ΦΑΚΕΛΟΣ «GREEK MAFIA»: Συλλήψεις εδώ και τώρα ζητά το Μαξίμου    

Το μπαράζ δολοφονιών το τελευταίο χρονικό διάστημα αναμφίβολα έχει συνταράξει την κοινή γνώμη. Και φυσικά έγινε πρώτο θέμα στην πολιτική αντιπαράθεση, καθώς περισσότερο ο ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης ρίχνουν τις ευθύνες στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Όλο αυτό το σκηνικό έχει δημιουργήσει προβληματισμό στο Μαξίμου και αφόρητη πίεση στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι το Μαξίμου έχει ήδη ζητήσει από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη άμεσα αποτελέσματα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταλαβαίνει ότι το πρόβλημα ασφαλείας είναι σημαντικό και εξόχως πολιτικό. Σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ότι η αγωνία της κοινής γνώμης για την ασφάλεια στην καθημερινότητα χτυπάει ποσοστά ρεκόρ. Πάντως, η κυβερνητική επικοινωνία αποσυνδέει τις μαφιόζικες εκτελέσεις με τη μικρή και μεσαία εγκληματικότητα. Οι κυβερνώντες ισχυρίζονται ότι με βάση τα στοιχεία η κατάσταση είναι καλύτερη σε ό,τι αφορά τις διαρρήξεις και τις κλοπές στο κέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη,η χώρα μας εξακολουθεί να έχει από τους χαμηλότερους δείκτες στην Ευρώπη. «Η Ελλάδα δεν έγινε ξαφνικά χώρα με μειωμένη ασφάλεια για τους πολίτες και τους τουρίστες της. Παραμένουμε σταθερά στο τέλος κάθε σχετικής λίστας του ΟΗΕ και της Ευρώπης στους σχετικούς δείκτες», δήλωσε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η κατάσταση με τα μαφιόζικα χτυπήματα έχει προκαλέσει τη δυσφορία βουλευτών της Ν.Δ., οι οποίοι τονίζουν την ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων προκειμένου να αντιμετωπιστούν τέτοιου είδους φαινόμενα.

Από το 2017 μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει 24 εκτελέσεις με συμβόλαια θανάτου. Και η εξιχνίασή τους είναι πάρα πολύ δύσκολη. Οι συλλήψεις είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και για τις 24 εκτελέσεις. Συγκεκριμένα, έχουμε μόνο δύο συλλήψεις και αυτές έχουν να κάνουν με τη δολοφονία του Γιάννη Μακρή έξω από το σπίτι του στη Βούλα τον Οκτώβριο του 2018. Σχεδόν όλα τα βαριά εγκλήματα της τελευταίας διετίας παραμένουν ανεξιχνίαστα, ενώ και τραγικές υποθέσεις με βαρύ κοινωνικό αποτύπωμα, όπως το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, δεν έχουν προχωρήσει.

Όπως αποδεικνύεται, ο κ. Χρυσοχοΐδης στα θέματα της βαριάς εγκληματικότητας βρίσκεται ακόμη μέσα σε μια δίνη. Ναι μεν προανήγγειλε πόλεμο με την «Greek Mafia», και, ναι, παρέδωσε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Πλειώτα, 500 ονόματα μελών της μαφίας που απασχολούν τις αρχές από το 2008 ζητώντας να συσχετιστούν και να ενοποιηθούν οι διάσπαρτες δικογραφίες.

Η λύση

Από πλευράς Χρυσοχοΐδη η εξήγηση που δίνεται είναι ότι πέραν των δράσεων που ετοιμάζει η αστυνομία θα πρέπει η Δικαιοσύνη να ενοποιήσει δικογραφίες για δολοφονικές ενέργειες, προκειμένου να υπάρξει συνολική αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος στη χώρα.

Στην Κατεχάκη εκτιμούν πως θα πρέπει να οριστεί ειδικός εισαγγελέας –όπως υπάρχει για ζητήματα τρομοκρατίας– έτσι ώστε να γίνει ακόμη πιο αποτελεσματική η συνεργασία μεταξύ της αστυνομίας με τη Δικαιοσύνη. Μάλιστα, συνεργάτες του κ. Χρυσοχοΐδη επισημαίνουν ότι υπήρξε τεράστια πρόοδος όταν ανέλαβε εισαγγελέας για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, ή όταν η Δικαιοσύνη συσχέτισε κι ενοποίησε δικογραφίες, όπως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής.

Στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας όλοι θυμόμαστε τον ρόλο που έπαιξε ο Ιωάννης Διώτης στην εξάρθρωση της 17Ν.

Ο κ. Διώτης είχε αναλάβει από το 1994 ως εισαγγελέας επόπτης των ερευνών της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 2004, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον εισαγγελέα Δημήτριο Ασπρογέρακα.

Ως επόπτης εισαγγελέας για την τρομοκρατία, πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια στην Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία για την ανάγκη των ερευνών του, ενώ έχει λάβει καταθέσεις από τον Κάρλος, γνωστό ως «το Τσακάλι», και τον υπαρχηγό του, Γιοχάνες Βάινριχ.

Ο Ιωάννης Διώτης έπαιξε σημαντικό ρόλο και κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων των συλληφθέντων με την κατηγορία της συμμετοχής στη 17Ν και στον ΕΛΑ. Ειδικότερα έχει επισημανθεί ο πρωταγωνιστικός του ρόλος κατά την ανάκριση του Σάββα Ξηρού.

Έτσι εξαρθρώθηκε η εγκληματική της Χρυσής Αυγής

Τον Σεπτέμβριο του 2013 επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά και τον Νίκο Δένδια στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης, δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας από το μέλος της Χρυσής Αυγής Γιώργο Ρουπακιά.

Ο υπουργός με εντολή του Αντώνη Σαμαρά συγκέντρωσε όλες τις διάσπαρτες δικογραφίες, που χαρτογραφούσαν τη δράση της Χρυσής Αυγής. Έτσι παρέδωσε 32 φάκελους στην τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη.

Με εντολή της κας Κουτζαμάνη, άρχισε να διεξαγάγει έρευνα ο Χαράλαμπος Βουρλιώτης, τότε αντεισαγγελέας του ανώτατου δικαστηρίου. Ο κ. Βουρλιώτης «κέντησε» τα στοιχεία σε έναν και ενιαίο καμβά, θέτοντας τις βάσεις για μια δικογραφία που τελικά ξεπέρασε τις 30.000 σελίδες.

Το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013 συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν όλοι όσοι αποτελούσαν την ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής, αλλά και περιφερειακά πρωτοπαλίκαρα.

Με απόφαση της ολομέλειας του Εφετείου οι εφέτες ανακρίτριες Ιωάννα Κλάπα και η Μαρία Δημητροπούλου ανέλαβαν τις έρευνες, υπό την εποπτεία του τότε εισαγγελέα Εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου.

Οι κυρίες Κλάπα και Δημητροπούλου συνέλεξαν σωρεία επιβαρυντικών στοιχείων ως προς τη δράση βουλευτών και στελεχών της Χρυσής Αυγής σε ολόκληρη την επικράτεια. Το ογκώδες ανακριτικό υλικό δόμησε σε εισαγγελική πρόταση παραπεμπτική σε δίκη ο Ισίδωρος Ντογιάκος.

Ο εισαγγελικός λειτουργός μέσω των 700 σελίδων «έδεσε» τη Χρυσή Αυγή στο άρμα του εγκλήματος, περιγράφοντας πώς ένα κόμμα ξέφυγε από τους σκοπούς του και έφθασε στο σημείο να εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα.

 

 

Το δρόμο του Φαλκόνε ακολούθησε και ο Ντι Πιέτρο στην επιχείρηση “Καθαρά χέρια”

Φυσικά, οι λαμπροί Έλληνες δικαστικοί δεν ανακάλυψαν τον πλανήτη Άρη. Ακολούθησαν την τακτική που εφάρμοσε στην Ιταλία ο Ντι Πιέτρο το 1992. Ο Ιταλός δικαστής Αντόνιο ντι Πιέτρο τον Φεβρουάριο του 1992 άρχισε να ερευνά τους πολιτικούς και επιχειρηματικούς ηγέτες για διαφθορά και σχέσεις με τη μαφία και το οργανωμένο έγκλημα.

Κάτι που το γνώριζαν όλοι, αλλά λειτουργούσε ο νόμος της ομερτά σε όλα τα επίπεδα. Τελικά, ο Ντι Πιέτρο σε συνεργασία με άλλους γνωστούς δικαστικούς, όπως οι Φραντσέσκο Σαβέριο Μπορρέλλι, Ίλντα Μποκκασσίνι, Γκεράρντο Κολόμπο και Πιερκαμίλλο Νταβίγκο, συνέστησαν μία ομάδα που ερεύνησε τα πάντα αφού πρώτα συσχέτισε δικογραφίες, ενοποίησε δικογραφίες κι έφτασε σε αποτέλεσμα, σε μία επιχείρηση που ονομάστηκε «Καθαρά χέρια» («Mani Pulite»).

Από τις έρευνες αποκαλύφθηκε η δωροδοκία από τη Μαφία του πρώην Ιταλού πρωθυπουργού Μπετίνο Κράξι, όπως και οι αβάντες στους νονούς ενός άλλου πρωθυπουργού, του Τζούλιο Αντρεότι. Ο ιταλικός Τύπος ονόμασε την έρευνα «Tangentopoli» (σε ελεύθερη απόδοση «Δωροδοκιούπολη»).

Του Αντόνιο Ντι Πιέτρο προηγήθηκε ο Τζοβάνι Φαλκόνε (1939-1992), ο Ιταλός δικαστής, ο οποίος έμεινε στην ιστορία, καθώς είχε ειδικευτεί στην δίωξη της σικελικής Κόζα Νόστρα.

Σκοτώθηκε από την Μαφία μαζί με την γυναίκα του και τρεις από τους σωματοφύλακές του, από μια έκρηξη δυναμίτη 350 kg τοποθετημένου στο πλάι του αυτοκινητοδρόμου από το αεροδρόμιο του Παλέρμο κοντά στην πόλη Κάπασι.

Ο Φαλκόνε μαζί με τον φίλο του Παόλο Μπορσελίνο πέρασαν στην ιστορία ως οι δικαστές που κυνήγησαν την μαφία και οι δύο έχασαν τη ζωή τους ο ένας μετά τον άλλο με παρόμοιο τρόπο σε βομβιστικές επιθέσεις. Μάλιστα οι Ιταλικές αρχές μετονόμασαν τον Διεθνή Αερολιμένα του Παλέρμο σε “Αεροδρόμιο Φαλκόνε-Μπορσελίνο”.

Πριν αναλάβει το δύσκολο έργο της δίωξης της μαφίας ο Φαλκόνε είδε να δολοφονείται ο προκάτοχος του Τσέζαρε Τερανόβα. Ο Φαλκόνε ξεκίνησε τις έρευνες τον Μάιο του 1980 και εισήγαγε μια καινοτόμο τεχνική έρευνας, ακολουθώντας το «ίχνος των χρημάτων», για να χτίσει την υπόθεσή του. Ακολούθως, έγινε μέρος της Δεξαμενής Αντιμαφίας του Παλέρμο, δημιουργημένης από τον δικαστή Ρόκο Σίνιτσι (κι αυτός σκοτώθηκε από την μαφία).

Η Δεξαμενή Αντιμαφίας ήταν μια ομάδα δικαστών οι οποίοι δουλεύαν μαζί, μοιραζόμενοι πληροφορίες για να αποτρέψουν ένα άτομο να γίνει και ο μοναχικός στόχος. Δίπλα στον Φαλκόνε, ήταν οι δικαστές Πάολο Μπορσελίνο, Τζιουζέπε Ντι Λέλο και Λεονάρντο Γκουαρνότα.

Ο Φαλκόνε ήταν ένας από τους μείζονες οργανωτές της δίκης κατά της Κόζα Νόστρα, η οποία άρχισε στις 10 Φεβρουαρίου 1986 και τελείωσε στις 16 Δεκεμβρίου 1987. Από τους 474 μαφιόζους, που ήταν αρχικά κατηγορούμενοι , 360 καταδικάστηκαν για σοβαρά εγκλήματα, εκ των οποίων οι 119 ερήμην.

Τελικά στις 23 Μαΐου του 1992 η μαφία δολοφόνησε τον Φαλκόνε μαζί με την σύζυγο του Φραντσέσκα Μορβίλο (επίσης δικαστής)και τρεις αστυνομικούς.

Η δολοφονία οργανώθηκε από τον μαφιόζο Σαλβατόρε Ρίνα για εκδίκηση για την καταδίκη από τον Φαλκόνε πολλών μαφιόζων στις δίκες. Αργότερα συνελήφθη και εκτίει ισόβια κάθειρξη και για τους θανάτους και άλλων δικαστών, όπως και για πολλά άλλα εγκλήματα. Αργότερα ένας άλλος μαφιόζος, ο Τζοβάνι Μπρούσκα γνωστός με το παρατσούκλι σφαγέας) παραδέχθηκε ότι αυτός πυροδότησε τα εκρηκτικά.