Επιχείρηση «πράσινος φοίνικας»

 Και μετράει τα κύματα που σταματημό δεν έχουν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, βλέποντας τον πολιτικό χρόνο να τελειώνει και τον ίδιο να μην έχει ρόλο την επόμενη ημέρα. Το μέλλον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ (και φυσικά του ίδιου του κόμματος) είναι ιδιαιτέρως γκρίζο και δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται πως μόνη σανίδα σωτηρίας πια είναι η συνεργασία με τη Ν.Δ.

Όσο και αν προσπαθεί ο Πάρις Κουκουλόπουλος να λειτουργήσει ως βαλβίδα αποσυμπίεσης της κοινοβουλευτικής οργής του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα μοιάζει με καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Ο κόσμος δεν δίνει συγχωροχάρτι και οι επιλογές της ηγεσίας μόνο σε καλό δεν βγάζουν μακροπρόθεσμα. Επιπλέον οι βουλευτές (όπως η Θ. Τζάκρη μεσοβδόμαδα) έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής και το ατύχημα παραμονεύει στη γωνία.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως κρύβεται στην επόμενη ημέρα από το «ατύχημα», καθώς τότε θεωρείται βέβαιο πως το μόνο που μένει είναι η προσφυγή στις κάλπες. Και τότε τι;

Αυτό το «τι» είναι που πονοκεφαλιάζει τον Ευ. Βενιζέλο. Οι πιο αισιόδοξοι στο ΠΑΣΟΚ δεν περιμένουν ποσοστό μεγαλύτερο του 7%. Μόνο που αν επαληθευτούν, τότε σημαίνει πως ο Ευ. Βενιζέλος δεν θα έχει καταφέρει να διατηρήσει ούτε τα ιδιαιτέρως χαμηλά ποσοστά που άφησε πίσω του ο Γιώργος Παπανδρέου και κατά συνέπεια πολύ δύσκολα θα μπορεί να παραμείνει στο κόμμα.

Εγκλωβισμένοι…

Σε καμία περίπτωση στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να ελπίζουν σε κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταφέρει να τερματίσει πρώτο. Στην καλύτερη περίπτωση θα πρέπει απλά να παρέχουν τη στήριξή τους χωρίς άλλες αξιώσεις. Εναλλακτικά, απλά θα κατηγορηθούν για καρεκλοκενταυρισμό και προσκόλληση στην εξουσία. Εν ολίγοις, από τον ΣΥΡΙΖΑ θα χρησιμοποιήσουν όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ πριν από περίπου ένα χρόνο.

Ακόμα και σήμερα όμως στο άλλοτε κραταιό κόμμα είναι εγκλωβισμένοι. Διεκδικώντας επί της ουσίας από την ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων με τη Νέα Δημοκρατία (το κέντρο και η Αριστερά ανήκει εν πολλοίς στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ), είναι πολύ δύσκολο να διαφοροποιηθούν από την ακολουθούμενη μέχρι σήμερα πολιτική. Πόσω μάλλον όταν πρόσφατα τα έπαιξαν όλα για όλα αναλαμβάνοντας και κυβερνητικές θέσεις.

Με τη ΔΗΜΑΡ να έχει κλείσει οριστικά κάθε παράθυρο συνεργασίας (και να κατευθύνεται προς τον φυσικό της χώρο της Αριστεράς) και τον ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικεί και το τελευταίο κομμάτι από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, στη Χαριλάου Τρικούπη γίνεται ημέρα με την ημέρα αντιληπτό ότι δεν έχουν ίσως και λόγο ύπαρξης!

Ευελιξία σήμερα δεν μπορεί να υπάρξει όσο τουλάχιστον βρίσκονται στην κυβέρνηση, καθώς προτεραιότητα είναι να αποφύγουν τους τριγμούς και τις αντιδράσεις από τα επιβεβλημένα νέα μέτρα που βρίσκονται καθ’ οδόν.

Προς το παρόν, η προσπάθεια που καταβάλλεται, λαμβάνοντας υπόψη τον κυβερνητικό ρόλο του ΠΑΣΟΚ, είναι να επισημαίνονται εγκαίρως τα «φάουλ» από την πλευρά της Ν.Δ., ενώ ήδη καταγεγραμμένο είναι το πνεύμα κατευνασμού για όσα πρόκειται να συμβούν, που επιχειρεί να εμφυσήσει στους βουλευτές της η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη.

Ωστόσο, τα αποτελέσματα της απόπειρας εκτόνωσης των επιφυλάξεων των «πράσινων» βουλευτών κρίνονται μάλλον άκαρπα, αφού εκφράστηκαν κιόλας οι πρώτες φωνές αμφισβήτησης και άρνησης έγκρισης μέτρων που θα συνεχίζουν τη λιτότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι δηλώσεις του βουλευτή Ιωαννίνων, Μιχάλη Κασσή, ο οποίος υποστήριξε ότι η επέκταση της εισφοράς αλληλεγγύης συνιστά νέο μέτρο, και αν η κυβέρνηση επιθυμεί να φανεί αξιόπιστη, οφείλει να μην το κάνει αποδεκτό.

«Άβολα» δείχνουν να αισθάνονται όμως και υπουργοί, οι οποίοι δίνουν την αίσθηση ότι θέλουν να μετακυλήσουν την ευθύνη των επώδυνων αποφάσεων που θα πρέπει να λάβουν, όπως π.χ. οι αποφάσεις για τη διαθεσιμότητα. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Λεωνίδας Γρηγοράκος, ο οποίος σε τηλεοπτική του συνέντευξη έκανε λόγο για έλλειψη ομοιογένειας της κυβέρνησης, απουσία στρατηγικής, άφησε υπονοούμενα για συνδικαλιστές-υπουργούς, ενώ κάλεσε τον πρωθυπουργό να παρέμβει.

Το γενικότερο απαισιόδοξο κλίμα που επικρατεί για τις προοπτικές της κυβέρνησης αποτυπώθηκε εξάλλου και στο Συντονιστικό Όργανο του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή. Τη συνεδρίαση απασχόλησαν τα σενάρια νέων επί τα χείρω παρεμβάσεων στο Ασφαλιστικό, ενώ ορισμένοι από τους συμμετέχοντες εμφανίστηκαν προβληματισμένοι και διαφώνησαν με ορισμένες επιλογές του Μαξίμου, όπως η δυνατότητα κατάργησης φορέων του Δημοσίου με προεδρικά διατάγματα, καθώς και η κατάθεση τροπολογιών την ύστατη στιγμή.

Μάλιστα, φέρεται να προκλήθηκε και εσωτερικός διχασμός με τον γραμματέα της Κ.Ο., Τ. Ρήγα, να δικαιολογεί την κυβέρνηση, εκτιμώντας ότι σκοπός της είναι μέσω του Π.Δ. για την κατάργηση των δημόσιων οργανισμών να αποφεύγονται η κωλυσιεργία και οι καθυστερήσεις, άποψη η οποία βρήκε αντίθετο τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος, Π. Κουκουλόπουλο.

Αναγέννηση…

Την ίδια ώρα κάποιοι θεωρούν πως το ΠΑΣΟΚ μπορεί ως άλλος φοίνικας να αναγεννηθεί από τις στάχτες του και στο παρασκήνιο έχουν ανάψει για τα καλά οι συζητήσεις για τη νέα εποχή του κόμματος. Στόχος τους είναι να σώσουν την τιμή και την υπόληψη της παράταξης και παραμερίζουν τις όποιες διαφορές που έχουν μεταξύ τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι διαβουλεύσεις που γίνονται είναι ανάμεσα σε στελέχη των κ.κ. Βενιζέλου, Παπανδρέου και Σημίτη. Με άλλα λόγια, στόχος είναι εκσυγχρονιστές, προεδρικοί και βενιζελικοί να ενωθούν για την παράταξη. Σημαντικό ρόλο παίζει η πρόθεση του κ. Βενιζέλου, ο οποίος παίζει τα ρέστα του για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ και για τον λόγο αυτό ανήμερα της επετείου από την ίδρυσή του στις 3 του Σεπτέμβρη, να υπάρξει ένα συνέδριο –έτσι το ονομάζουν– ιστορικό, πολιτικό, ημερολογιακό, επιστημονικό που θα συμβάλει προς αυτό τον σκοπό.

Σύμφωνα με πληροφορίες, από τον κ. Βενιζέλο έχουν αναλάβει να δημιουργήσουν ένα καλό κλίμα, τέτοιο που θα ομαλοποιεί τις σχέσεις μεταξύ των στελεχών που θα έρθουν σε μια κοινή γραμμή, οι κ.κ. Γιάννης Ζαφειρόπουλος και Στέλιος Αγγελούδης. Ο τελευταίος μάλιστα μετά την εσωκομματική ήττα που υπέστη στο συνέδριο είχε αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ ως συνεργάτης του κ. Βενιζέλου έχοντας αναλάβει στην ουσία μόνο την πολύ καλή δουλειά που κάνει ως πρόεδρος στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ενώ κομματικά απείχε από τη λειτουργία της Ιπποκράτους.

Τώρα που το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στα πάτρια εδάφη, τη Χαριλάου Τρικούπη, επέστρεψε και ο κ. Αγγελούδης όπως λένε για να οργανώσει, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει τη συνάντηση των στελεχών.

Από την πλευρά των «σημιτικών» στελεχών, ανάλογη πρωτοβουλία έχουν αναλάβει ορισμένα στελέχη και πρώην υπουργοί, όπως ο Λουκάς Αποστολίδης, ενώ από την πλευρά των λεγόμενων «προεδρικών» στις συζητήσεις βρίσκονται ή φαίνεται ότι γνωρίζουν στο παρασκήνιο την πρωτοβουλία που βρίσκεται σε εξέλιξη οι κ.κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος και Γιώργος Ανωμερίτης.

Στόχος είναι να «επαναπατριστούν» άπαντες από τον Αλέκο Παπαδόπουλο, τον Κώστα Λαλιώτη, τον Ανδρέα Λοβέρδο, την Άννα Διαμαντοπούλου, τον Γ. Φλωρίδη, τον Δημήτρη Ρέππα, τη Λούκα Κατσέλη, τον Γ. Παναγιωτακόπουλο, τη Μ. Ξενογιαννακοπούλου, μέχρι και τα δεκάδες άλλα στελέχη που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ, είτε διαφωνώντας για το μνημόνιο είτε για άλλους πολιτικούς ή εσωκομματικούς λόγους.

 

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα