«Έστησαν» τη ΔΕΗ (με 16 λάθη)

Η «Α» του προηγούμενου Σάββατου κυκλοφόρησε στα περίπτερα έχοντας για πρωτοσέλιδο την αποκάλυψη ότι η προϊσταμένη Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών κα Παναγιώτα Φάκου διέταξε κατεπείγουσα έρευνα, ώστε να διαπιστωθεί αν διεπράχθησαν ποινικά αδικήματα κατά τη διαδικασία της έκδοσης της γεμάτης τερατώδη κενά απόφαση της Διαιτησίας εις βάρος της ΔΕΗ και υπέρ της Αλουμίνον Α.Ε. (σ.σ.: προσδιόρισε το κόστος αγοράς του ρεύματος της Αλουμίνιον από τη ΔΕΗ  στα 36,6€/MWh, δηλαδή κάτω του κόστους παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ).

Παρά το γεγονός από την έκδοση της διαιτητικής απόφασης έχει περάσει είδη ένας μήνας, τα στελέχη της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού βρίσκονται στα κεραμίδια, προσπαθώντας να σώσουν ό,τι.,.. σώνεται. Κι αυτό γιατί είναι πλέον σαφές ακόμη και στους πιο αδαής με τα ενεργειακά ότι η ΔΕΗ με τέτοιου είδους αποφάσεις που χάσκουν από παντού κινδυνεύει να υποστεί ανεπανόρθωτη οικονομική ζημιά. Έτσι χρησιμοποιεί το μοναδικό όπλο που της έχει απομείνει προκειμένου να βρει το δίκιο της: να δημοσιοποιήσει όλα τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της και αποδεικνύουν ότι η ΔΕΗ αδικήθηκε -στην καλύτερη περίπτωση και για να το πούμε κομψά…-  από την απόφαση της Διαιτησίας. Η πλέον πρόσφατη προσπάθεια της ΔΕΗ να φωτιστεί η αλήθεια είναι το σημερινό δελτίο Τύπου που εξέδωσε η εταιρεία και στην οποία υπάρχει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση των βασικών λαθών και παραλείψεων που έλαβε υπόψη του το Διαιτητικό Δικαστήριο για το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ .

Επικαλούμενη τα στοιχεία της ERNST YOUNG Ορκωτοί Ελεγκτές Λογιστές Α.Ε. αλλά και αυτά που εγγράφως κατέθεσε ο Συμβουλευτικός Οίκος PwC Λονδίνου, επί της ουσίας η ΔΕΗ κάνει λόγο για τα 16 λάθη που την «έστησαν» στα… 16 μέτρα, καθώς ο Διαιτητής αγνόησε όλα τα παραπάνω και υιοθέτησε άκριτα ως τα μόνα αξιόπιστα τα στοιχεία που κατέθεσε στο Διαιτητικό Δικαστήριο εν ενεργεία στέλεχος της Αλουμίνιον Α.Ε.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι το σημερινό δελτίο Τύπου της ΔΕΗ δεν μπορεί να αγνοηθεί και  θα αποτελέσει «μπούσουλα» για τις εισαγγελικές αρχές που έχουν αναλάβει τη σχετική έρευνα στην οποία εμπλέκονται η ΡΑΕ, η Αλουμίνιον και φυσικά η «ριγμένη» ΔΕΗ.

Η ανακοίνωση της ΔΕΗ

# «Βασικά λάθη και παραλείψεις στους υπολογισμούς που έλαβε υπόψη του το Διαιτητικό Δικαστήριο για το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ»

# «Πώς το πραγματικό κόστος των 56,7 ευρώ/MWh της ΔΕΗ έγινε 36,7 ευρώ/MWh»

Το δελτίο Τύπου που εξέδωσε σήμερα η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού περιγράφονται αναλυτικά τα εξής:

«Σε συνέχεια της από 25-11-2013 ανακοίνωσης της ΔΕΗ1 με την οποία αποδεικνύεται ότι η απόφαση της πλειοψηφίας του Διαιτητικού Δικαστηρίου επιδίκασε τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας προς την ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. καταφανώς κάτω του κόστους παραγωγής της ΔΕΗ όπως αυτό επαληθεύτηκε από την εταιρεία ERNST YOUNG Ορκωτοί Ελεγκτές Λογιστές Α.Ε., δίνεται στη δημοσιότητα κείμενο ανάλυσης (σε Παράρτημα) όπου εκτίθενται 16 βασικά λάθη και παραλείψεις στους υπολογισμούς για το κόστος λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ που κατέθεσε ενόρκως στο Διαιτητικό Δικαστήριο εν ενεργεία στέλεχος της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. και που η πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου υιοθέτησε άκριτα θεωρώντας πως «συνιστούν τα μόνα αξιόπιστα στοιχεία κόστους», αγνοώντας ταυτόχρονα τα στοιχεία που εγγράφως κατέθεσε ο Συμβουλευτικός Οίκος PwC Λονδίνου για το κόστος παραγωγής της ΔΕΗ Α.Ε.

ΣΥΝΟΨΗ: Πώς τα 56,7 €/MWh έγιναν 36,7 €/MWh

Ο συντάκτης των υπολογισμών που έλαβε υπόψη της η πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου προβαίνει σε σωρεία αδικαιολόγητων λαθών, παραλείψεων και αυθαίρετων υποθέσεων για τον υπολογισμό του κόστους λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα το πραγματικό κόστος των 56,7 €/MWh να γίνεται 36,7 €/MWh.

Ενδεικτικά (ανάλυση στο Παράρτημα) τα λάθη αφορούν σε εσφαλμένη περίοδο

αναφοράς (2009 αντί 2010-2013), χρήση εσφαλμένων στοιχείων για βασικά μεγέθη όπως ποσότητες και κόστος λιγνίτη, αγνόηση δημοσιευμένων στοιχείων, χρήση ελλιπών στοιχείων, αυθαίρετες αναγωγές, λάθη σε πράξεις, χρήση εσφαλμένων τύπων, υποτιμημένη απόδοση κεφαλαίων για τα ορυχεία, μηδενική απόδοση κεφαλαίων για την παραγωγή, αγνόηση σημαντικών στοιχείων κόστους όπως το κόστος CO2.

Με τη σωρευτική επίδραση όλων των εν λόγων λαθών, «καταφέρνει» να «υπολογίσει» για το 2009 κόστος λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ 36,7 €/MWh, τιμή που ταυτίζεται σχεδόν με αυτήν που επιδίκασε η πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου.

Χρησιμοποιώντας την ίδια μεθοδολογική προσέγγιση του στελέχους της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ αλλά με τα πραγματικά στοιχεία και χωρίς εσφαλμένες πράξεις και τύπους, καταλήγει κανείς στα πραγματικά στοιχεία κόστους λιγνιτικής παραγωγής που η ΔΕΗ έχει ήδη ανακοινώσει, ήτοι 56,7 €/MWh για το 2009.

Οι αποκλίσεις από το πραγματικό κόστος (επαληθευμένο από την ERNST & YOUNG) συνοψίζονται συγκεντρωτικά στον ακόλουθο πίνακα που δείχνει πως το πραγματικό κόστος των 56,7 €/MWh έγινε 36,7 €/MWh:

Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά η τεράστια απόσταση ανάμεσα στα πραγματικά στοιχεία και το κόστος που επιδίκασε η πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου.

Το γεγονός και μόνο ότι τα δύο μέλη της πλειοψηφίας του Διαιτητικού Δικαστηρίου:
•         Προτίμησαν να υιοθετήσουν τα στοιχεία του ενός εκ των δύο αντιδίκων για το εσωτερικό κόστος του άλλου αντί των επίσημων στοιχείων,
•         Προτίμησαν να αγνοήσουν τις εκθέσεις ενός Οίκου με διεθνές κύρος όπως η PwC και να στηριχθούν στα στοιχεία ενός φυσικού προσώπου (και μάλιστα στελέχους του αντιδίκου),
•         Επιδίκασαν τιμή για το διάστημα 2010-2013 επί στοιχείων του 2009, αγνοώντας τα ενδιάμεσα δημοσιευμένα στοιχεία, οφείλει να προβληματίσει κάθε καλόπιστο.

»Σε κάθε περίπτωση, ενόψει τόσο σημαντικών αποκλίσεων μεταξύ των στοιχείων κόστους της ΔΕΗ που κατέθεσαν η PwC και το στέλεχος της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ, το ελάχιστο που θα όφειλε να κάνει ένα Διαιτητικό Δικαστήριο θα ήταν να διατάξει τη διενέργεια ανεξάρτητης πραγματογνωμοσύνης, όπως επιτρέπει εξάλλου και ο Κανονισμός Διαιτησίας της ΡΑΕ. Όμως η πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου επέλεξε να μην κάνει ούτε αυτό.

»Η ΔΕΗ έχει ήδη δημοσιοποιήσει τα επαληθευμένα κόστη παραγωγής της που σε όποια εκδοχή και αν εξεταστούν, απέχουν κατ’ ελάχιστον 20 Ευρώ/MWh από την τιμή των 36,6 Ευρώ/MWh που επιδίκασε η πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου.

»Εκφράζουμε την εμπιστοσύνη μας ότι τα Εθνικά και Κοινοτικά όργανα στα οποία θα προσφύγουμε θα διορθώσουν μια τόσο κατάφωρα εσφαλμένη απόφαση που, εκτός από κανόνες απλής αριθμητικής, παραβιάζει και ουσιώδεις διατάξεις της Εθνικής και Κοινοτικής έννομης τάξης.

Τα 16 λάθη της Διαιτησίας

ΛΑΘΗ, ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΣΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΛΙΓΝΙΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

1. Χρήση στοιχείων 2009 αντί της περιόδου 2010-2013 

H πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου επέλεξε να αγνοήσει τα στοιχεία κόστους που κατατέθηκαν στη Διαιτησία από την PwC για τα έτη 2010-2012 και να υιοθετήσει υπολογισμούς στελέχους της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. που όμως αφορούν το έτος 2009, έτος που δεν εμπίπτει καν στην περίοδο που εξετάζει η Διαιτησία (2010-2013). Ο συντάκτης των εν λόγω υπολογισμών δεν χρησιμοποίησε στοιχεία των επομένων ετών, με το επιχείρημα ότι τούτο θα απαιτούσε μια σε βάθος έρευνα και ανάλυση, ισχυρισμός παντελώς αβάσιμος, καθώς το ίδιο βάθος ανάλυσης που απαιτείται για τα έτη 2010-2013, απαιτείται και για το 2009. Το επιχείρημα ακυρώνεται τελικά από τον ίδιο το συντάκτη των υπολογισμών καθώς (όπως θα καταδειχθεί και παρακάτω) αναγκάζεται εν τέλει, ελλείψει στοιχείων του 2009, να καταφύγει επιλεκτικά και σε ορισμένα δημοσιευμένα στοιχεία των επομένων ετών, προσπαθώντας με διάφορες αναγωγές, να «κατασκευάσει» ή να «μαντέψει» τα στοιχεία που του λείπουν για το 2009.

ΠΡΩΤΟ ΛΑΘΟΣ: Οι υπολογισμοί επί των οποίων βασίστηκε η απόφαση της Διαιτησίας δεν αφορούν την περίοδο 2010-2013, αλλά του άσχετου με την υπόθεση έτους 2009.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι τα στοιχεία αφορούν λάθος έτος (2009), αλλά και το ότι και ότι τα ίδια τα στοιχεία είναι λάθος για το εν λόγω έτος 2009, καθώς οι υπολογισμοί είναι εμφανώς εσφαλμένοι όπως καταδεικνύεται στη συνέχεια.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ: Λάθος υπολογισμός του κόστους λιγνίτη, αφού δεν προστέθηκε στο κόστος λιγνίτη της ΔΕΗ το κόστος αγορών λιγνίτη τρίτων και λιθάνθρακα, ύψους 54,4 εκατ. ευρώ.

ΤΡΙΤΟ ΛΑΘΟΣ: Λάθος υπολογισμός των ποσοτήτων λιγνίτη, αφού δεν προστέθηκε στις ποσότητες λιγνίτη της ΔΕΗ η ποσότητα λιγνίτη τρίτων και η ποσότητα λιθάνθρακα.

  
ΤΕΤΑΡΤΟ ΛΑΘΟΣ: Τα λανθασμένα στοιχεία ποσοτήτων λιγνίτη, (61,8 εκατ. τόνοι), με νέο λάθος γίνονται 65 εκατ. τόνοι, με συνέπεια τον ακόμα πιο λανθασμένο υπολογισμό του κόστους λιγνίτη ανά τόνο.

  
ΠΕΜΠΤΟ ΛΑΘΟΣ: Μετά από αναγωγή των στοιχείων του 2010 στο 2009, χρησιμοποιείται ο βαθμός απόδοσης επί της ακαθάριστης παραχθείσας ενέργειας (‘gross’ – 35%), αντί για το βαθμό απόδοσης επί της καθαρής παραχθείσας ενέργειας (‘net’ – 31,7%) των λιγνιτικών μονάδων.

2.5. Κόστος λιγνίτη ανά παραγόμενη MWh το 2009 χωρίς απόδοση

Για τον υπολογισμό του κόστους λιγνίτη ανά MWh απαιτείται και η μεσοσταθμική θερμογόνος δύναμη του λιγνίτη, την οποία το στέλεχος της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ λαμβάνει ίση προς 1279,27 kcal/kg, με τον πολύ γενικόλογο ισχυρισμό ότι αυτό προκύπτει από την ιστοσελίδα της ΔΕΗ, χωρίς περισσότερες λεπτομέρειες. Το πραγματικό στοιχείο για τη μεσοσταθμική θερμογόνο δύναμη του 2009 για το λιγνίτη (συμπεριλαμβανομένου λιγνίτη τρίτων και λιθάνθρακα) είναι περίπου 1271 kcal/kg.
Με βάση τα παραπάνω σημεία υπολογίζεται το κόστος καυσίμου (λιγνίτη) για την λιγνιτική παραγωγή σε €/MWh σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα στον οποίο παρατίθεται τόσο ο υπολογισμός του στελέχους της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ (με όλα τα προαναφερθέντα λάθη) όσο και ο διορθωμένος υπολογισμός, με τα πραγματικά στοιχεία, τα οποία καταλήγουν στο επαληθευμένο από την ΕΥ κόστος καυσίμου (λιγνίτη ΔΕΗ & Τρίτων και λιθάνθρακα) για το έτος 2009.

Εφαρμόζοντας την ίδια μεθοδολογία υπολογισμού του στελέχους της Αλουμίνιον, διαπιστώνεται ήδη έως τώρα απόκλιση άνω των 4 €/MWh ανάμεσα στο πραγματικό κόστος και στους υπολογισμούς που έλαβε υπόψη της ως αξιόπιστους η πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου.

2.6.     Εναλλακτικός υπολογισμός κόστους λιγνίτη ανά παραγόμενη MWh το 2009 με βάσει δημοσιευμένα στοιχεία
Επισημαίνεται ότι ακόμη και αν κανείς ήθελε να αγνοήσει τα στοιχεία που κατέθεσε η PwC, το κόστος του λιγνίτη μπορεί να προσεγγιστεί αξιόπιστα και με αρκετή ακρίβεια χρησιμοποιώντας μόνο δημοσιευμένα στοιχεία, δηλαδή χωρίς να απαιτούνται τόσο πολύπλοκοι και αδικαιολόγητοι υπολογισμοί.

Εν προκειμένω για το έτος 2009 (όπως και για κάθε επόμενο έτος):
•         το κόστος του λιγνίτη που χρησιμοποιεί η ΔΕΗ είναι δημοσιευμένο στο Ετήσιο Δελτίο για το 2009[2] (σελ. 148): 821 εκ. € για το κόστος του λιγνίτη παραγωγής ΔΕΗ και  54 εκ. € για συμπληρωματικές αγορές λιγνίτη, σύνολο 875 εκ. €.
•         η δε ηλεκτροπαραγωγή με καύσιμο λιγνίτη είναι διαθέσιμη στην παρουσίαση των αποτελεσμάτων του 2009[3], σελ. 5: 30.543 GWh.

Με μια απλή διαίρεση (875 / 30,54) προκύπτει κόστος 28,6 €/MWh για το 2009, στοιχείο πολύ κοντά στο πραγματικό κόστος (28,5 €/MWh).

ΕΚΤΟ ΛΑΘΟΣ: Χωρίς καμιά διερεύνηση και τεκμηρίωση, θεωρήθηκε σταθερό το κόστος καυσίμου (σε €/MWh) στο διάστημα 2009-2013. Δεν ελήφθησαν υπόψη τα απολογιστικά στοιχεία της ΔΕΗ τα οποία διαψεύδουν την παραπάνω αυθαίρετη θεώρηση.

ΕΒΔΟΜΟ ΛΑΘΟΣ: Χρησιμοποιήθηκε απόδοση επί του μοναδιαίου κόστους λιγνίτη αντί για απόδοση επί των απασχολούμενων κεφαλαίων των Ορυχείων.

ΟΓΔΟΟ ΛΑΘΟΣ: Χρησιμοποιήθηκε απόδοση ορυχείων 1% όταν η ΡΑΕ αναγνωρίζει εύλογη απόδοση 8% για τις ανταγωνιστικές δραστηριότητες.

Ανακεφαλαιώνοντας τις αποκλίσεις έως τώρα

Εφαρμόζοντας την ίδια μεθοδολογία υπολογισμού του στελέχους της Αλουμίνιον, διαπιστώνεται ήδη έως τώρα απόκλιση της τάξης των 8 €/MWh (μόνο για το κόστος λιγνίτη ανά MWh) ανάμεσα στο πραγματικό κόστος και στους υπολογισμούς που έλαβε υπόψη της ως αξιόπιστους η πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου.

3. Λοιπά σταθερά και μεταβλητά κόστη λιγνιτικής παραγωγής

3.1. Λοιπά κόστη

Για τα λοιπά κόστη των λιγνιτικών μονάδων (π.χ. μισθοδοσία, εργολαβίες, συντηρήσεις, ανταλλακτικά, χρηματοοικονομικά κλπ), το στέλεχος της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ καταφεύγει σε στοιχεία κόστους από παρουσίαση του πρώην Προέδρου & Διευθύνοντος Συμβούλου της ΔΕΗ κ. Αθανασόπουλου σε ημερίδα της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης της ΔΕΗ του Φεβρουαρίου 2008!  Στην εν λόγω προ 6 ετών παρουσίαση το σταθερό κόστος λειτουργίας και συντήρησης (Λ&Σ) για νέες λιγνιτικές μονάδες εκτιμάται σε 35 €/kW-έτος και το μεταβλητό κόστος Λ&Σ (εκτός καυσίμου και CO2) εκτιμάται σε 1,25 €/MWh.

Όμως τα στοιχεία αυτά αναφέρονται σε νέα λιγνιτική μονάδα σύγχρονης τεχνολογίας (π.χ. Πτολεμαΐδα 5) και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις υφιστάμενες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, που είναι μεγάλης ηλικίας στη συντριπτική τους πλειοψηφία και παλιάς τεχνολογίας (10 ετών η νεότερη και σχεδόν 50 ετών η παλαιότερη, με ένα μέσο όρο ηλικίας 30 ετών περίπου). Αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους (π.χ. στις νέες μονάδες υπάρχει πλήθος αυτοματισμών που δεν υπάρχουν στις παλαιές, απαιτείται πολύ λιγότερη κατανάλωση diesel για υποστήριξη καύσης, κ.ο.κ.).

ΕΝΑΤΟ ΛΑΘΟΣ: Χρησιμοποιήθηκαν για τις παλιές λιγνιτικές μονάδες στοιχεία κόστους Λειτουργίας & Συντήρησης νέων λιγνιτικών μονάδων σύγχρονης τεχνολογίας.

ΔΕΚΑΤΟ ΛΑΘΟΣ: Χρησιμοποιήθηκε λάθος μαθηματικός τύπος για τον υπολογισμό των «ισοδύναμων ωρών λειτουργίας σε πλήρες φορτίο» των λιγνιτικών μονάδων.

ΕΝΔΕΚΑΤΟ ΛΑΘΟΣ: Υπολογίστηκε λάθος συντελεστής διαθεσιμότητας λιγνιτικών μονάδων για το έτος 2009, 90,77% αντί για 81,86% και με λάθος τύπο υπολογιστήκαν εσφαλμένα οι ισοδύναμες ώρες λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων σε 7.951 ώρες αντί του ορθού 6.435 ώρες.

3.4. Κόστος Λειτουργίας και Συντήρησης ανά MWh

Ας ξεχάσουμε προς στιγμήν ότι οι παραπάνω υπολογισμοί είναι λανθασμένοι, όπως καταδείχθηκε, και ας θεωρήσουμε ότι οι ισοδύναμες ώρες λειτουργίας είναι 7.951 και ότι το σταθερό κόστος Λειτουργίας και Συντήρησης (Λ&Σ) είναι 35 €/kW-έτος = 35.000 €/MW-έτος. Το σταθερό κόστος Λ&Σ σε €/MWh υπολογίζεται ως εξής:

Το στέλεχος της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ εσφαλμένα υπολογίζει το αποτέλεσμα της παραπάνω διαίρεσης σε 4,65 €/MWh αντί για 4,40 €/MWh!
Χρησιμοποιώντας τις ορθές ισοδύναμες ώρες λειτουργίας (6.435), ακόμα και με το λανθασμένο σταθερό κόστος Λ&Σ 35 €/kW-έτος (βλ. 3.1.), ο υπολογισμός του σταθερού κόστους Λ&Σ σε €/MWh για το 2009 θα έδινε:

ΔΩΔΕΚΑΤΟ ΛΑΘΟΣ: Αριθμητικό λάθος στις πράξεις (διαίρεση) για τον υπολογισμό του Σταθερού Κόστους 4,65 €/MWh αντί για 4,40 €/MWh.
 
ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ ΛΑΘΟΣ: Συσσωρευμένα λάθη και στον αριθμητή και στον παρονομαστή του κλάσματος υπολογισμού του Σταθερού Κόστους, που τελικά υπολογίζεται σε 4,65 €/MWh. Ακόμα και αν δεχόμασταν τον λανθασμένο υπολογισμό του αριθμητή (βλ. 3.1.) το Σταθερό Κόστος θα ήταν 5,44 €/MWh.
ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΛΑΘΟΣ: Δεν υπολογίζεται πουθενά το κόστος CO2.

Ακόμη και αν εξαιρέσουμε το κόστος CO2, οι υπολογισμοί αυτοί απέχουν πολύ από την πραγματικότητα, εφόσον βάσει επαληθευμένων στοιχείων κόστους λιγνιτικών μονάδων για το 2009 το λοιπό κόστος λιγνιτικών μονάδων (πλην καυσίμου και CO2) ήταν 19 €/MWh.

ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΛΑΘΟΣ: Υπολογίζεται το λοιπό κόστος λιγνιτικών μονάδων (πλην καυσίμου και CO2) με βάση τα προηγούμενα λανθασμένα στοιχεία, λανθασμένους μαθηματικούς τύπους και λανθασμένες πράξεις, και προκύπτει 12,2 €/MWh, ενώ το αντίστοιχο επαληθευμένο από την ΕΥ απολογιστικό κόστος ήταν 19 €/MWh. Η συσσώρευση λαθών και εσφαλμένων εκτιμήσεων είχε ως αποτέλεσμα υποεκτίμηση του πραγματικού κόστους κατά 36% περίπου.
  
ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ ΛΑΘΟΣ: Δεν υπολογίζεται πουθενά απόδοση επί των απασχολούμενων κεφαλαίων της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη.

5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Προσθέτοντας στο 12,2 €/MWh του σημείου 3.5. ανωτέρω (λοιπό κόστος) το κόστος λιγνίτη 24,5 €/MWh (§2.8 ανωτέρω), και ξεχνώντας εντελώς το κόστος CO2, το στέλεχος της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ υπολογίζει πλήρες κόστος λιγνιτικής παραγωγής 36,7 €/MWh.
Όπως όμως δείξαμε ανωτέρω, το κόστος καυσίμου (λιγνίτη και λιθάνθρακα) το 2009 ήταν 28,5 €/MWh και το λοιπό κόστος λιγνιτικών μονάδων (πλην καυσίμου και CO2) ήταν 19 €/MWh.

Επιπλέον, όπως προκύπτει από τα επαληθευμένα κοστολογικά στοιχεία του 2009 το κόστος CO2 ήταν 1,5 €/MWh. Άρα το πλήρες κόστος των λιγνιτικών μονάδων το 2009 ήταν 28,5+19+1,5 = 49 €/MWh, χωρίς απόδοση απασχολούμενων κεφαλαίων, όπως επαληθεύτηκε από την ΕΥ.

Αν προσθέσουμε στα παραπάνω και εύλογη απόδοση απασχολούμενων κεφαλαίων ορυχείων και λιγνιτικής παραγωγής, καταλήγουμε ότι το πλήρες κόστος είναι περίπου 56,7 €/MWh για το 2009, όπως επίσης επαληθεύτηκε από την ΕΥ. Το σύνολο των ως άνω διαφορών απεικονίζεται στον ακόλουθο πίνακα.