«Έσβησε» ο Σεργκέι Μπέλοφ

Έφυγε από τη ζωή ο θρύλος του ρωσικού μπάσκετ, Σεργκέι Μπέλοφ το πρωί της Πέμπτης, αφού νικήθηκε από καρκίνο, αφήνοντας πίσω του μεγάλη κληρονομιά στον αθλητισμό της Ρωσίας.

Ο Μπέλοφ έκανε καριέρα στην ΤΣΣΚΑ και στη Σοβιετική Ενωση. Με τους Μοσχοβίτες κατέκτησε τα πάντα. Πήρε 11 πρωταθλήματα και στέφθηκε δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης (1969, 1971), ενώ με την εθνική ομάδα της χώρας κατέκτησε ένα χρυσό (1972) και τρία χάλκινα ολυμπιακά μετάλλια (1968, 19761980), όπως επίσης ένα αργυρό (1978) κι ένα χάλκινο σε Μουντομπάσκετ (1970), αλλά και τέσσερα χρυσά (1967, 1969, 1971, 1979), δύο αργυρά (1975, 1977) κι ένα χάλκινο (1973) σε Ευρωμπάσκετ.

Σαν προπονητής πήρε τέσσερα πρωταθλήματα με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ με την εθνική Ρωσίας είχε δύο ασημένια στα Μουντομπάσκετ του 1994 και του 1998, όπως και το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 1997.

Το 1980, ο Σεργκέι Μπέλοφ ήταν ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας και έγινε έτσι ο πρώτος καλαθοσφαιριστής, στον οποίο επιφυλάχθηκε η ύψιστη συμβολική τιμή των Αγώνων από το 1936 που καθιερώθηκε η λαμπαδηδρομία.

Το 1991 ανακηρύχθηκε καλύτερος όλων των εποχών από τη FIBA, ενώ το 1992 ήταν ο πρώτος μη Αμερικανός παίκτης που ψηφίστηκε στο Naismith Hall of Fame, μολονότι ποτέ δεν αγωνίστηκε στις ΗΠΑ. Όταν το 2007 η FIBA ξεκίνησε το δικό της Hall of Fame, ο Μπέλοφ ήταν το πρώτο μέλος του.

Ο Μπέλοφ αγωνίστηκε σε όλες τις θέσεις της πεντάδας εκτός από σέντερ, ενώ με τη σύγχρονη ορολογία ήταν πιο κοντά σε αυτό που ονομάζεται swingman, δηλ. συνδύαζε τα χαρακτηριστικά του σούτινγκ γκαρντ και του σμολ φόργουορντ. Πέρα από το φαρμακερό σουτ, διακρινόταν επίσης για τη δύναμη και την αντοχή του – σύμφωνα με το Σεργκέι Μπάσκιν, δεύτερο προπονητή της εθνικής ομάδας κατά τη δεκαετία του ’70, ο Μπέλοφ ήταν ο πρώτος παίκτης του που γύμναζε συστηματικά τα πόδια με βάρη.