Η «σούμα» του Σότσι

Στο τελευταίο πρωτοσέλιδο της «Α» φιγουράριζε η προαναγγελία της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Ρωσία, με το ρεπορτάζ να περιγράφει τι επρόκειτο να συμβεί στη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον «τσάρο» Βλαντιμίρ Πούτιν. 

Όπως είναι φυσικό το αποτέλεσμα τέτοιων συναντήσεων δεν προαναγγέλλονται. Αντιθέτως ο απολογισμός έπεται και στην προκείμενη περίπτωση η επιστροφή από την μακρύτερη πόλη σε ολόκληρη την Ασία (εκτείνεται σε μήκος 147 χιλιομέτρων), το Σότσι, βρίσκει τις βαλίτσες του Έλληνα πρωθυπουργού περίπου το ίδιο… γεμάτες όσο ήταν όταν πήγαινε στην αποκαλούμενη και  «Ριβιέρα της Ρωσίας».

Η αλήθεια είναι ότι το ταξίδι έγινε σε μία περίεργη χρονική συγκυρία, όπου η «Κόκκινη Αρκούδα» βρίσκεται στο κλισιοσκόπιο της Δύσης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρώσος πρόεδρος ρωτήθηκε… στεγνά στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου για το αν η χώρα του θα επιτεθεί στην Ουκρανία. Ούτε βεβαίως είναι τυχαίο ότι ο Πούτιν άρπαξε την ευκαιρία να ξιφουλκήσει κατά του ΝΑΤΟ, έχοντας στο πλάι του τον πρωθυπουργό μιας σημαντικής από κάθε απόψη χώρας -μέλους του Βορειοατλαντικού Συμφώνου.

Υπό αυτό το πρίσμα, μόνο ως κέρδος για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα μπορεί για παράδειγμα να λογιστεί η επιβεβαίωση τη ρωσικής θέσης για το Κυπριακό ότι παγίως στηρίζει την αναζήτηση δίκαιης λύσης στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου με στόχο διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με μία εθνική προσωπικότητα, ιθαγένεια και κυριαρχία και απορρίπτει κάθετα οποιαδήποτε λύση που έχει στον πυρήνα της την ύπαρξη δύο ξεχωριστών κρατών.

Στη ίδια λίστα με τα κέρδη θα πρέπει να καταχωρισθεί και η επιμονή του Έλληνα πρωθυπουργού να «παζαρέψει» με τον Πρόεδρο Πούτιν το ενδεχόμενο φθηνότερης τιμολόγησης στην προμήθεια φυσικού αερίου, που θα ήταν μάννα εκ… Μόσχας δεδομένου του καλπασμού της ενεργειακής ακρίβειας.

Το ρεπορτάζ λέει ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Gazprom (σ.σ. καλύπτει περίπου το 45% των ελληνικών αναγκών φυσικού αερίου) και της ΔΕΠΑ για τις τιμές συνεχίστηκε στον απόηχο του τετ-α-τετ των δύο ηγετών. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, η τιμή με την οποία αγοράζει η Ελλάδα αέριο είναι ένας συνδυασμός των διεθνών τιμών του πετρελαίου και των τιμών που «δίνει» η ολλανδική πλατφόρμα TTF, σε αναλογία 60%-40%, αλλά οι Ρώσοι επιδιώκουν να βάλουν την Ελλάδα στο ίδιο τσουβάλι με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πελάτες τους, οι οποίοι αγοράζουν το πολύτιμο προϊόν με βάση το 100% των τιμών που δίνει το TTF.

Στο άθροισμα των παραπάνω συμπεριλαμβανομένης και της συμφωνίας των δύο ηγετών για ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων, το Μαξίμου θα πρέπει να τραβήξει τη γραμμή όπου σταματούν τα χαμόγελα και αρχίζει ο ρεαλισμός. Κι αυτός ο ρεαλισμός λέει ότι:

>>Στις αμιγώς ελληνο-τουρκικές διαφορές η Μόσχα σφυρίζει αδιάφορα το στερεοτυπικό κλισέ «βρείτε τα μέσω διαλόγου»

>>Στο… δυναμόμετρο των ρωσο-τουρκικών σχέσεων και ανεξαρτήτως προβλημάτων από την εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου (και εκλεκτός  του Πούτιν), Ντμίτρι Πεσκόφ, μίλησε σε ελληνικό κανάλι και άνευ διπλωματικής υπεκφυγής είπε ότι με άριστα το 10 οι ελληνο-ρωσικές σχέσεις βαθμολογούνται με 6 και οι ρωσο-τουρκικές με 7!!!

>>Στις ελληνο-ρωσικές σχέσεις, ο Πούτιν έχει «στραβώσει» για την απόβαση των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη, μη μπορώντας να καταπιεί ότι το φθινόπωρο του 2020 ο Αμερικανός πρέσβης, Τζέφρι Πάιατ, σχολίαζε σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα σύμμαχο-κλειδί για την Ουάσινγκτον, «ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ανάσχεση της ρωσικής επιρροής».

Αυτή είναι περίπου η… σούμα του ρωσικού ταξιδιού του Κυριάκου Μητσοτάκη και εν τέλει το πρόσημό της λίγη σημασία έχει, μπροστά στην ανάγκη εμπέδωσης της «σοφίας» του Ίταλο Καλβίνο:  ότι «στην πολιτική, όπως και σε όλα τα πράγματα, υπάρχουν δύο σημαντικές αρχές που πρέπει να έχει υπόψη του κάθε σωστός άνθρωπος: Να μην τρέφει πάρα πολλές ψευδαισθήσεις και ποτέ μην πάψει να πιστεύει ότι και το πιο μικρό πράγμα μπορεί να βοηθήσει.».