Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα…

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Η κατάσταση στο ποδόσφαιρο έχει πλέον ξεφύγει. Όλοι οι φορείς του ποδοσφαίρου έχουν αποτύχει παταγωδώς. Η Super League όχι μόνο δεν είναι ικανή να διοργανώσει ασφαλείς αγώνες, αλλά με τις ενέργειές της κατάφερε να διαλύσει και το οικονομικό δίχτυ ασφάλειας στο ήμισυ των ομάδων της δύναμής της.

Λεφτά δεν υπάρχουν, οι χορηγοί ακούνε ποδόσφαιρο και τρέχουν, και η NOVA, πιεζόμενη από τις μαγκιές ορισμένων ομάδων, κοίταξε το δικό της συμφέρον.

Η ΕΠΟ με τη σημερινή μορφή της, δηλαδή το μείγμα 5-6 «ταγμένων» στον Ιβάν, και άλλων τόσων περίπου στον «Τίγρη» δείχνει να είναι ανίκανη να παρέμβει σε θέματα ασφάλειας, διαιτησίας και αθλητικής Δικαιοσύνης.

Κάθε παραγοντίσκος  λέει ό,τι θέλει, κατηγορεί τους πάντες χωρίς στοιχεία, δηλητηριάζει καθημερινά τον χώρο του ποδοσφαίρου, οδηγεί τους φιλάθλους και βεβαίως τους οπαδούς σε συνειρμούς εις βάρος προσώπων, φορέων και βεβαίως εις βάρος της κυβέρνησης ακόμη και για θέματα που δεν την αφορούν θεσμικά.

Η αθλητική Δικαιοσύνη, με τους τακτικούς δικαστές, καταφέρνει καίρια χτυπήματα στον τομέα της αξιοπιστίας, με αλλοπρόσαλλες αποφάσεις, χωρίς κανένας φορέας αλλά και η κυβέρνηση να έχει προβεί σε ενέργειες, μέσω της επιθεώρησης του Αρείου Πάγου, να «συνετίσει» ακόμη και να απομακρύνει όσους δικαστικούς λειτουργούς εκφεύγουν των ορίων των Κανονισμών.

Οι μεγαλοπαράγοντες παίζουν και εκείνοι το παιγνίδι τους. Όταν οι ομάδες τους έχουν ατυχή αποτελέσματα σχεδόν πάντα φταίει ο διαιτητής ή κάποιος «δάχτυλος» αντίπαλου ή και της κυβέρνησης…

Οι διαιτητές υπό την αιγίδα του Περέιρα έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, και προσπαθούν να μαντέψουν ποιος θα κυριαρχήσει την επόμενη μέρα, για να καθορίσουν τη στάση τους.

Το δίχτυ ασφαλείας της FIFA για το ελληνικό ποδόσφαιρο, που δήθεν θα εξασφάλιζε την τήρηση των κανόνων του παιγνιδιού, μέσω της Επιτροπής Επιτήρησης των κ.κ. Χούμπελ, Βέλα, Ντερβισάι, από τον περασμένο Ιούλιο που διορίστηκε έλαμψε διά της απουσίας του και όταν το κλίμα χάλασε, χωρίς καμία προηγούμενη υπόδειξη επί περίπου οκτώ μήνες, σήμερα μας κουνάνε το δάχτυλο και απειλούν με GRexit χωρίς να καταλογίζουν την παραμικρή ευθύνη στον εαυτό τους για την αδράνειά τους.

Με την υπάρχουσα κατάσταση δεδομένη, ο μοναδικός φορέας που μπορεί να αλλάξει το σκηνικό είναι η κυβέρνηση μέσω θεσμικών αποφάσεων, τροποποιήσεις εσφαλμένων διατάξεων των Κανονισμών, κανόνες τήρησης μέσω εποπτείας της ΓΓΑ των κανονιστικών διατάξεων, και θέσπιση νέων μέτρων που θα απομακρύνουν κάθε σκιά παρεμβάσεων από πρόσωπα που εμπλέκονται στο ποδόσφαιρο. Π.χ., γιατί ο Παναθηναϊκός να κινδυνεύει με υποβιβασμό λόγω αφαίρεσης βαθμών αν σε τρεις περιπτώσεις οφειλής δεν πληρώσει και να μην υπάρχει μέριμνα από την αρχή του πρωταθλήματος, ώστε να έχει εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά τους και να συμμετέχει στο πρωτάθλημα χωρίς κίνδυνο αποβολής;

Ο Γιώργος Βασιλειάδης έχει επιδείξει ένα σημαντικό έργο ως γ.γ. Διαφθοράς στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Δεν γίνεται να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τη διαφθορά στο ποδόσφαιρο. Κατά καιρούς έχει εκφράσει και δημοσιοποιήσει σωστές απόψεις, που όμως δεν έχει υλοποιήσει. Φήμες ότι εμποδίζεται στο έργο του δεν έχουν διαψευσθεί…

Πρέπει λοιπόν ως συνταγματικός επόπτης του Αθλητισμού να αναλάβει τις ευθύνες του και να προβεί στις επιβεβλημένες ενέργειες, ώστε να δει ο χώρος του ποδοσφαίρου καλύτερες μέρες. Αν εμποδίζεται από κάθε μορφής συμφέροντα (πολιτικά ή οικονομικά ή οπαδικά), οφείλει να τα αγνοήσει και να προχωρήσει. Διαφορετικά θα μπει και ο ίδιος στη λίστα εκείνη που το 2000 στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ο τότε παντοκράτορας του ποδοσφαίρου Σωκράτης Κόκκαλης, κάνοντας λόγο για τα πεπραγμένα του τότε προκατόχου του Γ. Βασιλειάδη, τον κατέταξε στη συνομοταξία εκείνων που «κάποτε θα τους ψάχνουμε και δεν θα τους βρίσκουμε»…

                                                                                                                                                                          Η ΑΠΟΨΗ

 

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα