Η μονομαχία του… εμβολίου

Μπορεί το εμβόλιο κατά του covid-19 να καθορίσει τις στρατηγικές που θα ακολουθήσουν οι δύο βασικοί παίκτες του πολιτικού μας συστήματος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας; Σε αυτό το ερώτημα η λογική απάντηση είναι «όχι», καθώς τα προβλήματα που υπάρχουν σε μία κοινωνία ποτέ δεν είναι μονοσήμαντα. Όμως η εποχή που ζούμε κάθε άλλο παρά απλή είναι.

 Του Μ.ΚΕ.

Η πανδημία έχει αλλάξει με βίαιο τρόπο την καθημερινότητα, τις συνήθειες, την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Οπότε, η μόνη λύση για να ξεφύγει η ανθρωπότητα από αυτό το αδιέξοδο είναι το εμβόλιο.

Γι’ αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε με έμφαση στην τηλεοπτική του συνέντευξη την Τρίτη το βράδυ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1, ότι η Ελλάδα έχει ήδη προπληρώσει την αγορά 25 εκατομμύριων δόσεων που επαρκούν για όλο τον πληθυσμό. Και τα οποία και αρκούν, ενώ ανήγγειλε ότι μέχρι τον Απρίλιο θα έχουν εμβολιαστεί τουλάχιστον δύο εκατομμύρια πολίτες. Από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας ασκεί κριτική για πιθανές καθυστερήσεις, ενώ εμμένει στην αρλούμπα της χρονιάς για την πατέντα και την παρασκευή εμβολίων στη χώρα μας, παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος των φαρμακοβιομηχάνων εξήγησε ότι εάν ξεκινούσε τώρα η παραγωγή θα είχαμε εμβόλια τον Σεπτέμβριο του 2022.

Είναι ολοφάνερο ότι ο πρωθυπουργός θέλει να εμφυσήσει σιγουριά προς τους πολίτες και να παρουσιαστεί ως ο καλός οικογενειάρχης, ο οποίος έχει προνοήσει και οδηγεί την οικογένειά του σε ασφαλές μονοπάτι. Τουναντίον, ο Αλέξης Τσίπρας, γνωρίζοντας ότι βρίσκεται μόνιμα αρκετά βήματα πίσω, ποντάρει στην  κινδυνολογία. Όπως έκανε και τον Νοέμβριο, που ξαφνικά έθεσε ζήτημα παραμονής Κικίλια στην κυβέρνηση μετά από δήλωση του υπουργού Υγείας ότι τον Δεκέμβριο έρχονται τα εμβόλια και στην Ελλάδα. Ήταν η εποχή που ο Χρήστος Σπίρτζης στις τηλεοπτικές του εμφανίσεις χαμογελούσε ειρωνικά για το εμβόλιο. Η διάψευση όλου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ηχηρή, το εμβόλιο όχι μόνο ήρθε τον Δεκέμβριο, αλλά τον ίδιο μήνα, ο κ. Τσίπρας ήπιε γουλιά-γουλιά το πικρό ποτήρι κι έκανε το εμβόλιο, το οποίο η Κουμουνδούρου λοιδορούσε. Τώρα ο Αλέξης Τσίπρας σε όποια πόλη και χωρίον της Ελλάδας περιδιαβεί, διαμαρτύρεται ότι τα εμβόλια είναι ελάχιστα και ότι δεν λειτουργούν όλα τα εμβολιαστικά κέντρα.

Ο στόχος Μητσοτάκη

Ο πρωθυπουργός καλείται, βασικά, να διαχειριστεί τον πολύ χρόνο που μεσολαβεί από την άφιξη των πρώτων δόσεων του εμβολίου έως τη «λύτρωση» της ανοσίας της κοινότητας, που θα έρθει όχι νωρίτερα από το προσεχές καλοκαίρι. Βεβαίως, με βάση τις διαβεβαιώσεις που έχει από την Κομισιόν ο κ. Μητσοτάκης εκπέμπει μία σιγουριά ότι από τον Μάρτιο θα αυξηθούν οι εμβολιασμοί και το ερχόμενο καλοκαίρι η Ελλάδα θα είναι ένας τουριστικός παράδεισος. Πάνω σε αυτό το πλάνο απέστειλε και την επιστολή προς την Κομισιόν για πιστοποιητικό εμβολιασμού.

Όπως και να έχει, ακόμη κι αν υποτεθεί ότι έως το Πάσχα θα έχει οικοδομηθεί εν μέρει το περίφημο τείχος ανοσίας, παραμένει γεγονός ότι για 4-5 μήνες η ισορροπία με την πανδημία θα παραμείνει εύθραυστη. Για τον λόγο αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διεμήνυσε προς όλους ότι «μέχρι να εμβολιαστεί σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, πρέπει να προσέχουμε». Μάλιστα, ο πρωθυπουργός επανέλαβε τις οδηγίες των ειδικών, αναφερόμενος στη χρησιμότητα όχι μόνο των υγειονομικών μέτρων προστασίας, αλλά και της χρήσης των rapid test, προκειμένου ανά πάσα στιγμή να έχει η Πολιτεία μία σαφή εικόνα της θετικότητας των ασυμπτωματικών πολιτών.

Στην αντεπίθεση

Και όσο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αποτελεί εύλογη επιδίωξη να κρύψει όλες τις άλλες παρενέργειες της πανδημίας πίσω από το φως στο τούνελ των εμβολίων –παρά την απόσταση που μας χωρίζει απ’ αυτό το φως–, τόσο για τον Αλέξη Τσίπρα αποτελεί στρατηγική επιλογή το αντίθετο. Δηλαδή, αφενός να μην αφήσει την κυβέρνηση να εργαλειοποιήσει και, εν τέλει, να εκμεταλλευθεί πολιτικά την προμήθεια εμβολίων, αφετέρου να μην κρύψουν τα εμβόλια όλα τα συντρίμμια που αφήνει πίσω του ο κορωνοϊός, όπως επίσης και τις χτυπητές ανεπάρκειες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει στρατηγική απόφαση να συνεχίσει να μιλάει για την ενίσχυση του συστήματος υγείας, ένα αίτημα που έχει πλέον ξεχαστεί. Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να αναδεικνύει τις δραματικές επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία και τους εργαζόμενους, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για στήριξη με το σταγονόμετρο και επικαλούμενος την κραυγή αγωνίας όλων των παραγωγικών φορέων – σε συνδυασμό, βεβαίως, και με την αναδιάρθρωση που επιχειρείται στην αγορά εργασίας αλλά και στον χάρτη της αγοράς.

Πέραν, άλλωστε, όλων αυτών, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να αναδείξει και τον αργόσυρτο ρυθμό εμβολιασμού, σε συνδυασμό με το πώς διαχειρίζεται η κυβέρνηση τα εμβόλια. Έτσι θα εμμείνει σε αυτό το αφήγημα, παρά το γεγονός ότι δεν του βγαίνει. «Νομίζω ότι στην υπόθεση του εμβολιασμού φανερώνεται η πρωτοφανής ανεπάρκεια του λεγόμενου επιτελικού κράτους», δηλώνει διαρκώς ο κ. Τσίπρας. «Ένα επιτελικό κράτος που δεν είναι σε θέση ούτε να οργανώσει στοιχειωδώς τον εμβολιασμό, ώστε άνθρωποι 85-90 ετών να μην αναγκάζονται να μετακινηθούν μεγάλες αποστάσεις και να βρεθούν στα νοσοκομεία για να εμβολιαστούν, δηλαδή σε έναν χώρο που αντικειμενικά υπάρχουν και μικρόβια και ιοί και είναι δύσκολος χώρος για αυτές τις ηλικίες, ενώ υπάρχουν τοπικές μονάδες υγείας ή κέντρα υγείας, τα οποία αν ήταν στελεχωμένα, θα μπορούσαν να αναλάβουν τον εμβολιασμό», υποστηρίζει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τα όσα λέει ο κ. Τσίπρας δεν έμειναν αναπάντητα από την κυβέρνηση. Έτσι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης σχολίασε με δηλητηριώδη τρόπο: «Στις 2 Νοεμβρίου 2020 ο κ. Τσίπρας μιλούσε για “εμπόριο ελπίδας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη” και “για  ένα εμβόλιο που δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί”.  Λιγότερο από δύο μήνες μετά, ευτυχώς για τους πολίτες, το εμβόλιο ήρθε στην Ελλάδα και η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει έγκαιρα την προετοιμασία ώστε να αρχίσει αμέσως ο εμβολιασμός με σχέδιο και πρόγραμμα. Τώρα ο κ. Τσίπρας προεξοφλεί πως “ούτε του χρόνου τέτοιον καιρό δεν υπάρχει πιθανότητα για τη δημιουργία της λεγόμενης ανοσίας της αγέλης”. Τον πληροφορούμε λοιπόν ότι η χώρα μας έχει εξασφαλίσει εμβόλια για όλους τους πολίτες. Ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να βλέπει παντού αποτυχίες. Η διαρκής επένδυση στην καταστροφή έρχεται σε αντίθεση με τα αισθήματα και τις προσδοκίες των Ελλήνων».