«Η μεγάλη παγκόσμια Τρόικα που θα αλλάξει τον κόσμο»
Στην… τριανδρία ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσίας επικεντρώνεται το The Strategic Culture Foundation, κάνοντας λόγο για τη νέα “μεγάλη Τρόικα” που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο.
Ο αρθογράφος Matthew Jamison υπενθυμίζει ότι από το καλοκαίρι του 2017 διαφαινόταν ότι ο κόσμος εισέρχεται σε μία νέα περίοδο έντονων ανακατατάξεων.
Το 2016 είχαν συμβεί σχεδόν ταυτόχρονα δύο πολύ σοβαρά γεγονότα. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο που προβλέπει την αποχώρησή του από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η ήττα των Δημοκρατικών της Χίλαρι Κλίντον από τον Ρεπουμπλικανικό Ντόναλντ Τραμπ για τον Λευκό Οίκο στις ΗΠΑ. Αυτά τα δίδυμα πολιτικά γεγονότα έπεσαν στη γη σαν βόμβες, προκαλώντας ισχυρούς μετασεισμούς.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ έχουν απλώς αποτυπώσει αυτό που πολλοί ειδικοί των διεθνών σχέσεων αποκαλούν sono stati, την εποχή των ακραίων παγκόσμιων εντάσεων, τόσο έντονη και μεγάλη, ώστε θα μπορούσε να προκαλέσει τον επόμενο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η κατάσταση των διεθνών υποθέσεων και η ένταση σε πολύ κομβικές περιοχές του πλανήτη, έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου παρεξηγήσεις και διαφορές μπορούν πλέον να οδηγήσουν σε σοβαρές συνέπειες της πολιτικής για τις εξωτερικές υποθέσεις, τη διεθνή ειρήνη και τη σταθερότητα και την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας.
Ο κόσμος είναι τώρα όπως η Ευρώπη πριν το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου Πολέμου, αναφέρει ο Matthew Jamison. Ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος έχει αρχίσει, με το σημείο αναφοράς του να είναι το καλοκαίρι του 2012.
Για τον σπουδαίο ιστορικό Michael Burleigh στο εξαιρετικό έργο του “The Best of Times. The Worst of Times “, μια ανασκόπηση της σημερινής εποχής στις παγκόσμιες υποθέσεις, είναι γύρω στο 2011-2013.
Για τον Burleigh δεν είναι τόσο ένας ψυχρός πόλεμος, αλλά περισσότερο μια μεταβατική φάση ιστορικών αναλογιών σε μια μεγάλη κλίμακα.
Το πιο ανησυχητικό θέμα όλων είναι αυτό.Αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι και να είναι ο τελικός δικαιούχος ενός υπερσύγχρονου παιχνιδιού με μηδενικό άθροισμα βασισμένο σε ασταμάτητη μαζική εθνική ψυχολογική χειραγώγηση και έλεγχο.
Η Διεθνής Κοινότητα μπορεί ακόμα να αποφύγει την οπισθοδρόμηση σε μια νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου, ακόμη και αν έχει εισέλθει σε μια νέα εποχή των διεθνών σχέσεων.
Η φετινή Νέα Παγκόσμια Τάξη σηματοδοτεί το τέλος της περιόδου της αμερικανικής υπερδύναμης.Η αμερικανική μονοπολική στιγμή έληξε για τη χώρα από την εισβολή στο Αφγανιστάν το 2001.
Υπήρξε τεράστια μετατόπιση της εξουσίας στην Ανατολή, κυρίως στην οικονομική και χρηματοπιστωτική εξουσία, καθώς και σε όλες τις αναδυόμενες οικονομίες και τις νέες μίνι περιφερειακές δυνάμεις στην περιοχή, με τη μεγαλύτερη εξ αυτών την Κίνα.
Την ίδια ώρα, ένας παγκόσμιος αγώνας για την εξουσία συμβαίνει σε πολλά επίπεδα. Αυτή είναι η κατανομή της παγκόσμιας ισορροπίας εξουσίας που έχει γίνει από το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου και τη σύντομη παρεμβολή της δεκαετίας του ’90.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες σε μια τέτοια παγκόσμια στάση δεν θα μπορούσαν να είναι πιο επικίνδυνες για τη μελλοντική ειρηνική και ευημερούσα ανάπτυξη του πλανήτη.
Δεν υπάρχει τίποτα θετικό που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να παραμείνουν στον νούμερο ένα του πλανήτη κατά τη διάρκεια της θητείας του Προέδρου Τραμπ.
Την ίδια ώρα, ενώ η Κίνα έχει μεταμορφωθεί στον κόσμο της ιστορίας, είναι που διαθέτει ένα έθνος με 1,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Δεν έχει μεγάλη επιθυμία να σφετεριστεί τις Ηνωμένες Πολιτείες ως παγκόσμιο αστυνομικό και ηγέτη της Διεθνούς Τάξης.Υπάρχει μεγάλη δυνατότητα για ειρήνη και αρμονία.
Ένα παράδειγμα αυτού είναι οι προσπάθειες για τη Βόρεια Κορέα, τις οποίες η Κίνα ανέλαβε να σταματήσει στο πλαίσιο της κινεζικής διπλωματίας.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τον Matthew Jamison η Ρωσία είναι μια μεγάλη χώρα και αξίζει μια νέα σχέση με τη Δύση.
Μια ζεστή σχέση. Ο ίδιος ο ρωσικός λαός και η Ρωσία αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό.
Η Ρωσία είναι και θα είναι ένα πλήκτρο λειτουργίας στην Νέα Τάξη Πραγμάτων, ενώ μαζί οι ηγέτες της Αμερικής, της Κίνας και της Ρωσίας μπορούν να σχηματίσουν μια μεγάλη τρόικα των παγκόσμιων στρατηγικών ηγετών για την ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας, την κατανόηση, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη. Άλλωστε, η Ρωσία δεν είναι η πηγή όλου του κακού στη Γη.