Η… αριθμητική της πρόκλησης

Η χθεσινή τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου ξημέρωσε, με τα απόνερα ακόμη μίας κόντρας που το προηγούμενο βράδυ είχαν στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας, με φόντο τις εξελίξεις στο ποδόσφαιρο. Όσο η δημόσια συζήτηση αναλωνόταν στα της πρωθυπουργικής προαναγγελίας για επιβολή μνημονίου με FIFA και UEFA, αλλά και για το ενδεχόμενο αυτόβουλου α-λά Θάτσερ ποδοσφαιρικού Grexit, η εθνική μας νιρβάνα διακόπηκε από το προβλέψιμο μπούλινγκ των Τούρκων στο Αιγαίο.

Αυτήν τη φορά δεν ήταν οι υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από ελληνικά νησιά, αλλά η… τσάρκα σε γαλανόλευκα χωρικά ύδατα του τούρκικου ερευνητικό σκάφος «Oruc Reis». Όσο γράφονταν αυτές οι γραμμές, τα πράγματα δεν είχαν ξεφύγει, αλλά για τον φόβο των Ιουδαίων η φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ» είχε καταπλεύσει στην περιοχή που έχει γίνει η παραβίαση. Πρόκειται για το γεωγραφικό σημείο όπου εφάπτονται η ΑΟΖ της Κύπρου, η ΑΟΖ της Αιγύπτου και η ελληνική υφαλοκρηπίδα, και για το «τρύπημα» του οποίου οι Τούρκοι είχαν προϊδεάσει από την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου, έχοντας εκδώσει σχετική NAVTEX για τις θαλάσσιες έρευνες που θα διενεργούσαν.

Με το ρεπορτάζ να αλλάζει όσο «τρέχει» η έκδοση του φύλλου της «Α», οι πρώτες πληροφορίες έλεγαν ότι το «Oruc Reis» ούτε είχε ενεργοποιήσει τα ερευνητικά συστήματά του ούτε είχε ποντίσει καλώδια. Μάλιστα, διακινήθηκε και η καθησυχαστική εκτίμηση περί απλού λάθους. Ότι, δηλαδή, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος κινήθηκε δυτικότερα του επιτρεπτού και εισήλθε την Παρασκευή σε περιοχή ελληνικής κυριαρχίας εξαιτίας των άστατων καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν στην περιοχή.

Τι ΔΕΝ είναι λάθος; Ότι η τουρκική προκλητικότητα είναι προμελετημένη και βαίνει διαρκώς κλιμακούμενη. Αν κάποιος ανατρέξει στις καταγγελτικές ανακοινώσεις που έβγαλαν η Ελλάδα και η Αίγυπτος με αφορμή την παράνομη συμφωνία που υπέγραψε η Τουρκία με τη Λιβύη για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών ευθύνης, θα θυμηθεί πως το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών απάντησε ισχυριζόμενο ότι το Καστελόριζο (εκεί δηλαδή που πελαγοδρομεί το «Oruc Reis») δεν δικαιούται υφαλοκρηπίδα πέραν των χωρικών υδάτων του, ούτε ΑΟΖ.

Μιας και αναφέρθηκε η Λιβύη, αξίζει να πούμε ότι στον επίσημο λογαριασμό που διατηρεί στο twitter ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός υπάρχουν φωτογραφίες τουρκικού πολεμικού πλοίου που έχει δέσει στο λιμάνι της Τρίπολης, με το σχόλιο ότι η ενέργεια συνιστά τουρκική εισβολή που παραβιάζει τους διεθνείς κανόνες δικαίου και την εκεχειρία στην περιοχή.

Επίσης ΔΕΝ είναι λάθος ότι οι τουρκικοί τσαμπουκάδες έγιναν με το ημερολόγιο να γράφει 31 Ιανουαρίου. Την ημερομηνία, δηλαδή, που 24 χρόνια πριν η Άγκυρα πάτησε πόδι στα Ίμια. Κι επειδή πολύς λόγος έγινε τελευταία για συμμαχίες και για επιστολές συμπαράστασης στα ελληνικά δίκαια, είναι σχεδόν βέβαιο ότι την κρίσιμη ώρα θα βιώσουμε την εθνική μας μοναξιά. Οι φίλοι και σύμμαχοι θα προστρέξουν μετά και όχι πριν από το συμβάν, εκτός αν την Παρασκευή είδατε κάποια γαλλική φρεγάτα και κανένα αμερικανικό αεροπλανοφόρο να σπεύδει στην περιοχή έστω ως αφ’ υψηλού παρατηρητής κι εμάς μας διέφυγε.

Στο σενάριο του «Χρυσοδάκτυλου» ο μυθιστορηματικός πατέρας του Τζέιμς Μποντ, ο Ίαν Φλέμινγκ, έλεγε ότι «την πρώτη φορά είναι τυχαίο, τη δεύτερη φορά είναι σύμπτωση, την τρίτη εχθρική ενέργεια». Ελπίζουμε πως όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έλεγε σε συνέντευξή του ότι σε σχέση με την Τουρκία «θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να μη φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε ό,τι χρειάζεται» να μην εννοούσε ότι θα μάθουμε να μετράμε μέχρι το δύο….

Αν πάλι δεν υπάρχει άλλη λύση και δεδομένου ότι στα Ίμια τη σημαία την πήρε ο αέρας και χθες στο Καστελόριζο φταίνε τα μποφόρ για την παραβίαση τα ελληνικών χωρικών υδάτων, υπάρχει και η επιλογή να μεταφερθούν οι αρμοδιότητες του υπουργείου Άμυνας στην Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία…