ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ: Πολλές οι δεσμεύσεις, σημαντικές οι υλοποιήσεις (και κάποια ψιλοφάλτσα)
Μία πρώτη αποτίμηση των πρώτων 30 ημερών μετά από την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από την Νέα Δημοκρατία
Τριάντα τέσσερις ημέρες «γαλάζιας» διακυβέρνησης συμπληρώνονται σήμερα Σάββατο και, παρά το γεγονός ότι είναι ελάχιστος ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει από την 7η Ιουλίου για να κριθούν τα όποια κυβερνητικά πεπραγμένα, η απόπειρα δεν είναι παράλογη δεδομένων των εντυπώσεων που έχει κλέψει τουλάχιστον επικοινωνιακά η ενός μήνα και κάτι πρωθυπουργία Μητσοτάκη.
Του Δημήτρη Τζιβελέκη
Ακόμη και μεταξύ ψηφοφόρων που στις πρόσφατες εθνικές εκλογές δεν έριξαν τον «οβολό» τους στην κάλπη της Νέας Δημοκρατίας η αίσθηση που επικρατεί είναι ότι η κυβερνητική μηχανή είναι επαρκώς κουρδισμένη και διακρίνεται –προς ώρας, πάντα– για το «τρέξιμο» που… τρώνε οι υπουργοί, για τη νομοθετική απαρχή ριζικών αλλά και μεγαλεπήβολων (βλ. δίπλα ρεπορτάζ για το «επιτελικό κράτος») μεταρρυθμίσεων, αλλά και την προσήλωση ότι το παραγόμενο πολιτικό έργο πρέπει να γίνεται άμεσα ορατό από την κοινωνία. Ειδικά το τελευταίο επιδιώχτηκε τόσο στην περίπτωση της μείωσης του ΕΝΦΙΑ μεσοσταθμικά κατά 22% για όλους και το άνοιγμα της ρύθμισης των 120 δόσεων με περισσότερους ωφελημένους, όσο και στην περίπτωση της πύκνωσης των περιπόλων της ΕΛ.ΑΣ. σε κεντρικά σημεία τη πρωτεύουσας, γεγονός ευδιάκριτο από τους πολίτες.
«Λίγα λόγια, πολλή δουλειά»
Με βασικό σύνθημα «λίγα λόγια, πολλή δουλειά» αλλά και γνώση της πραγματικότητας ότι η κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία δεν θα είχε την πατροπαράδοτη περίοδο χάριτος, από την οδό Πειραιώς επιχειρήθηκε να ξεκινήσουν οι αλλαγές από το ίδιο το «σπίτι» της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλο από το Υπουργικό Συμβούλιο. Μόνο τυχαίο δεν ήταν ότι επιβλήθηκαν αυστηροί περιορισμοί σε όλους τους πρωθυπουργικούς συνεργάτες, αλλά και σειρά ασυμβίβαστων που τέθηκαν στους «γαλάζιους» υπουργούς και υφυπουργούς. Απαγορεύτηκε, για παράδειγμα, η πρόσληψη συγγενών πρώτου και δεύτερου βαθμού, ενώ απαγορευτικό ισχύει και για σύναψη οποιασδήποτε σύμβασης με τον δημόσιο τομέα από συζύγους και παιδιά κυβερνητικών στελεχών. Ακόμη και η προσπάθεια κάποιων –κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ– να βάλουν στο στόχαστρο τη σύζυγο του πρωθυπουργού, Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη, με αφορμή ότι η εταιρεία της, η Zeus+Δione, επιλέχθηκε για να επιμεληθεί την ενδυμασία των εργαζομένων της Λυρικής Σκηνής, έπεσε αμέσως στο κενό αφού όπως απάντησε η ίδια στους επικριτές της το εν λόγω πρότζεκτ είναι χορηγία προς την ΕΛΣ, που μάλιστα εγκρίθηκε τον Μάρτιο του 2019 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ!
Κράτος φιλικό για τους πολλούς
Την ίδια ώρα, με στόχο τη δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών, οι γενικές γραμματείες των υπουργείων μειώνονται από 93 σε 60, ενώ μειωμένος θα είναι και ο αριθμός των μετακλητών υπαλλήλων. Η προσπάθεια είναι όχι απλώς ο πρωθυπουργός να κάνει πολύ περισσότερες παρεμβάσεις και να έχει έναν αυξημένο ρόλο στη λειτουργία και των υπουργείων, αλλά και επί της ουσίας ο κυβερνητικός σχεδιασμός να περνάει και από το πρωθυπουργικό γραφείο με τυπικούς θεσμικούς όρους. Όπως είπε, άλλωστε, την περασμένη Τρίτη στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, βασικός στόχος είναι να γίνει το κράτος φιλικό για τους πολλούς.
Αυτό αποτυπώνει λίγο-πολύ την προσπάθεια να διαμορφωθεί ένα επιτελικό κέντρο γύρω από το πρωθυπουργικό γραφείο, τους υπουργούς Επικρατείας και τις γραμματείες που αναφέρονται στον πρωθυπουργικό. Αυτό δείχνει η επιλογή να υπάρχει ειδικό πληροφοριακό σύστημα, το οποίο σε πραγματικό χρόνο θα παρακολουθεί βήμα-βήμα και με βάση μετρήσιμους στόχους το κυβερνητικό έργο.
Σε αυτό παραπέμπει και η αναβάθμιση του Υπουργικού Συμβουλίου, άρα και της συζήτησης και παρακολούθησης του κυβερνητικού έργου από ένα όργανο στο οποίο προεδρεύει ο πρωθυπουργός. Και αυτό βέβαια εκφράζουν, σε συμβολικό επίπεδο, οι συσκέψεις υπό την προεδρία του πρωθυπουργού.
Αν κάναμε μια αναλογία με τον χώρο των επιχειρήσεων, που άλλωστε είναι προσφιλής στην κυβέρνηση και δεν το κρύβει, έχουμε να κάνουμε με ένα πρότυπο «προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου» που έχει διαρκή και συνεχή παρακολούθηση όλων των τομέων και των πτυχών μιας επιχείρησης και δεν περιορίζεται απλώς στις «επίσημες» ενημερώσεις που φτάνουν σε αυτόν, αλλά επιδιώκει να αποκτήσει και άμεση γνώση των ζητημάτων και των προβλημάτων.
Στόχος προφανώς να δοθεί η εικόνα ότι η κυβέρνηση έχει κέντρο και ότι οι υπουργοί δεν είναι συνεργαζόμενοι φεουδάρχες, αλλά τμήματα μίας συνολικής πολιτικής διαδικασίας. Αποτέλεσμα; Από τα πρώτα κιόλας 24ωρα μπήκε στο επίκεντρο της κυβερνητικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας η προώθηση τελματωμένων project όπως το Ελληνικό. Επίσης, παρά την επικοινωνιακή προσπάθεια –κυρίως προεκλογικά– του ΣΥΡΙΖΑ να ταυτίσει τη Ν.Δ. με απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, η νέα κυβερνητική πλέον «γαλάζια» πλειοψηφία φροντίζει να επιμείνει στην επίσπευση προσλήψεων σε τομείς του κράτους που πάσχουν από λειψανδρία.
Ταυτόχρονα, δόθηκε αμέσως έμφαση στα ζητήματα της καταπολέμησης της ανομίας (π.χ. πανεπιστημιακό άσυλο) αλλά και της άμεσης αντιμετώπισης μεγάλων θεμάτων από τον κρατικό μηχανισμό (π.χ. θεομηνιών), επιδιώκοντας να αποδείξει ότι το κράτος είναι δίπλα στον πολίτη, ανά την επικράτεια.
Οι (λίγες) στραβοτιμονιές
Γράφαμε και την προηγούμενη εβδομάδα στο κεντρικό άρθρο της «Α» ότι σε ένα καινούργιο κυβερνητικό σχήμα που από το ντεμπούτο του επεδίωξε να πιάσει από τον… λαιμό τα προβλήματα, δεν θα αργούσαν τα τετ-α-κε έστω κι από κεκτημένη ταχύτητα. Τέτοιες στραβοτιμονιές έκαναν για παράδειγμα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, που από το βήμα του πρόσφατου εν Αθήναις συνεδρίου του Economist προσπάθησαν να αμβλύνουν τις γωνίες της Συμφωνία των Πρεσπών –έστω και αν στη συνέχεια ανασκεύασαν τα λεγόμενά τους–, με αποτέλεσμα να χρειαστεί η δυναμική παρέμβαση του πρωθυπουργού, για να ξεκαθαριστούν από πλευράς κυβέρνησης όλα τα περί «Συμφωνίας Πρεσπών» και φυσικά τη στάση που θα τηρήσει η κυβέρνηση στη συνέχεια. Στη λίστα με τις στραβοτιμονιές συμπεριλαμβάνεται και ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Κώστας Α. Καραμανλής, που χαρακτήρισε «απόβρασμα» της κοινωνίας όποιον μπαίνει χωρίς εισιτήριο στο Μετρό!
Όπως και να έχει, αυτές οι περιπτώσεις είναι ελάχιστες για να αμαυρώσουν τη μέχρι τώρα κυβερνητική εικόνα. Το θέμα είναι ότι όλα θα κριθούν από την αποτελεσματικότητα στην παραγωγή του κυβερνητικού έργου, αλλά και από τον ίδιο τον κακό εαυτό κάθε κυβέρνησης που μπορεί να αφεθεί στο μεθύσι της αυτοδυναμίας και να ξεχάσει την ουσία…