ΦΑΚΕΛΟΣ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ: «Ή τώρα ή ποτέ» το σχέδιο της Κουμουνδούρου

Από το τρίψιμο των χεριών τους στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν περάσει στο ακόνισμα των… μαχαιριών τους. Κι αυτό διότι το δώρο που ήρθε στην πόρτα τους με την υπόθεση των υποκλοπών δεν σκοπεύουν να το αφήσουν να περάσει ανεκμετάλλευτο, έστω κι αν πρέπει να διαγκωνιστούν με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για το ποιος θα απολαύσει το «περιεχόμενο» του κουτιού και ποιος θα μείνει με το… περιτύλιγμα.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Οι γκουρού της οικονομίας και των επενδύσεων λένε ότι οι κρίσεις κρύβουν ευκαιρίες. Μια αντίστοιχη και μάλιστα αναπάντεχη ευκαιρία αισθάνονται στην πλατεία Κουμουνδούρου ότι κρύβει για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης η κρίση –ελεγχόμενη για την ώρα– που ξέσπασε στην κυβέρνηση εξαιτίας των αποκαλύψεων για την παρακολούθηση από την ΕΥΠ του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη.

Από τη πρώτη στιγμή που ξεκίνησε να ξετυλίγεται το κουβάρι των αποκαλύψεων ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ τέθηκε σε κατάσταση έκτακτης επιφυλακής και με αιχμή του δόρατος τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα αλλά και τον εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Νάσο Ηλιόπουλο, το θέμα σηκώθηκε πολύ ψηλά. Όσοι, μάλιστα, πίστεψαν ότι οι παραιτήσεις-καρατομήσεις την περασμένη Παρασκευή του γενικού γραμματέα του Γραφείου του Πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη, και του μέχρι τότε επικεφαλής της ΕΥΠ, Παναγιώτη Κοντολέωντα, θα χόρταιναν την αντιπολιτευτική «πείνα» της Κουμουνδούρου έπεσαν έξω. Το αντίθετο συνέβη. Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν τροπάρι στην αξιωματική αντιπολίτευση και να χαμηλώσουν τους τόνους αφού το… ρεζουμέ της στρατηγικής είναι «ή ταν ή επί τας». Απόδειξη η τελευταία ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ την Τετάρτη στον ΣΥΡΙΖΑ και στην οποία ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτηρίζεται «επικίνδυνος για τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου» αλλά και «κοινός πολιτικός απατεώνας».

Η… διαπασών της σχεδόν υβριστικής ΣΥΡΙΖΑϊκής ρητορικής πυροδοτήθηκε καταρχάς από την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που κατέθεσε η κυβέρνηση για την ΕΥΠ το βράδυ της Τρίτης και στην οποία διατηρείται τόσο ο πρωθυπουργικός έλεγχος της Υπηρεσίας Πληροφοριών όσο και η νομοθετική πρόνοια να μην επιτρέπεται στην ΑΔΑΕ να ενημερώνει τους πολίτες για την άρση του απόρρητου της επικοινωνίας τους. Επιπρόσθετα, στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν υποβολιμαία την άρνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας να κάνει δεκτό το αίτημά τους να ανοίξει εσπευσμένα και σε φουλ «ωράριο» η Βουλή, καθώς και να συνεδριάσει άμεσα η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ώστε να συζητηθεί το θέμα το υποκλοπών. Συγκεκριμένα, στην ηγετική ομάδα του κόμματος ερμηνεύουν την «γαλάζια» άρνηση ως απόπειρα του Μεγάρου Μαξίμου να κερδηθεί χρόνος ώστε τις «νεκρές» ημέρες λίγο πριν και λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο να φύγει ο πολύς ατμός από τη χύτρα των αντιδράσεων που εκφράζονται διακομματικά για τις παρακολουθήσεις και έτσι να προστατευτούν –όπως ισχυρίζονται στην Κουμουνδούρου– από περεταίρω «τσαλάκωμα» ο Γρ. Δημητριάδης, ο Π. Κοντολέων, άλλα και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Άγριο στρίμωγμα…

Είναι, άραγε, οι παραπάνω αιτιάσεις επαρκείς γα να δικαιολογήσουν τον ΣΥΡΙΖΑϊκό χαρακτηρισμό του προέδρου της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας «κοινό πολιτικό απατεώνα»; Με όρους δυτικού πολιτικού πολιτισμού σαφέστατα και όχι. Αλλά με όρους πολιτικού μάρκετινγκ, στην πλατεία Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι το momentum προσφέρεται ακριβώς για αυτό: για άγριο στρίμωγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη που ευελπιστούν να οδηγήσει βαθιές αμυχές τον κυβερνητικό οργανισμό και σε μετρήσιμα δημοσκοπικά κέρδη για τους ίδιους τα οποία θα κεφαλοποιήσουν στην πραγματική κάλπη των εθνικών εκλογών. Το αν η τακτική των υψηλών ντεσιμπέλ διαρκείας θα είναι αποτελεσματική για το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, θα φανεί μόνο στην πράξη. Άλλωστε, σε μία τόσο ιδιάζουσα πολιτική συνθήκη που βιώνει η χώρα, όχι μόνο λόγω των υποκλοπών αλλά και ελέω της ακρίβειας που απομυζά τα εισοδήματα νοικοκυριών και επιχειρήσεων, οποιαδήποτε εκτίμηση για το τι θα έκανε γκελ στον κόσμο θα ήταν παρακινδυνευμένη. Στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, έχουν προαποφασίσει να κρατήσουν πολύ ψηλά τους αντιπολιτευτικούς τόνους έχοντας στο μυαλό τους ότι έτσι συνεισφέρουν στη δημιουργία ενός ευρύτερου αντικυβερνητικού μπλοκ (στα πρότυπα του αντίστοιχου «αντί-ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου) που θεωρούν ότι τους βολεύει διπλά: αφενός γιατί έτσι θα υποστεί απώλειες το κεφάλαιο πολιτικής κυριαρχίας που αναμφίβολα διατηρεί ακόμη η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφετέρου γιατί δημιουργούνται νέες προοπτικές για τη συγκρότηση αυτού που στον ΣΥΡΙΖΑ ονομάζουν γενικόλογα «προοδευτικό μέτωπο».

Το ότι το φυσικό «θύμα» στη ιστορία των υποκλοπών είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν σημαίνει το αντιπολιτευτικό σιγοντάρισμα του ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ θα κάνει την Χαριλάου Τρικούπη να τρέξει στην αγκαλιά της Κουμουνδούρου. Ωστόσο, όταν την Τετάρτη ο Αλ. Τσίπρας άκουσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να απευθύνεται προσωπικά στον Κυρ. Μητσοτάκη και να τον κατηγορεί ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να θέσει σε ομηρία τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ «αλλά αυτή η περήφανη Παράταξη μαζί με την πλειοψηφία του δημοκρατικού κόσμου της χώρας, σας δείχνει την πόρτα της εξόδου από την εξουσία», επιβεβαίωσε την πίστη του ότι είναι προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει η υποστήριξη κάθε πρωτοβουλίας που θα πάρει το ΠΑΣΟΚ για τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Το έκανε ήδη η Κουμουνδούρου με τη στήριξη του αιτήματος Ανδρουλάκη να κατατεθεί άμεσα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ο φάκελος της ΕΥΠ με τα στοιχεία για την υποκλοπή των επικοινωνιών του. Το ξανάκανε και προς εβδομάδος στο πλευρό του Ανδρουλάκη καταγγέλλοντας σχεδόν ταυτόχρονα με την Χαριλάου Τρικούπη τις διαδικτυακές φήμες που αφορούσαν την προσωπική ζωή του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Ακούγοντας, δε, προ ημερών τον βουλευτή Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ, Χάρη Καστανίδη, να ζητάει κατάργηση της διάταξης που επιτρέπει στην ΕΥΠ να κάνει παρακολουθήσεις δίχως να ενημερώνεται η ΑΔΑΕ (σ.σ. το ίδιο φωνάζει και ο ΣΥΡΙΖΑ), παραδεχόμενος μάλιστα στη Βουλή ότι το κόμμα του ψήφισε άστοχα στην σχετική κοινοβουλευτική ψηφοφορία του περασμένου Μαρτίου, στην Κουμουνδούρου δεν σκοπεύουν να σταματήσουν σύντομα την πολιτική θωπεία  στο ΠΑΣΟΚ.