Εκπρόσωποι κρατών-μελών της UNESCO, συζητούν για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς

Οι τοποθετήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, της Λίνας Μενδώνη και της Γενικής Διευθύντριας του οργανισμού

Από Ε.Δ. 18:45 - 17/11/2022 Τελευταία Ενημέρωση 18:37 - 17/11/2022

Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για την πολιτιστική και τη φυσική κληρονομιά από δύο σύγχρονα φαινόμενα, την κλιματική κρίση και τον υπερτουρισμό, αποτελούν τους βασικούς θεματικούς άξονες του Συνεδρίου με τίτλο «Next 50: The Future of World Heritage in Challenging Times. Enhancing Resilience and Sustainability», που διοργανώνεται, σήμερα και αύριο, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την ιστορική υπογραφή της Σύμβασης της UNESCO για την Προστασία της Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς.

Από το πρωί, ο ιστορικός τόπος των Δελφών έχει καταστεί το επίκεντρο του διεθνούς διαλόγου σχετικά με την προστασία των πολιτιστικών θησαυρών του παρελθόντος, θέμα που απασχολεί έντονα την Ελλάδα, όπως με έμφαση υπογράμμισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης που έδωσε το παρών στην έναρξη του συνεδρίου: «Στην Ελλάδα, από τότε που η κυβέρνησή μας ανέλαβε τα ηνία, έχουμε θέσει ως απόλυτη προτεραιότητα την καταπολέμηση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης και τις δράσεις για την αντιστροφή τους. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα διαθέτει αυτόνομο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, το οποίο, σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού, έχει αναλάβει την προστασία των μνημείων μας από τις απειλές που αντιμετωπίζουν» εξήγησε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε αναφερόμενος στις δυσμενείς συνέπειες που μπορεί να έχει ο υπερτουρισμός στα πολιτιστικά μνημεία: «Αν θέλουμε να προστατεύσουμε αυτά τα τόσο πολύτιμα μνημεία, να φροντίσουμε να τα κληροδοτήσουμε στην επόμενη γενιά, πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρόκληση πάρα πολύ σοβαρά. Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι η κακή διαχείριση της πρόσβασης μπορεί μόνο να βλάψει τα αγαπημένα μας μνημεία, αλλά μπορεί επίσης να έχει κοινωνικό αντίκτυπο στους ανθρώπους που ζουν γύρω τους. Μπορεί να βλάψει τις υποδομές στις οποίες βασίζονται και μπορεί να υποβαθμίσει τα εύθραυστα οικοσυστήματα, αποστερώντας την άγρια ζωή από το φυσικό της περιβάλλον».

Στον υψηλό συμβολισμό αλλά και στην ουσιαστική βαρύτητα της επετειακής αυτής συνάντησης, στην οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι των κρατών – μελών της σημαίνουσας Σύμβασης της UNESCO, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη: «Ευκαιρία και καθήκον μας είναι να αξιολογήσουμε και να κεφαλαιοποιήσουμε τη γνώση και την εμπειρία που αποκτήθηκε, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι το πλαίσιο, οι στόχοι και οι πολιτικές εφαρμογής της Σύμβασης και των εργαλείων της, όπως ο Κατάλογος Παγκόσμιας Κληρονομιάς, παραμένουν ισχυρά, επίκαιρα και αντιπροσωπευτικά, με ισότιμη και ισόρροπη παρουσίαση όλων των πολιτισμών και όλων των γεωγραφικών περιοχών του πλανήτη» επισήμανε η υπουργός και συμπλήρωσε αναφερόμενη στις νέες απειλές που έχουν προκύψει: «Τις τελευταίες δεκαετίες οι διεθνείς συνθήκες έχουν διαφοροποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να καθίσταται αναγκαίο η UNESCO και τα κράτη-μέλη να επανεκτιμήσουν και να αναπροσαρμόσουν την κοινή τους στρατηγική με γνώμονα τις τρέχουσες και μελλοντικές απειλές και ευκαιρίες. Η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή εξελίσσεται ταχύτατα σε κρίση και εκθέτει την ανθρωπότητα σε πολλούς και αυξανόμενους περιβαλλοντικούς κινδύνους, οι οποίοι απειλούν άμεσα και έμμεσα, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ολόκληρο το σύνθετο φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον. Η φυσική και εννοιολογική ακεραιότητα της πολιτιστικής κληρονομιάς, ωστόσο, κινδυνεύει σε αυξανόμενο βαθμό με αλλοίωση, και εξαιτίας της συχνά αλόγιστης και χωρίς σχέδιο και μέτρο εκμετάλλευσής της στο πλαίσιο της τουριστικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Το φαινόμενο του υπερτουρισμού σε προβεβλημένους και δημοφιλείς πολιτιστικούς προορισμούς, και κατ’ εξοχήν σε μνημεία και χώρους Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, αποτελεί αυξανόμενη απειλή για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά τους. Η επαρκής, αποτελεσματική και βιώσιμη στρατηγική ή πολιτική για τη μακροπρόθεσμη βιώσιμη διαχείριση και ανάπτυξη των υλικών και άυλων αγαθών του Πολιτισμού, απαιτεί ολοκληρωμένα σχέδια βιώσιμης διαχείρισης, βασισμένα στην ολιστική και ισόρροπη θεώρηση και αντιμετώπιση του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Αυτή την πολιτική προωθεί ενεργά η Ελλάδα από το 2019 μέσω της διεθνούς απήχησης πρωτοβουλίας της για στρατηγική σύμπραξη, ώστε να καταστεί δυνατή η συλλογική κινητοποίηση σε σχέση με την κλιματική κρίση και την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά».

Delfoi_-_Unesco_-_Synedrio_3 — Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη με την Γενική Διευθύντρια της UNESCO Audrey Azoulay

Η Γενική Διευθύντρια της UNESCO Audrey Azoulay, αφού ευχαρίστησε θερμά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Λίνα Μενδώνη για την άρτια διοργάνωση του συνεδρίου, ανα;φέρθηκε στις τρεις νέες προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν: «Υπάρχουν κράτη μέλη που δεν έχουν εντάξει κανένα μνημείο στον κατάλογο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Αυτό συμβαίνει κυρίως στην Αφρική, όπου 12 κράτη μέλη δεν έχουν κανένα μνημείο στον κατάλογο. Σε αυτά τα κράτη μέλη θα παράσχουμε τεχνική υποστήριξη, προκειμένου να μπορέσουν να υποβάλουν τουλάχιστον μία υποψηφιότητα μέχρι το 2030.

Η δεύτερη πρόκληση είναι να συνεχίσουμε το έργο μας σε επίπεδο προστασίας της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, να την κατανοήσουμε καλύτερα και να τη μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές. Η τρίτη πρόκληση σχετίζεται με το ζήτημα της προστασίας καθώς το περιβαλλοντικό αλλά και το τουριστικό αποτύπωμα είναι πολύ έντονο με αποτέλεσμα πολλά μνημεία να έχουν θιγεί. Θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι υπάρχουν σημαντικές πτυχές που επηρεάζουν και την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Η απειλή αυτή είναι εδώ και είναι μία πραγματικότητα. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες προκειμένου με αποτελεσματικό τρόπο να μπορέσουμε να προστατεύσουμε το αποτύπωμα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς γιατί το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο. Ευχαριστώ πολύ την Ελλάδα που μας φιλοξενεί εδώ στους Δελφούς, την πόλη των Μαντείων».

Να σημειωθεί πως η Σύμβαση για την Προστασία της Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς, που υπεγράφη το 1972, στοΠαρίσι, αποτελεί το πλέον διαδεδομένο διεθνές νομικό κείμενο, το οποίο διαμορφώθηκε μέσα από τους θεσμούς και τις διαδικασίες που προβλέπονται σ αυτό, αξιοποιώντας τη διεθνή εμπειρία η οποία συνιστά τη κοινή αντίληψη για το περιεχόμενο της προστασίας της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς. Παράλληλα, η Σύμβαση έχει συμβάλει καθοριστικά στην καθιέρωση υψηλών προδιαγραφών για την προστασία και διατήρηση της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, επιδεικνύοντας ιδιαίτερη δυναμική, καθώς και τη δυνατότητα για τη διαρκή προσαρμογή της αντίληψης για την έννοια της προστασίας, στις εκάστοτε συνθήκες.