ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Φλερτ με Τσίπρα, «γάμος» με Ν.Δ. 

Επιλογή-έκπληξη για τη θέση του γγΑ, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει ως ακροδεξιούς όσους διαφωνούσαν με τη Συμφωνία των Πρεσπών και μετά την προχθεσινή επιλογή του δήλωσε ότι θα πορευτεί με τη φιλοσοφία του Ποταμιού

Γενικός Γραμματέας του Αθλητισμού ανακοινώθηκε ο Γιώργος Μαυρωτάς. Εξεπλάγησαν πολλοί από την επιλογή του και ο κυριότερος λόγος ήταν ότι είχε τη θέση του αντιπροέδρου, δηλαδή του Νο2, στο Ποτάμι.

Οι εξηγήσεις που δόθηκαν προφορικά ή μέσω non papers, από τη Ν.Δ. ήταν του τύπου: «Όλοι ενωμένοι», «διεύρυνση προς το κέντρο» (προφανώς εκεί εντάσσεται ο κ. Μαυρωτάς και το Ποτάμι), «αξιοποίηση σημαντικών προσωπικοτήτων», και διάφορα άλλα για να πειστούν όσοι ψήφισαν την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ότι ήταν μια επιβεβλημένη ενέργεια για το καλό της χώρας και της παράταξης.

Στην περίπτωση όμως του κ. Μαυρωτά για όλα τα παραπάνω υπάρχουν μερικοί αστερίσκοι. Βεβαίως και έχει βαρύ (θετικό) αθλητικό παρελθόν, βεβαίως και η επιλογή του δείχνει ότι ο Κυριάκος θέλει να πλησιάσει περισσότερο το Κέντρο (άλλωστε αποτελεί και πετυχημένη στρατηγική του κ. Τάκη Θεοδωρικάκου), βεβαίως και θέλει ο πρωθυπουργός να δείξει προς τα έξω ότι ενώνει τους Έλληνες.

Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι η επιλογή πολιτικών θέσεων είναι εξ οφίτσιο αρμοδιότητα του πρωθυπουργού. Εξυπακούεται όμως ότι οι επιλεγέντες υιοθετούν τις θέσεις της παράταξης, έστω και εάν στο παρελθόν είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν ο κ. Μαυρωτάς υιοθετεί ή όχι τις θέσεις αυτές. Η απάντηση έρχεται από μία χθεσινή ανακοίνωσή του σε ελάχιστο χρόνο μετά την ανακοίνωση της Ν.Δ. για την τοποθέτησή του ως γγΑ.

Τι ακριβώς αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο κ. Μαυρωτάς; Αποσπασματικά αναφέρουμε τα εξής χαρακτηριστικά:

«Εγκαταλείπω απλώς τη συγκεκριμένη θέση –του αντιπροέδρου του Ποταμιού– και όχι το Ποτάμι, τις αρχές του οποίου θα εφαρμόσω και από τη θέση του γγΑ και στον τομέα ευθύνης μου. Για το Ποτάμι εξακολουθώ να πιστεύω αυτό που γράφω στο σημερινό (σ.σ. χθεσινό) άρθρο μου στα nea.gr και γι’ αυτό θα συνεχίσω να προσπαθώ», «δεν θα χαθούμε, το Ποτάμι θα κυλάει πάντα μέσα μας».

 

Το «μανιφέστο» Μαυρωτά  

Μια ανάγνωση στον ιστότοπο nea.gr δείχνει χαρακτηριστικά τι πιστεύει ο κ. Μαυρωτάς:

«Η νέα κυβέρνηση δείχνει να θέλει να περπατήσει με σύγχρονο βηματισμό, με αρχές εταιρικής διακυβέρνησης και θα περιμένουμε τα πρώτα αποτελέσματα για να την κρίνουμε. Οι σύγχρονες αρχές διακυβέρνησης, η περισσότερο τεχνοκρατική και λιγότερο κομματοκεντρική προσέγγιση είναι πάντως θετικά δείγματα, ενώ οι διακριτοί ρόλοι Εκκλησίας – Πολιτείας φάνηκε ήδη ότι δεν θα είναι το δυνατό της σημείο.

»Το Ποτάμι από τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει μια προσπάθεια ανασύνταξης στο προοδευτικό, φιλελεύθερο, μεταρρυθμιστικό Κέντρο. Προς το παρόν, τον χώρο αυτό τον έχει κυρίως καλύψει η ΝΔ εκμεταλλευόμενη το αντι-ΣΥΡΙΖΑ κύμα. Ο συγχρωτισμός όμως στην κυβερνητική πλέον Ν.Δ. φιλελεύθερων και συντηρητικών δυνάμεων, κεντρώων και δεξιών, δεν θα είναι κάτι εύκολο και ανέφελο όταν θα λείψει η συγκολλητική ουσία του “Να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ!”. Και ειδικά όταν η κυβερνητική θητεία δημιουργεί γωνίες, δεν είναι τόσο στρογγυλεμένη όσο η αντιπολίτευση.

»Από την άλλη, η μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς τη σοσιαλδημοκρατία αλλά και του ΚΙΝΑΛ πιο αριστερά, ασκώντας και οι δύο αντιπολίτευση στη ΝΔ, θα τους φέρει σε μία αναπόφευκτη ώσμωση. Έτσι και εκεί θα δημιουργηθεί μια ζήτηση για κεντρώες λύσεις. Αν βάλουμε στην εικόνα και το πράσινο ρεύμα (όχι του ΠΑΣΟΚ, αλλά της οικολογίας) που δείχνει να αποκτά αυτονομία, να απομακρύνεται από ακραίες θέσεις και γι’ αυτό κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη, τότε η εικόνα ενός νέου Κέντρου αρχίζει να σχηματίζεται.

»Σε αυτόν τον χώρο το Ποτάμι θα ξανασυστηθεί στην κοινωνία. Από τον Σεπτέμβριο θα κάνει πολύ πιο αισθητή την παρουσία του μέσα από μια προσπάθεια διεύρυνσης. Με παρεμβάσεις, κριτική, προτάσεις, εκδηλώσεις, συναντήσεις, οργανωτικές καινοτομίες που θα δώσουν το στίγμα της μετεξέλιξής του στη βασική φωνή του προοδευτικού, φιλελεύθερου Κέντρου που έχει ανάγκη η χώρα. Μια εξωκοινοβουλευτική, μεταρρυθμιστική αλογόμυγα. Με συζητήσεις και ζυμώσεις εντός ενός νέου χώρου που στην Ευρώπη αρχίζει να μορφοποιείται προκειμένου να δώσει απαντήσεις στα νέα ζητήματα της παγκοσμιοποίησης, της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της κλιματικής αλλαγής, της δημογραφικής ανισορροπίας. Ένας χώρος που δεν μιλάει με ορολογία του 19ου αιώνα, και αναζητά λύσεις στα παλαιά και νέα προβλήματα, όχι όμως κοιτάζοντας τα παλιά manuals. Ενός χώρου που επιχειρεί να προσαρμοστεί με τους δικούς του όρους στη νέα πραγματικότητα και όχι να την αρνηθεί, κλεισμένος στο καβούκι του».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Από τις παραπάνω τοποθετήσεις του κ. Μαυρωτά φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο ίδιος είναι ένα καθαρόαιμο ΠΟΤΑΜΙσιο στέλεχος που δεν παρεκκλίνει από τις αρχές του κόμματος που ίδρυσε ο Σταύρος Θεοδωράκης, απλά κάνει ένα διάλειμμα για να προσφέρει τις υπηρεσίες του, ως αμειβόμενο στέλεχος σε μια τιμητική θέση.

Και εδώ μπαίνει το δύσκολο ερώτημα: Οι θέσεις του Ποταμιού ταυτίζονται με τις θέσεις της Ν.Δ.; Η απάντηση είναι βεβαίως και όχι. Αν ταυτίζονταν, θα μπορούσε ο κ. Μητσοτάκης να βάλει στην κυβέρνησή του τον ίδιο κ. Στ. Θεοδωράκη, χωρίς να προστρέξει στον υπαρχηγό του Σταύρου. Άρα ο κ. Μαυρωτάς –το δηλώνει άλλωστε– προβλέπεται στο εγγύς μέλλον να είναι σε πολλά σημεία αντίθετος με τις θέσεις της παράταξης που τον επέλεξε ως γ.γ.Α.

Βεβαίως, το πιθανότερο είναι ότι θα συμβιβαστεί, θέλει δεν θέλει, με τις θέσεις του αρμοδίου υπουργού Λευτέρη Αυγενάκη, ξεχνώντας τις τοποθετήσεις του που αναφέρονται στις παραπάνω δηλώσεις του.

Στην πρώτη περίπτωση, φανταστείτε τον κ. Μαυρωτά με την ιδιότητα του γγΑ να πηγαίνει σε κάποιον ποδοσφαιρικό αγώνα –κυρίως στη Β. Ελλάδα– και να προσπαθεί να πείσει τους παρευρισκόμενους φιλάθλους ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι επωφελής για την Ελλάδα, εννοώντας σαφέστατα ότι κακώς δεν την ψήφισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στην περίπτωση αυτή, ο αγώνας μάλλον δεν θα ξεκινήσει, ή αν έχει ξεκινήσει δεν θα τελειώσει.

Αν ωστόσο ο κ. Μαυρωτάς υιοθετήσει τις θέσεις της Ν.Δ., θα έχει επιβεβαιώσει τις απόψεις ενός μεγάλου μέρους των πολιτών, ότι η «καρέκλα» είναι μέγας μαγνήτης για τους πολιτικούς…

Άλλωστε, τα 2.300 ευρώ κάθε πρώτη του μηνός δεν είναι και μικρό κίνητρο, όταν μάλιστα κάποιος δεν έχει και πολλά ένσημα στο ενεργητικό του.

 

Η… επιβράβευση 

Υπάρχει όμως και το οξύμωρο του θέματος. Οι πρώην ΠΟΤΑΜΙσιοι Ψαριανός και Αμυράς, που δεν ψήφισαν τη Συμφωνία των Πρεσπών και για τον λόγο αυτό έφυγαν από το Ποτάμι, προσχωρώντας στη Ν.Δ. και ιδεολογικά, σίγουρα δεν θα είναι ευτυχείς όταν βλέπουν τον πρώην σύντροφό τους, που υπερψήφισε τη συμφωνία, που παρότρυνε πιεστικά συναδέλφους του να την ψηφίσουν, που αρνήθηκε την ευκαιρία να ρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα –κάτι που επί περίπου τρία χρόνια επιζητούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ζητούσε συνεχώς εκλογές– να επιβραβεύεται, χωρίς μάλιστα να υιοθετεί τις θέσεις και τη φιλοσοφία της Ν.Δ. Και μάλιστα να δηλώνει ότι παραμένει πιστός στις αρχές του Σταύρου Θεοδωράκη και του Ποταμιού.

Υπάρχουν και πράγματα που όσο και να εκτιμά κάποιος το αθλητικό παρελθόν του κ. Μαυρωτά δεν είναι εύκολο να τα ξεχάσει.

Θυμίζουμε στις 21/1/2019 σε συνέντευξή του στην «Αυγή» ο κ. Μαυρωτάς είχε δηλώσει:

«Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι το αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης που καταλήγει σε συμβιβασμό».

Δεν μας είπε ούτε τότε ούτε τώρα ο κ. Μαυρωτάς ποια διαπραγμάτευση έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ και τι κερδίσαμε. Και επειδή δεν οφείλει καμία εξήγηση σε μας ο κ. Μαυρωτάς, ας δώσει τις εξηγήσεις αυτές στο 70% του ελληνικού λαού που με απανωτά γκάλοπ είχε διατυπώσει τη θέση του εναντίον της συμφωνίας.

Πιο κάτω στην ίδια συνέντευξη, ανέφερε ότι «το πιο αρνητικό της συμφωνίας δεν είναι ούτε το όνομα ούτε η ιθαγένεια ούτε η γλώσσα. Το πιο αρνητικό είναι η εργαλειοποίηση της συμφωνίας», κατηγορώντας τη Ν.Δ. ότι πάτησε πάνω στα αμφιλεγόμενα σημεία της συμφωνίας για να στεγανοποιήσει πολιτικά οφέλη.

«Αυτή η εργαλειοποίηση», σημείωνε εξάλλου ο κ. Μαυρωτάς, «κατέληξε γρήγορα σε διχασμό με πατριώτες και μη πατριώτες, με ακροδεξιούς πατριώτες και υπερπατριώτες».

Δηλαδή, ο κ. Μητσοτάκης που ήταν αντίθετος με τη συμφωνία, προφανώς ανήκει στους ακροδεξιούς πατριώτες, σύμφωνα με την προ εξαμήνου τοποθέτηση του κ. Μαυρωτά.

Σε άλλη συνέντευξή του, στις 8/2/2019, στο in.gr αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η ΝΔ επανήλθε στο άγονο “η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική”». Όμως το προχώρησε ακόμη πιο πέρα. «Η σκληρή δεξιά κέρδισε κατά κράτος τη φιλελεύθερη συνιστώσα της ΝΔ». Δηλαδή, με λίγα λόγια, ο κ. Μαυρωτάς προέβη σε διαχωρισμό τής Ν.Δ., βάζοντας μέσα στην παράταξη δήθεν αντιπαράθεση κάποια σκληρή δεξιά με κάποια φιλελεύθερη συνιστώσα!!!

Τώρα από πού αντλεί αυτό το δικαίωμα να χαρακτηρίζει ακροδεξιούς όσους πολίτες δεν επιθυμούσαν τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι κάτι που δεν πρέπει να προβληματίζει κανέναν, γιατί η άποψη αυτή επί μήνες, για να μην πούμε επί χρόνια, ήταν η άποψη του Καρτερού, του Βερναδάκη, του Φάμελου, του Πολάκη, την οποία διατύπωναν συνεχώς και αδιαλείπτως νυχθημερόν.

Τελειώνοντας, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στον νέο πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ότι το 39,85% που πήρε στις εκλογές της 7ης Ιουλίου και οι σχεδόν 5 μονάδες που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ συγκριτικά με τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 δεν είχαν σχέση με οποιαδήποτε τοποθέτηση, επανατοποθέτηση ή μετατόπιση ομοιάζουσα με αυτήν του κ. Μαυρωτά.

Οι ψήφοι που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ πήγαν στον Βαρουφάκη και όχι στη Ν.Δ. Η Ν.Δ. έφτασε στο νούμερο αυτό κατά κύριο λόγο από τους απογοητευμένους ψηφοφόρους των ΑΝ.ΕΛ., από ψηφοφόρους του Βασίλη Λεβέντη, που ναι μεν καταψήφισε τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά δεν έπεισε ότι μπορεί να είναι παίκτης στη διαμόρφωση της πολιτικής σκηνής, από κάποιους ψηφοφόρους του Ποταμιού που είδαν ότι με τις αμπελοφιλοσοφίες του Θεοδωράκη και του Μαυρωτά, τα επίμονα φλερτ και τις πολλαπλές συναντήσεις τους με τον Τσίπρα δεν βγαίνει άκρη.

Και βεβαίως με ψηφοφόρους νεοδημοκράτες οι οποίοι έτρεξαν στις κάλπες για να τον υποστηρίξουν. Δηλαδή, από το μείγμα του 39,85%, το 35-36% ήταν οι καθαρόαιμοι νεοδημοκράτες. Γι’ αυτό λοιπόν προκαλεί εντύπωση όταν δεν επιλέγονται στελέχη με γνώσεις, εμπειρία, με παρελθόν στον αθλητισμό, με ένσημα από τις εργασίες τους, και επιλέγονται πρόσωπα με τα προσόντα του κ. Μαυρωτά.

Βεβαίως και είναι σωστό το Κέντρο και η μεσαία τάξη να αποτελούν σημαντικό κομμάτι της Ν.Δ. Η στροφή αυτή είναι σωστή. Θα πρέπει όμως ο πρωθυπουργός να προσέξει με ποια ταχύτητα θα πάρει τη στροφή του οχήματος που λέγεται Νέα Δημοκρατία, ώστε το όχημα να παραμείνει στον δρόμο και να μην εκτροχιαστεί!

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα