Καμιά ανοχή στη βία κατά των γυναικών

Επίκαιρο άρθρο της περιφερειακής συμβούλου Αττικής, Άννας Μεθυμάκη, στο iapopsi.gr

Η βία κατά των γυναικών είναι μια από τις πιο απεχθείς και χυδαίες μορφές προσβολής της ελευθερίας του ατόμου. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Δεν έχει κοινωνική τάξη, χρώμα, μορφωτικό επίπεδο, ηλικία και οικονομική κατάσταση. Είναι φαινόμενο παγκόσμιο, και όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την πρόοδο.

Της Άννας Μεθυμάκη(*)

Η βία μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα, από επιθέσεις έως την εμπορία ανθρώπων, από την σεξουαλική βία μέχρι τον γάμο παιδιών, τον ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων και την γυναικοκτονία. Προκαλεί βλάβη στη γυναίκα και έχει σοβαρές συνέπειες για την οικογένεια και την κοινωνία. Όμως αποτελεί και πολιτικό ζήτημα. Η βία κατά των γυναικών συνδέεται με ευρύτερα θέματα εξουσίας και ελέγχου στις κοινωνίες μας.

Η επιδείνωση μάλιστα των όρων ζωής, με τον εγκλεισμό και την οικονομική δυσπραγία που έφερε η πανδημία, εκτόξευσε τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών (ενδοοικογενειακή βία).

Για πολλές γυναίκες, η βία είναι η καθημερινότητά τους. Συνήθως, οι γυναίκες που δέχονται βία αισθάνονται ντροπή και νιώθουν υπεύθυνες οι ίδιες για την κατάσταση που βιώνουν. Έχουν μειωμένη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό δεν είναι κάτι αποδεκτό. Ωστόσο, δεν είναι πάντα εύκολο να αντιληφθούμε ότι είμαστε σε κακοποιητική σχέση. Το πρώτο βήμα για τη λύση του προβλήματος είναι να το αναγνωρίσουμε.

Με τη σιωπή δεν μπορούμε να νικήσουμε τη βία. Δεν πρέπει κανένας θύτης να υπολογίζει στη σιωπή του θύματος. Χρειάζεται μεγάλο θάρρος απ’ όσες γυναίκες έχουν υποστεί κακοποίηση και διστάζουν να μιλήσουν, μπροστά στο φόβο των συνεπειών από την καταγγελία και τη δημοσιοποίηση.

Η βία είναι μια λέξη με μόλις τρία γράμματα, που μπορεί όμως να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες στη ζωή των θυμάτων της, σωματικές και ψυχικές βλάβες που δεν γιατρεύονται με καμία Διεθνή Ημέρα. Γι’ αυτό το λόγο, η βία κατά των γυναικών δεν πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται με ανοχή από κανέναν.

Απαιτεί την κινητοποίηση όλων μας. Την άμεση αντίδραση αλλά και τη στήριξη των θυμάτων από την κοινωνία απέναντι σε τέτοιες ανήθικες και κακουργηματικές συμπεριφορές. Το «κοίτα τη δουλειά σου» μερικών πρέπει ν’ αντικατασταθεί από το «δουλειά μας είναι ν’ αντιμαχόμαστε τη βία, όπου και αν εκδηλώνεται», ως συνείδηση όλων.

Οι γυναίκες έχουν δικαιώματα, ανάγκες και όνειρα για το μέλλον. Όσο δύσκολο κι αν είναι, οφείλουν να βρίσκουν τη δύναμη και να καταγγέλλουν τα περιστατικά βίας που τους συμβαίνουν, ακόμα και μετά από καιρό.

(*) Η κ. Άννα Μεθυμάκη είναι Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής και μέλος Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας

 

 

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα