Η παγίδα του Αλέξη στον Κυριάκο

Με τις μηχανές να λειτουργούν στο φουλ προχωρά ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια μακρά προεκλογική περίοδο. Κόμμα και κυβέρνηση ντοπάρουν και τους βουλευτές ότι η ανατροπή είναι κοντά και ότι οι δημοσκοπήσεις θα διαψευστούν. Με τη βοήθεια σκανδαλολογίας και παροχολογίας

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

«Εμείς με τον λαό, εσείς με τα συμφέροντα», είναι το βασικό προεκλογικό μήνυμα της κυβέρνησης. «Το δικό μας μνημόνιο είναι με τον λαό και θα το επικυρώσουμε το φθινόπωρο του 2019», είπε και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση ενός νομοσχεδίου που κλείνει το μάτι στις μικρομεσαίες  –και όχι μόνο– επιχειρήσεις. Εκείνο της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών.

Η στρατηγική του Μαξίμου μέχρι να φτάσει ο χρόνος των εκλογών –στον οποίο ακόμα ο πρωθυπουργός δεν έχει καταλήξει– περιλαμβάνει ανοίγματα σε κάθε κοινωνική ομάδα: συνταξιούχους, εργαζομένους και εργοδότες. Παράλληλα επιχειρείται η στοχοποίηση των πολιτικών τους αντιπάλων, εξίσου της Νέας Δημοκρατίας και του Κινήματος Αλλαγής. Διόλου τυχαίο δεν είναι πως… έτσι ξαφνικά βρέθηκε «κουκουλοφόρος» μάρτυρας, ο οποίος είχε αναλαμπή περίπου 15 χρόνια μετά τις αποφάσεις για το C4I, ενώ με τη στοχοποίηση του Κώστα Σημίτη επιχειρείται η επικαιροποίηση του «καραμανλικού» «αρχιερέα της διαφθοράς», όπως συνήθιζε να αποκαλεί τον προκάτοχό του ο Κώστας Καραμανλής.

Στην κυβέρνηση είναι πεπεισμένοι πως αν καταφέρουν χτύπημα τώρα στον Κώστα Σημίτη, αυτό θα έχει άμεσες συνέπειες στους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ με πιθανά κέρδη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ η πιθανότατη δικαίωση του πρώην πρωθυπουργού δεν δείχνει να προβληματίζει κανέναν, μιας και αν αυτή έρθει, τότε σίγουρα θα έρθει μετά τον χρόνο των εκλογών, οπότε και εύκολα θα μπορέσουν να υποστηρίξουν πως έκαναν εκείνο που έπρεπε. Ίσως να εκφράσουν και τη χαρά τους για την καθαρότητά του.

Οι δημοσκοπήσεις

«Θα είχε ενδιαφέρον για τα προεκλογικά σποτάκια του Οκτωβρίου του 2019, να μετρήσουμε πόσες φορές ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για 4ο μνημόνιο», είπε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, δίνοντας μια πρόγευση της τακτικής που θα ακολουθηθεί έναντι του βασικού του αντιπάλου με στόχο το κλείσιμο της ψαλίδας. Με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας να καταγράφουν διαφορά που φλερτάρει με διψήφια ποσοστά –στις 16,5 μονάδες την καταγράφει το βαρόμετρο της public issue, ενώ πιο μετρημένη είναι η δημοσκόπηση της Pulse η οποία περιορίζεται στο 9%– δύσκολα μπορεί το Μαξίμου να πείσει τα κομματικά στελέχη πως «όλα πάνε καλά».

Επί της ουσίας, η ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διαφορά να κλειδώσει σε όσο το δυνατόν μικρότερο ποσοστό, μιας και υπάρχει η εκτίμηση ότι αν αυτή είναι της τάξεως του 3-4%, τότε επί της ουσίας θα είναι ένα αποτέλεσμα δύσκολα διαχειρίσιμο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος έχει θέσει πολύ ψηλά τον πήχη.

Η εκτίμηση που υπάρχει θέλει στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας να βρίσκεται σε εξέλιξη ένας πόλεμος «τεμαχίζοντας» το κόμμα στα τρία: τους «Σαμαρικούς», τους «Καραμανλικούς και» τους… λοιπούς. Μια περιορισμένη νίκη για τον Κ. Μητσοτάκη περισσότερο θα προσομοιάζει με ήττα, ειδικά αν δεν συνοδεύεται από την πολυπόθητη αυτοδυναμία.

Αυτή την κατάσταση θέλουν να εκμεταλλευτούν στο Μέγαρο Μαξίμου: να πυροδοτήσουν εσωκομματικές προστριβές στη Νέα Δημοκρατία οπότε και η θητεία της στη διακυβέρνηση της χώρας να είναι σύντομη.

Ο χρόνος των εκλογών

Μάλιστα, αυτός είναι και ένας σημαντικός λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει αποφασίσει για τον χρόνο των εκλογών. Με τα σενάρια να είναι τρία, ο πρωθυπουργός προς ώρας είναι υπέρ εκείνου που συμπίπτει με την εξάντληση της θητείας της παρούσας κυβέρνησης για έναν σημαντικό λόγο.

Μέχρι του χρόνου τον Οκτώβρη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει τρέξει τον προϋπολογισμό που τώρα κατατέθηκε στη Βουλή, ενώ θα μπορεί να μεταθέσει για το τέλος του 2019 κάποια πιο δύσκολα μέτρα παγιδεύοντας την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν είναι τυχαίο πως στελέχη της Πειραιώς (όπως π.χ. ο κ. Κυρανάκης) με δημόσιες δηλώσεις τους ήδη μιλούν για τροποποίηση του προϋπολογισμού ο οποίος ακόμα δεν έχει ψηφιστεί…

Από τα άλλα δύο εκλογικά σενάρια που έχουν προταθεί στον πρωθυπουργό είναι καταρχήν εκείνο του Μαΐου με τις πολλαπλές κάλπες (μαζί με τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές). Αυτό παραμένει και το βασικότερο, μιας και προσφέρει μια ασφάλεια στον ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας ευκολότερο τον χειρισμό του εκλογικού σώματος που ίσως οδηγήσει και σε μικρότερες απώλειες.

Το τρίτο είναι μια ριψοκίνδυνη πρόταση στην οποία η «Α» έχει από μηνός αναφερθεί και φέρνει τις κάλπες πολύ πιο κοντά. Πρόκειται για το ενδεχόμενο εκλογών τον Μάρτιο με τους εισηγούντες να μη γνωρίζουν, όπως φαίνεται, το γνωστό… «Μάρτης, γδάρτης».

Η λογική τους είναι πως θα είναι η αρχή της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, η κυβέρνηση θα μπορεί να προτάξει αρκετές από τις προβλέψεις του, και κυρίως να αποφύγει τη ζημιά που θα προκληθεί από τις κάλπες της αυτοδιοίκησης και των ευρωεκλογών εφόσον ο πρωθυπουργός επιμείνει στον Οκτώβριο.

ΚΑΛΠΕΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ
ΤΟΝ ΠΙΕΖΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ
Η ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ