Η επιχειρηματικότητα… πέθανε, ζήτω η επιχειρηματικότητα!

Δυστυχώς, η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, η ελληνική επιχειρηματικότητα τα τελευταία 8 χρόνια της κρίσης οδεύει με ταχείς ρυθμούς στην απόλυτη συρρίκνωση. Η έλλειψη ρευστότητας, τα capital controls, η μεγάλη ανεργία και η χαμηλή ζήτηση «πάγωσαν» την οικονομία.

Άρθρο του Τάκη Διαμαντόπουλου
Υπεύθυνος Τομέα Επιχειρηματικότητας της Ένωσης Κεντρώων

Αντίδοτο στην άκρως προβληματική οικονομική και κοινωνική κατάσταση που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες, δεν είναι τα μνημόνια και η συνεχιζόμενη λιτότητα. Αντίθετα, η χώρα χρειάζεται επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς της παραγωγικής διαδικασίας και των μηχανισμών του κράτους. Το μοντέλο ανάπτυξης ακόμη και στην περίπτωση που εφαρμοστεί θα έχει μικρή συμβολή στην ανάπτυξη της οικονομίας, όσο η κυβέρνηση αυξάνει τους φόρους, αδυνατεί να συλλάβει την φοροδιαφυγή, αυξάνει τις εισφορές και δεν χτυπάει την γραφειοκρατία και τις παθογένειες προκοπή δεν πρόκειται να δούμε. Η ελληνική οικονομία χρειάζεται να γίνει εξωστρεφής να δημιουργηθεί φιλικό επενδυτικό περιβάλλον και να ενισχυθεί η πολιτική σταθερότητα, βασικό στοιχείο για τους ξένους επενδυτές που θα έρθουν να ρισκάρουν τα χρήματα τους.

Είναι κοινά αποδεκτό, ότι η μικρή και μεσαία επιχείρηση υπήρξε για 40 χρόνια τώρα, ο αιμοδότης της ελληνικής οικονομίας. Οι πολιτικές όμως που εφαρμόζονται σήμερα, διώχνουν τους επιχειρηματίες όλης της οικονομικής κλίμακας στο εξωτερικό και κυρίως σε γειτονικές χώρες, οι οποίες προσφέρουν φορολογικούς παραδείσους, ενώ η ελληνική οικονομία συρρικνώνεται και σε λίγο διάστημα θα μείνει ένα κουφάρι το οποίο θα συμπαρασύρει ότι έχει απομείνει.

Ένα στρεβλό οικονομικό σύστημα που είναι βασισμένο στο ρουσφέτι, στο πελατειακό σύστημα και το κομματικό κράτος δεν έχει περιθώρια να συντηρηθεί. Αντιθέτως, απογοητεύει τους νέους ανθρώπους, δεν φέρνει επενδύσεις, δεν αυξάνει την πίτα του ΑΕΠ. Αυτό το μοντέλο εξάντλησε τα περιθώρια του και φόρτωσε τις μελλοντικές γενιές με χρέη και απαισιοδοξία. Έζησε για 40 χρόνια, …ανέμελα γιατί οι πολιτικές δυνάμεις που είχαν το τιμόνι της χώρας νοιάστηκαν πρωτίστως για το δικό τους κομματικό στρατό, που θα τους διατηρούσε στην καρέκλα της εξουσίας. Στο σημείο που έχει φθάσει η χώρα, πολλές επιλογές δεν έχει, οφείλουμε να στηριχτούμε στην αλήθεια και την ειλικρίνεια, να πούμε στους πολίτες ότι αν συνεχίσουμε να κοροϊδεύει ο ένας τον άλλον, αν αφήσουμε να κυριαρχήσει το ψέμα, το «παραμύθι» και η απάθεια θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.

Όσο δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις, όσο δεν χτυπάμε τις παθογένειες και τα κακώς κείμενα, τόσο θα γιγαντώνεται η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και το χάσμα από την ωμή πραγματικότητα θα βαθαίνει και θα μας τραβάει ολοένα και περισσότερο προς τα κάτω. Η χώρα χρειάζεται αποφάσεις που θα την βάλουν σε τροχιά ανάπτυξης, δεν χρειαζόμαστε πολιτικές που θυμίζουν την «αλεπού που κυνηγά την ουρά της». Και φυσικά δεν χρειάζεται η χώρα ανεφάρμοστες αριστερές ιδεοληψίες που πάνε την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω. Δυστυχώς, την τακτική της νεκρανάστασης ιδεών και πρακτικών που χρησιμοποίησαν στο παρελθόν και άλλες κυβερνήσεις, η σημερινή κυβέρνηση την υιοθέτησε στην επιχειρηματικότητα και έταξε «λαγούς με πετραχήλια» σε ημετέρους που ενδεχομένως την πίστεψαν.

Η επανάληψη του δράματος, της ελληνικής οικονομίας, δεν είναι προς επιβράβευση, αλλά προς αποφυγή. Αν χθες ήταν νωρίς, και αύριο αργά, τότε σήμερα, η κυβέρνηση να λάβει τις αποφάσεις για την αιμοδότηση της επιχειρηματικότητας και την διάσωση της ελληνικής οικονομίας.