ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΑ: Ο «προφήτης» Σαμαράς και τα 6 μίλια

Το μεσημέρι της 1ης Δεκεμβρίου του 2019 ο Αντώνης Σαμαράς ανέβαινε στο βήμα του 13ου συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας. Σε μία θερμή υποδοχή που έγινε θερμότερη όταν κατέβηκε από το πόντιουμ ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος αφιέρωσε σημαντικό μέρος της ομιλίας του στο ζήτημα του μεταναστευτικού και της Συμφωνία των Πρεσπών.

Για επίλογο εκείνης της ομιλίας άφησε, όπως είπε χαρακτηριστικά, λίγα –αλλά προφητικά λέμε εμείς– λόγια για τα ελληνοτουρκικά. «Δεν είναι “φαιδρότητες” οι κινήσεις της Τουρκίας στην περιοχή. Είναι ευθεία απειλή!» είπε ο Μεσσήνιος πολιτικός και άρχισε να απαριθμεί:

«Στη Θράκη κλιμακώνουν τις προκλήσεις, ενώ ταυτόχρονα στέλνουν μιλιούνια λαθρομεταναστών και από τον Έβρο. Σε ολόκληρο το Αιγαίο, καταθέτουν χάρτες στον ΟΗΕ που αμφισβητούν ευθέως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Φτάσανε να συνάπτουν συμφωνίες για την ΑΟΖ της Κρήτης, με μιαν σκιώδη κυβέρνηση της Λιβύης (…). Προσέξτε: δεν μιλάνε πια για νοτίως του Καστελόριζου. Μιλάνε για ανατολικά και νοτίως της Κρήτης.

»Αυτά μόνο τις τελευταίες μέρες. Και συνεχίζουν, βέβαια, τις ασφυκτικές πιέσεις σε ολόκληρη τη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Προσοχή: χρειάζεται νέα πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Εμείς ανοίξαμε τον δρόμο νέων συμμαχιών – και με το Ισραήλ και με την Αίγυπτο. Πάντως, η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, από μόνη της, δεν αρκεί. Και κινήσεις κατευνασμού, δεν ωφελούν!».

Σε ούτε 150 λέξεις ο προ… Χριστού «προφήτης» Σαμαράς κατάφερε εκείνη την ημέρα να συμπυκνώσει όλη την ουσία του νεοθωμανικού τουρκικού επεκτατισμού αλλά και την ανάγκη σχεδιασμού ενός νέου «πρωτοκόλλου» αντιμετώπισης του εθνικού κινδύνου. Και επειδή ο πρώην πρωθυπουργός δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, υπογράμμισε ότι η πολιτική του κατευνασμού αποθρασύνει τους σφετεριστές των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ η μόνιμη επίκληση εκ μέρους της χώρας μας των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου είναι μεν εύλογη αλλά από μόνη της δεν φέρνει τα ποθητά αποτελέσματα.

Ίσως, τελικά, γι’ αυτό να μην «αρέσει» σε κάποιους ο πρώην πρωθυπουργός. Επειδή έχει την κακή συνήθεια να θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων, αλλά και να απαντά στα διλήμματα αντί να τα αποφεύγει. Και μπροστά σε ένα τέτοιο δίλημμα πιθανότατα θα βρεθεί σύντομα η χώρα.

Διότι, αν η αφιονισμένη τουρκική ηγεσία αποφασίσει λ.χ. να «τρυπήσει» στο Αιγαίο, όχι εντός των 6 μιλίων που είναι τα εθνικά χωρικά ύδατα της Ελλάδας, αλλά έξω από αυτά και μέχρι τα 12 μίλια όπου η χώρα μας έχει μεν το δικαίωμα αλλά δεν ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα, τότε τι θα κάνει η Αθήνα; Θα τορπιλίσει τα τουρκικά σκάφη, όταν τα άγνωστα προς το παρόν όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην ανατολική Μεσόγειο νομιμοποιούν έμμεσα τις γεωτρητικές προθέσεις της Άγκυρας;

Το ξέρει ο Αντώνης Σαμαράς, το ξέρουν και οι υπόλοιποι ότι σε μία τέτοια εξέλιξη η Ελλάδα θα είναι μόνη περιμένοντας καλοθελητές και επιδιαιτητές. Γι’ αυτό και ο πρώην πρωθυπουργός επιμένει σε μια καινούργια start up πολιτική απέναντι στην Τουρκία, ώστε τα διλήμματα να περάσουν στην άλλη όχθη του Αιγαίου.

Αλλά είπαμε, όσο χρήσιμος κι αν είναι ο Μεσσήνιος, άλλο τόσο «επικίνδυνος» είναι για κάποιους. Και ως τέτοιος επιχειρείται να βγει από το κάδρο, ανεξάρτητα με το αν έτσι θα απομειωθεί το εθνικό κεφάλαιο.