Φιέστα… κι άσ’ τα για το ελληνικό ποδόσφαιρο ο τελικός

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη ο τελικός του Κυπέλλου είναι το παιχνίδι που ολοκληρώνει την ποδοσφαιρική σεζόν. Γι’ αυτό γίνεται με όλες τις τιμές. Στην Αγγλία καλείται η βασίλισσα. Το γήπεδο δεν αλλάζει ποτέ. Ενώ και σε άλλες χώρες το μέρος που θα γίνει ο τελικός είναι γνωστό πριν από την έναρξη της διοργάνωσης.

Μοναδική εξαίρεση αποτελεί (και σ’ αυτό) το ελληνικό ποδόσφαιρο….

Μια ματιά να ρίξει κανείς στα τελευταία χρόνια θα διαπιστώσει ότι στη χώρα μας, ο τελικός από ποδοσφαιρική τελετή μετατρέπεται σε φεστιβάλ αλητείας, με αποτέλεσμα οι Αρχές να έχουν αποφασίσει ότι θα γίνεται με ελάχιστο κόσμο για να αποφεύγονται τα επεισόδια.

Το ίδιο θα γίνει και φέτος. Θα γινόταν ανεξαρτήτως κορωνοϊού, καθώς απαγορεύεται λόγω της πανδημίας η παρουσία θεατών στις εξέδρες. Ωστόσο, το φετινό πρόβλημα ήταν άλλο και είχε να κάνει με τον τόπο τέλεσης του αγώνα.

Από τη στιγμή που προκρίθηκαν η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός (με δεδομένο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να συμφωνήσουν για ΟΑΚΑ ή «Καραϊσκάκης») ήταν προφανές ότι η ΕΠΟ θα έπρεπε να επιλέξει ένα από τα πιο ασφαλή γήπεδα του λεκανοπεδίου, από τη στιγμή που δεν ήταν εφικτό να βάλει τις δύο ομάδες σε ένα αεροπλάνο και να τις στείλει στη Θεσσαλονίκη (Τούμπα ή Χαριλάου) ή σε κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας που έχει έδρα ομάδα της Super League.

Η επιλογή της Ριζούπολης (που είναι ένα γήπεδο ομάδας Super League2) για να γίνει ο τελικός το βράδυ της 26ης Ιουλίου  προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Ολυμπιακού (διότι εκτός των άλλων οι «ερυθρόλευκοι» ισχυρίζονται ότι δεν έχει άδεια από την UEFA,αλλά και ότι έχει να γίνει επίσημο παιχνίδι από τον περασμένο Φλεβάρη όταν διακόπηκε η Super League2). Ωστόσο από τη στιγμή που αποκλείστηκαν τα άλλα δύο γήπεδα (το Περιστέρι του Ατρόμητου και η Νέα Σμύρνη του Πανιωνίου) οι επιλογές αυτομάτως περιορίστηκαν για την ΕΠΟ, η οποία θα πρέπει να εξηγήσει για ποιο λόγο πρέπει κάθε χρόνο να ναρκοθετεί η ίδια με τις αποφάσεις της την διεξαγωγή του τελικού…

Φυσικά και δεν είναι η πρώτη φορά.

Από την ιστορία με τον τελικό στο Πανθεσσαλικό μέχρι και την επιλογή της Ριζούπολης βλέπει κανείς την προχειρότητα με την οποία στην ΕΠΟ αντιμετωπίζουν τον θεσμό του Κυπέλλου.

Τον Μάιο του 2016 όταν ο Κοντονής ανέβαλε δύο-τρεις φορές τον τελικό του Κυπέλλου μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ πυροδότησε μια μεγάλη ένταση. Είχε προηγηθεί ο ημιτελικός του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη (1-2) που διακόπηκε κακήν-κακώς λίγο πριν από τη λήξη της πρώτης αναμέτρησης των δύο ομάδων, καθώς στο 89ο λεπτό δημιουργήθηκε μεγάλη ένταση στον αγωνιστικό χώρο με τον διαιτητή Παππά να μην καταλογίζει πέναλτι υπέρ των γηπεδούχων σε ανατροπή του Μακ από τον Καπίνο. Ο επιπρόσθετος βοηθός (πίσω από την εστία) απέβαλε τον Σλοβάκο για διαμαρτυρία, και κάπου εκεί η αναμέτρηση «τινάχτηκε στον αέρα» με οπαδούς να εισβάλλουν στο γήπεδο και να κυνηγούν τον διαιτητή Παππά. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε εισβολή φιλάθλων και δύο φορές ρίψεις αντικειμένων, που σημαίνει οριστική διακοπή του αγώνα (επιφέρει μηδενισμό στον ΠΑΟΚ, δηλαδή ήττα με 0-3 και -3 βαθμούς από το πρωτάθλημα)…

Στο δεύτερο παιχνίδι ο ΠΑΟΚ δεν κατέβηκε και ο Ολυμπιακός πήρε την πρόκριση (με 3-0) στον τελικό, όπου έγιναν διάφορες σκέψεις για πρόωρη διακοπή της σεζόν από την ΕΠΟ και τον τότε υφυπουργό Αθλητισμού, Σταύρο Κοντονή.

Ήταν η εποχή της μεγάλης ρήξης της ΕΠΟ με τον υφυπουργό Αθλητισμού. Αρχικά, ο Κοντονής αποφάσισε (τον Μάρτιο του 2016) τη ματαίωση του Κυπέλλου («Υπό τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και κυρίως της έντονης καχυποψίας και αμφισβήτησης που οδηγούν στην αναξιοπιστία, σε βαρβαρότητες στους αγωνιστικούς χώρους και τη διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης και της έννομης τάξης, αποφασίστηκε η οριστική διακοπή κάθε διαδικασίας και αγώνα του Κυπέλλου Ελλάδος στο ποδόσφαιρο όπως προβλέπεται στο Νόμο και αφού τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες»),  αλλά τελικά αντιλήφθηκε πως ήταν προτιμότερο να γίνει το παιχνίδι με τους δικούς του όρους.

Ο Κοντονής τότε  έφτασε στο σημείο να αναβάλει το παιχνίδι (με πρόσχημα την αδυναμία της Αστυνομίας να περιφρουρήσει τη δημόσια Τάξη) και τελικά να ορίσει ακόμη και τους διαιτητές-επόπτες εκείνης της αναμέτρησης που έγινε στα μέσα Μαΐου στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ να κατακτά το Κύπελλο με 2-1 επί του Ολυμπιακού.

Τα όσα είχαν γίνει τότε μέχρι την τέλεση του τελικού ήταν… πταίσματα μπροστά στα όσα έγιναν την επόμενη σεζόν (2016-17), όταν ο Κοντονής είχε πλέον πάει στο υπουργείο Δικαιοσύνης και τη θέση του είχε αναλάβει ο Γιώργος Βασιλειάδης που θα μείνει στην ιστορία ως ο υφυπουργός που επί των ημερών του έγιναν τα πιο θλιβερά επεισόδια σε γήπεδο και μάλιστα σε… live μετάδοση.

H απόφαση της ΕΠΟ να ορίσει το παιχνίδι στον Βόλο (με την οποία είχε συμφωνήσει τότε ο υφυπουργός Αθλητισμού) αποδείχθηκε καταστροφική.

Οι φίλοι των δύο ομάδων βρίσκονταν στα πέταλα του σταδίου, τα οποία ωστόσο ενώνονται από μια πεζογέφυρα η οποία έμεινε αφύλακτη, με αποτέλεσμα να γίνουν πάνω σε αυτή μάχες σώμα με σώμα. Ο κίνδυνος να πέσει κάποιος από μεγάλο ύψος ήταν ορατός, ενώ η αστυνομία δεν βρήκε τρόπο να επέμβει.

Τραυματίστηκαν συνολικά 70 άτομα, στα οποία παρασχέθηκαν πρώτες βοήθειες, ενώ 15 εξ αυτών νοσηλεύτηκαν σε σοβαρή κατάσταση στο Νοσοκομείο Βόλου. Από θαύμα δεν είχαμε νεκρό, ενώ στη διάρκεια των επεισοδίων η κυβέρνηση συζητούσε –σε υψηλό επίπεδο– το ενδεχόμενο ματαίωσης του αγώνα. Τελικά, κρίθηκε σκόπιμο να διεξαχθεί κανονικά το παιχνίδι, έστω με μισή ώρα καθυστέρηση, μπροστά στον κίνδυνο χειρότερων επεισοδίων.

Τα επεισόδια είχαν ξεκινήσει από πολύ νωρίς, όταν  μερίδα οπαδών της ΑΕΚ επεχείρησε να σπάσει τον κλοιό της Αστυνομίας και να εισέλθει χωρίς εισιτήριο στον περιβάλλοντα χώρο του Πανθεσσαλικού σταδίου, και αυτό προκάλεσε την αντίδραση των αστυνομικών δυνάμεων. Σημειώθηκαν μικρής έκτασης επεισόδια, κατά τη διάρκεια των οποίων έγινε χρήση δακρυγόνων και φωτοβολίδων κρότου-λάμψης, ενώ ακολούθησε, μέσα σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα, κυνηγητό στους γύρω δρόμους και πετροπόλεμος.

Ακολούθησαν άλλοι δύο τελικοί (τις επόμενες σεζόν) μεταξύ ΑΕΚ και ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, που θεωρητικά ήταν το ασφαλέστερο γήπεδο. Μετά τον τελικό στο Πανθεσσαλικό, όπου ο ΠΑΟΚ επικράτησε 2-1 της ΑΕΚ, ο «Δικέφαλος του Βορρά» κέρδισε και τους δύο επόμενους που έγιναν στην Αθήνα.

Τον Μάιο του 2018 ο ΠΑΟΚ κέρδισε 2-0 την ΑΕΚ (με γκολ του Βιερίνια και του Πέλκα), ενώ ένα χρόνο αργότερα (τον Μάιο του 2019) ο ΠΑΟΚ πήρε πάλι το Κύπελλο μετά τη νίκη του με 1-0  από την ΑΕΚ με γκολ του Άκπομ.

Μετά από τρία χρόνια ο ΠΑΟΚ δεν είναι στον τελικό. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε για τελευταία φορά το Κύπελλο τη σεζόν 2014-15 όταν κέρδισε την Ξάνθη 3-1, η ΑΕΚ την επόμενη χρονιά (2015-16) με τη νίκη της (2-1) επί του Ολυμπιακού, ενώ ο Παναθηναϊκός το πήρε για τελευταία φορά τη σεζόν 2013-14 όταν κέρδισε 4-1 τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ.

 

Οι έδρες των τελικών

Το ΟΑΚΑ, η Λεωφόρος, το «Καραϊσκάκης», η Νέα Φιλαδέλφεια, το Καυτανζόγλειο, το Πανθεσσαλικό, η Τούμπα, το παλιό γήπεδο του Άρη, η Νέα Σμύρνη, το Παμπελοποννησιακό και το Παγκρήτιο είναι τα 11 γήπεδα στα οποία έχει γίνει τελικός για το Κύπελλο.

Από το 1983, όταν και εγκαινιάστηκε το ΟΑΚΑ, διεξήχθησαν σε αυτό οι 25 από τους 37 τελικούς.

Στη «Λεωφόρο Αλεξάνδρας», φιλοξενούνταν κατά κανόνα οι τελικού του Κυπέλλου από το 1931 με ελάχιστες εξαιρέσεις. Τελευταίος τελικός που έγινε στο «Απόστολος Νικολαΐδης» ήταν το 1968, όταν ο Ολυμπιακός επικράτησε του Παναθηναϊκού με 1-0.

Από το 1957 έως το 1998 το «Καραϊσκάκης» ουσιαστικά ήταν από τα βασικά γήπεδα διεξαγωγής των τελικών. Τελευταίος τελικός που διεξήχθη εκεί ήταν το 1998, όταν ο Πανιώνιος κατέκτησε το τρόπαιο επικρατώντας με 1-0 του Παναθηναϊκού. Κανένας τελικός δεν έχει διεξαχθεί στο εν λόγω γήπεδο μετά την ανακατασκευή του το 2004.

Ο τελικός έγινε ακόμη οκτώ φορές στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η πρώτη φορά ήταν το 1962 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, που διεκόπη, και η τελευταία το 2001 όταν ο ΠΑΟΚ επικράτησε του Ολυμπιακού με σκορ 4-2.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα