Η αγωνία των μικρομεσαίων για το «μπαζούκας» της ανάκαμψης

Η ελλιπής ενημέρωση των πολιτών από την κυβέρνηση για την πραγματική λειτουργία του ευρω-ταμείου δημιουργεί στις παραγωγικές τάξεις μεγαλύτερη αβεβαιότητα αντί για αισιοδοξία

Πώς τα δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης θα πέσουν στην αγορά; Πώς θα διοχετευθούν τα κονδύλια στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Τα κόμματα γνωρίζουν το πλαίσιο που συστάθηκε το Ταμείο Ανάκαμψης, ή απλά σπεκουλάρουν πάνω στις αγωνίες των δεκάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρηματιών για το αβέβαιο αύριο λόγω της πανδημίας και τις συνέπειες των αλλεπάλληλων lockdown;

Της Λεώνης Κανανλλάρι

Αυτά τα ερωτήματα, όπως και άλλα πολλά επιτείνουν τη σύγχυση που υπάρχει σχετικά με το πλαίσιο λειτουργίας του Ταμείου Ανάκαμψης, καθώς οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους τη λειτουργία του ΕΣΠΑ. Εξάλλου, ας μη λησμονούμε ότι κονδύλια από το ΕΣΠΑ χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον και για να ενισχυθούν κοινωνικές ομάδες από τον Μάρτιο του 2020 έως και σήμερα. Και είναι λογικό η αμφιβολία να προκαλεί και αγανάκτηση, ειδικά όταν ακούν από επαγγελματικές οργανώσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να μιλούν για αποκλεισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Σε αυτό σίγουρα έχει ευθύνες και η κυβέρνηση, η οποία ποτέ δεν εξήγησε επακριβώς ποιο είναι το πλαίσιο πάνω στο οποίο στήθηκε το Ταμείο Ανάκαμψης και αφορά συνολικά την Ευρώπη και φυσικά να αναλύσει τους στόχους της χώρας. Όπως επίσης και πως αυτά τα χρήματα που θα εισρεύσουν από την Ευρώπη –όχι μόνο μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και από τα άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία– θα πέσουν στην αγορά και θα το νιώσουν στους δικούς τους προϋπολογισμούς οι μικρομεσαίοι.

Το να λες ότι μέσω των μεταρρυθμίσεων και των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης θα αλλάξει η ελληνική οικονομία δεν είναι εύκολα κατανοητό στον απλό πολίτη, στον εργαζόμενο, στον επιχειρηματία που δεν γνωρίζει τι του ξημερώνει.

Το πρόγραμμα που εγκρίθηκε πριν από ένα χρόνο, είχε έναν συγκεκριμένο στόχο. Να παρέχει χρηματοδότηση για επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες να ξεπεράσουν την κρίση που προκάλεσε ο κορωνοϊός και να γίνουν πιο ανθεκτικές στις μελλοντικές κρίσης. Παράλληλα, στοχεύει στην επιτάχυνση της μετατροπής της οικονομίας της Ε.Ε. σε μια οικονομία μηδενικών ρύπων και να κλείσει το ψηφιακό χάσμα με τις ΗΠΑ και τις άλλες προηγμένες χώρες. Η χρηματοδότηση που παρέχει καλύπτει το 100% των προϋπολογισμών επενδύσεων που θα κάνουν τα κράτη μέλη.

 

Τι θα γίνει με τα δάνεια

Οι διαμαρτυρίες στην Ελλάδα αφορούν κυρίως το κομμάτι των δανείων. Πράγματι, η Ελλάδα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το σύνολο των δανείων ύψους 12,7 δισ. ευρώ που είχε εξασφαλίσει για να προωθήσει ιδιωτικές επενδύσεις. Ωστόσο, απαράβατος όρος ήταν τα δάνεια αυτά να δίνονται με «όρους αγοράς». Με πιο απλά λόγια, αυτός που θα ενισχύονταν με δάνεια για να προχωρήσει κάποια επένδυση, θα έπρεπε να μπορεί να πάρει τα ίδια χρήματα και αν έκανε μια αίτηση δανείου σε μια εμπορική τράπεζα. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει να έχει το μέγεθος, τον τζίρο και τα κέρδη που θα μπορούσαν να υποστηρίζουν την αποπληρωμή ενός δανείου. Ως γνωστόν, με βάση τις πρόσφατες τοποθετήσεις των διοικήσεων των μεγάλων εμπορικών τραπεζών η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (περίπου 800.000) δεν συγκεντρώνουν τα στοιχεία αυτά που συνθέτουν το λεγόμενο τραπεζικό προφίλ.

Σε αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή ότι τα δάνεια θα διαχειριστούν με όρους αγοράς, το υπουργείο Οικονομικών σχεδίασε τις ιδιωτικές επενδύσεις που θα ενισχυθούν με τα δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης μεταφέροντας το σύνολο του ρίσκου στον υποψήφιο επενδυτή. Όμως κανείς δεν φρόντισε να ενημερώσει ότι μόνο έτσι μπορούν να δοθούν αυτά τα χρήματα, διότι είναι όρος του Ταμείου.  Όρισε δηλαδή ότι σε κάθε επενδυτική πρόταση θα πρέπει ο υποψήφιος επενδυτής να εμφανίσει δικά του κεφάλαια ίσα με το 20% του προϋπολογισμού της επένδυσης και χρηματοδότηση 30% του προϋπολογισμού της επένδυσης από τρίτο μέρος (π.χ. από τραπεζικό δανεισμό). Τότε μόνο το κράτος θα συμπλήρωνε τον προϋπολογισμό με ενίσχυση στο 50% της επένδυσης, με χαμηλότοκα ευνοϊκά δάνεια από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Συνεπώς, ο επενδυτής θα πρέπει να είναι πολύ σίγουρος για την απόδοση της επένδυσης, αφού θα έπρεπε να εξυπηρετήσει στη συνέχεια και το δάνειο προς την Τράπεζα και το δάνειο από το κράτος. Είναι προφανές ότι σε ένα τέτοιο σχήμα δεν θα άντεχαν επιχειρήσεις οι οποίες δεν έχουν από πριν τραπεζικό προφίλ και επίσης αποδοτική επένδυση. Και βέβαια ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση για τους μικρομεσαίους, που σε αυτήν τη δύσκολη περίσταση, μετά την υπερδεκαετή κρίση και την πανδημία, πόσα χρήματα να έχει στην άκρη για επενδύσεις; Και πόσο εύκολη είναι η πρόσβασή του σε τραπεζικό δανεισμό;  Και βέβαια άλλο ένα έλλειμμα επικοινωνίας εκ μέρους των αρμοδίων, καθώς με βάση τη λειτουργία του Ταμείου Ανάκαμψης τα χρήματα δεν μπορούν να δοθούν ως κεφάλαιο κίνησης ακόμη και σε μεγάλες επιχειρήσεις, απολύτως υγιείς οικονομικά.

 

Ειδικά προγράμματα για μικρομεσαίους

Σε ό,τι αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κι αυτές έχουν συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα «Ελλάδα 2.0». Υπάρχουν 1,5 δισ. ευρώ που θα δοθούν ως επιδοτήσεις. Χαρακτηριστικά στο πρόγραμμα αναφέρονται:

* Το πρόγραμμα για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων ύψους 375 εκατ. ευρώ.

* Το πρόγραμμα για την ανάπτυξη του αγροτοδιατροφικού τομέα με προϋπολογισμό 520 εκατ. ευρώ.

* Το πρόγραμμα για την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος ύψους 260 εκατ. ευρώ.

* Ο εξηλεκτρισμός των μεταφορών στο κομμάτι που αφορά την τοποθέτηση φορτιστών σε όλη την Ελλάδα με προϋπολογισμό 240 εκατ. ευρώ.

* Παράλληλα, υπάρχουν και προγράμματα για την ανάπτυξη νεοφυών επιχειρήσεων με συνολικό προϋπολογισμό πάνω από 500 εκατ. ευρώ.

Το μόνο που μένει πλέον είναι να ενημερωθούν οι μικρομεσαίοι για το πώς θα γίνουν οι χρηματοδοτήσεις, ώστε να δείξουν το ανάλογο ενδιαφέρον.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα