Η Αγία Ζώνη έκανε το θαύμα της και μίλησε ο Κωστάκης

Οι πολλές συμπτώσεις προκαλούν ενδιαφέρον στις κινήσεις του Καραμανλή τα τελευταία 13 χρόνια

Ο ελληνικός λαός χρησιμοποιεί τη φράση «τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;» υπονοώντας ότι ο ένοχος αποφεύγει πάντα τους τόπους όπου είναι εύκολο να αποκαλυφθεί, καθώς και η αλεπού δεν μπορεί να πάει στην αγορά, στο παζάρι, γιατί κινδυνεύει να την πιάσουν.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ευλόγως θα αναρωτηθείτε τι σχέση έχει ο Κώστας Καραμανλής με την αλεπού και το παζάρι. Επί πολλά χρόνια ο πρώην πρωθυπουργός αποφεύγει το παζάρι(ως ανθρώπινη αλεπού), δηλαδή να μας πει τι συνέβη και επί ημερών του, όταν χάθηκε η μπάλα στο ασφαλιστικό. Και όπως έχουν αναφέρει όλοι το δυσθεώρητο έλλειμμα του ασφαλιστικού ήταν η αφορμή για να εξοστρακιστούν τα δημοσιονομικά της χώρας. Ήρθε και ο Παπανδρέου με την αργοπορία του και τις άστοχες ενέργειες του κι  έδεσε το γλυκό. Και στο τέλος της ημέρας οδηγηθήκαμε στα μνημόνια, δίχως να υπάρχει εναλλακτική λύση.

Από τον Οκτώβριο του 2009, όπου παρέδωσε το Μαξίμου στον Παπανδρέου, ο Κώστας Καραμανλής «ζει το μύθο του», που λέει και η διαφήμιση. Και ο «μύθος» του Καραμανλή περιλαμβάνει πάμπολλες εκδρομές σε όλη την Ελλάδα, διανθισμένες με αποδράσεις και στο εξωτερικό. Λες και ζήλεψε ο πρώην πρωθυπουργός τη δόξα του Τάσου Δούση («Εικόνες» στο Open), και του Ευτύχη Μπλέτσα («Happy Traveller» στον Σκαι), που παρουσιάζουν τις πιο επιτυχημένες και δημοφιλείς ταξιδιωτικές εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση.

Φυσικά ο «μύθος» του Καραμανλή φαίνεται ότι μέθυσε και την απέναντι πλευρά. Κι έφτασε ως την Κουμουνδούρου. Κι όπως ήταν μεθυσμένη πολιτεία ο ΣΥΡΙΖΑ, που από το μπες-βγες στην Βουλή έφτασε να γίνει κατάσταση, προχώρησε και το επόμενο βήμα. Όπως έχουν αναφέρει στο παρελθόν αρκετοί κακόγλωσοι «πρέπει να υπήρξε υπόγεια συμφωνία Τσίπρα-Καραμανλή». Οι κύκλοι του πρώην πρωθυπουργού και μακροβιότερου προέδρου της Ν.Δ. διαψεύδουν κάτι τέτοιο. Όμως η πραγματικότητα διέψευσε τους… κύκλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε άσκησε-έστω κι εξ απαλών ονύχων- κριτική στον Κώστα Καραμανλή και τις τεράστιες ευθύνες που είχε στην εκτροπή των δημοσιονομικών της χώρας. Για όλα έφταιγε ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ. Πουθενά δεν υπήρχε Καραμανλής. Λες και ήταν συνεννοημένοι Τσίπρας και Καραμανλής, οι οποίοι σε όλες τις δημόσιες εκδηλώσεις, που συναντιόνταν, χαριεντίζονταν σαν μαθητές που απολαμβάνουν τη σχολική εκδρομή.

«Βράχοι» στις διαψεύσεις

Οι «κύκλοι Καραμανλή» φυσικά ήταν «βράχοι» στο να διαψεύδουν. Όλα ήταν τυχαίες συμπτώσεις. Ακόμη και όταν ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον πρώτο τη τάξει υπουργό της κυβέρνησης Καραμανλή, τον Προκόπη Παυλόπουλο. Οι ίδιες κακές γλώσσες αναφέρουν ότι ο Παυλόπουλος αποκαλούσε τον Κώστα Καραμανλή ως «αφεντικούλη μου» και γι’ αυτό του κόλλησαν το παρατσούκλι «Mr Pakis». Όσο για τις επιτυχίες του Παυλόπουλου τι να πρωτοθυμηθούμε. Ότι εάν έμενε λίγο ακόμη θα προλάβαινε να προσλάβει στο ελληνικό δημόσιο και το σύνολο των πολιτών των γειτονικών χωρών, αρκεί αυτές οι χώρες να έχουν μικρό πληθυσμό για να χωρέσουν στο μεγάλο δημόσιο του Πάκη.

Μία άλλη σύμπτωση ήταν ότι ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε-όλως τυχαίως- τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο για να ελέγξει την δικαιοσύνη. Απλά να υπενθυμίσουμε ότι επί κυβέρνησης Καραμανλή ο Παπαγγελόπουλος ήταν ο διοικητής της ΕΥΠ. Κοίτα κάτι συμπτώσεις.

Επί πέντε χρόνια-δηλαδή την περίοδο διακυβέρνησης Τσίπρα– ο Κώστας Καραμανλής είχε πάθει αφωνία. Οι αγρότες βάζουν τα χωράφια τους σε αγρανάπαυση, οι τραγουδιστές κάνουν γαργάρες για να αντιμετωπίσουν την φωνητική κόπωση, έτσι και ο πρώην πρωθυπουργός φαίνεται ότι με την αφωνία επέλεξε την περισυλλογή σε συνδυασμό με τα ταξίδια και τις γαστρονομικές αναζητήσεις.

Ακόμη και τις λίγες φορές που μίλησε πέτυχε τα αντίθετα πράγματα. Όπως με την δήλωση υπέρ του «ναι» στο ανόητο δημοψήφισμα που επέβαλε ο Τσίπρας και στο οποίο με την… ακινησία του φαίνεται ότι συναίνεσε και ο Παυλόπουλος. Τότε που ακούγοντας τον-σε ένα μαγνητοσκοπημένο βίντεο -οι πολίτες αποφάσισαν να ψηφίσουν «όχι». Κι αυτό διότι πρόταξε τα λάθη των Ευρωπαίων, με συνέπεια οι πιεσμένοι από τις περικοπές πολίτες να λάβουν το μήνυμα για αντίσταση. Τι είχε πει ο κ. Καραμανλής: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αναμφίβολα, έχει πολλές αδυναμίες στη λειτουργία της. Και, προφανώς, οι εταίροι μας έκαναν σφάλματα σοβαρά στην αντιμετώπιση της κρίσης». Επίσης ανέδειξε στην ίδια δήλωση και την ουδετερότητα του που αρκετοί το εξέλαβαν ως μήνυμα: «Μοιράζομαι αυτές τις σκέψεις μαζί σας, όχι γιατί έχω οποιαδήποτε προσωπική επιδίωξη. Το τελευταίο που επιθυμώ είναι να εμπλακώ σε κομματικούς ανταγωνισμούς και διαμάχες».

Να θυμίσουμε ότι τότε είχαν τεθεί στην πρώτη γραμμή της μάχης για επικρατήσει το «Ναι» στο δημοψήφισμα όλοι οι σώφρονες πολιτικοί. Ο Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η Φώφη Γεννηματά, ο Σταύρος Θεοδωράκης, οι δήμαρχοι Αθηνάς Γιώργος Καμίνης, Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, Πειραιά Γιάννης Μόραλης και πολλοί άλλοι. Ακόμη και το ΚΚΕ είχε ζητήσει από τα μέλη του να απέχουν, αναγνωρίζοντας πως εάν επικρατήσει το «όχι» κι εκδιωχθεί η χώρα από την Ευρωζώνη, τότε η φτωχοποίηση του λαού θα ήταν βίαιη και θυμίζοντας την εποχή της γερμανικής κατοχής του 1945. Από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις ο Κώστας Καραμανλής έλαμψε δια της απουσίας του.

Κρύφτηκε στις Πρέσπες

Αλλά και στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, τζάμπα περίμενε η πλειοψηφία του ελληνικού λαού (ανεξαρτήτως ιδεολογικής προέλευσης) παρέμβαση ενός πολιτικού που είχε θέσει βέτο το 2008 στη σύνοδο του ΝΑΤΟ και δεν εισήλθαν τα Σκόπια στην συμμαχία. Κρύφτηκε πίσω από τη Ντόρα Μπακογιάννη. Μία δήλωση που χαρακτηρίστηκε από πολιτικό πολιτισμό. Κάποιοι είπαν πως επειδή είναι πολύ ευγενής άνθρωπος (αυτό ισχύει) δεν ήθελε να κακοκαρδίσει τον Αλέξη Τσίπρα με μία σκληρή δήλωση και προτίμησε να επιβεβαιώσει τα όσα είχε δηλώσει νωρίτερα η κ. Μπακογιάννη. Πολιτικός πολιτισμός, ή νέα απίθανη σύμπτωση αναρωτιέμαι;

Αλλά και όταν στήθηκε η σκευωρία της Novartis από τον Παπαγγελόπουλο, ο Κώστας Καραμανλής εξακολούθησε να παραμένει άφωνος. Με βάση το κατηγορητήριο σύρονταν πρωτοκλασάτα στελέχη από την παράταξη του, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο Δημήτρης Αββραμόπουλος. Συνολικά δέκα πολιτικοί κρεμάστηκαν στα μανταλάκια από τον άνθρωπο που τον αποθέωνε. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «εγκέφαλος» της σκευωρίας-πιθανότατα με εντολή Τσίπρα-, σύμφωνα με τα όσα έχει καταγγείλει ο Σταύρος Κοντονής, ήταν ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, ο οποίος την 21η Μαρτίου του 2017 με αφορμή την απόφαση του δικαστηρίου για το Βατοπέδι έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κώστας Καραμανλής επειδή δεν είναι παιδιά του εργαστηριακού σωλήνα της διαπλοκής είναι απρόσβλητοι στους ιούς της. Έχω πει πολλές φορές ότι τους λαοπρόβλητους ηγέτες, τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, οι νταβατζήδες της διαπλοκής, οι λακέδες και τα γιουσουφάκια της ενημέρωσης προσπαθούν να εξουδετερώσουν με κάθε τρόπο».

Κι εδώ ο κ. Καραμανλής επέδειξε τον πολιτικό του πολιτισμό. Όταν κάποιος σε αποθεώνει δεν μπορείς να καταγγείλεις τις ενέργειες του. Κάπως έτσι θα σκέφτηκε στο διάστημα της πολύχρονης περισυλλογής του. Την εποχή που βρισκόταν σε Νιρβάνα, ήταν ας πούμε σε διαδικασία Ζεν. Η διδασκαλία Ζεν δίνει έμφαση στην αυστηρή πειθαρχία και αυτοέλεγχο, στο διαλογισμό, την κατανόηση της φύσης, του νου και της φύσης των πραγμάτων. Υποτιμά την απλή γνώση μέσω των  γραφών, γιατί οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν επαρκώς τη θρησκευτική αλήθεια, όπως αυτή βιώνεται με το πνεύμα. Αυτό επέβαλε στην πράξη επί τόσα χρόνια ο Κώστας Καραμανλής.

Το θαύμα

Και ξαφνικά έγινε το θαύμα. Την 31η Αυγούστου η εκκλησία μας τιμά την κατάθεση της Αγίας Ζώνης της υπεραγίας Θεοτόκου, αλλά και τη μνήμη των εν Νικομηδεία αγίων Μαρτύρων. Προφανώς η Αγία Ζώνη φώτισε τον Κώστα Καραμανλή και ο πρώην πρωθυπουργός είδε το φως το αληθινό. Και γι’ αυτό το λόγο αποφάσισε να μιλήσει. Για τις υποκλοπές εννοείται. Και η διαφοροποίηση του ήταν εκκωφαντική, προκαλώντας ισχυρές πολιτικές εντυπώσεις, αλλά και μία διαμάχη μέσω των social media μεταξύ φίλων του Καραμανλή και φίλων του Μητσοτάκη. Κάτι που είναι άκρως επικίνδυνο για τη Νέα Δημοκρατία.
Στην παρέμβαση του ο Κώστας Καραμανλής έκανε λόγο ότι «παραμένει όμως επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοί και με ποια  δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοί και πώς το ενέκριναν. Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου». Δηλαδή ακολουθεί ακριβώς τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στην Βουλή ανέδειξε την ανάγκη για το απόρρητο. Μία γραμμή που ακολούθησαν όλα τα κυβερνητικά στελέχη που κατέθεσαν στην Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας στη συνεδρίαση της Πέμπτης.

Από το ΠΑΣΟΚ δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία, πέραν της διαφοροποίησης για το απόρρητο. Μάλιστα ο Βασίλης Κεγκέρογλου όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει υπενθύμισε ότι «στην ψηφοφορία για την Εξεταστική Επιτροπή ο Κώστας Καραμανλής την Δευτέρα ακολούθησε την γραμμή για παρών». Με αυτή τη δήλωση του Κεγκέρογλου προφανώς επιβεβαιώνεται η εκτίμηση μας ότι η Αγία Ζώνη της Θεοτόκου έκανε το θαύμα της κι έτσι ο κ. Καραμανλής αποφάσισε να μιλήσει.

Η ευαισθησία

Βέβαια θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Κώστα Καραμανλή ότι έχει μεγαλύτερη ευαισθησία για το ζήτημα των υποκλοπών, λόγω του ότι ο ίδιος είναι παθών. Ας μην λησμονούμε την καταγγελία του 2005 το σκάνδαλο με τις κεραίες της Vodafone. Μία υπόθεση που έφθασε στα δικαστήρια και ακόμη δεν μάθαμε ποιος τον παρακολουθούσε το 2005. Έχουν γραφτεί πολλά για Ρώσους και Αμερικάνους, επισήμως, όμως δεν μάθαμε.

Όμως ακόμη και σε ένα ζήτημα πολύ ευαίσθητο για τον ίδιο υπάρχουν περίεργες συμπτώσεις. Πρώτον εδώ και 20 ημέρες τα φιλοΣΥΡΙΖΑικα ΜΜΕ προανήγγειλαν την διαφοροποίηση Καραμανλή. Ο δε Ευάγγελος Αντώναρος, που έχει εξελιχθεί σε άτυπο εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, διέδιδε ότι στο Ρέθυμνο θα είναι η αρχή του τέλους του Μητσοτάκη.

Η παρέμβαση Καραμανλή προκάλεσε αιφνιδιασμό στο Μαξίμου, καθώς οι διαβεβαιώσεις συνομιλητών του πρώην πρωθυπουργού κατέτειναν στο -λανθασμένο, όπως αποδείχθηκε- συμπέρασμα ότι η ομιλία την οποία ετοίμαζε εδώ και μέρες για να εκφωνήσει στο πολιτικό μνημόσυνο του Γιάννη Κεφαλογιάννη στα Ανώγεια θα κινείτο μακριά από την τρέχουσα επικαιρότητα και οι αναφορές στο μείζον ζήτημα αυτής της περιόδου, δηλαδή στις παρακολουθήσεις, θα περιορίζονταν σε «πολιτικά ανώδυνες επισημάνσεις για πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης». Σε πείσμα όλων αυτών, όμως, ο κ. Καραμανλής προχώρησε σε σχετικά εκτενή αναφορά για το επίμαχο θέμα, ενώ επέλεξε λέξεις και εκφράσεις με έντονο πολιτικό συμβολισμό, όπως οι «ιοβόλες σκιές για τη δημοκρατική ομαλότητα».

Οι αναμνήσεις

Επισήμως οι δύο πλευρές θεωρούν το θέμα λήξαν. Όμως στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης χύνεται απίστευτο δηλητήριο από Καραμανλικούς και Μητσοτάκικούς. Αλλά και στις off the record συνομιλίες τους οι παράγοντες του Μαξίμου δεν στάζουν πετιμέζι όταν μιλούν για την παρέμβαση Καραμανλή. Μάλιστα οι περισσότεροι υπενθύμιζαν την παλαιότερη αιχμηρή επισήμανση του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος μιλούσε για την «καραμανλική τρίτη συνιστώσα της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ», στηλιτεύοντας το γεγονός ότι την ώρα που ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός σιωπούσε άνθρωποι που μιλούσαν εξ ονόματός του στήριζαν την κυβέρνηση που είχε συγκροτήσει ο Αλέξης Τσίπρας με τον Πάνο Καμένο. Κάποιοι, τέλος, θύμιζαν ότι την περασμένη Παρασκευή ο κ. Τσίπρας είχε καλέσει τους βουλευτές της Ν.Δ. να ανατρέψουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ δεν είχε περάσει απαρατήρητη και η απουσία από τη συγκεκριμένη συνεδρίαση της Βουλήςτου Κώστα Καραμανλή.

Επίσης ακόμη και όταν οι κύκλοι Καραμανλή εξηγούσαν ότι ο πρώην πρωθυπουργός βρίσκεται στην γραμμή της κυβέρνησης ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος του, ο Ευάγγελος Αντώναρος με συνεχείς αναρτήσεις του (σχεδόν μία το δεκάλεπτο), αναφέρει ότι ο Καραμανλής έδωσε το χρίσμα στην Όλγα Κεφαλογιάννη για την ηγεσία της Ν.Δ., υποστηρίζει ότι σύντομα θα διαφοροποιηθούν και άλλοι βουλευτές και φυσικά ζητά την παραίτηση Μητσοτάκη.

Απλά για να ολοκληρώσουμε τις πολλές συμπτώσεις που προκαλούν αν μη τι άλλο υποψίες είναι ότι ο κ. Παυλόπουλος δύο φορές τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες έχει ρίξει τα βέλη προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη προσφέροντας επιχειρήματα στον Αλέξη Τσίπρα που ζητά την παραίτηση πρωθυπουργού. Την πρώτη φορά από το Κομμένο Άρτας στις 16 Αυγούστου όταν είχε κληθεί ως επίτιμος δημότης να είναι ο κεντρικός ομιλητής κατά την Τελετή Μνήμης των 317 Μαρτύρων Ηρώων του Κομμένου, θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας. Τότε ο κ. Παυλόπουλος είχε πει: «Η πολιτική ευθύνη εκείνων, οι οποίοι ασκούν την εξουσία που τους έχει ανατεθεί με βάση την λαϊκή ετυμηγορία είναι, εκ φύσεως και εξ ορισμού, αντικειμενική. Άρα οι φορείς της εξουσίας αυτής πρέπει ν’ αναλαμβάνουν, στο ακέραιο, την πολιτική ευθύνη που τους αναλογεί, ενώ δεν νοείται η μετάθεσή της, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, σε άλλους. Με απλές λέξεις οι πολιτικοί «ταγοί» για να δικαιώσουν την προαναφερόμενη δημοκρατική τους νομιμοποίηση δεν μπορεί ν’ αρκούνται στην απλή διαχείριση της εξουσίας κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους, αλλά οφείλουν ν’ αναδεικνύονται, με θάρρος και συνέπεια και δίχως υπολογισμό του λεγόμενου «πολιτικού κόστους», ασυμβίβαστοι υπερασπιστές της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και των Θεσμών της».

Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας επανήλθε προ ολίγων ημερών(30 Αυγούστου)  με μακροσκελές άρθρο στον ιστότοπο constitutionalism.gr του Ομίλου «Αριστόβουλος Μάνεσης», υποστηρίζοντας ότι «η αντικειμενική πολιτική ευθύνη των μελών της Κυβέρνησης είναι αυστηρώς προσωπική και βαρύνει το πρόσωπο στο οποίο οφείλεται η πράξη ή η παράλειψη που έχει ως έννομη συνέπεια την δημιουργία της πολιτικής ευθύνης».

Επί της ουσίας ο κ. Παυλόπουλος συντάσσεται πλήρως με την επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, όπως την εξέφρασε και στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας. Απλά το μόνο που δεν έχει κάνει ακόμη είναι αν ζητήσει ορθά-κοφτά την παραίτηση του πρωθυπουργού.

 

 

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα