Η κλοπή του Νίκολιτς

Την πάτησε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας με τον Μάρκο Νίκολιτς. Ο Σέρβος προπονητής αφήνει στα κρύα του λουτρού τους Ρώσους, καθώς η ΑΕΚ πληρώνει την πολύ μικρή ρήτρα που του έβαλαν-μόλις 600.000 ευρώ-και τον κάνει δικό της.

Το ερώτημα είναι πώς είναι δυνατό να βάλεις… ψίχουλα ως ρήτρα και να έχεις τεράστια ευθύνη για την εξέλιξη. Προφανώς οι άνθρωποι της ΤΣΣΚΑ δεν μέτρησαν καλά τον Σέρβο, δεν είχαν πειστεί πως μπορεί να τους αναγεννήσει και δεν πίστεψαν στον βαθμό που θα έπρεπε στις ικανότητές του.

Αυτό το πληρώνουν τώρα οι Ρώσοι που είδαν έναν προπονητή να διαχειρίζεται το μέτριο έμψυχο υλικό τους και να κατακτά το κύπελλο, αλλά και να παίρνει την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα. Πώς να κρατήσουν όμως τον Σέρβο στη Μόσχα; Κάθε προπονητής έχει φιλοδοξίες και δεν θέλει να είναι ποδοσφαιρικά απομονωμένος. Οι Ρώσοι παραμένουν εκτός Ευρωπαϊκών διοργανώσεων μετά την επίθεση που έκαναν στην Ουκρανία και ο Νίκολιτς είναι λογικό να θέλει ομάδα που παίζει στις διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA. Έστω και στο Conference League όπως η ΑΕΚ.

Όταν αυτό το κίνητρο συνδυάστηκε και με το οικονομικό με ετήσιο συμβόλαιο 2 εκατ. ευρώ για δύο χρόνια, τότε η παγωμένη Ρωσία, παύει να ελκύει. Εξάλλου Βελιγράδι-Αθήνα είναι… ένα τσιγάρο δρόμος. Και στην Ελλάδα μπορεί να φέρει την οικογένειά του ο προπονητής. Όχι όπως στην εμπόλεμη Ρωσία που την είχε στερηθεί.

Ο Νίκολιτς, είναι δουλευταράς και θέλει να φτιάξει όνομα, ενώ ο κάθε Μορένο θα έβλεπε την ΑΕΚ ως αριθμό. Πέραν αυτού μεγάλα ονόματα όπως ο Αλγκουαθίλ, ο Ποστέκογλου ή ο Πελεγκρίνι, δύσκολα έρχονται στην Ελλάδα.