Καλά παιδιά οι Τούρκοι. Φίλοι μας!
Τουρκική μειονότητα στη Θράκη, το Oruc Reis στα νησιά μας, «φυτευτοί» μετανάστες στον Έβρο, έχουν τη μισή Κύπρο, κλείνουν τα Βαρώσια, κάνουν τζαμί την Αγια-Σοφιά… Κατά τα άλλα είναι φίλοι μας, τους στηρίζουμε στην Ε.Ε., συζητάμε για τη Χάγη, κάνουμε αγκαλίτσες με τον Τσαβούσογλου…
Οι ημερήσιες απειλές του Ερντογάν, του Ακάρ, του Τσαβούσογλου είναι πλέον η καθημερινότητά μας…
Μας φτύνουν κι εμείς συνεχίζουμε τις διερευνητικές. Κάνουν γεωτρήσεις, «Κι όταν τα κάνουμε αυτά δεν αναρωτιόμαστε “ποιος θα πει τι”. Διότι από εδώ και πέρα έχει σημασία το τι λέμε εμείς. Η απόφαση είναι δική μας» είναι ο τελευταίος τσαμπουκάς του Σουλτάνου.
Είναι σωστή η πολιτική που ακολουθούμε; Ίσως…
Υπάρχουν και οι αντίθετες γνώμες που επισημαίνουν ότι όλη η Ευρώπη –με εξαίρεση τη Γερμανία– και η Αμερική βλέπουν στην Τουρκία ένα κράτος δικτατορικού χαρακτήρα, το οποίο «μπουκάρει» όπου βρει, και βεβαίως τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπάρχουν έστω και στοιχειωδώς στην ατζέντα του Ερντογάν.
Ένα άρθρο με γλαφυρό τρόπο γραφής, και με μεγάλη δόση ειρωνείας, έχει αναρτήσει το f/b ο γνωστός δικηγόρος Δημήτρης Γιάννος. Το δημοσιεύουμε αυτούσιο:
«Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει…»
Οι Τούρκοι είναι φίλοι μας, καλά παιδιά κατά βάθος…
Και που λένε καμία κουβέντα παραπάνω δεν τρέχει κάτι…
Και που περιοδεύουν στη «τουρκική» μειονότητα δεν τρέχει κάτι…
Και που στέλνουν τα πλοία στην αυλή μας ή βγάζουν χάρτες με τα νησιά μας δεν τρέχει κάτι…
Και που θέλουν και τα δικά μας δικά τους δεν τρέχει κάτι…
Και που κάνουν την Αγία Σοφία τζαμί δεν τρέχει κάτι…
Και που στέλνουν καμία φορά χιλιάδες μετανάστες στον Έβρο δεν τρέχει κάτι…
Και που κατέχουν τη μισή Κύπρο δεν τρέχει κάτι, τόσα χρόνια πέρασαν…
Και που απειλούν να μας πετάξουν ξανά στη θάλασσα δεν τρέχει κάτι, καλό μπάνιο ξέρουμε…
Και με όσα λένε και κάνουν, πάλι καρντάσια είναι!!!
Εμείς τους αγαπάμε, στηρίζουμε την Ευρωπαϊκή τους προοπτική, δεν έχουμε αυτοσκοπό την τιμωρία τους και θέλουμε έντιμη λύση, όπως είπε και ο Αλέξης…
Η Χάγη θα μας φέρει ακόμη πιο κοντά και θα ζήσουμε επιτέλους ειρηνικά και αγαπημένοι, όπως λέει η Ντόρα…
Και η αγκαλιά του Νίκου, αυτή η αγκαλιά, βάλσαμο για κάθε καβγαδάκι και πείσμα…
Τι μας χωρίζει εξάλλου… μια θάλασσα …
Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει, όπως λέει και το άσμα, που σίγουρα για εμάς γράφτηκε!!