Η επόμενη πανδημία είναι ήδη εδώ (…και λέγεται κλιματική αλλαγή)

Αναφερόμενος στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ο διακεκριμένος καθηγητής Χρήστος Ζερεφός ισχυρίστηκε ότι υπάρχει η πιθανότητα ακόμη και ο κορωνοϊός να προέρχεται από το λιώσιμο των πάγων στη Νότια Σιβηρία

Ο γεννημένος το μακρινό 1936 Καναδός περιβαλλοντολόγος, Ντέιβιντ Σουζούκι, είπε κάποτε αναφερόμενος στην καταστροφή του πλανητικού «σπιτιού» μας ότι «είμαστε σε ένα γιγαντιαίο αυτοκίνητο που κατευθύνεται σε έναν τοίχο και όλοι μαλώνουμε πού θα καθίσουμε».

Σε ένα από τα γνωστά τραγικά τερτίπια που αρέσκεται να κάνει η μοίρα στους ανθρώπους, η γενέθλια γη του κυρίου Σουζούκι, ο Καναδάς, ζει από προχθές ένα τέτοιο «τροχαίο» με πολλούς νεκρούς. Με το θερμόμετρο στην καναδική πόλη Λίτον να έχει δείξει 49,6 βαθμού Κελσίου, οι αρχές της χώρας προσέτρεξαν να συνδράμουν σε περισσότερα από 130 περιστατικά ξαφνικών θανάτων που προήλθαν εξαιτίας της ζέστης. Μια από τα ίδια και στις ΗΠΑ, όπου το μετεωρολογικό καμίνι ευθύνεται για τον θάνατο περισσοτέρων από 100 ανθρώπων.

Ήταν ακριβώς τα ίδια 24ωρα που οι Έλληνες μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν πως το καυσωνικό κύμα που θα ζούσαμε στο ντεμπούτο του Ιουλίου θα το θυμόμαστε για χρόνια. Ευτυχώς, δεν είχαμε την ατυχία του Καναδά και των ΗΠΑ, ούτε επαναλήφθηκε ο εφιάλτης του 1987, όταν η χώρα θρήνησε 1.300 νεκρούς.

Ανεξαρτήτως… θερμομέτρων, λίγο αλλάζει η μεγάλη εικόνα. Κι αυτή είναι πως η κλιματική αλλαγή είναι η επόμενη πανδημία που, όπως φαίνεται, πλήττει ήδη τον πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός, ομότιμος καθηγητής Φυσικής της ατμόσφαιρας, Χρήστος Ζερεφός, τοποθετήθηκε τις προηγούμενες ημέρες στο θέμα των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, ισχυριζόμενος ότι υπάρχει η πιθανότητα ακόμα και ο κορωνοϊός να προέρχεται από το λιώσιμο των πάγων στην περιοχή της Νότιας Σιβηρίας.

Χωρίς διάθεση να ευλογήσουμε τα γένια μας, το καμπανάκι για τους κινδύνους της πανδημικής κακοποίησης του περιβάλλοντος είχε χτυπήσει αρκετές φορές η «Α». Μάλιστα, από αυτήν εδώ τη στήλη πριν δύο καλοκαίρια γράφαμε για τον «Κακό μας τον καιρό…», επικαλούμενοι μάλιστα έναν από τους πιο επιδραστικούς διανοούμενους του σύγχρονου κόσμου, τον Ισραηλινό καθηγητή-ιστορικό Γιουβάλ Νώε Χαράρι.

Λέγαμε τότε ότι το αόρατο νήμα που συνδέει την κλιματική αλλαγή με περιστατικά που μπορεί η ανθρωπότητα να βρει από το πουθενά(;) μπροστά της περιγράφεται πολύ εύστοχα στον πρόλογο του βιβλίου «21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα». Εκεί ο Χαράρι λέει ότι σε έναν πλανήτη 7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων υπάρχουν και 7 δισεκατομμύρια προτεραιότητες, που καθιστούν σπάνια πολυτέλεια το να μπορεί κανείς να σκεφτεί ένα θέμα σαν κι αυτό της κλιματικής αλλαγής. Εξηγεί συγκεκριμένα ότι:

>>Μία ανύπαντρη μητέρα που αγωνίζεται να μεγαλώσει δύο παιδιά σε κάποια φτωχογειτονιά της Βομβάης (σ.σ. της Νέας Υόρκης ή της Αθήνας, δεν έχει σημασία) έχει την προσοχή της στραμμένη στο επόμενο γεύμα της.

>> Οι πρόσφυγες που διασχίζουν τη Μεσόγειο πάνω σε μια βάρκα χτενίζουν τον ορίζοντα για οποιαδήποτε ένδειξη στεριάς.

>>Ο ετοιμοθάνατος σε ένα υπερπλήρες νοσοκομείο του Λονδίνου βάζει όλη του τη δύναμη για να πάρει μια ακόμα ανάσα.

Ομολογουμένως έχουν όλοι τους πολύ πιο επείγοντα προβλήματα –επιχειρηματολογεί ο Ισραηλινός ιστορικός– από την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη. Είναι ωστόσο απολύτως βέβαιο ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να κάνει τελικά ακατοίκητες τις φτωχογειτονιές της Βομβάης, να στείλει τεράστια νέα κύματα προσφύγων στη Μεσόγειο και να οδηγήσει την υγειονομική περίθαλψη σε παγκόσμια κρίση! Μήπως θυμίζει… Ζερεφό το τελευταίο;

Αυτό ακριβώς, λοιπόν, βιώνουμε τώρα. Την αρχή μίας καταστροφής που προτεραιοποιείται και έχει αρχίσει να γίνεται ευδιάκριτη. Όσο ευδιάκριτη είναι τελικά και μία άλλη διαπίστωση, αυτή του Κολομβιανού συγγραφέα, Nicolás Gómez Dávila, που επέμενε να λέει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος καταστρέφει περισσότερα όταν χτίζει παρά όταν γκρεμίζει…

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα