ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΣΑΒΟΥΣΟΓΛΟΥ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ: Στην ίδια φάρσα θεατές;

Για τα δεδομένα ενός τυπικού ελληνικού χειμώνα η 7η και η 8η Δεκεμβρίου του 2017 ήταν ένα κρύο αλλά ηλιόλουστο διήμερο. «Ήλιος με δόντια», όπως θα την περιέγραφε η λαϊκή ντοπιολαλιά. Μόνο που τα δόντια δεν τα είχε βγάλει ο λαμπρότερος αστέρας του ηλιακού μας συστήματος, αλλά ο υψηλός προσκεκλημένος τού τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, που είχε επισκεφθεί πρώτα την Αθήνα και στη συνέχεια πετάχτηκε μέχρι τη Θράκη.

Η ΑΠΟΨΗ

Οι συστάσεις μάλλον είναι περιττές. Ο μουσαφίρης –για να το πούμε και στη γλώσσα του– δεν ήταν άλλος από τον Πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ερντογάν επισκεπτόταν τη χώρα μας. Κατήγαγε ωστόσο μία άλλη «θεσμική» πρωτιά. Όπως τον Μάιο του 2004 ήταν ο πρώτος Τούρκος πρωθυπουργός που επισκέφθηκε επίσημα την Ελλάδα από το 1988 και ο πρώτος που είδε τους μουσουλμάνους της Θράκης από το 1952, έτσι το 2017 ο «Σουλτάνος» έγινε και ο πρώτος Πρόεδρος της Τουρκίας που επισκεπτόταν τη χώρα μας 65 χρόνια μετά τον Τζελάλ Μπαγιάρ, τον Τούρκο Πρόεδρο που επί θητείας του έλαβε χώρα το ανθελληνικό πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955.

Όλος ο ντουνιάς –κι αυτό τουρκικό γλωσσικό δάνειο– μπορεί να ξεχάσει εκείνη την επίσκεψη, όχι όμως ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Τσίπρα, ο Γιάννης Αμανατίδης.

Κι αυτό διότι η τσάρκα Ερντογάν στην Κομοτηνή εξελίχθηκε σε διπλωματικό επεισόδιο, με διάφορους κλακαδόρους, fake μουφτήδες και αυθόρμητους χειροκροτητές να τον υποδέχονται ως ηγέτη τους. Μάλιστα, το ρεπορτάζ της εποχής λέει πως όταν ο Ερντογάν επισκέφτηκε ένα σχολείο στην Κομοτηνή και ζήτησε ένα μικρόφωνο για να μιλήσει στους μαθητές, ο τότε ΥΦ.ΕΞ., Γ. Αμανατίδης, έπαθε απανωτά… εγκεφαλικά λέγοντάς του χαρακτηριστικά: «Άλλα έχουμε συμφωνήσει, κ. Πρόεδρε».

Την Κυριακή το παραπάνω έργο θα ξαναπαιχτεί στη Θράκη, αφού θα καταφτάσει εκεί ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Το τι έχει συμφωνηθεί είναι θολό, καθώς κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία –ο Ιησούς και ο… Αλλάχ να την κάνουν– «ιδιωτική» επίσκεψη, ενώ υπάρχει και μία διαφορά που έχει τη σημασία της.

Ότι, παρά την περί του αντιθέτου ελληνική παράκληση, η επίσκεψη Τσαβούσογλου στη Θράκη θα προηγηθεί και δεν θα έπεται ως είθισται των επίσημων επαφών του Τούρκου ΥΠ.ΕΞ. στην Αθήνα. Αυτό, όμως, πρακτικά σημαίνει ότι ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας θα μπορέσει να κάνει πρώτα το σόου του στην ευαίσθητη περιοχή και θα περιμένει χαμογελαστός την Ελλάδα να απαντήσει χρεώνοντάς της και τη νέα όξυνση.

Ίσως τελικά αυτή να είναι η άτυπη ρεβάνς που επιζητεί η Άγκυρα, αλλά είτε επισυμβεί είτε όχι η ουσία των πραγμάτων δεν αλλάζει. Ότι δηλαδή η διευρυμένη ατζέντα των τουρκικών παράνομων διεκδικήσεων είναι η Θράκη και η αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης.

Φυσικά, όταν αυτά τα προέβλεπε με ακρίβεια ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ήταν ο «αντιδραστικός του χωριού», ενώ τώρα που οι εξελίξεις τον επιβεβαιώνουν είναι απλώς… Σάββατο! Ωστόσο ο Μεσσήνιος δεν έλεγε μόνο αυτά. Υπογράμμιζε τη φαρσοκωμωδία να μην μπορεί η Ε.Ε. να υπερασπιστεί δύο κράτη-μέλη της (την Ελλάδα και την Κύπρο) από τις απειλές μιας τρίτης χώρας. Κι έχει μεγαλύτερη αξία η επισήμανσή του, δεδομένου ότι την Πέμπτη είχαμε τα σαραντάχρονα από την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Μια «οικογένεια» που, εντέλει, με μεγάλη ευκολία κάνει πράξη την οργή της ενάντια σε αυταρχικά καθεστώτα τύπου Λουκασένκο, αλλά όταν πρόκειται για τον χαϊδεμένο γείτονα που δεν τον λες και απαύγασμα δημοκρατικότητας, κάνει τα στραβά μάτια και τον καλοδέχεται στο τραπέζι.

Τι θα γινόταν, αν…

Για να μην έχουν καμία αμφιβολία οι πασιφιστές για τις πραγματικές προθέσεις των γειτόνων, όσο εμείς διατηρούμε ως κόρη οφθαλμού τη διαλλακτικότητα στις σχέσεις μας μαζί τους, την ίδια στιγμή τα γεράκια της Άγκυρας αναγγέλλουν μεγάλη ναυτική άσκηση στο Αιγαίο και μελλοντικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο και νοτίως της Κρήτης.

Κατά τα άλλα η επανέναρξη των διερευνητικών επαφών υποτίθεται ότι έγινε όταν η Τουρκία εγκατέλειψε (;) τις πολεμικές απειλές της προς Ελλάδα, ενώ τώρα η Ελλάδα ως γνήσια «κόρη» του Ξένιου Δία αρνείται –ως όφειλε!!!– να απαγορεύσει στους Τούρκους διπλωμάτες (σ.σ. προ μηνός πήγε στη Θράκη ο μόνιμος υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας) να σουλατσάρουν στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ επικράτεια και να υποδαυλίζουν ανερυθρίαστα επικίνδυνα θέματα «εθνικών μειονοτήτων» που δήθεν καταπιέζονται.

Σε όσους, μάλιστα, επιμένουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αξιώσει μία τέτοια απαγόρευση θα πρέπει να εξηγήσουν από που τεκμαίρεται η σιγουριά τους, απαντώντας όμως ταυτόχρονα σε ένα θεωρητικό μεν αλλά άκρως αποκαλυπτικό υποθετικό σενάριο:

-Τι θα συνέβαινε αν πήγαινε ένας Έλληνας αξιωματούχος πήγαινε στα παραλιακά θέρετρα της Μικράς Ασίας και απευθυνόταν στους κατοίκους ως ηγέτης των Ελλήνων που κάποτε εκδιώχθηκαν από τα πατρογονικά τους;

-Ή τι θα συνέβαινε αν ο ίδιος αξιωματούχος πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη να… μοστραριστεί  ως εθνοτικός εκπρόσωπος των Ελλήνων που παρέμειναν στην Πόλη μετά τους διωγμούς.

Πιθανολογούμε ότι θα είχε την ίδια… δημοκρατική τύχη με αυτήν οποιουδήποτε αξιωματούχου, Έλληνα, Γερμανού, Ιταλού ή Γάλλου που θα έκανε το απονενοημένο διάβημα να επισκεφθεί π.χ. το Ντιγιαρμπακίρ της Τουρκίας και θα αποτολμούσε να αποκαλέσει δημοσίως τους κάτοικους της περιοχής όχι Τούρκους αλλά Κούρδους.

Επομένως αυτά τα περί «ιδιωτικής επίσκεψης» στην Θράκη του «φίλου Μεβλούτ» όπως αρέσκεται να αποκαλεί τον Τούρκο ομόλογό του ο κ. Δένδιας δεν αντέχουν σε ρεαλιστική κριτική. Ευτυχώς να λέμε, πάντως, που δεν είναι μόνο η «Α» να εκφράζει τις παραπάνω αντιρρήσεις.

Τους ίδιους συλλογισμούς και ενστάσεις εκφράζουν κι άλλοι αρθρογράφοι όπως ο Θανάσης Κ. που σε πρόσφατο εκτενές σχόλιό του στο dailypost.gr με τίτλο «Έρχεται να προκαλέσει (με… «ιδιωτική επίσκεψη»)!» καταπιάνεται με την εν γένει φοβική αμηχανία της ελληνικής διπλωματίας απέναντι στον νέο-οθωμανικό αναθεωρητισμό της Άγκυρας.