Και ανίκανοι και προκλητικοί
Αυτή η Παρασκευή δεν ξημέρωσε όπως άλλες. Νιώθοντας προφανώς πως το τέλος πλησιάζει επικίνδυνα, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποφάσισε να λύσει ένα ακόμα «πρόβλημα». Να… αποκαταστήσει τον εν ψυχρώ, εκ προμελέτης και κατά συρροή δολοφόνο Δημήτρη Κουφοντίνα.
Την ίδια ακριβώς ώρα που υπάρχουν απανθρακωμένα πτώματα, τα οποία όχι μόνο δεν έχουν αναγνωριστεί –και ούτε υπάρχει περίπτωση σύμφωνα με τους ιατροδικαστές– αλλά δεν αναζητούνται καν ως αγνοούμενοι, την ώρα που η κυβέρνηση ξεδιπλώνει την επιχείρηση «Μπουλντόζες» σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, ακριβώς εκείνη την ώρα σοκαρισμένοι οι συγγενείς των αδικοχαμένων θυμάτων του Δημήτρη Κουφοντίνα, του αμετανόητου δολοφόνου της 17Ν που απέχει έτη φωτός από τον σωφρονισμό που επιβάλλει το σύστημά μας, κερδίζει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
Γίνεται, λοιπόν, γνωστό πως μεταφέρεται σε αγροτικές φυλακές όπου τα μέτρα φύλαξης είναι πολύ πιο χαλαρά, ενώ υπάρχει ένα σημείο που πρέπει να αναφερθεί: η μεταφορά του στις φυλακές του Βόλου τον φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην αποφυλάκιση. Δύο χρόνια ακόμα, λένε εκείνοι που γνωρίζουν καλύτερα. Τι σημασία έχει πως είναι καταδικασμένος σε πολλαπλά ισόβια; Δεκαέξι για την ακρίβεια. Το σύστημά μας αλλιώς τα υπολογίζει αυτά.
Κι αν αυτή η μεταφορά εντάσσεται στο πλαίσιο της πολιτικής «ήταν δίκαιο, έγινε πράξη», πολύ κακώς έγινε πράξη αυτήν τη στιγμή. Όσο για το «δίκαιο» είναι άλλοι εκείνοι που θα πρέπει να το κρίνουν, αλλά όταν ο έγκλειστος δεν σωφρονίζεται, δεν μετανιώνει για τα όσα έκανε, τότε πώς αυτός έχει και δικαιώματα; Όταν περιφρονεί το σύστημα, γιατί το σύστημα θα πρέπει να τον αντιμετωπίζει με επιείκεια;
«Δεν μπορεί, πρέπει να είναι προβοκάτσια άλλων που θέλουν να πλήξουν την κυβέρνηση», ψέλλισαν κάποιοι αδυνατώντας να καταλάβουν την αναγκαιότητα να συμβεί κάτι τέτοιο.
Σε απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών, παραπέμπουν πάλι από το υπουργείο Δικαιοσύνης. Και εξηγούν πως «σύμφωνα με τη νομοθεσία, για τη μεταγωγή κρατουμένου σε αγροτική φυλακή (που ορίζεται από τον νόμο ως ανοικτή φυλακή) πρέπει να προηγηθεί αίτηση του ενδιαφερομένου κρατουμένου». Και εκείνος μπορεί να αιτηθεί οτιδήποτε προβλέπεται στους κανονισμούς. Εκείνοι, όμως, που θα το εγκρίνουν; Ευθύνη δεν φέρουν;
«Η φυλακή Κορυδαλλού, όπως έχει εξαγγείλει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Σταύρος Κοντονής, μετατρέπεται βήμα-βήμα σε κατάστημα κράτησης υποδίκων και προχωρά συνολικά η αναδιοργάνωσή της. Ισοβίτες δεν θα έχουν θέση σ’ αυτήν. Πολιτική του Υπουργείου Δικαιοσύνης είναι η μεταγωγή όσο περισσότερων κρατουμένων είναι δυνατόν σε αγροτικές φυλακές.
»Η συγκεκριμένη απόφαση μεταγωγής ελήφθη από την αρμόδια Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών και στηρίχθηκε στη συνδρομή όλων των προϋποθέσεων του νόμου. Συνεπώς, καλό είναι να γνωρίζει κάθε όψιμα ενδιαφερόμενος ότι τηρήθηκε απολύτως η νομιμότητα», αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου, αλλά οι συντάκτες της ξεχνούν –γιατί έτσι τους βολεύει– πως το νόμιμο δεν είναι και ηθικό.
Και δικαιώνει η ανικανότητά τους την Αλεξία Μπακογιάννη, η οποία έχοντας βιώσει στο πετσί της τις πράξεις και τα έργα του δολοφόνου Κουφοντίνα, δήλωσε ευθαρσώς πως «ο κ. Τσίπρας είτε εκβιάζεται είτε συναλλάσσεται. Το κόμμα του είχε παραδοσιακά σχέσεις με αυτή την οργάνωση και ηθικά πάντα ήταν υπόλογο για αυτό το ζήτημα».