Και επίσημα “ΚΚΕ του κέντρου” το ΚΙΝ.ΑΛ.

Η δικαστική περιπέτεια του Ανδρέα Λοβέρδου, αλλά και το νέο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε και φέρνει και αλλαγές στα εργασιακά, η Φώφη Γεννηματά τα αντιμετωπίζει ως τη σανίδα σωτηρίας για να ξεπεράσει τον κάβο της αμφισβήτησης. Ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει η ίδια και οι συνεργάτες της.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Στη Χαριλάου Τρικούπη εκτιμούν πως μία επαναστατική γυμναστική στα θέματα του πολυνομοσχεδίου, αλλά και συσπείρωση γύρω από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος, που διώκεται για την υπόθεση Novartis, αποτελούν τα φάρμακα για την εσωστρέφεια.

Σε ό,τι αφορά την υπόθεση του Ανδρέα Λοβέρδου, υπάρχει σύμπνοια όντως εντός του ΚΙΝΑΛ και όλοι είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν τον πρώην υπουργό. Ήδη και η ίδια η κα Γεννηματά με δήλωσή της ξεκαθάρισε ότι «απαιτούμε να λάμψει όλη η αλήθεια για τη σκευωρία της Novartis και να λογοδοτήσουν όσοι εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν αυτό το σκοτεινό σχέδιο σε βάρος πολιτικών προσώπων και δικών μας στελεχών. Το αίτημα άρσης της βουλευτικής ασυλίας του Ανδρέα Λοβέρδου –χωρίς νέα στοιχεία– αποτελεί μία ακόμη σπασμωδική αντίδραση ενός υπόγειου αντι-δημοκρατικού συστήματος εξουσίας. Πρέπει η υπόθεση αυτή να γίνει η αφετηρία, να θωρακίσουμε τους θεσμούς και ιδίως τη Δικαιοσύνη. Είναι ζήτημα Δημοκρατίας».
Μάλιστα, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινήματος Αλλαγής ετοιμάζεται για μάχη στο Κοινοβούλιο, όπου αναμένεται οι τόνοι να είναι υψηλοί κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι ανάλογο θα γίνει και όταν έρθει και ο φάκελος στη Βουλή μετά την κατάθεση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, στην έρευνα που διεξαγάγει ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευάγγελος Ζαχαρής, όπου κατονόμασε τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης, Δημήτρη Παππαγγελόπουλο, ως τον «Ρασπούτιν» που έκανε τα κουμάντα στον χώρο της Δικαιοσύνης.

 Το άλλο πεδίο

Όμως, πέραν της υπόθεσης Novartis, στη Χαριλάου Τρικούπη ποντάρουν και στις αντιδράσεις που δειλά-δειλά έχουν ξεκινήσει από τα συνδικάτα για τις αλλαγές στα εργασιακά που αναφέρονται στο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο. Και αυτό φαίνεται και από την επίσημη ανακοίνωση του ΚΙΝΑΛ, όπου μεταξύ άλλων τονίζεται πως «η Κυβέρνηση θα μας βρει απέναντι μέσα και έξω από την Βουλή». Προφανώς στη Χαριλάου Τρικούπη υπολογίζουν ότι οι «πράσινοι» συνδικαλιστές θα βάλουν πλάτη. Όχι μόνο για να υπάρξουν αντιδράσεις κατά της κυβέρνησης, αλλά και για να κάνουν και μία επίδειξη δύναμης στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στα συνδικάτα είναι αόρατος.

Όμως η πραγματικότητα για το ΚΙΝΑΛ –πέραν των όσων σχεδιάζει και υπολογίζει η ηγετική ομάδα– είναι εντελώς διαφορετική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απορροφά ικανά στελέχη ευρείας αποδοχής από το ΠΑΣΟΚ και φυσικά ένα μέρος του εκλογικού δυναμικού του κόμματος, ενώ από την άλλη ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζει ρεσάλτο για να αρπάξει τη βάση του ΚΙΝΑΛ. Κάτι που εν μέρει το κατάφερε στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, του Μαΐου και του Ιουλίου. Εκεί όπου οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές και εθνικές, αλλά στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές προτιμούσαν τους υποψήφιους που προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ.

Κι όμως, η ηγετική ομάδα δεν προβληματίζεται ούτε για τον λόγο που στο λεκανοπέδιο Αττικής κατετάγη το ΚΙΝΑΛ στην 4η θέση, πίσω από το ΚΚΕ, ενώ την ίδια ώρα έλαβαν διπλάσια και τριπλάσια ποσοστά τα «πράσινα» παιδιά, όπως ο Γιάννης Σγουρός (Περιφέρεια Αττικής), ο Παύλος Γερουλάνος (Αθήνα), ενώ έχοντας και τη στήριξη του ΚΙΝΑΛ πρώτευσε ο Γιάννης Μόραλης στον Πειραιά. Φυσικά ουδείς σκέφθηκε στη Χαριλάου Τρικούπη ότι το κακό αποτέλεσμα στο Λεκανοπέδιο είχε ως συνέπεια (λόγω και του εκλογικού νόμου) να χάσει έδρες το ΚΙΝΑΛ, όχι μόνο στην πρωτεύουσα, αλλά και σε περιφέρειες όπου έλαβε μεγάλα ποσοστά, όπως στη Λακωνία.

 

Το… ΚΚΕ του κέντρου

Τι φταίει τελικά; Προ ολίγων ημερών ο Σταμάτης Μαλέλης είπε πως «δεν αρέσουμε». Προφανώς και το μόρφωμα που σκέφθηκε και υλοποίησε η κα Γεννηματά δεν ενθουσιάζει τα πλήθη. Το πήρε ως ΠΑΣΟΚ, το έκανε Δημοκρατική Συμπαράταξη, προσθέτοντας τη ΔΗΜΑΡ, το έκανε ΚΙΝΑΛ με όλους μέσα, αλλά τελικά το μετέτρεψε σε προσωπικό ΚΙΝΑΛ, καθώς με τις αποφάσεις της έδιωξε το Ποτάμι, της έφυγε και η μισή ΔΗΜΑΡ, και της έμεινε ο Παπανδρέου. Η ίδια φρόντισε να διώξει αρκετά εκ των στελεχών πρώτης γραμμής, με κορυφαίο τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Τι κέρδισε η κα Γεννηματά; Να έχει ένα μικρό κόμμα με καθαρό ΑΦΜ και να μετεξελιχθεί σε ΚΚΕ του κέντρου, κλέβοντας ακόμη και ιδέες από τη Σοβιετική Επανάσταση του 1917, όπως έκανε με την αφίσα που κυκλοφόρησε, για να απειλήσει την κυβέρνηση ότι θα κατεβεί στους δρόμους. Το πιθανότερο είναι να υπάρξει αντίδραση του ΚΚΕ ότι του κλέβει τα σύμβολα. Εικαστικά τώρα η αφίσα θυμίζει περισσότερο την πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση και όχι την 4η, την οποία διάγουμε αυτή την εποχή παγκοσμίως. Γι’ αυτό και κάποιοι εκ των επικριτών της κας Γεννηματά σχολίαζαν: «Προφανώς οι ηλικιωμένοι σύμβουλοι της κας Γεννηματά (Γείτονας-Παπαϊωάννου-Τσούρας) θεωρούν ότι επαναφέροντας τα σύμβολα της Σοβιετικής Ένωσης θα πείσουν τους ψηφοφόρους να επιστρέψουν από τον ΣΥΡΙΖΑ».

Την ίδια ώρα που η κα Γεννηματά αποφάσισε να ασχοληθεί με την επαναστατική γυμναστική (ίσως της έχει μείνει απωθημένο από την εφηβική και φοιτητική της ζωή), εις των μνηστήρων της προεδρικής της καρέκλας στο ΠΑΣΟΚ, ο Παύλος Γερουλάνος, διοργανώνει μετεκλογικές συνελεύσεις της δημοτικής του παράταξης στον δήμο Αθηναίων και κάνει περιοδείες στις γειτονιές της πρωτεύουσας. Το δε εντυπωσιακό είναι πως βρίσκει ανταπόκριση από τον κόσμο. Και βέβαια μπορεί ο κ. Γερουλάνος να επιθυμεί σφόδρα να εκλεγεί νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ίδιος γνωρίζει πως δεν είναι εύκολο αυτό. Διότι όλοι κατανοούν πως έχοντας το πάνω χέρι η κα Γεννηματά θα διοργανώσει ένα συνέδριο με κλακαδόρους, οι οποίοι θα λάβουν αποφάσεις διά της ανατάσεως της χειρός. Όμως σε αυτό που ποντάρει ο κ. Γερουλάνος είναι να κινητοποιήσει, πέραν του κόσμου που μένει πιστός στο ΠΑΣΟΚ, και κάποια από τα ιστορικά και κορυφαία στελέχη, ώστε να απαιτήσουν από την κα Γεννηματά καθαρές διαδικασίες στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.