Και πώς να φύγουν….

«Για προσωπικούς λόγους, εγώ δεν μπορώ να είμαι πολύ κοντά στην ομάδα, τα παιδιά όμως θα συνεχίσουν να είναι στον Ολυμπιακό και θα δείχνουν το ίδιο αμείωτο ενδιαφέρον». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο, ο οποίος συμπλήρωσε αναφερόμενος για το πώς έζησε εκείνος την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου ευρωπαϊκού τίτλου από τους «ερυθρολεύκους»: «Εγώ δεν μπορούσα να σηκωθώ και να πανηγυρίσω την κατάκτηση του Κυπέλλου, όπως όλοι οι άλλοι. Εμένα όμως πανηγύρισε η ψυχή μου. Ήταν μεγάλη η χαρά μου».

Κι αν η αγάπη και η αφοσίωση του μεγάλου Έλληνα επιχειρηματία στην ομάδα μπάσκετ -παρά τα προβλήματά του- είναι γνωστή. Ωστόσο, η αποκάλυψή του όσον αφορά το μέλλον των γιων του στην πειραιώτικη ΚΑΕ είναι σημαντική, από τη στιγμή που τόσο ο Παναγιώτης όσο και ο Γιώργος Αγγελόπουλος απέφευγαν να σχολιάσουν το παραμικρό.

Βέβαια, θα ήταν παράλογο να συνέβαινε οτιδήποτε διαφορετικό, από τη στιγμή που η ομάδα βρίσκεται στην κορυφή της Ευρώπης και δεν φαίνεται να το… κουνάει από εκεί. Τα δύο αδέρφια, όπως δήλωσε και ο Γιώργος Αγγελόπουλος, λίγο μετά την λήξη του μεγάλου φετινού τελικού της Euroleague κατάφεραν να φέρουν μία μικρή… επανάσταση στο μπάσκετ της Γηραιάς Ηπείρου σε σχέση με αυτά που είχαμε συνηθίσει. «Το μοντέλο του ευρωπαϊκού μπάσκετ άλλαξε και σήμερα (σ.σ. την Κυριακή, 12/5) επιβεβαιώθηκε αυτό. Είναι ένα άλλο μοντέλο που ο Ολυμπιακός διαπρέπει», είχε πει ο εκ των ιδιοκτητών του Ολυμπιακού και είχε απόλυτο δίκιο. Φτάνει να δει κανείς το μπάτζετ που είχαν οι τέσσερις διεκδικητές του τίτλου στa Final Four του Λονδίνου φέτος, αλλά και της Κωνσταντινούπολης πέρυσι. Συγκεκριμένα, ο ελληνικός σύλλογος είχε το 1/3 του συνολικού αγωνιστικού προϋπολογισμού των άλλων τριών ομάδων.

Τον Μάρτιο του 2012, λίγο μετά την πρόκριση των «ερυθρολεύκων» στο περυσινό Final Four, ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος είχε πει: «Εγώ είχα κάνει μία δήλωση το 2010 στο Παρίσι και είχα πει ότι δεν χρειάζεται μεγάλο μπάτζετ για να κάνεις κάτι καλό όπως έδειξε η Παρτιζάν. Δεν είναι όμως μόνο οικονομικό, είναι θέμα να πιστεύεις στην ομάδα». Ακριβώς εκεί βρίσκεται η έμπνευση των δύο επικεφαλής της ΚΑΕ. Η Παρτιζάν το 2010 είχε αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό της Euroleague, χάνοντας για ένα σουτ την πρόκριση στον τελικό. Η ομάδα εκείνη κόστιζε πολύ λίγα χρήματα και την αποτελούσαν νεαροί ταλαντούχοι παίκτες τους οποίους πλαισίωναν μερικοί αρκετά έμπειροι στον ευρωπαϊκό χώρο μπασκετμπολίστες, χωρίς όμως να είναι τα μεγάλα ονόματα. Ωστόσο, υπήρχε ομοιογένεια, καλό κλίμα και όλοι ήταν διατεθειμένοι να παλέψουν για κάθε φάση. Δυστυχώς, αυτό το σύνολο διαλύθηκε το αμέσως επόμενο καλοκαίρι, αφού οι περισσότεροι εξαργύρωσαν την καλή εκείνοι πορεία των Σέρβων, βρίσκοντας καλύτερα συμβόλαια σε μεγαλύτερες ομάδες (π.χ. Μακάλεμπ στη Σιένα και Μάριτς στον Παναθηναϊκό).

Οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος έναν χρόνο μετά είχαν στο μυαλό τους αυτό το πλάνο και δημιούργησαν ένα παρόμοιο ρόστερ. Το 2012 έφτασαν στην κορυφή, ωστόσο η καλύτερη, σε σχέση με την Παρτιζάν, οικονομική τους ισχύ, τούς επέτρεψε να διατηρήσουν τον «κορμό» και το 2013 να επαναλάβουν τον θρίαμβο. Τώρα καλούνται να δώσουν για ακόμη μία φορά εξετάσεις, αφού έχουν να χειριστούν τις περιπτώσεις του Σπανούλη και Χάινς, των οποίων τα συμβόλαια λήγουν στο τέλος της σεζόν. Καλή διάθεση υπάρχει για ανανεώσεις υπάρχει, όμως οι «σειρήνες» στα αυτιά των δύο «στυλοβατών» του Ολυμπιακού, ίσως αλλάξουν τα δεδομένα. Σε περίπτωση που οι δύο παίκτες μείνουν στον Πειραιά, θα είναι η επόμενη μεγάλη επιτυχία των αδερφών Αγγελοπούλου…