Γιατί εγκαταλείπουν τη Γαλλία κατά χιλιάδες οι Εβραίοι;

Αριθμώντας κάτι περισσότερο από μισό εκατομμύριο ανθρώπους η εβραϊκή κοινότητα που ζει στη Γαλλία είναι η μεγαλύτερη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Φαίνεται όμως ότι η χώρα του διαφωτισμού και της ανεκτικότητας δεν αποτελεί ένα ασφαλές περιβάλλον για τους Εβραίους που δηλώνουν ότι τα τελευταία χρόνια διαβιούν υπό καθεστώς φόβου, γεγονός που τους αναγκάζει να εγκαταλείπουν κατά χιλιάδες τη χώρα.

Αυτή είναι η εικόνα που αποτυπώθηκε σε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ-οδοιπορικό του Euronews στο οποίο καταγράφηκαν οι προσωπικές ιστορίες τρόμου που έζησαν στη Γαλλία αρκετά μέλη της εβραϊκής κοινότητας.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της οικογένειας Πίντο που αποφάσισε να φύγει από το παρισινό προάστιο Seine-Saint-Denis. Πέρσι, τρεις άνδρες μπήκαν στο σπίτι τους και τους ακινητοποίησαν για αρκετές ώρες. Τους στοχοποίησαν λόγω της θρησκείας τους. Οι ύποπτοι είναι τώρα στη φυλακή αλλά το τραύμα μένει.

Ο Ροζέ Πίντο εξήγησε στην κάμερα του Euronews τι συνέβη: «Μας είπαν: “Είστε Εβραίοι, άρα έχετε χρήματα”. Έδεσαν τον γιο μου, χτύπησαν τη γυναίκα μου τα πλευρά. Εγώ ήμουν αναίσθητος. Μας έδεσαν και τους τρεις μας στο δωμάτιό μας. Μας κάθισαν στο κρεβάτι και μας είπαν να μην κουνηθούμε: “Εάν κινηθείτε θα σας σκοτώσουμε”. Όταν είδαν ότι δεν μας εντυπωσιάζουν, έβγαλαν ένα μεγάλο κατσαβίδι. Και εκεί άρχισαν να σοβαρεύουν τα πράγματα, γιατί μου το έβαλαν κάτω από το λαιμό».

Η Γαλλία έχει την μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στην Ευρώπη. Αριθμεί περίπου 550.000 άτομα. Τα τελευταία χρόνια είναι έντονο το αίσθημα ανασφάλειας που έχουν οι Εβραίοι στη χώρα.

Τα κρούσματα είναι πολλά. Οι συναγωγές στη Γαλλία είναι πλέον υπό διαρκή φύλαξη, με το φόβο ενός τρομοκρατικού χτυπήματος. Το ίδιο ισχύει και με τα εβραϊκά σχολεία. Το συγκεκριμένο όταν άνοιξε πριν από 39 χρόνια, ο στόχος του ήταν να είναι ανοικτό στην κοινωνία.

Ο διευθυντής του σχολείου, Ανρί Κοέν βλέπει ότι η κατάσταση είναι πολύ κακή σήμερα:

«Υπήρξε περίοδος που είχαμε οκτώ οπλισμένους στρατιώτες να ζουν μαζί μας. Τα παιδιά αναρωτιούνται διαρκώς: γιατί πρέπει εγώ ένα Εβραιόπουλο να έχω στρατιώτες στο σχολείο μου;»

Οι στρατιώτες έχουν πλέον φύγει. Ένας φύλακας, η αστυνομία και μια ομάδα γονιών που επιβλέπουν, τους έχουν πλέον αντικαταστήσει.

«Οι οικογένειες αισθάνονται αρκετά ασφαλείς πλέον. Αλλά αυτή η ασφάλεια μας έχει οδηγήσει στο να είμαστε απομονωμένοι από τον έξω κόσμο» συμπληρώνει ο Ανρί Κοέν.

Ο αριθμός των αντισημιτικών κρουσμάτων έχει αυξηθεί κατακόρυφα από το 2000. Και αυτό έχει άμεση σχέση με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Η Νόνα Μέγιερ είναι επικεφαλής έρευνας στο CNRS:

«Είχαμε πέσει κάτω από τα 50 αντισημιτικά κρούσματα ανά έτος, τη δεκαετία του ’90. Η άνοδος αυτών των πράξεων και των απειλών ήταν εντυπωσιακή από το 2000, μετά τη δεύτερη Ιντιφάντα. Τότε αγγίξαμε τα 900 περιστατικά. Μετά, τα νούμερα αυξομειώνονταν, σε σχέση με τις μεγάλες επεμβάσεις του ισραηλινού στρατού στα παλαιστινιακά εδάφη.

Πολύ συχνά, δεν γνωρίζουμε το προφίλ των δραστών. Ξέρουμε όμως ότι είναι κατά κύριο λόγο νέοι, άνδρες μερικές φορές παιδιά μεταναστών, ενώ παλιότερα ήταν κυρίως η άκρα δεξιά που προκαλούσε αυτές τις επιθέσεις. Επειδή αισθάνεται μίσος ενάντια σε μια κοινότητα ατόμων, που θεωρεί ότι είναι προνομιούχοι».

Ο φόβος είναι ένας από τους παράγοντες που αναγκάζει τους Εβραίους να φύγουν από τη χώρα. Υπολογίζεται ότι 3.000 Εβραίοι φεύγουν από την Γαλλία κάθε χρόνο. Ο προορισμός τους είναι κυρίως το Ισραήλ.

(Με στοιχεία από το Euronews)