Η δολοφονία που με το… καλημέρα βάζει δύσκολα στον Τζο Μπάιντεν

Έστω και με την ορθοπεδική μπότα στο πόδι εξαιτίας του ρωγμώδους κατάγματος που υπέστη πριν από μερικές ημέρες, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, έχει βάλει τα… πόδια στον ώμο προκειμένου να είναι απολύτως έτοιμος για τη μεγάλη ημέρα της ορκωμοσίας του στις 20 Ιανουαρίου 2021, που θα σημάνει και την επίσημη έναρξη της θητείας του στον Λευκό Οίκο.

Οι προτεραιότητές του είναι λίγο-πολύ γνωστές: η αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, αλλά και της οικονομικής κρίσης που αυτή επέφερε, καθώς και η απάλειψη του αισθήματος της φυλετικής αδικίας. Αυτά ως προς το εσωτερικό, διότι σε ό,τι αφορά την εκτός αμερικανικών συνόρων πολιτική ατζέντα τού Μπάιντεν υπάρχει γραμμένη πολύ ψηλά και με κόκκινα κεφαλαία γράμματα η λέξη «ΠΥΡΗΝΙΚΑ».

Ο νέος πλανητάρχης δεν έχει κρύψει ήδη από την προεκλογική περίοδο ότι σκοπεύει να ανανεώσει για ακόμη μία πενταετία τη μοναδική εν… ζωή συμφωνία της Ουάσινγκτον με τη Μόσχα για τα πυρηνικά όπλα, αλλά και να «ανανήψει» τη συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, εφόσον βέβαια οι Πέρσες αλλάξουν ρότα και τηρήσουν τα συμφωνηθέντα.

Αναφορικά, πάντως, με τις σχέσεις ΗΠΑ – Ιράν, το ήδη μικρό καλάθι των προσδοκιών μικραίνει επικίνδυνα. Κι αυτό εξαιτίας της δολοφονίας του Ιρανού πυρηνικού επιστήμονα Μοχσέν Φαχριζαντέχ, για την οποία η Τεχεράνη κατηγορεί ως φυσικό αυτουργό τον…  αυτοκόλλητο σύμμαχο των ΗΠΑ, το Ισραήλ.

Ο Φαχριζαντέχ ήταν επικεφαλής του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος και βρισκόταν στο αυτοκίνητό του στην πόλη Αμπσάρντ, στα περίχωρα της Τεχεράνης, όταν το απόγευμα της 27ης Νοεμβρίου δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση που του στοίχησε τη ζωή. Από τότε μέχρι σήμερα έχει αρχίσει να ξετυλίγεται ένα κουβάρι εκδοχών για το τι ακριβώς έγινε. Αρχικά αυτό που βγήκε προ τα έξω ήταν ότι ο Φαχριζαντέχ έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια σύντομης μάχης που είχαν οι δράστες της επίθεσης με τους φρουρούς του πυρηνικού επιστήμονα.

Το hi–tec γκανκστερικό χτύπημα

Αργότερα προέκυψε μία πιο… κινηματογραφική εκδοχή: σύμφωνα με τον υποδιοικητή των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, Αλί Φανταβί, ο επιστήμονας έπεσε νεκρός από τα πυρά πολυβόλου που ήταν «στημένο» σε ένα σταθμευμένο φορτηγάκι και συνδεδεμένο με προηγμένο δορυφορικό λειτουργικό σύστημα AI – τεχνητής νοημοσύνης. Σύμφωνα πάντα με τα όσα υποστηρίζει ο υποδιοικητής Φανταβί, το «έξυπνο πολυβόλο» στόχευσε μόνο το πρόσωπο του υποψήφιου θύματος με τέτοια ακρίβεια (λόγω του λογισμικού αναγνώρισης προσώπου) που η σύζυγος του δολοφονηθέντος επιστήμονα η οποία καθόταν δίπλα του στο Ι.Χ., σε απόσταση μόλις 25 εκατοστών, δεν χτυπήθηκε ούτε από μία σφαίρα. Το hi-tec γκανγκστερικό χτύπημα συμπληρώνουν οι ισχυρισμοί του Αλί Φανταβί ότι στην περιοχή που εκτυλίχθηκε η δολοφονία του Φαχριζαντέχ είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας οι κάμερες παρακολούθησης της κυκλοφορίας, ενώ στην πλησιέστερη κλινική είχε επίσης ανεξήγητα κοπεί το ρεύμα, με αποτέλεσμα ο Φαχριζαντέχ να εκπνεύσει κατά την αεροδιακομιδή του σε νοσοκομείο της Τεχεράνης.

Η επίθεση που δεν έγινε

Όπως προαναφέρθηκε, για το φονικό περιστατικό το Ιράν θεωρεί υπεύθυνο το Ισραήλ. Από τη μεριά του το Ισραήλ παραμένει για την ώρα σιωπηλό, αλλά σε κάθε περίπτωση το φιτίλι έχει ανάψει στο τρίγωνο Τεχεράνη – Τελ Αβίβ – Ουάσινγκτον. Η αλήθεια είναι ότι το Ισραήλ «πιπίλιζε» τον Ντόναλντ Τραμπ να δράσει δυναμικά εναντίον του Ιράν, με τον απερχόμενο πλέον πρόεδρο να φέρεται να έχει βολιδοσκοπήσει ανώτατους συμβούλους του για το εφικτό ή όχι ενός χτυπήματος στον βασικό πυρηνικό σταθμό του Ιράν στην πόλη Νατάνζ.

Η απάντηση που φέρεται να έλαβε ο Τραμπ ήταν πως μια τέτοια επίθεση θα μπορούσε εύκολα να «στραβώσει» και να εξελιχθεί σε μία επικίνδυνη στρατιωτική εμπλοκή. Αποτέλεσμα; Οι σχεδιασμοί έμειναν στα χαρτιά, παρά το γεγονός ότι, με βάση τη διαπίστωση διεθνών επιθεωρητών, το Ιράν έχει αυξήσει τον εμπλουτισμού ουρανίου 12 φορές πάνω από το όριο που έθετε η συμφωνία του 2015.

Από την άλλη πλευρά, δεν στερείται αλήθειας η αίσθηση που έχουν διεθνείς αναλυτές ότι η δολοφονία Φαχριζαντέχ θα χρησιμοποιηθεί από το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν ως προπέτασμα καπνού για τα οικονομικο-κοινωνικά προβλήματα της χώρας, αλλά και ως μοχλός πίεσης του νέου προέδρου των ΗΠΑ να γίνει περισσότερο διαλλακτικός στο κομμάτι της συμφωνίας του 2015, αλλά και των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί.