Έφυγαν από το Ολύμπικο οι φίλοι της Ρεάλ

Η Ρεάλ Μαδρίτης μπορεί να νίκησε 2-0 τη Ρόμα στο “Ολίμπικο”, αλλά στις εξέδρες του σταδίου αναδύθηκε το ναζιστικό πρόσωπο μιας αξιοσημείωτης μερίδας οπαδών των Πρωταθλητών Ευρώπης. Οι Ultras Sur, οι οποίοι αποτελούσαν τον πιο ισχυρό πυρήνα των οπαδών της ομάδας και που έχουν αποκλειστεί από το “Σαντιάγκο Μπερναμπέου”, βρέθηκαν στο στάδιο της Ρώμης.

Πώς τα κατάφεραν αυτό παρά την απαγόρευση διάθεσης εισιτηρίων από Ρεάλ και Ρόμα; Από οργανωμένους οπαδούς της Λάτσιο, με τους οποίους συνδέονται με ιδεολογικές καταβολές. Το… κενό των Ultras Sur μετά τον αποκλεισμό τους από τα εντός των συνόρων παιχνίδια της “Βασίλισσας” επιχείρησε να… καλύψει ένας άλλος σύνδεσμος, η Primavera Blanca, με συνέπεια να εξελιχθεί σε… θανάσιμο εχθρό των αποκλεισμένων οπαδών.

Και οι δύο σύνδεσμοι βρέθηκαν στις εξέδρες του Ολίμπικο, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει εμφύλιος. Η αστυνομία έπρεπε να βρει λύση, καθώς οι Ultras Sur δεν γινόταν να καθίσουν ούτε μαζί με τους οπαδούς της Ρόμα, ούτε μαζί με τους υπόλοιπους οπαδούς της Ρεάλ, τους οποίους απειλούσαν όλη τη μέρα στην ιταλική πρωτεύουσα.

Για τον λόγο αυτόν, σχηματίστηκε μια ξεχωριστή ζώνη, στο πάνω διάζωμα και διαγώνια από τους φιλάθλους της Ρεάλ, όπου κάθισαν οι Ultras Sur και πιθανότατα και ορισμένοι φίλαθλοι της Λάτσιο, έτοιμοι για οποιαδήποτε φασαρία με εκείνους της Ρόμα. Ένας φίλος της Ρεάλ εξιστόρησε όσα βίωσε στο γήπεδο:

“Ακριβώς στις 21:01 τοπική ώρα ή αλλιώς ένα λεπτό μετά από τη σέντρα, δεχθήκαμε ένα μήνυμα από τον επικεφαλής της ζώνης μας ότι ένα άλλο fan club, φίλοι της Primavera Blanca, έφυγαν ήδη από το γήπεδο. Μετά από μερικά μηνύματα στο WhatsApp, μας είπαν να κρύψουμε όλα όσα μπορούσαν να μας ταυτοποιήσουν ως μέλη της Primavera Blanca και να φύγουμε αμέσως από το γήπεδο. Είχαμε επίσης ένα τεράστιο πανό και μας είπαν να επιχειρήσουμε να το πάρουμε μαζί μας μόνο αν δεν μας δουν με αυτό.

Το γκρουπ που έφυγε από το γήπεδο πριν από εμάς το έκανε επειδή οι Ultras Sur τους απειλούσαν ευθέως και να είστε σίγουροι ότι θα τους είχαν ακολουθήσει, αν τους είχαν αναγνωρίσει. Το ίδιο και με εμάς. Αν δεν φεύγαμε από το γήπεδο στο 20ό λεπτό του αγώνα και δεν κρύβαμε όλα τα αντικείμενα με τα οποία θα μπορούσαν να μας ταυτοποιήσουν ως μέλη της Primavera Blanca, δεν θα έγραφα αυτό το κείμενο από το γραφείο μου, αλλά από ένα νοσοκομείο ή ακόμα χειρότερα…”.