«Εμβόλιο» για τους ανεμβολίαστους και η επικίνδυνη υγειονομική καραμπόλα!

Η ανάσχεση του ρυθμού των εμβολιασμών δίνει στον ιό έναν ζωτικό χρόνο να «επιζήσει» συνεχώς μεταλλασσόμενος, με με ό,τι αυτό συνεπάγεται για ένα επόμενο σφοδρό κύμα της πανδημίας

Το «εμβόλιο» που θα… προστατεύσει τους ανεμβολίαστους πολίτες από τους ενδοιασμούς τους και θα τους οδηγήσει στα εμβολιαστικά κέντρα το γρηγορότερο δυνατό αναζητά αγωνιωδώς η κυβέρνηση.

Δυστυχώς, όμως, λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Κι αυτό παρά τους επιστήμονες που σχεδόν κυριολεκτικά φωνάζουν στις δημόσιες τοποθετήσεις τους ότι ο κίνδυνος των παρενεργειών είναι αμελέτητος (σ.σ. ειδικά σε σχέση με το υγειονομικό όφελος) και ότι από τον Σεπτέμβριο εκείνοι που θα εισάγονται με COVID-19 στα νοσοκομεία κι ακόμη περισσότερο που θα απαιτείται γι’ αυτούς διασωλήνωση στις ΜΕΘ θα είναι σχεδόν αποκλειστικά όσοι δεν έχουν θωρακιστεί κατά του φονικού κορωνοϊού με κάποιο από τα εμβολιαστικά σχήματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα στατιστικά δεδομένα των υγειονομικών αρχών που αφορούν τον ρυθμό των εμβολιασμών προκύπτει ότι στη διάρκεια των τελευταίων δύο εβδομάδων πραγματοποιούνταν κατά μέσο όρο κάτι περισσότερο από 97.000 εμβολιασμοί ανά 24ωρο (σε 6ήμερη βάση), όταν ο σχετικός προγραμματισμός προέβλεπε περί τις 105.000 με 110.000 εμβολιασμούς.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στο ίδιο εξεταζόενο 12ήμερο αθροιστικά «χάθηκαν» πάνω από 100.000-120.000 εμβολιασμοί. Αποτέλεσμα; Υπάρχει αξιοσημείωτη ανάσχεση στο επιδιωκόμενο χτίσιμο του επιθυμητού ποσοστού ανοσίας στον γενικό πληθυσμό.

Αν, λοιπόν, ο υφιστάμενος ρυθμός εμβολιασμών δεν επιταχυνθεί, τότε εκτιμάται ότι μέχρι να εκπνεύσει ο τρέχων μήνας οι πλήρως εμβολιασμένοι δεν θα ξεπερνούν το 25%.

Η απροθυμία, οι μεταλλάξεις και το επόμενο κύμα

Η απροθυμία όχι λίγων πολιτών να εμβολιαστούν δημιουργεί –σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς– μία άλλη επικίνδυνη υγειονομική καραμπόλα. Εξηγούν συγκεκριμένα οι επιστήμονες ότι σε τέτοιες πανδημικές κρίσεις όπως αυτή που βιώνουμε απαιτείται ένα ακαριαίο και κάθετο «φρενάρισμα» της διασποράς του ιού στην κοινότητα, κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω του μαζικού εμβολιασμού του πληθυσμού.

Αντιθέτως, σε περιπτώσεις που είτε υπάρχει κωλυσιεργία των αρμόδιων αρχών είτε ο πληθυσμός δεν σπεύδει να θωρακιστεί εμβολιαστικά (σ.σ. όπως στην περίπτωση της Ελλάδας) δίνεται στον ιό ένας κρίσιμος χρόνος να κυκλοφορήσει με μεγαλύτερη ευκολία στην κοινότητα και να «επιζήσει» συνεχώς μεταλλασσόμενος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για ένα επόμενο σφοδρό κύμα της πανδημίας.

Υπό αυτό το πρίσμα δεν μοιάζει τυχαίο ότι στην τελευταία γονιδιωματική ανάλυση που διενεργήθηκε από το Εθνικό Δίκτυο Γονιδιωματικής Επιτήρησης για τις μεταλλάξεις του SARS-CoV-2 και αφορούσε την περίοδο από 29 Μαρτίου έως 28 Απριλίου 2021, ελέγχθηκαν 1.058 δείγματα, εκ τω οποίων αναδείχθηκαν συνολικά 752 δείγματα με στελέχη μεταλλάξεων ειδικού ενδιαφέροντος (Variants Of Concern – VOC) και 245 δείγματα με στελέχη υπό διερεύνηση (Variants Under Investigation – VUI). Σημειώνεται ότι από τα 752 δείγματα με στελέχη μεταλλάξεων ειδικού ενδιαφέροντος, τα σκήπτρα κρατά η βρετανική μετάλλαξη (749 δείγματα), ενώ μόλις 3 αφορούσαν τη νοτιοαφρικανική μετάλλαξη.

Ν.ΤΣ.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα