστήρια.
2.    Και εδώ πριν υπάρξει για πρώτη φορά παραπομπή της διαφοράς ΔΕΗ – Αλουμίνιον στη διαιτησία, επί εποχής Αθανασόπουλου στο τιμόνι της ΔΕΗ, η ΔΕΗ είχε δικαιωθεί από τα δικαστήρια (απόφαση Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που δημοσιεύτηκε στις 06.03.2008).
3.    Τέλος, και εδώ αν υπάρξει «συμβιβασμός» (εντός ή εκτός εισαγωγικών) όπως συνέβη και τον Αύγουστο του 2010, οπότε και μειώθηκε από τη ΔΕΗ το χρέος της Αλουμίνιον κατά 25 εκατ. ευρώ, και πάλι τη σχετική επιβάρυνση θα την υποστεί ο Έλληνας φορολογούμενος.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί όπως αναφέραμε και στο προηγούμενο δημοσίευμά μας, η διαιτητική διαδικασία έχει πια καταστεί άνευ αντικειμένου, αφού όλα τα θέματα του ρυθμιστικού πλαισίου τα οποία αφορούν τόσο τη διαδικασία αυτοπρομήθειας της Αλουμίνιον όσο και την έκδοση της άδειας εμπορικής λειτουργίας του σταθμού συμπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας έχουν πια διευθετηθεί, όπως ακριβώς ζητούσε η Αλουμίνιον.
Παρεμπιπτόντως έχουμε και μια απορία που άπτεται του θέματος της διαιτησίας ΔΕΗ και Αλουμίνιον και των χρεών ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ της δεύτερης προς την πρώτη, τα οποία αρνείται να εξοφλήσει μέχρι να επιλυθεί η μεταξύ τους αντιδικία ως προς τον τρόπο τιμολόγησης. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, το Δ.Σ. της ΔΕΗ αποφάσισε σε προηγούμενη συνεδρίασή του να ζητήσει εγγύηση για την αποπληρωμή του παραπάνω ποσού έως ότου επιλυθεί η αντιδικία μεταξύ ΔΕΗ και Αλουμίνιον, είτε μέσω διαιτησίας είτε μέσω οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας. Επειδή λοιπόν πληθαίνουν οι αναφορές, ακόμη και από τον ίδιο τον κ. Μυτιληναίο, ότι αν δεν τον ικανοποιεί το αποτέλεσμα θα κλείσει πιθανότατα το μεγαλύτερο τμήμα του εργοστασίου (η ηλεκτρόλυση και το χυτήριο), μήπως θα πρέπει να προχωρήσει γρήγορα η εξασφάλιση αυτής της εγγύησης;
Και το ερώτημα όπως και οι απορίες αφορούν επίσης τη ΔΕΗ και τον πρόεδρό της Αρθούρο Ζερβό. Γιατί η πλευρά του Ομίλου Μυτιληναίου ως εμπορική επιχείρηση κοιτάζει το συμφέρον της. Η ΔΕΗ τι κοιτάζει;

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα