Ευσεβής πόθος η δεύτερη θέση

Η αποχώρηση του Δημήτρη Κουκούτση από την Κ.Ο. της Χρυσής Αυγής «αναβάθμισε» τη Δημοκρατική Συμπαράταξη σε τρίτο κόμμα του Κοινοβουλίου και, σε συνδυασμό με τη νέα δημοσκόπηση της Prorata, έχει φέρει πολλά χαμόγελα στους τελευταίους ορόφους της Χαριλάου Τρικούπη, καθώς εκτιμούν ότι η στρατηγική τους δικαιώνεται. Αλλά οι βλέψεις δεν σταματούν εκεί…

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Υψηλόβαθμα στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη υποστηρίζουν ότι «στοχεύουν να διαδραματίσουν ρυθμιστικό πολιτικό ρόλο». Με άλλα λόγια, εκτιμάται ότι η στρατηγική επανάκτησης της εμπιστοσύνης των πολιτών φέρνει τη Δημοκρατική Συμπαράταξη όλο και πιο ψηλά και, σε συνδυασμό με τη σταδιακή πολιτική απομόνωσης του ΣΥΡΙΖΑ, την αναδεικνύει σε μοναδικό αυθεντικό εκφραστή της Κεντροαριστεράς.

Κοινό μυστικό μάλιστα στη Χαριλάου Τρικούπη είναι πως αν συνεχιστεί η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, τότε ο στόχος πρέπει να είναι η 2η θέση στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Απόδειξη γι’ αυτό, σύμφωνα και με τα στελέχη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, είναι ο εκνευρισμός που υπάρχει σε Μαξίμου και ΣΥΡΙΖΑ και το γεγονός ότι η Κουμουνδούρου δεν διστάζει να προχωρεί ακόμη και σε ετερόκλητες συμμαχίες με την «καραμανλική» πτέρυγα της δεξιάς. Στο τέλος της ημέρας, ωστόσο, αυτό φαίνεται μάλλον να διευκολύνει τη στρατηγική της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, διότι συσπειρώνουν ακόμη περισσότερο τη βάση του Κινήματος, η οποία δεν τρέφει και τα καλύτερα αισθήματα για την πενταετία Καραμανλή.

«Όχι στα μέτρα» και ίσες αποστάσεις
Μετά την έντονη αντιπαράθεση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, η Φώφη Γεννηματά αφουγκράστηκε την πλειοψηφία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αλλά και σκόρπιες δηλώσεις από τους Ανδρέα Λοβέρδο, Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, οι οποίοι υποστήριζαν την άποψη ότι «η ΔΗΣΥ δεν πρέπει να τείνει χείρα βοήθειας στην κυβέρνηση», κι έκανε το αποφασιστικό βήμα, που βοηθά στην ενότητα της παράταξης. Από τους Δελφούς και το Οικονομικό Φόρουμ η κα Γεννηματά ξεκαθάρισε πως η ΔΗ.ΣΥ. δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να ψηφίσει τα μέτρα που θα έρθουν όταν κλείσει η αξιολόγηση. Ακόμη και στην περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας ζητήσει την υπερψήφιση των μέτρων από 180 βουλευτές.

Την ίδια ώρα, στη Χαριλάου Τρικούπη επισημαίνουν επίσης ότι η λεγόμενη «συμφωνία αλήθειας της Ν.Δ. δεν είναι παρά μια συμφωνία μισής αλήθειας», κρατώντας έτσι τακτική ίσων αποστάσεων από ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Με αποτέλεσμα έτσι να διαψεύδονται στην πράξη όσοι έβλεπαν ότι μπορεί να υπάρχει στοίχιση του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ., ενώ σε ό,τι αφορά τα λεγόμενα «βαρίδια» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, από την πλευρά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης απαντούν ξεκάθαρα ότι «βαρίδια υπάρχουν μόνο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.».

Διαφωνίες για το Συνέδριο
Σε ό,τι αφορά το συνέδριο του Ιουνίου οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων και των Κινήσεων που συγκροτούν την Δημοκρατική Συμπαράταξη παραμένουν και παρά το γεγονός των δύο πολύωρων συνεδριάσεων οι διαφωνίες δεν έχουν αμβλυνθεί. Όπως φαίνεται δεν φαίνεται προς το παρών να συντονίσουν τα βήματά τους σχετικά με τα οργανωτικά του συνεδρίου που έχει εξαγγελθεί για τον Ιούνιο. Και αυτό παρότι έχει φύγει από τη μέση το ζήτημα της εκλογής αρχηγού, αφού όλοι έχουν συμφωνήσει να παραμείνει επικεφαλής του σχήματος η Φώφη Γεννηματά.

Ωστόσο, έχουν προκύψει τριβές από δευτερεύοντα ζητήματα, εξαιτίας του βιαστικού τρόπου με τον οποίο γίνεται η διεύρυνση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Αφότου απορρίφθηκε η ιδέα να γίνει συνδιάσκεψη και όχι συνέδριο τον Ιούνιο, η βασική διαφωνία αφορά πλέον τον τρόπο εκλογής των συνέδρων.

Το ΚΙΔΗΣΟ προτείνει να οριστούν θεσμικοί σύνεδροι. Η κ. Γεννηματά αντιπροτείνει το 50% να προκύψει από εκλογή και το υπόλοιπο 50% να οριστεί θεσμικά. Η ΔΗΜ.ΑΡ. και οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία λένε ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί, αν θέλει, να εκλέξει τους μισούς συνέδρους από το ποσοστό που του αναλογεί, αλλά οι υπόλοιποι να έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν αν θα εκλέξουν, ή αν θα ορίσουν τους δικούς τους συνέδρους. Ο γραμματέας της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ, Στέφανος Ξεκαλάκης, πρότεινε να εκλέγονται όλοι οι σύνεδροι, κάτι που όμως δεν φαίνεται να βρίσκει αποδοχή ούτε από το κόμμα του.

Η δεύτερη διαφωνία αφορά τα όργανα που θα προκύψουν από το συνέδριο. Θα είναι μια Κεντρική Επιτροπή που θα απαρτίζεται από 100 μέλη, ή ένα ολιγομελές Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο, το οποίο θα ευνοεί προφανώς το ισχυρότερο κόμμα της Συμπαράταξης, που είναι το ΠΑΣΟΚ;

Πάντως δεν είναι λίγοι που ανησυχούν πως όλα μπορούν αν τιναχθούν στον αέρα εάν δεν βρεθεί η χρυσή τομή. «Στο σημείο που έχουμε φτάσει, ή θα γίνει συνέδριο ή δεν θα γίνει τίποτα», έλεγε στέλεχος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, εκφράζοντας τις ανησυχίες πολλών άλλων ότι υπάρχει κίνδυνος να τιναχθεί όλος ο σχεδιασμός στον αέρα. Οι ανησυχίες δεν είναι αβάσιμες, καθώς έχει αναβληθεί και για αυτή την εβδομάδα το Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο της Συμπαράταξης και πραγματοποιούνται μόνο άτυπες συνεδριάσεις, έως ότου εξομαλυνθούν οι διαφωνίες και βρεθεί η κοινή συνισταμένη για τις οργανωτικές διευθετήσεις του συνεδρίου.

Χαμόγελα για τη νεολαία
Στη Χαριλάου Τρικούπη εκφράζουν την αισιοδοξία τους με αφορμή και τις δημοσκοπήσεις, αλλά και τη συνάντηση των νεολαίων στον Κεραμικό τη Δευτέρα το απόγευμα, όπου παραβρέθηκε και η κα Γεννηματά. Το «παρών» έδωσαν περίπου 400 άτομα, όπως υπολογίζουν οι διοργανωτές, γεγονός που καταδεικνύει το ρεύμα που υπάρχει στην κοινωνία υπέρ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη νεολαία, η συγκέντρωση θύμισε κάτι από την εποχή της… παντοκρατορίας του ΠΑΣΟΚ και της Νεολαίας του, και σίγουρα ήταν η πλέον πολυπληθής και ενθουσιώδης μάζωξη νέων ανθρώπων που ασχολούνται με την πολιτική το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Και εάν η εκδήλωση για τη νεολαία άφησε μια ευχάριστη γεύση, στη Χαριλάου Τρικούπη είδαν με ικανοποίηση το γεγονός ότι στη δημοσκόπηση της Prorata οι πολίτες στηρίζουν την ενιαία κεντροαριστερά, εκτιμώντας ότι η μεταστροφή του κλίματος θα είναι οριστική. Βέβαια, εδώ ισχύει η θεωρία του μισοάδειου και του μισογεμάτου ποτηριού. Κι αυτό διότι ναι μεν στο ΠΑΣΟΚ βλέπουν με ικανοποίηση ότι οι πολίτες επιθυμούν δυνατή κεντροαριστερά, αλλά δεν δίνουν μεγάλη σημασία στο ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων ζητά τη διάλυση των ήδη υπαρχόντων κομμάτων και τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα, αντί να στοιχηθούν πίσω από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη.