«Γραμμή ΣΥΡΙΖΑ» (στον Κυριάκο) για Προκόπη

«Δεν έχω πειστεί μέσα από την πολιτική του διαδρομή ότι είναι ο πιο κατάλληλος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τρεις λόγους: Δεν αντιστάθηκε στις “σειρήνες” του πελατειακού κράτους, χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, τον Δεκέμβριο του 2008, και τέλος δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη με τον τρόπο που εγώ θα επιθυμούσα».

Της Πωλίνας Βασιλοπούλου

Στις παραπάνω 62 λέξεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε να συμπυκνώσει την πολιτική εναντίωσή του στην υποψηφιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, όταν τον Φεβρουάριο του 2015 ο νεοεκλεγείς τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πόνταρε όλα του τα λεφτά για περαιτέρω στρίμωγμα της Νέας Δημοκρατίας πάνω στον ακαδημαϊκά γαλλοτραφή νομικό και πρώην υπουργό των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή.

Σήμερα 4,5 χρόνια αργότερα, οι σχέσεις (στ)οργής του τριγώνου Τσίπρας – Παυλόπουλος – Μητσοτάκης έχει ήδη αρχίσει να απασχολεί ξανά την επικαιρότητα, δεδομένου ότι βρισκόμαστε 6-7 μήνες πριν από την επόμενη εκλογή του πρώτου πολίτη του ελληνικού κράτους, και η κουβέντα για τους υποψηφίους έχει ανάψει για τα καλά. Τη δημόσια συζήτηση πυροδοτεί με σχετικά δημοσιεύματά του ο έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος που αναλόγως κομματικής τοποθέτησης (ή και επιδιώξεων) ρίχνει και τα αντίστοιχα πρόσωπα στο τραπέζι.

Ειδικότερα, από την ιδιότυπη προεδρική πασαρέλα έχουν παρελάσει τα ονόματα του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου, τον οποίο τον περασμένο Ιούνιο εξεδίωξε από το Κίνημα Αλλαγής η Φώφη Γεννηματά, του συνταγµατολόγου Νίκου Αλιβιζάτου, που το 2015 ήταν ο προεδρικός υποψήφιος του Ποταμιού, ακόμη και αυτό της πρώην υπουργού Παιδείας Άννας ∆ιαµαντοπούλου. Ανάμεσά τους φιγουράρει και ο συνήθης προτεινόμενος, Κώστας Καραμανλής, με τους «σεναριογράφους» να κρατούν ζεστό το ενδεχόμενο και τους κύκλους, τα τετράγωνα και τα παραλληλόγραμμα της οδού Παναγή Κυριακού να παίζουν το προσφιλές τους παιχνίδι «τραβάτε με κι ας… αρνούμαι».

Η περίπτωση Σαμαρά…

Αν ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν κλείσει το μάτι στο Κίνημα Αλλαγής, προτείνοντας κάποιο από τα τρία ονόματα που έχουν σαφείς ρίζες στην Κεντροαριστερά, τότε όλο το ενδιαφέρον της κουβέντας για την προεδρική εκλογή του 2020 μετατοπίζεται στις περιπτώσεις των δύο σχεδόν συνομηλίκων Μεσσήνιων: του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά, και του νυν ΠτΔ, Προκόπη Παυλόπουλου.

Ιδιάζουσες περιπτώσεις και οι δύο, για διαφορετικούς όμως λόγους. Κι αυτό διότι για μεν τον Αντ. Σαμαρά η υποψηφιότητά του συνδέεται με ένα εν πολλοίς κατασκευασμένο δήθεν παζάρι «αποκατάστασής» του που είναι απολύτως ψευδές, για δε τον Πρ. Παυλόπουλο το ενδεχόμενο συνέχισης της θητείας του μοιάζει να προωθείται εμμέσως, εντέχνως, αλλά σαφώς, από διάφορους «καλοθελητές».

Ξεκινώντας από τον πρώτο, αξίζει να αναφερθεί πως όσοι γνωρίζουν καλά και τον άνθρωπο και τον πολιτικό Σαμαρά βάζουν την… υπογραφή τους σε λευκή επιταγή ότι, για παράδειγμα, ουδέποτε έθεσε σε επίπεδο πολιτικής συναλλαγής τη «μετάθεσή» του στις Βρυξέλλες προκειμένου να αναλάβει χαρτοφυλάκιο Επιτρόπου και θέση αντιπροέδρου, ούτε επιζητεί τη μετοίκησή του από την Κηφισιά στο Προεδρικό Μέγαρο της Ηρώδου Αττικού.

Προφανώς η Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας αποτελεί μία εξόχως τιμητική προοπτική που ο ίδιος δεν αρνείται. Ταυτόχρονα, όμως, δεν πρέπει να περνά απαρατήρητη η προσπάθεια κάποιων να συνδεθεί τεχνηέντως –για να «καεί»;– η υποψηφιότητα Σαμαρά με μία δήθεν εξαργύρωση της στήριξης που παρείχε ο πρώην πρωθυπουργός στην παράταξη με ομιλίες και περιοδείες σε όλη την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πρόσφατου προεκλογικού αγώνα, τόσο για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές όσο και για τις εθνικές κάλπες.

Όπως και την εμφανή στήριξη του Κυριάκου στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου της ΝΔ, μετά την παραίτησή του το καλοκαίρι του 2015,  όπου το 28,5%  του Κυριάκου έναντι του 39,8% του Βαγγ. Μεϊμαράκη ανετράπη στον β΄ γύρο, καθώς ο Κυριάκος το «γύρισε» φτάνοντας στο ποσοστό του 52,43% έναντι 47,57% του αντιπάλου του.

 

…και το σπρώξιμο του Πάκη

Κάπου εδώ, μοιραία γίνεται η σύγκριση της υποψηφιότητας Σαμαρά με την ολοένα αυξανόμενη προώθηση του σεναρίου που θέλει μία δεύτερη θητεία Παυλόπουλου. Μόνο αόμματος δεν διαβάζει τα διθυραμβικά ρεπορτάζ για το πόσο επιτυχημένα ασκεί τα καθήκοντά του ο νυν ΠτΔ, που μεταξύ άλλων υποκρύπτουν ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης (πρέπει να) κάνει δεύτερες σκέψεις και να δει με καλό μάτι την επανεκλογή Παυλόπουλου, ειδικά μετά την πρόσφατη απόφασή του να µην υπογράψει τα Προεδρικά ∆ιατάγµατα για τη ΣΥΡΙΖΑϊκής επιλογής νέα ηγεσία της Θέμιδας.

Πρόκειται, μάλιστα, για ρεπορτάζ που προέρχονται κατά βάση από φίλα προσκείμενα στην Κουμουνδούρου ΜΜΕ –και συγκεκριμένα από τον γνωστό για τις φιλοΣΥΡΙΖΑϊκές του απόψεις δημοσιογράφο Γιώργο Λακόπουλο στο σάιτ «www.anoixtoparathyro.gr»–, τα οποία ισχυρίζονται ότι «στην πραγματικότητα ο Προκόπης Παυλόπουλος κάθε άλλο παρά “κομματικός” Πρόεδρος μπορεί να θεωρηθεί, καθώς τήρησε στο ακέραιο τους θεσμικούς κανόνες», συμπληρώνοντας ότι «συνέδραμε την προηγούμενη κυβέρνηση στα εθνικά θέματα, κατάφερε με δεξιοτεχνία να μη δημιουργεί σε καμία περίπτωση πολιτειακή κρίση, αλλά και δεν αποδέχθηκε προβληματικές επιλογές». Σημειωτέον ότι αυτή η θετική ανάγνωση των προεδρικών πεπραγμένων Παυλόπουλου βρίσκει σύμφωνου 2-3  στελέχη της Ν.Δ. που πρόσκεινται στην «καραμανλική» φατρία του κόμματος.

Υπό αυτό το πρίσμα είναι φανερό ότι επιδιώκεται να πιεστεί ο Κυρ. Μητσοτάκης να προτείνει για επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον «παλιό» Προκόπη, με σκοπό να συρθεί η Νέα Δημοκρατία στη στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει προαναγγείλει ότι θα ψηφίσει την ανανέωση της θητείας Παυλόπουλου και θα δει να καταγράφεται στο παλμαρέ του μία άκοπη πολιτική νίκη. Όσο για τον νυν πρωθυπουργό που έχει κάνει σαφές το άνοιγμά του στον χώρο του Κέντρου θα υποστεί μία άνευ λόγου και αιτίας υπαναχώρηση, δεδομένου ότι θα βρει απέναντί του το ΚΙΝΑΛ, που μέσω της προέδρου του Φώφης Γεννηματά έχει εξαπολύσει σειρά επιθέσεων στον Κ. Καραμανλή για το έλλειμμα του 2009.