Έθεσε το δίλημμα, κοιτάει τις κάλπες, ξορκίζει την πανδημία

Είναι κανόνας στην πολιτική πως όταν κάποιος πρώτος θέσει το δίλημμα των εκλογών, συνήθως αποκτά την πρωτοβουλία των κινήσεων και κερδίζει την εκλογική αναμέτρηση που ακολουθεί. Είτε άμεσα, είτε βραχυπρόθεσμα.

 Του Μιχάλη Κωτσάκου

Κάπως έτσι σκέφθηκε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και από του βήματος της 85ης ΔΕΘ επέλεξε να ρίξει το γάντι στους αντιπάλους. Πρώτα τους αιφνιδίασε με τα μέτρα που ανακοίνωσε, τα οποία κινούνται προς μέρη του εκλογικού σώματος, που συνήθως είναι αυτά που κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα. Ειδικά η μεσαία τάξη, η οποία ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις.

Τουναντίον, η νεολαία μπορεί να αντιδρά πιο δυναμικά, αλλά όταν έρθει η ώρα της κάλπης είτε απέχει, είτε η ψήφος της διαμοιράζεται προς όλους, κι έτσι κανένας δεν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μόνο με τη νεολαία. Αντίθετα, η μεσαία τάξη, οι νοικοκυραίοι, είναι αυτοί και που δημιουργούν κλίμα υπέρ του ενός, ή του άλλου με την υπόκωφη αλλά εξόχως αποτελεσματική διαμαρτυρία τους, που πολλές φορές οι κυβερνήσεις δεν αντιλαμβάνονται. Κάπως έτσι την πάτησε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος θεώρησε την πίεση προς τη μεσαία τάξη με την υπερφορολόγηση ως αμελητέα, ποντάροντας είτε στη νεολαία, είτε στις πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε πολύ νωρίς να θέσει ένα απλό και ξεκάθαρο δίλημμα στη μεσαία τάξη: Είτε ανανεώνει την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό του, είτε επιστρέφει στη διακυβέρνηση το δίδυμο Τσίπρα-Βαρουφάκη, υπενθυμίζοντας με αυτό τον τρόπο το δραματικό πρώτο εξάμηνο του 2015, όταν η χώρα φλέρταρε με την έξοδο από την ευρωζώνη. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να θέσει το δίλημμα με ακόμη πιο ισχυρό τρόπο, τονίζοντας πως είτε συνεχίζει με αυτοδυναμία, είτε οδηγούμαστε σε νέες εκλογές.

Φυσικά, ακόμη και ο πλέον αδαής περί των πολιτικών αντιλαμβάνεται πως δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση η Νέα Δημοκρατία να λάβει ποσοστό άνω του 48% με απλή αναλογική για να καταφέρει να κερδίσει αυτοδυναμία. Οπότε, οι επαναληπτικές εκλογές είναι κάτι παραπάνω από βέβαιες και αυτό το σχέδιο φέρεται ότι είναι έτοιμο να υπηρετήσει το κυβερνητικό σχήμα. Ειδικά σε ό,τι αφορά το οικονομικό επιτελείο, που θα πρέπει να είναι έτοιμο για ένα δίμηνο, που οι πάντες θα ασχολούνται με τις εκλογές (πρώτες και δεύτερες). Κάτι που σημαίνει ότι και η οικονομική δραστηριότητα το δίμηνο αυτό θα βρίσκεται σε ύφεση.

Η αλήθεια είναι ότι ποσοστά άνω του 48% στην εκλογική ιστορία της χώρας έχουν λάβει μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 και ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981. Και αυτοί εξασφάλισαν ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, λόγω του ότι το εκλογικό σύστημα ήταν ενισχυμένη αναλογική. Και μιλάμε για δύο κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες (όπως και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος ποτέ δεν έπιασε η Ν.Δ. επί ημερών του άνω του 48%), οι οποίες δεν συγκρίνονται με το σημερινό πολιτικό προσωπικό.

Οπότε λογικά οδηγούμαστε σε επαναληπτικές εκλογές με ενισχυμένη αναλογική, όπου το πρώτο κόμμα, ανάλογα με το ποσοστό που θα πάρει και τη διαφορά που θα έχει από το δεύτερο θα κερδίσει από 40-50 επιπλέον έδρες. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι εάν η Ν.Δ. αναδειχθεί πρώτο κόμμα και με ένα ποσοστό κοντά σε αυτό που έλαβε στις εκλογές του Ιουλίου του 2019 εξαλείφει το ενδεχόμενο να συνεργαστούν και να σχηματίσουν κυβέρνηση τα κόμματα της κεντροαριστεράς, στα πρότυπα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.

Τα κουκιά (αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά) δεν βγαίνουν όσα παραμύθια και εάν λένε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Συν τοις άλλοις, δεν φαίνεται ορατή στον ορίζονται και η βούληση της Χαριλάου Τρικούπη να υπάρξει ένα σχήμα ανάλογο των χωρών της Ιβηρικής χερσονήσου. Οπότε ο πρωθυπουργός έθεσε ξεκάθαρα το δίλημμα, ποντάροντας στην ανάγκη που νιώθουν οι νοικοκυραίοι για ηρεμία και σταθερή διακυβέρνηση για να αποφευχθούν οι αναταράξεις, ειδικά σε αυτή την κρίσιμη εποχή, όπου με την πανδημία ουδείς γνωρίζει τι του ξημερώνει.

Και μόνο στο άκουσμα των ονομάτων Τσίπρα και Βαρουφάκη είναι ικανά να προκαλέσουν τρόμοσ την κοινωνία

Στο στόχαστρο η χαλαρή ψήφος

Κι έθεσε το θέμα της αυτοδυναμίας της Ν.Δ. από τις πρώτες εκλογές, για να αποφύγει το φαινόμενο της χαλαρής ψήφου. Σε αυτή ποντάρουν όλα τα σχήματα στα δεξιά του κυβερνώντος κόμματος και με αυτό τον τρόπο θα πάνε στην προεκλογική εκστρατεία. Ότι «η Ν.Δ. θα είναι σίγουρα πρώτη, αλλά αξίζει να μπούμε κι εμείς στη Βουλή για να ελέγχουμε την κυβέρνηση». Θέτοντας το δίλημμα «ή εγώ, ή το δίδυμο Τσίπρα-Βαρουφάκη» αποκλείει τη λεγόμενη χαλαρή ψήφο και κρατά τη βάση του σε εγρήγορση.

Όμως και στις δεύτερες εκλογές με βάση το κλιμακωτό μπόνους στο πρώτο κόμμα δεν είναι βέβαιο ότι ακόμη κι εάν επαληθευθούν τα δημοσκοπικά ευρήματα θα έχει άνετη πλειοψηφία. Ίσως γι’ αυτόν τον λόγο να υπάρχει ερμηνεία και για την αιφνιδιαστική επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη στα γραφεία της Ελληνικής Λύσης στη Βουλή την Τρίτη το μεσημέρι και τη δεκάλεπτη συζήτηση που είχε με τον πρόεδρο του κόμματος, Κυριάκο Βελόπουλο. Φυσικά, ουδείς πείστηκε ότι οι δύο άνδρες μίλησαν περί ανέμων και υδάτων, όπως ισχυρίστηκαν.

Βέβαια, ο κ. Μητσοτάκης με τα όσα είπε στη ΔΕΘ ύψωσε διαχωριστικό ανάμεσα στο κόμμα του και στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης για το ενδεχόμενο συνεργασιών. Διότι μπορεί να είπε ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν πολιτικές, πολιτιστικές και αξιακές διαφορές, αλλά δεν έβγαλε από το κάδρο τους υπολοίπους, όταν μίλησε για συναίνεση. Απλά απέφυγε τεχνηέντως να αναφερθεί στο Κίνημα Αλλαγής, σεβόμενος ότι υπάρχει εσωκομματική διαδικασία για την εκλογή προέδρου και οιαδήποτε αναφορά θα θεωρείτο από όλους ότι παρεμβαίνει στα εσωτερικά ενός άλλου κόμματος. Όμως το φωτογράφισε όταν έκανε λόγο ότι «εγώ ενδιαφέρομαι να συναινώ με την κοινωνία και τους πολίτες».

Ο κ. Μητσοτάκης, αναβαθμίζοντας τις εκλογές με την απλή αναλογική, θέλει να επιτύχει δύο πράγματα. Πρώτον, να αποφύγει τη χαλαρή ψήφο. Και δεύτερον, να πάρει όσο το δυνατόν υψηλότερο ποσοστό, οπότε ανεβάζοντας τον δείκτη της πόλωσης στο κόκκινο μεταξύ πρώτων και δεύτερων εκλογών να επιτύχει την άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 155 και πλέον βουλευτών. Διότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι οι πρώτες εκλογές θα αποτελέσουν το πρόκριμα για τις επαναληπτικές. Και φυσικά, ας μη λησμονούμε ότι αρκετοί θα ψηφίσουν το πρώτο κόμμα, ακόμη κι εάν δεν τους εκφράζει 100%, μόνο και μόνο για να υπάρξει πολιτική σταθερότητα.  Αν στις πρώτες εκλογές η Ν.Δ. διατηρήσει μία διαφορά ανάλογη με αυτή στις εκλογές του Ιουλίου του 2019, τότε στις επαναληπτικές και με αυξημένη την πόλωση θα μπορεί να ανοίξει κι άλλο την ψαλίδα.

 Επέλεξε αντίπαλο

Ταυτόχρονα ο κ. Μητσοτάκης, εκτός του διλήμματος που έθεσε στην ελληνική κοινωνία, επέλεξε αντίπαλο στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα. Η απόφασή του να κλείσει τον οιονδήποτε δίαυλο επικοινωνίας αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, βάζει όλους τους άλλους στο περιθώριο. Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του έχουν αποκρυσταλλώσει την άποψη ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω του άγχους τους με τα καθηλωμένα δημοσκοπικά ποσοστά κάνουν λάθη τα οποία επιτρέπουν στην κυβέρνηση να ξεφεύγει ακόμη και όταν είναι στριμωγμένη στη γωνία.

Αντίθετα, στο πρωθυπουργικό γραφείο εκτιμούν πως εάν αλλάξουν τα δεδομένα και επανέλθει το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ σε πρωταγωνιστική τροχιά, τότε τα πράγματα μπερδεύονται, καθώς δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η Χαριλάου Τρικούπη θα διεκδικήσει τους κεντρώους ψηφοφόρους, όπως είχε κάνει πολλάκις στο παρελθόν. Ο κεντρώος ψηφοφόρος αντιμετωπίζει με επιφυλακτικότητα τον ΣΥΡΙΖΑ και αρκετές φορές με φόβο, λόγω κάποιων εξτρεμιστικών απόψεων, όπως αυτές που εκφράζει η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που ζητά να ανοίξουν τα σύνορα και να γίνουν δεκτοί όλοι οι πρόσφυγες, έχοντας σύνθημα το «όπου γης και πατρίς». Πάλι καλά που δεν απαιτεί να στρωθούν και κόκκινα χαλιά και να υπάρχουν και μπάντες υποδοχής για όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες.

Επίσης, η μεσαία τάξη και οι κεντρώοι ψηφοφόροι, σύμφωνα με τους ειδικούς αναλυτές, είναι άνθρωποι της μετριοπάθειας που θέλουν να υπάρχουν και να τηρούνται οι κανόνες στο πολιτικό παιχνίδι. Ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει πολύ καλά να απευθύνεται στους μετριοπαθείς κεντρώους και γι’ αυτό τον λόγο χαρακτήρισε τον Αλέξη Τσίπρα ως ενορχηστρωτή όλων των εμετικών επιθέσεων του διαδικτύου προς τη σύζυγό του Μαρέβα και τα παιδιά του. Κατά σύμπτωση, όλοι όσοι ασκούν κριτική στην οικογένεια Μητσοτάκη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κι άλλες αναρτήσεις όπου αποθεώνουν το ανύπαρκτο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Δείγμα τού ότι τα υπόγεια της Κουμουνδούρου εργάζονται πυρετωδώς.

Όλοι από το προηγούμενο Σαννατοκύριακο προσπαθούν να μαντέψουν πότε θα γίνουν οι επόμενες εθνικές εκλογές

Πότε θα γίνουν εκλογές

Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη Τύπου στο περιθώριο της ΔΕΘ για μία ακόμη φορά ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνησή του θα εξαντλήσει την τετραετία και ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν το καλοκαίρι του 2023. Όμως όλο και περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι η άνοιξη του 2022 είναι ένα… επικίνδυνο διάστημα.

Και στο παρελθόν υπήρξαν πρωθυπουργοί που διαβεβαίωναν τους πάντες ότι δεν θα κάνουν εκλογές και ήδη τις είχαν κανονίσει. Τρανό παράδειγμα ο Αλέξης Τσίπρας, που στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών το καλοκαίρι του 2015 μόνο όρκο δεν πήρε όταν όλοι αποφάσισαν να ψηφίσουν το 3ο και πιο επαχθές μνημόνιο. Και λίγες ημέρες αργότερα προκήρυξε εκλογές με το δίλημμα «ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν». Το εντυπωσιακό είναι ότι οι Ευρωπαίοι γνώριζαν για τις πρόωρες εκλογές το 2015. Κάτι που γνωστοποίησε πρόσφατα ο Βαλντιμίρ Πούτιν, ότι του το εκμυστηρεύθηκε ο Φρανσουά Ολάντ, τον οποίο είχε ενημερώσει νωρίτερα ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς για τις ελληνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 γνώριζαν και η Άνγκελα Μέρκελ και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.

Οπότε δεν κάνει σε κανέναν εντύπωση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαψεύδει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Αυτό είναι υποχρεωμένος να κάνει εκ της θέσης του, και αυτό πράττει. Όμως μετά το δίλημμα που έθεσε στον ελληνικό λαό την περασμένη Κυριακή έχει όλη την άνεση να ξεδιπλώσει το σχέδιό του και να πάει σε εκλογές το 2022.

Και ο πρωθυπουργός δεν περιμένει ότι οι προσφορές προς τη νεολαία θα του εξασφαλίσουν την επανεκλογή. Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ πριμοδότησε τρεις ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019 όλους τους συνταξιούχους και αυτοί πρώτα τσέπωσαν το παραδάκι και δύο ημέρες αργότερα μαύρισαν τον κ. Τσίπρα προσφέροντας ένα τεράστιο αέρα νίκης στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ούτε η ένταση που θα υπάρξει είναι αυτή που θα δώσει τη νίκη στη Ν.Δ. Αντίθετα, το πολωτικό κλίμα δίνει σημασία στην ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι στιγμής δεν έχει παρουσιάσει στην ελληνική κοινωνία ούτε μία εναλλακτική πρόταση. Απλά λέει «όχι» σε όλα. Ακόμη και στα μέτρα υπέρ των πληγέντων από τις φωτιές, τα καιρικά φαινόμενα, τις καταστροφές γενικότερα, δεν τα ψήφισε στη Βουλή, προβάλλοντας γελοίες –στην πλειονότητά τους– δικαιολογίες.

Αντίθετα, κάποια από τα μέτρα που ανήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να μην ήταν ακριβώς νέα, αλλά μπορούν να λειτουργήσουν ως θεραπευτικό ηλεκτροσόκ για τη μέση ελληνική οικογένεια. Όπως η κατάργηση πληρωμής φόρου για τις γονικές παροχές και δωρεές. Όσον αφορά τη μείωση φόρων, τη νέα μείωση στον ΕΝΦΙΑ, είναι ήδη ενσωματωμένες στις προβλέψεις. Το ότι είναι πολύ πιθανό να πάμε σε εκλογές την άνοιξη του 2022 φαίνεται και από το γεγονός ότι ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός οριοθέτησε την κρίση των ανατιμήσεων παγκοσμίως πως θα ξεφουσκώσει μέχρι το τέλος του έτους, άντε μέχρι τους πρώτους μήνες.

Εάν καταφέρει με τις διάφορες παρεμβάσεις να ελέγξει την κατάσταση στην αγορά και να μην πονέσει πολύ η τσέπη των μικρομεσαίων, τότε πολύ εύκολα θα γίνει αποδεκτό το αφήγημά του από τη μεσαία τάξη για μία κυβέρνηση με νωπή εντολή που θα οδηγήσει τη χώρα στην επόμενη ημέρα μετά την κρίση της πανδημίας. Εξάλλου, σε αυτό το πλαίσιο αποφάσισε το Μαξίμου να κάνει τα στραβά μάτια και για τη λειτουργία της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Η δικαιολογία εύπεπτη και προς το ακροατήριό της, ισχυριζόμενη πως «το μέτρο θα ξεκινήσει σταδιακά». Απλά όλοι οι νουνεχείς πολίτες κατανοούν ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν επιθυμεί να ξεκινήσει μία προεκλογική σεζόν με φασαρίες και ξύλο στα Πανεπιστήμια.

Ακόμη και το σλόγκαν περί «πλατιάς συμμαχίας της λογικής», οδηγεί σε εκλογική αναμέτρηση την ερχόμενη άνοιξη, η οποία για να πούμε και του στραβού το δίκιο θεωρείται από τους αναλυτές μία βολική περίοδος. Το πολιτικό αφήγημα της κυβέρνησης θα στηρίζεται στους ρυθμούς ανάπτυξης και στην αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Και όσο δεν υπάρχει προγραμματικός αντίλογος, παρά μόνο σπέκουλα για δήθεν οργισμένη νεολαία και θυμωμένους εργαζόμενους, ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να αισθάνεται σίγουρος ότι το δίλημμα που έθεσε στη ΔΕΘ θα έχει αποτέλεσμα στην κοινωνία. Κάτι που το έκανε και με εμφατικό τρόπο, λέγοντας στη Θεσσαλονίκη πως «αν κάποιοι νομίζουν ότι η κοινωνία βρίσκεται στο 2011 και ονειρεύονται κίνημα νεοαγανακτισμένων, είναι βαθιά νυχτωμένοι».

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα