Η γνωμοδότηση Ντογιάκου και η «ερμηνεία» της αντιπολίτευσης

Η γνωμοδότηση Ντογιάκου που αφορούσε την ΑΔΑΕ προκάλεσε σεισμό στο πολιτικό σκηνικό και έβγαλε στα κάγκελα τα κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία με ασυνήθιστη ταχύτητα έσπευσαν να αποκωδικοποιήσουν την ουσία της και να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι «Καταλύεται το Σύνταγμα αφού φιμώνεται η ΑΔΑΕ»

Το ερώτημα που προκύπτει για τον απλό πολίτη είναι αν έχουν έρεισμα οι αντίθετες αιτιάσεις αν όντως φιμώνεται η ΑΔΑΕ  και αν με την γνωμοδότηση καταλύεται το Σύνταγμα.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Το Σύνταγμα προβλέπει ότι σκοπός της ΑΔΑΕ είναι η διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών.

Ο τρόπος υλοποίησης της συνταγματικής εντολής προβλέπεται από τον εκτελεστικό νόμο στις διατάξεις του οποίου θα καταγράφεται η διαδικασία και οι προθέσεις για την άρση του απορρήτου. Δηλαδή, η μετά την διενεργηθείσα από την ΑΔΑΕ έρευνα, δημοσιοποίηση των ευρημάτων.

Ο πρόσφατος νόμος 5002/22 ορίζει ότι τα όποια στοιχεία συγκεντρώσει η ΑΔΑΕ κατόπιν προσφυγής ιδιώτη – που έχει το δικαίωμα με αίτηση του να ζητήσει την διεξαγωγή έρευνας για την διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών του – σαφώς ορίζει ότι η Αρχή έχει ανεπιφύλακτα το δικαίωμα αυτό άποψη με την οποία συμφωνεί απολύτως και η γνωμοδότηση Ντογιάκου.

Μετά την έρευνα όμως τα ευρήματα εισάγονται και συζητούνται στο Τριμελές Συμβούλιο που ως γνωστόν σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο προεδρεύεται από εισαγγελέα και δύο μέλη ήτοι ένα δεύτερο εισαγγελέα και τον εκάστοτε πρόεδρο της ΑΔΑΕ. Το συμβούλιο λοιπόν αυτό έχει την αρμοδιότητα να προσδιορίσει το χρόνο που θα ανακοινωθούν στον ιδιώτη τα ευρήματα, χρόνος που δεν είναι μικρότερος της τριετίας.

Συνεπώς, κανένα φραγμό δεν θέτει στην ΑΔΑΕ η γνωμοδότηση Ντογιάκου να διεξάγει έρευνα στους παρόχους, η μη μόνο στην διαδικασία της ενημέρωσης του ενδιαφερόμενου όπως προβλέπεται από τον εκτελεστικό νόμο.

Το δεύτερο θέμα που ισχυρίζονται ερμηνεύονται στον νόμο σημαντικοί νομικοί παράγοντες και συνταγματολόγοι είναι ότι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν είχε το δικαίωμα να γνωμοδοτήσει κατόπιν αιτήματος του ιδιώτη. Ο Ισιδ. Ντογιάκος όμως δίνοντας την δική του ερμηνεία στο άρθρο του νόμου που αναφέρει ότι «Έχει το δικαίωμα να γνωμοδοτήσει για θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος» θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα αυτό.

Επίσης γίνεται στρεβλή ερμηνεία του όρου ιδιώτη αφού  υπάρχει ουσιώδης διαφορά με τον πολίτη ιδιώτη που απευθύνεται στην ΑΔΑΕ για να μάθει αν παρακολουθείτε με τον πάροχο ιδιώτη που -ενδεχομένως- αποτελεί το τεχνικό μέσον της παρακολούθησης. Είναι λοιπόν σαφές ότι ο όρος «ιδιώτης» χρήζει διαφορετικής ερμηνείας γι’ αυτό και η γνωμοδότηση Ντογιάκου διαχωρίζει την έννοια ιδιώτης από τον παρακολουθούμενο με τον ιδιώτη πάροχο.

Όσον αφορά τις αιτιάσεις ότι δεν μπορεί να γνωμοδοτεί σε εκκρεμούσες δικαστικές υποθέσεις  θεωρεί ότι η γνωμοδότηση του δεν συνδέεται με εκκρεμούσες δικαστικές υποθέσεις αφού γνωμοδοτεί μόνο για την διαδικασία και τον χρόνο ενημέρωσης.

Άλλωστε η γνωμοδότηση του αφορά μόνο απάντηση στο αίτημα του ΟΤΕ τον οποίον όπως προαναφέραμε δεν θεωρεί ότι έχει την έννοια του ιδιώτη, δεν παράγει αποτελέσματα σε εκκρεμούσες δικαστικές υποθέσεις και βεβαίως έπρεπε να έχει απάντηση στο αίτημα του για να γνωρίζει αν νομίμως ή μη αποδέχεται την έρευνα της ΑΔΑΕ και την παράδοση στην Αρχή στοιχείων που έχει στην κατοχή του.

Μεγάλος θόρυβος, εκλογές έρχονται…

Τώρα γιατί σηκώθηκε τόσος θόρυβος από την γνωμοδότηση Ντογιάκου η εξήγηση είναι απλή. Εκλογές έρχονται, τα κόμματα της αντιπολίτευσης με την δική τους ερμηνεία για την γνωμοδότηση ξιφουλκούν κατά του Ισίδωρου Ντογιάκου με στόχο την κυβέρνηση που τον επέλεξε.

Την «προσπάθεια» τους συνεπικουρούν νομικά πρόσωπα που είτε αναζητούν μια θέση στα ψηφοδέλτια διαφόρων κομμάτων, είτε θέλουν να κάνουν θόρυβο, να «σηκώσουν σκόνη» ώστε να εξασφαλίσουν θέση σε κάποιο τηλεοπτικό παράθυρο και στην τρέχουσα επικαιρότητα.