«Διάτρητα πορίσματα»

Δριμύ είναι το κατηγορώ του Άγγελου Φιλιππίδη κατά της επίκουρης εισαγγελέως διαφθοράς, Πόπης  Παπανδρέου, για τον τρόπο που διενήργησε την προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση. Στο υπόμνημα του βάλλει  ευθέως και κατά της Τράπεζας τη Ελλάδος για τα «διάτρητα» πορίσματα της αλλά και προσωπικά κατά του Διοικητή της , Γιώργου Προβόπουλου τον  οποίο  κατηγορεί για «παράνομη και αντιδεοντολιγκή συμπεριφορά».

Στο υπόμνημα του των  303 σελίδων  ο ελεύθερος πλέον με περιοριστικούς όρους, πρώην προέδρος  του Τ.Τ. Άγγελο Φιλιππίδης, χαρακτηριζει το σε βάρος του κατηγορητήριο «αυτουπονομευμένο»  εξαιτίας -όπως σημειώνει- «τραπεζικών και οικονομικών παραδοχών που αντιφάσκουν μεταξύ τους και έρχονται σε ευθεία αντίθεση με κρίσιμα έγγραφα τα οποία παραδέκτως και παρανόμως δεν βρίσκονται στη δικογραφία και προσκρούουν απόλυτα στα τραπεζοοικονομικά τραπεζικά δεδομένα κατά τη χορηγητική διαδικασία πιστώσεων, ιδία δε δανείων».

Ο Άγγελος Φιλιππίδης  δια του υπομνήματος του συνηγόρου του, Αθανάσιου Βαρλάμη, αναφέρεται σε όλα τα στάδια της περιπέτειας του, από το στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης κατά το οποίο δεν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις, ως και την επιστροφή του στην Ελλάδα , αλλά και τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης.

Μιλά  για :

« *Συλλήψεις «εντυπωσιασμού

*Άνευ προηγουμένου ανυπόστατη κατηγορία.

*Προσπάθεια να αποστερηθεί ως  πολίτης της χώρας του δικαιώματος του ακρόασης από τις αρχές. …ώστε πάσει δυνάμει και με κάθε διαδικασία  να συρθώ με ένταλμα σύλληψης ως κοινός εγκληματιίας και να δοθώ ως βορρά στην αδηφαγία των ΜΜΕ και στην

πολιτική εκμετάλλευση».

Αναφέρεται σε :

*Πρωτοφανή παράνομη και αντιδεοντολογική κίνηση του Δοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος , «ο οποίος ενώ εξελίσσετο πλέον η ποινική διαδικασία, κατέθεσε ουσιαστικά ως μάρτυρας υπερ  του εαυτού του στην Ελληνική Βουλή ενω σύμφωνα με το νόμο έπρεπε να εμφανισθεί  ενώπιον του ανακριτή για να εκθέσει τις απόψεις του».

*Υποστηρίζει ότι η προκαταρκτική εξέταση στηρίζεται μόνο σε μια επανάληψη στοιχείων εκ των πορισμάτων ελέγχου της Τραπέζης της Ελλάδος που περιέχουν «υποκειμενικές κρισιολογήσεις,ανεδαφικές για τον τραπεζικό,οικονομικό και συναλλακτικό χώρο ».

Επισημαίνει ότι «ουδέποτε κλήθηκα από την Τράπεζα της Ελλάδος πριν τη σύνταξη των επίμαχων πορισμάτων ‘ με αποτέλεσμα να ¨πυροδοτηθεί  η ποινική διαδικασία χωρίς ποτέ να έχει παρουσιαστεί με οιονδήποτςε τρόπο η δικιά μου πλευρά».

Αναφέρεται μάλιστα και στην επίσκεψη του τον Σεπτέβριο του 2013 στην Εισαγγελία όπου «συναντήθηκα με τις κυρίες Ράικου και Παπανδρέου από τις οποίες ζήτησα να κληθώ σε εξηγήσεις. Η απάντηση τους ήταν να αναμένω και ότι η εισαγγελία δεν κάνει συμφωνίες». Ειδικότερα ο κ. Φιλιππίδης, εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση στις εισαγγελείς κατά της διαφθοράς, ανέφερε χαρακτηριστικά τα εξής: «Έγινε προσπάθεια να αποστερηθώ ως πολίτης αυτής της χώρας του δικαιώματος μου ακροάσεως από τις αρχές κατ’ άρθρο 20 παρ 1Σ και περαιτέρω να μην εξεταστώ ως μάρτυρας ή ύποπτος κατα τη διαδικασία της προκαταρκτικής εξέτασης για τα υπό έλεγχο δάνεια του Τ.Τ., παρά το γεγονός ότι έκανα τα πάντα, τα οποία ηδυνάμην για να ακουστώ. Οι προσπάθειες μου δεν παρακάμφθηκαν απλώς, αλλά δύναμαι να πω ότι καταπατήθηκαν, προκειμένου πάσει δυνάμει και με κάθε διαδικασία να συρθώ με ένταλμα σύλληψης, ως κοινός εγκληματίας και να δοθώ ως βορρά στην αδηφαγία των ΜΜΕ και στην πολιτική εκμετάλλευση».

Τι λέει στο υπόμνημά του για τον Δημήτρη Κοντομηνά 

Αναφέρει χαρακτηριστικά στο απολογητικό του υπόνημα για το σκέλος της κατηγορίας που αφορά στον επιχειρηματία Δημήτρη Κοντομηνά:

«Η Τράπεζα ζήτησε και έλαβε την προσωπική εγγύηση του κ. ∆ημητρίου Κοντομηνά για το σύνολο της αξίας του ομολογιακού δανείου, η οποία κάθε άλλο παρά μηδενική εξασφαλιστική αξία έχει. Και τούτο διότι, ο ∆ημήτριος Κοντομηνάς συνυπογράφοντας το δάνειο της ∆ΕΜΚΟ ως εγγυητής δεσμεύτηκε ο ίδιος με την προσωπική του περιουσία έναντι της εκπλήρωσης της δανειακής υποχρέωσης της ∆ΕΜΚΟ και κατέστη ο ίδιος υποκείμενο ευθύνης έναντι του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Έτσι, στην υπέγγυα περιουσία του εν λόγω δανείου προσετέθη και ολόκληρη η προσωπική περιουσία του ∆. Κοντομηνά, η οποία ήταν ιδιαιτέρως σημαντική,όπως προέκυπτε από το Σημείωμα E9, που προσκομίστηκε στην Τράπεζα με αίτημα της τελευταίας, στο οποίο εμφανίζονται ακίνητα ελεύθερα βαρών στο Κολωνάκι και στη Βαρυμπόμπη, η δε η προσωπική του περιουσία κατά το χρόνο σύναψης του δανείου υπολογιζόταν στο ποσό των 170.000.000 ευρώ, υπερκαλύπτοντας την αξία του δανείου. Έτσι, ουδεμία σημασία έχει που αυτή η προσωπική εγγύηση δεν συνοδεύτηκε από εμπράγματες ασφάλειες, όπως αυθαίρετα καταλήγει το πόρισμα της κας Εισαγγελέως, αφού στην περίπτωση καταγγελίας του δανείου, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα είχε τη δυνατότητα να επιβάλλει μέτρα συντηρητικής κατάσχεσης σε όλη την ανωτέρω περιουσία, το ύψος της οποίας κάλυπτε υπέρ του δέοντος το ύψος του εκδοθέντος ομολογιακού δανείου. Τα δάνεια του εξυπηρετούνται.

Εν κατακλείδι, αναφέρω τα εξής: Η αρχή της ηθικής απόδειξης ακόμα και στο στάδιο της προδικασίας δεν σημαίνει αυθαίρετες και εκτός πραγματικότητας αιτιάσεις. Αν η ανακριτική αρχή, όπως και η εισαγγελική αρχή, η οποία προχώρησε σε σύνταξη πορίσματος, προδιαγράφοντας και προκαταλαμβάνοντας εν πολλοίς το ίδιο το περιεχόμενο της κατηγορίας, έχουν, όπως εν προκειμένω, να κάνουν με όλως τεχνικά ζητήματα, τα οποία άπτονται συγκεκριμένης επιστήμης και πρακτικής, οφείλουν να προσφύγουν στη βοήθεια ειδικών, τους οποίους προβλέπει το δίκαιό μας και δη στη διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης ή σε προσφυγή σε μάρτυρες ειδικών γνώσεων, οι οποίοι θα επεξηγούν τα δεδομένα. Όταν, μάλιστα, το εισαγγελικό πόρισμα και η κατηγορία, επαναλαμβάνω, παραγκωνίζουν την έγκριση του τιμήματος συμμετοχής στην Bestline ως ευλόγου από την Τράπεζα της Ελλάδος, την έγκριση κατ’ ουσία, κατά τα ανωτέρω των χορηγηθέντων δανείων, τότε με ποια θεμελίωση και με τη συνδρομή ποιας γνώσης και ποιας τεχνικής κατάρτισης προχωρούν πέραν αυτών; Πράγματι βρίσκομαι σε πλήρη αμηχανία να προσπαθώ να εξηγήσω το αυτονόητο για τον τραπεζικό χώρο ενώπιόν Σας, να εξηγήσω τι σημαίνει και τι υπαγορεύει στις Τράπεζες για παράδειγμα η ως άνω ΠΔΤΕ, η οποία ολότελα διαστρέφεται από το εισαγγελικό πόρισμα και το κατηγορητήριο, να εξηγήσω για παράδειγμα την απολύτως εγκεκριμένη μέθοδο αποτίμησης με την προεξόφληση χρηματικών ροών, να εξηγήσω τα δεδομένα της αγοράς πιστωτικών καρτών, όταν μου αποδίδεται ως δήθεν προκληθείσα από εμέ η διαχειριστική ζημία από την συμφωνία μετόχων και τη συμμετοχή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στην Bestline, η οποία αφορά στη διαχείριση μετά την αποχώρησή μου από την Τράπεζα και η οποία, μάλιστα, είναι ευθέως ανάλογη και αντίστοιχη με την πορεία της αγοράς πιστωτικών καρτών στην Ελλάδα, όπως εξελίχθηκε με την ενσκύψασα οικονομική κρίση. Δηλαδή, κατά κυριολεξία και κατά λογική προέκταση των ανωτέρω μου αποδίδεται η ίδια η οικονομική κρίση, καθώς παραγκωνίζονται πλήρως καθοριστικά συγκριτικά στοιχεία, όπως προκύπτουν από την συμπεριφορά των υπολοίπων Τραπεζών, καθώς και οι ίδιες οι πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος».

Για τα δάνεια στον επιχειρηματία Π. Ευθυμίου:

« Και στις τρεις περιπτώσεις των εταιρειών ALMONT, ASPEN και EKTASIS DEVELOPMENT οι χρηματοδοτήσεις συνοδεύτηκαν

από εμπράγματες εξασφαλίσεις επί των χρηματοδοτούμενων ακινήτων, εκχώρηση των δικαιωμάτων από ασφαλιστήρια συμβόλαια και εκχώρηση των αντίστοιχων μισθωμάτων. ∆ηλαδή το πλέγμα των εξασφαλίσεων, που ελήφθησαν, συνάδει με τη συνήθη πρακτική για αυτού του είδους τις χρηματοδοτήσεις. Οι προσωπικές εγγυήσεις των φορέων ζητούνται σε περιπτώσεις που η αξία του ακινήτου υπολείπεται του ύψους του δανείου, χωρίς αυτό να συνιστά κανόνα στην τραπεζική πρακτική. Στις υπό αξιολόγηση περιπτώσεις, η αξία των ακινήτων υπερκαλύπτει το ποσό της χρηματοδότησης, καθιστώντας ουσιαστικά τις προσωπικές εγγυήσεις μη απαραίτητες. Να τονισθεί ότι στην περίπτωση της χρηματοδότησης της εταιρείας EKTASIS DEVELOPMENT A.E. ελήφθη και η προσωπική εγγύηση του βασικού φορέα της εταιρείας κ. Παναγιώτη Ευθυμίου».

Για την εξαγορά της Bestline από το ΤΤ, o Αγγ. Φιλιππίδης, επισημαίνει: «Το ΤΤ απέκτησε συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας Bestline σε ποσοστό 50%, συμμετέχοντας στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με το ποσό των 18.900.000 ευρώ επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα με την υπογραφή του Ίδιωτικού Συμφωνητικού Χρήσης ∆ικτύου την επιστροφή του ποσού αυτού ως αμοιβή για τη χρήσ η του δικτύου του από την εταιρεία. Επομένως ουδεμία ζημία υπέστη, αλλά αντιθέτως απέκτησε το 50% των μετοχών της εταιρείας με μηδενικό κεφάλαιο».

«Συνοψίζοντας -τονίζει –  ουδεμία ζημία έχει υποστεί η τράπεζα διότι τα δάνεια είτε έχουν αποπληρωθεί στο σύνολό τους (περιπτώσεις ASPEN ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΑΕ για το δάνειο των 12.780.000 ευρώ και EKTASIS DEVELOPMENT SA για το δάνειο της που είχε ανέλθει στο ποσό των52.328.091 ευρώ) είτε εξυπηρετούνται κανονικά από τις εταιρείες Ομίλου Έλληνα (ΒΟΥΚΑΛΙΑ Α.Ε. και ΡΑΣΤΕΛΗΣ Α.Ε.), που εξαγόρασαν το σύνολο των μετοχών των εταιρειών ASPEN ΑΕ και ALMOND ΑΕ αντίστοιχα, ενώ η Τράπεζα ωφελήθηκε επί πλέον τους τόκους και τις προμήθειες έως ότου περιήλθαν αυτά στο σύνολό τους στις επιχειρήσεις του Ομίλου Έλληνα».

Το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων και τα «κόκκινα» δάνεια

Στο απολογητικό του υπόμνημα ο πρώην διευθύνων σύμβουλους του Τ.Τ. έκανε λόγο για την κατάσταση του χαρτοφυλακίου της τράπεζας αναφορικά με τα ελληνικά ομόλογα που είχε το ΤΤ στη κατοχή του και κυρίως τα όσα συνέβησαν μετά το haircut. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Φιλιππίδης:

«Το Τ.Τ. είχε πριν την ανάληψη των καθηκόντων μου μεγάλη θέση σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία με βάση τους κανόνες της Βασιλίας, έχουν μηδενικό ρίσκο…Στην πράξη όμως αποδείχτηκε ότι κάθε άλλο παρά μηδενικό ρίσκο είχαν από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων σε ποσοστό 80% της αξίας τους.

»Το ΤΤ είχε 6 δις ομόλογα, τα οποία με το κούρεμα θα οδηγούντο σε αξία 1,2 δις, οπότε το ΤΤ θα εξαφανιζόταν από το χάρτη του τραπεζικού συστήματος, ενώ σώθηκε με τη διασπορά του χαρτοφυλακίου…. Το κέρδος για το ΤΤ είναι 760 εκ. με την επενδυτική πολιτική που άσκησα.

»Η λήψη υπόψη μεταγενέστερων πραγματικών δεδομένων που εμφιλοχώρησαν μετά τη δανειοδότηση των εταιριών και τα οποία η Τράπεζα και η Επενδυτική επιτροπή δεν ήταν δυνατό να προβλέψει κατά το χρόνο παροχής της πίστωσης, όπως της πρωτοφανούς έκτασης και βάθους οικονομικής ύφεσης ή της κακής εξέλιξης της δανειοδοτηθείσας εταιρίας μετά τη δανειοδότηση και, μάλιστα σε χρόνο κατά τον οποίο είχα αποχωρήσει από τη διοίκηση του ΤΤ, είναι παντελώς ανεπίτρεπτη, καθώς ακυρώνει το ρόλο της τράπεζας ως ιδρύματος πιστοδοτικού, που αναλαμβάνει μια φύσει κινδυνώδη δραστηριότητα…

»Το γεγονός ότι κατηγορούμαι και ότι ποινικοποιήθηκε ως προϊόν απιστίας το σύνολο των «κόκκινων» δανείων που χορηγήθηκαν επί διοικήσεώς μου σημαίνει με άλλα λόγια ότι μου αποδίδεται ως κατηγορία κατ’ ουσία ότι ήμουν σε θέση δήθεν να προβλέψω την πρωτόγνωρη οικονομική κρίση και την πτώχευση του ελληνικού κράτους και ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό υπό αυτές τις συνθήκες η τράπεζα να έχει σήμερα μηδενικές επισφάλειες.

»Τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια του Τ.Τ. είναι 5% του συνόλου των δανειοδοτήσεων και όχι 33% όπως αναφέρει ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γεώργιος Προβόπουλος…και τούτο όταν η Εμπορική Τράπεζα, διοικητής της οποίας υπήρξε και ο Γ. Προβόπουλος είχε 33% (!!!) επισφάλειες επι του συνολικού χαρτοφυλακίου. Ο Γ. Προβόπουλος προκειμένου να διογκώσει το ποσοστό επισφαλειών προβαίνει σε αυθαίρετες συγκρίσεις μεταξύ ανόμοιων δεδομένων και προκαλεί εσκεμμένα σύγχυση.

»Ο Γ. Προβόπουλος μεθοδευμένα με τις μετά την παράνομη σύλληψή μου δηλώσεις του στη Βουλή σπέυδει να κατασκευάσει αναληθή εικόνα αναφερόμενος όχι στο σύνολο του δανειακού χαρτοφυλακίου του ΤΤ…αλλά αποσπασματικά μόνο στο επιχειρηματικό χαρτοφυλάκιο δανείων και μάλιστα μόνο του ιδιωτικού τομέα… Συγκρίνει έτσι ανόμοια μεγέθη και διογκώνει τεχνητά τα ποσοστά….

Ο Γ. Προβόπουλος δεν εξήγησε ποτέ γιατί το ΤΤ δεν χαρακτηρίστηκε συστημική τράπεζα. Η δε αναφορά στη μικρή κερδοφορία της δεκαετίας 2000-2010 είναι απαράδεκτη όταν ο κ. Διοικητής γνωρίζει ότι η υπέρογκη κερδοφορία των τραπεζών 2000-2010 βασίστηκε στην ανάληψη υψηλού ρίσκου μέσω τιτλοποιήσεων με αποτέλεσμα να δανείζουν σε ποσοστό 130%-160% των καταθέσεων. Η πολιτική αυτή μπορεί να έδωσε υψηλά μερίσματα στους μετόχοτς, αποσταθεροποίησε όμως το τραπεζικό σύστημα. Και το χειρότερο είναι ότι όταν οι ανωτέρω τιτλοποιήσεις έπρεπε να ανανεωθούν, κατέρρευσε το σύστημα αυτό και οι μέτοχοι που είχαν απολαύσει το κέρδος του ρίσκου με τα υψηλά μερίσματα δεν υπήρχαν πουθενά για να κάνουν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Άκοπα και ανέξοδα, επομένως, το κέρδος έμεινε στους μετόχους, ενώ η ζημιά των Τραπεζών διαχύθηκε στο σύνολο των φορολογουμένων πολιτών, οι οποίοι επωμίστηκαν το βάρος των ανακεφαλαιοποιήσεων, οι διοικούντες παρέμειναν στην θέση τους, εγώ δε ενοχοποιούμαι ως εχθρός του συστήματος αυτού.

»Για τα ομολογιακά δάνεια ακολουθήθηκαν όλες οι συνήθεις και προβλεπόμενες εσωτερικές διαδικασίες του Τ.Τ….Επι π[ροεδρίας μου χορηγήθηκαν με ομόφωνες αποφάσεις 22 ομολογιακά δάνεια συνολικού ύψους 1,2 δις ευρώ και το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος αυτών αποπληρώθηκαν ή αποπληρώνονται…

Κατηγορείται οριζόντια το Τ.Τ. και μόνον το Τ.Τ. για δάνεια τα οποία έχει δώσει σε διαφορετικές εταιρίες, οι οποίες και προγενέστερα και μεταγενέστερα πήραν δάνεια και από άλλες τράπεζες, όπως για παράδειγμα ο όμιλος ALAPIS, ο οποίος πήρε και άδεια από την ίδια την ΤτΕ να διαχειριστεί το υπέρογκο ποσό των 2 δις καταθέσεων.

Η κατηγορία όχι απλά απαξιώνει αλλά στην ουσία χαρακτηρίζει παράνομη και μη αποδεκτή όλη την τραπεζική θεωρία και πρακτική (!!) και δη τις εξασφαλίσεις της προσωπικής εγγύησης, της ενεχυρίασης μετοχών κλπ, που ζητούνται καθημερινά από το σύνολο του τραπεζικού συστήματος.

ΓΙΑ ALAPIS αναφέρει:

Είναι ένας από τους ισχυρότερους φαρμακευτικούς ομίλους στην Ελλάδα με αύξηση πωλήσεων 157% μεταξύ 07 και 08 και η χρηματοδότηση βασίστηκε στη δυνατότητα να αποπληρώσει το δανεισμό. Διαθέτει 217,5 εκ. ευρώ στο τέλος του 08, ποσό ικανό για την εξυπηρέτηση του δανεισμού της και την αποπληρωμή του.

Ο Όμιλος έχει αποδεδειγμένη εμπειρία στην εξαγορά επιχειρήσεων…αγνοώντας το ιστορικό των πετυχημένων μέχρι το χρόνο χορήγησης του δανείου εξαγορών, για την τεκμηρίωση της κατηγορίας καθιστά τούτο παντελώς αβάσιμο και διάτρητο.

Καταλυτικό στοιχείο της πλήρους ανεπάρκειας των διαλαμβανόμενων στο κατηγορητήριο για τη στοιχειοθέτηση απιστίας είναι το γεγονός ότι λίγους μήνες μετά τη δανειοδότηση της ALAPIS, η οποία κατά το κατηγορητήριο είναι συμφερόντων του Λ. Λαυρεντιάδη, ο τελευταίος αποκτά το Δεκέμβριο του 2009 το 33% των μετοχών της τράπεζας PROTON BANKμε εγκριτική πράξη της ΤτΕ την 10/03/2010. Δηλαδλή, η ίδια η ΤτΕ ως ασκούσα την εποπτεία του τραπεζικού συστήματος αξιολόγησε το Λ. Λαυρεντιάδη ως αξιόπιστο και φερέγγυο (περιουσιακά και προσωπικά) επιχειρηματία και ενέκρινε τη μεταβίβαση σε αυτόν, από την τράπεζα Πειραιώς των άνω μετοχών της τράπεζας PROTON έξι σχεδόν μήνες μετά τη δανειοδότηση.