Ιστορία μου, αμαρτία μου…

«Ιστορία μου, αμαρτία μου», τραγουδούσε τη δεκαετία τού ’70 η Ρίτα Σακελαρίου, άσμα το οποίο ταιριάζει «γάντι» στα αντισταθμιστικά ωφελήματα (ΑΩ) για τα εξοπλιστικά προγράμματα, από τα οποία επωφελήθηκαν αρκετές ελληνικές επιχειρήσεις. Αυτό μπορούν να επιβεβαιώσουν όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις και οι οποίοι έχουν αρχίσει να «κελαηδούν» για να γλιτώσουν τα χειρότερα.

Του Γιάννη Συμεωνίδη

Ήταν να μη γίνει η αρχή με τον Άκη Τσοχατζόπουλο. Η καταδίκη τού πρώην υπουργού έχει ανοίξει τα στόματα πρώην προστατευομένων του κι εκπροσώπων διεθνών κολοσσών, οι οποίοι προβαίνουν σε αποκαλύψεις που παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας. Ήδη έχουν δώσει ονόματα και διευθύνσεις ο πρώην αναπληρωτής γενικός διευθυντής Εξοπλισμών τού υπουργείου Άμυνας Αντώνης Κάντας και ο επιχειρηματίας Πάνος Ευσταθίου.

Είναι χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε ο κ. Κάντας όταν ρωτήθηκε από τους ανακριτές για τον τρόπο με τον οποίο τα ΑΩ χρησιμοποιούνταν ως μέσο για τη διακίνηση παράνομης περιουσίας, ειδικότερα στην περίπτωση των υποβρυχίων, από τα ΕΝΑΕ, τον Όμιλο του Πάνου Γερμανού (μπαταρίες για τα υποβρύχια), τη ΜΕΤΚΑ τού Ομίλου Μυτιληναίου, την ΕΜΕΚ ΑΤΕ, την ΠΥΡΚΑΛ, τη MOTOMARINE S.A, την ELFON ΕΠΕ, τη SIEMENS ΕΛΛΑΣ, τη NAVIKON ELECRONIKS, τη SONAK κι άλλες επιχειρήσεις: «Υποθέτω ότι ένας τέτοιος τρόπος θα μπορούσε να είναι η συμφωνία μεταξύ κατασκευαστή και υποκατασκευαστή περί υπερκοστολόγησης κάποιου προγράμματος ΑΩ ώστε να διανεμηθεί το υπερβάλλον. Αυτό μπορεί να συμβεί κατά τον προσδιορισμό τής ονομαστικής αξίας και του πιστωτικού συντελεστή που συμφωνείται κατά τη διαπραγμάτευση μεταξύ της αρμόδιας επιτροπής και της υπόχρεης κατασκευάστριας εταιρείας»…

Τους ενώνει ο Βόλος

Σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η περίπτωση της προμήθειας 170 αρμάτων μάχης LEOPARD 2 από τη γερμανική εταιρεία Krauss Maffei Wegmann (KMW), ωφελημένος από την οποία βρέθηκε και ο Όμιλος Μυτιληναίου. Στην κατάθεσή του ο κ. Κάντας υποστήριξε πως έλαβε μίζες από την KMW τόσο για τα LEOPARD (σε μετρητά) όσο και για τα αυτοκινούμενα πυροβόλα τα οποία παράγει (μέσω τραπεζικών λογαριασμών).

Εκπρόσωπος της KMW στην Ελλάδα ήταν και ο κατηγορούμενος σήμερα επιχειρηματίας Δημήτρης Παπαχρήστος. Για τις ανάγκες τής προμήθειας η KMW συνέστησε στην Α΄ ΒΙΠΕ του Βόλου και σε μια έκταση 4.100 τετραγωνικών μέτρων, τον Μάιο του 2001, τη θυγατρική Hellenic Defense Vehicle Systems (HDVS, Συστήματα Αμυντικών Οχημάτων Ελλάς Α.Ε.).

Όπως προκύπτει από το ΦΕΚ τής 3ης Σεπτεμβρίου 2013 (Αρ. Φύλλου 5571), διευθύνων σύμβουλος της HDVS είναι ο 54χρονος Απόστολος Δομτζίδης με καταγωγή από τις Σέρρες, πρόεδρος του Δ.Σ. ο Γερμανός Φρανκ Χάουν και αντιπρόεδροι οι επίσης Γερμανοί Ραλφ Κέτσελ και Χορστ Ρίντερ. Γραμματέας τού Δ.Σ. είναι ο Ντιρκ Χόλγκερ Λεντς, κι αυτός γερμανικής υπηκοότητας. Η θητεία τής σημερινής διοίκησης λήγει στις 30 Ιουνίου 2016. Σύμφωνα, εξάλλου, με τον κατατεθειμένο ισολογισμό τής εταιρείας για το 2012, αυτή παρουσίασε κέρδη προ φόρων 883.158,59 ευρώ όταν το 2011 είχε μόλις 170.633,13 ευρώ…

Ο Βόλος αποτέλεσε τον τόπο σύζευξης των επιχειρηματικών συμφερόντων τής HDVS με τα αντίστοιχα του Ομίλου Μυτιληναίου, ο οποίος ανέλαβε υπεργολαβικά έργα συνολικού ύψους 125,36 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτά αφορούσαν τη συγκόλληση, τη μηχανουργική επεξεργασία και τη βαφή των LEOPARD 2. Γι’ αυτό και η ΜΕΤΚΑ «επένδυσε» περίπου 10 εκατ. ευρώ, τα οποία όμως δεν βγήκαν από την «τσέπη» της αφού χρηματοδοτήθηκαν, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, μέσω των ΑΩ της σχετικής σύμβασης που υπογράφηκε παραλλήλως με την κύρια σύμβαση προμήθειας. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί πως όχι μόνο ο Όμιλος Μυτιληναίου αλλά και πολλές ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν ωφεληθεί από τα ΑΩ διαθέτουν πλέον την τεχνογνωσία και κερδίζουν σχετικούς διαγωνισμούς σε κράτη-μέλη τού ΝΑΤΟ.

Η κατασκευή, πάντως, των LEOPARD καθυστέρησε εξαιτίας τεχνικών προβλημάτων που είχαν παρουσιαστεί στη θωράκισή τους. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως η συνεργασία Γερμανών – Μυτιληναίου συνεχίζεται μέχρι και τις ημέρες μας. Τον περασμένο Αύγουστο ανακοινώθηκε συμπαραγωγή τους, ύψους 56,5 εκατομμυρίων ευρώ, για τη βιομηχανοποίηση του χαλύβδινου σκάφους και πύργου 62 LEOPARD 2 για την αγορά τής Μέσης Ανατολής.

 Πολλαπλώς ωφελημένος ο Μυτιληναίος

Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Όμιλος του Ευάγγελου Μυτιληναίου είχε κάνει δυναμικό μπάσιμο στον χώρο τής Εθνικής Άμυνας το 2000, όταν και είχε εξαγοράσει το 43% και το μάνατζμεντ της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ) από το ελληνικό Δημόσιο. Ύστερα από δέκα χρόνια, ωστόσο, ο Όμιλος αποχώρησε από το Δ.Σ. της εταιρείας κι έθεσε το ποσοστό του στη διάθεση του Δημοσίου. Ο κ. Μυτιληναίος, πάντως, δεν το βάζει κάτω και διεκδικεί, μέσω της ΜΕΤΚΑ, μερίδιο στα αντισταθμιστικά οφέλη από την προμήθεια τεθωρακισμένων, παίζοντας τα ρέστα του υπέρ των Ρώσων και σε βάρος των Αμερικανών προμηθευτών.

Η ΜΕΤΚΑ, εξάλλου, κάθε άλλο παρά δυσαρεστημένη θα πρέπει να αισθάνεται από την πληθώρα εξοπλιστικών προγραμμάτων που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα μας την τελευταία 15ετία, αφού υπήρξε μια από τις πιο ευνοημένες ελληνικές επιχειρήσεις, εκτελώντας μεταλλουργικές εργασίες σε τρία εξοπλιστικά προγράμματα. Το 1999 ανάλαβε την κατασκευή μεταλλικών δακτυλίων τής ατράκτου των τριών υποβρυχίων που ναυπηγούνταν στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ύψους 21 εκατομμυρίων ευρώ.

Την ίδια χρονιά τής ανατέθηκε η κατασκευή 42 ρυμουλκούμενων και 36 συστημάτων εκτόξευσης του αντιαεροπορικού συστήματος PATRIOT, αξίας 20,8 εκατομμυρίων ευρώ. Το 2003 η ΜΕΤΚΑ ανέλαβε τις μεταλλουργικές εργασίες για τα LEOPARD, ενώ η ΕΛΒΟ, συμφερόντων τότε Μυτιληναίου, επεχείρησε να αναλάβει την κατασκευή τού κελύφους σκάφους και του πύργου των ρωσικών Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) BMP-3M. Η συμφωνία «κόλλησε», όπως πληροφορείται η «Α», εξαιτίας τού ότι η Μόσχα απαίτησε περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω προκειμένου να ενταχθεί στη συμφωνία και η ΕΛΒΟ.

Οι αποκαλύψεις γεννούν ερωτήματα…

«Γιατί οι αποκαλύψεις γύρω από τα εξοπλιστικά αφορούν σχεδόν αποκλειστικώς υπερήλικα αναμεμειγμένα πρόσωπα κι εταιρείες γερμανικών και ρωσικών συμφερόντων και όχι κι αμερικανικών, μολονότι την επίμαχη περίοδο γινόταν παιχνίδι κι από την άλλη όχθη τού Ατλαντικού;» Αυτό το ερώτημα διατυπώνουν στην «Α» πηγές που κινούνται στον χώρο εδώ και πολλά χρόνια και είναι σε θέση να ξέρουν τις αμαρτίες του.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ίδιοι κύκλοι κάνουν λόγο για έντονη δραστηριοποίηση το τελευταίο χρονικό διάστημα των ΗΠΑ, οι οποίες με τις προτάσεις τους για δωρεάν (που δεν είναι τόσο δωρεάν αν υπολογιστεί, για παράδειγμα, το υψηλό κόστος συντήρησης το οποίο θα αναλάβει, αν υπάρξει συμφωνία, η Ελλάδα) παραχώρηση στρατιωτικού υλικού (άρματα μάχης ABRAMS, μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 κι ελικόπτερα CHINOOK, μεταξύ άλλων) επιχειρούν να πετάξουν από το «κόλπο» κυρίως τους Γερμανούς, οι οποίοι ήταν και οι αδιαφιλονίκητοι κερδισμένοι από τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα της τελευταίας 15ετίας.

 

 

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα