Και θέλουν και δεν θέλουν να συνεργαστούν

Η πιθανή ίδρυση ενός κόμματος Τσίπρα έχει σημάνει συναγερμό τόσο στην Κουμουνδούρου, όσο καις την Πατησίων. Διότι όλοι κατανοούν ότι ένα νέο κόμμα της Κεντροαριστεράς πρωτίστως θα πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ και θα εξαφανίσει από προσώπου γης τη Νέα Αριστερά, η οποία έτσι κι αλλιώς πραγματοποιεί εξαιρετικά χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Αναμφίβολα ο ντόρος γύρω από τον πρώην πρωθυπουργό αδικεί την προσπάθεια που καταβάλλει ο Σωκράτης Φάμελλος στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αν μη τι άλλο έχει καταφέρει να συμμαζέψει το χάος που άφησε πίσω του η περίοδος Κασσελάκη, αλλά και οι αποχωρήσεις από την κοινοβουλευτική ομάδα, που έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Ήδη και στην Κουμουνδούρου και στην Πατησίων (τα κεντρικά γραφεία της Νέας Αριστεράς), όπως έγραψε και την προηγούμενη εβδομάδα η «Α», έχει σημάνει συναγερμό. Και οι ηγεσίες των δύο κομμάτων έχουν αποφασίσει να ξεκινήσουν μία νέα προσπάθεια μπας και καταλήξουν σε συνεργασία. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Σωκράτη Φάμελλου, προωθεί ρητορικά για την ώρα το σενάριο των συνεργασιών προκειμένου να δημιουργηθεί προοδευτική εναλλακτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όμως όλοι κατανοούν πως κυρίως αυτή η πρόσκληση απευθύνεται στο ΠΑΣΟΚ, που με βάση τις δημοσκοπήσεις είναι το κυρίαρχο κόμμα της Κεντροαριστεράς. Όμως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ούτε καν έχει απαντήσει επί της ουσίας στις προσκλήσεις του Σωκράτη Φάμελλου, οπότε ο μοναδικός στον οποίο έμεινε είναι ο Αλέξης Χαρίτσης, αλλά και αυτός δεν μετέχει στον διάλογο με όλο το δυναμικό της Νέας Αριστεράς.

Ύστερα από το ναυάγιο των περασμένων μηνών, υπάρχει εν εξελίξει επανέναρξη της προσπάθειας για συμπόρευση και συνεργασία. Η επίτευξή της θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται δημοσκοπικά περί το 5-7% να ανακαταλάβει τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θα ήταν ένας όρος πολιτικής επιβίωσης για το κόμμα του Αλέξη Χαρίτση η επανένωση με τους πρώην συντρόφους, ή τουλάχιστον θα προσέφερε μια διέξοδο στις ζοφερές δημοσκοπικές επιδόσεις της Νέας Αριστεράς που εδώ και μήνες, εντοπίζονται τα ποσοστά τους στις έρευνες της κοινής γνώμης, στα όρια του στατιστικού λάθους. Οι συνθήκες όμως για το κόμμα που προέκυψε επί ηγεσίας Κασσελάκη από την μαζική ανεξαρτητοποίηση βουλευτών, δεν οδηγούν ούτε εύκολα, ούτε νομοτελειακά και κυρίως ούτε ανεμπόδιστα στον δρόμο της επιστροφής τους.

Οι αντίθετες τάσεις

Στο κόμμα του Αλέξη Χαρίτση, συνυπάρχουν διότι αντίθετες – αμφότερες ισχυρές, τάσεις. Η ηγεσία και άλλα κορυφαία στελέχη (όπως η Έφη Αχτσιόγλου, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος) δεν είναι κατηγορηματικά αντίθετα στην προσπάθεια συνεννόησης. Από την άλλη ο εμπνευστής της δημιουργίας της Νέας Αριστεράς, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο γραμματέας Γαβριήλ Σακελλαρίδης, επιμένουν στην άρνηση διατηρώντας τις αρχικές τους επιφυλάξεις. Πρόσφατα ο γραμματέας της Νέας Αριστεράς, δήλωσε, εν αρχή αναφερόμενος στα σενάρια για τον Αλέξη Τσίπρα: «Κατ’ εμέ έχει αποφασίσει να είναι απόλυτα διακριτός ως προς την Αριστερά. Έχει αποφασίσει το rebranding του να ξεκινάει από την πολιτική του τοποθέτηση. Κατά την άποψή μου, δεν νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή απέναντι στον Μητσοτάκη είναι μία πολιτική μέσων όρων, μία σούπα, λίγο από εδώ, λίγο από εκεί, λίγο στο κέντρο για να προσεγγίσεις μεγαλύτερα ακροατήρια».

Το δίδυμο Τσακαλώτου-Σακελλαρίδη δέχεται την συμπόρευση μόνο εάν μετάσχει σε αυτή και το ΠΑΣΟΚ. Έτσι θεωρούν ότι μπορεί να αφοπλιστούν στελέχη τύπου Παύλου Πολάκη, με τους οποίους οι σχέσεις τους είναι εχθρικές. Και το ψυχικό βάρος όμως που θα σημάνει για την ηγεσία της Νέας Αριστεράς τυχόν διάσπασή της, καλά γνωρίζοντες το παρασκήνιο, εκτιμούν ότι δεν θα είναι εύκολο να το σηκώσει.

Στο βάθος Τσίπρας

Η αίσθηση ότι η ρευστότητα στην κεντροαριστερά θα παραμείνει αχαρτογράφητη έως ότου αποφασίσει ο Αλέξης Τσίπρας τι θα κάνει με τα σενάρια για το κόμμα που φέρεται αποφασισμένος να ιδρύσει εντός της νέας χρονιάς, δεν προκαλεί εσωκομματική ταραχή μόνον στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά λειτουργεί ανασχετικά για τον ευρύτερο χώρο, προφανέστατα και για στελέχη της Νέας Αριστεράς.

Η Κουμουνδούρου υπό τον «ξεσηκωμό» και βουλευτών της από τον Παύλο Πολάκη έως εσχάτως και τον Χρήστο Γιαννούλη, προσπαθεί να πιέσει τον πρώην πρωθυπουργό να λάβει και να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του. Προεξοφλείται από έτερους γνωρίζοντες του παρασκηνίου, ότι ο Αλέξης Τσίπρας, δεν πρόκειται να συρθεί σε αποφάσεις ή ανακοινώσεις που ούτε θέλει ούτε  είναι έτοιμος να κάνει.

Πάντως για να πούμε και του στραβού το δίκιο αυτό που συμβαίνει εντός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ορισμός του παράδοξου. Ο πρώην πρόεδρος και νυν βουλευτής (Τσίπρας) να έχει στα σκαριά νέο κόμμα, που θα στείλει τον ΣΥΡΙΖΑ στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και την ίδια ώρα ενώπιον του νυν προέδρου (Φάμελλος) οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μα επιτίθενται με σκληρές εκφράσεις κατά του πρώην πρωθυπουργού και ο κ. Φάμελλος απλά να παρακολουθεί.

Αν συνεχιστούν αυτές οι επιθέσεις στον Αλέξη Τσίπρα, από μια ετερόκλητη εσωκομματική συμμαχία που στην πλειοψηφία της έχει ως κοινό σημείο ότι στήριξε τον Στέφανο Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος, είναι απολύτως βέβαιο πως χειρότερες μέρες περιμένουν το συγκεκριμένο χώρο. Ήδη με τις αλλεπάλληλες διασπάσεις του έφερε τον Νίκο Ανδρουλάκη στη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρά τη λαϊκή ψήφο και πιθανόν και αν η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη δεν ακολουθούσε μια φοβική πολιτική στο χώρο, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα ήταν ο εν δυνάμει υποψήφιος πρωθυπουργός με τη χορηγία του ΣΥΡΙΖΑ! Και είναι απορίας άξιο πώς ο Αλέξης Τσίπρας θα παραμείνει βουλευτής ενός κόμματος που τον στοχοποιεί και τον λoιδωρεί.

Από την πλευρά του, ο πρώην πρωθυπουργός θα πρέπει να κόψει μαχαίρι τις διαρροές συνεργατών του πως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς είναι …τοξικά. Σαφώς υπάρχουν και τοξικά στελέχη -τα οποία κακώς αξιοποιούσε όταν ήταν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και που δεν έχουν θέση στο νέο κόμμα, αλλά υπάρχουν και αρκετά στελέχη, ίσως τα περισσότερα, που μόνο τοξικά δεν είναι.