«Καρφί χωρίς σύνορα» για τον Κούλογλου – Λογοκλέφτης ναι, αλλά και καρφί της Ασφάλειας;

Το «Φόνος στην Κεντρική Επιτροπή» του Μονταλμπάν μεταμορφώθηκε σε «Έγκλημα στο Προεδρικό Μέγαρο» από τον κ. Κούλογλου, ενώ το site «http://leninreloaded.blogspot.com/» υπονοεί ότι είχε σχέση με ασφαλίτες

Τον έχουν κατηγορήσει για λογοκλοπή, τον έχουν στην μπούκα πρώην σύντροφοί του στο ΕΚΚΕ, ενώ το επίσημο ΚΚΕ τον έχει κατηγορήσει και για αντικομμουνισμό. Ο λόγος φυσικά για τον Στέλιο Κούλογλου, ο οποίος ως άνθρωπος που σέβεται την αριστερή προέλευσή του βρέθηκε επί χρόνια στην αυλή του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ και κέρδισε αρκετά χρήματα που του απέφεραν οι εκπομπές του στην κρατική τηλεόραση.

Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι τα ιδιωτικά κανάλια δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις εκπομπές του, σε αντίθεση με τους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη. Και αναφέρουμε τυχαία το συγκεκριμένο όνομα, καθώς για τον επικεφαλής του Ποταμιού ο κ. Στέλιος έδειχνε ανοιχτά τη ζήλια του.

Ο μεν Θεοδωράκης έκανε υψηλή τηλεθέαση και στην ΕΡΤ, εφάμιλλη των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, σε αντίθεση με τη δική του «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα». Και αυτό του βγήκε, όταν ο Θεοδωράκης ίδρυσε το Ποτάμι, με τον Κούλογλου να το λοιδορεί από την πρώτη στιγμή. Αλλά και την εποχή που ήταν και οι δύο στην ΕΡΤ ο Θεοδωράκης απαξίωνε να δώσει σημασία στον Κούλογλου.

Από το ΕΚΚΕ βρέθηκε να δημοσιογραφεί στο περιοδικό «Αντί» και αργότερα εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης στο «Βήμα», ενώ έχει διατελέσει ανταποκριτής της «Αυγής» στο Παρίσι και το 1989 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα καλύπτοντας τις ραγδαίες εξελίξεις που επέφερε στα κομμουνιστικά κράτη η πτώση του τείχους του Βερολίνου.

Από το 1996 «εγκαταστάθηκε» στην ΕΡΤ, παρουσιάζοντας την εκπομπή «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα». Οι κακές γλώσσες λένε πως έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό το ότι και ο Θόδωρος Τσουκάτος ήταν το πραγματικό Νο2 της κυβέρνησης Σημίτη. Ο Θόδωρος προερχόταν και αυτός από το ΕΚΚΕ και είχε μία συμπάθεια στους πρώην συντρόφους του, που αντιλαμβάνονταν τη… μαγεία του εκσυγχρονισμού. Και ας μην ξεχνάμε το σύνθημα της ΠΑΣΠ για τον Τσουκάτο στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1999, όπου και αποδοκιμάστηκε: «Κόμμα – κράτος – Θόδωρος Τσουκάτος».

Το 2008 η ΕΡΤ  δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του, αφού η θητεία του ως δημοσιογράφος παντός καιρού έληξε, όταν τα χάλασε με τον Παναγόπουλο και τις εταιρείες παραγωγής. Αντ’ αυτού, διέδιδε πως τον έφαγε ο Καραμανλής, ο Πούτιν, τα Άλιεν και άλλοι πολλοί.

Επιστροφή με ΠΑΣΟΚ

Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Κούλογλου πέραν της δημοσιογραφικής δουλειάς του είχε ήδη μετακομίσει στον αυλόγυρο του Γιώργου Παπανδρέου. Έτσι τον Ιανουάριο του 2010 επανήλθε στην ΕΡΤ ως μέλος του Δ.Σ. με υπόδειξη Γερουλάνου. Τότε που η Ελλάδα οδηγείτο προς το πρώτο μνημόνιο είχε πει σε συνέντευξή του στο εξωτερικό, και συγκεκριμένα στη γνωστή Βρετανίδα δημοσιογράφο με ρωσικές ρίζες, την Σόφκα Ζινόβιεφ, ότι είχε στηρίξει την επιλογή του ΓΑΠ λέγοντας: «Είναι προφανές ότι ο ασθενής [Ελλάδα] είναι σοβαρά άρρωστος. Η Ελλάδα χρειάζεται χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία».

Αργότερα, όταν είδε ότι το άστρο του Παπανδρέου να δύει και το ΠΑΣΟΚ να έχει πάρει την κατιούσα, έκανε το άλμα και βρέθηκε στην αυλή της Κουμουνδούρου, όπου δεν κατάφερε να εκλεγεί στην Ευρωβουλή το 2014, αλλά λόγω της παραίτησης Κατρούγκαλου (ανέλαβε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στην κυβέρνηση Τσίπρα) βρέθηκε στις Βρυξέλες και το Στρασβούργο.

Τον κατηγορούν για λογοκλοπή

Από την εποχή που ήταν στην ΕΡΤ δεν είναι λίγοι αυτοί που τον έχουν κατηγορήσει για λογοκλοπή. Μάλιστα, οι άσπονδοι φίλοι του λένε πως έχει καταδικαστεί για λογοκλοπή. Το βιβλίο του «Έγκλημα στο Προεδρικό Μέγαρο» είναι πιστή αντιγραφή του βιβλίου του Μανουέλ Μπονταλμπάν, «Φόνος στην Κεντρική Επιτροπή». Μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 1989 ο Δημοσθένης Κούρτοβικ έγραψε την ακόλουθη κριτική στην «Ελευθεροτυπία»:

«Ο Καταλανός συγγραφέας Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν έβαλε σε μεγάλους μπελάδες με τους κριτικούς τον κ. Στέλιο Κούλογλου, εξαιτίας της πεισματικής, ξεροκέφαλης και θρασύτατης άρνησής του να ομολογήσει ότι το μυθιστόρημά του “Φόνος στην κεντρική επιτροπή” είναι προϊόν λογοκλοπής σε βάρος του κ. Κούλογλου. Γιατί είναι ηλίου φαεινότερον ότι το “Φόνος στην κεντρική επιτροπή” αποτελεί πιστή αντιγραφή, κεφάλαιο προς κεφάλαιο, σκηνή προς σκηνή, του βιβλίου του κ. Κούλογλου “Έγκλημα στο προεδρικό μέγαρο”. Δεν μπορεί κανείς να διαβάσει τα δύο βιβλία χωρίς ν’ αγανακτήσει για το τερατώδες έγκλημα, όχι αυτό που περιγράφεται στις σελίδες τους, αλλά αυτό που είχε για θύμα του τον δόλιο (εννοούμε δυστυχή) Έλληνα συγγραφέα. Το γεγονός ότι το βιβλίο του Μονταλμπάν γράφτηκε επτά χρόνια και κυκλοφορεί στα ελληνικά ενάμιση χρόνο πριν από το βιβλίο του Κούλογλου δεν έχει απολύτως καμιά σημασία. Ο διορατικός μελετητής δεν παρασύρεται από τέτοιες επιφανειακές λεπτομέρειες…»

Mάλιστα, στο «Σχολιαστή» υπάρχει η σελίδα «Συγγραφικά εγκλήματα», με τίτλο άρθρο του Αρίστου Γιαννόπουλου: «Οι καταπληκτικές συμπτώσεις», όπου με δηκτικό χιούμορ έγραψε:

«Τελικώς, εκείνο που πρέπει να παραδεχθούμε είναι ότι υπάρχει κάποτε πιθανότητα, ο κ. Κούλογλου να αντιγράψει ακόμη και την Αγκάθα Κρίστι ή τον Σέρλοκ Χολμς και μετά να δηλώσει ότι “αυτός δεν έχει ανάγκη από τέτοια, αλλά τα είχε σχεδιάσει από πολύ παλιότερα”.

Γι’ αυτό, όσοι δεν έχετε κατοχυρώσει με κόπυραϊτ τα βιβλία σας, προσέξτε: υπάρχει ένας κύριος που καραδοκεί: Τον λένε Στέλιο Κούλογλου».

Άλλοι άσπονδοι φίλοι του τον κατηγόρησαν στο παρελθόν ότι στην εκπομπή «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» αγόραζε ξένα ντοκιμαντέρ, τα ελληνοποιούσε με την παρουσία του, τα εμπλούτιζε με κάποιες συνεντεύξεις, τα εμφάνιζε ως δικά του και εν συνεχεία τα πουλούσε στην ΕΡΤ σε εικοσαπλάσια τιμή.

Και βέβαια κάποιοι από τους παλιούς συντρόφους του στην ΕΡΤ ακόμη αναρωτιούνται για ποιον λόγο οι αρχές τούς είχαν συλλάβει στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ως εξτρεμιστές σε μία υπόθεση που ο Κούλογλου απέφυγε τη σύλληψη.

Σύμφωνα με το σάιτ http://leninreloaded.blogspot.com/, η υπόθεση έχει ως εξής:

Καρφί χωρίς σύνορα

Η ιστορία εκδικείται ανελέητα

Κάποιος εδώ μέσα έγραψε πολύ ορθά ότι η ιστορία μας είναι ο καθρέφτης μας. Από πολύ παλιά, τότε που ο Κούλογλου «βαπτιζόταν» στην κολυμπήθρα της νεολαιίστικης ριζοσπαστικοποίησης, έδειξε τις «αριστερές» του «αξίες». Το «όνειδος», όπως γράφτηκε, για κάθε αριστερό αγωνιστή αποτέλεσε γι’ αυτόν τη «νέα αξία» της ανόδου!!!

Ας πάμε, λοιπόν, τρεις δεκαετίες πίσω, το 1977 την εποχή που ο κ. Κούλογλου ήταν φοιτητής της Φαρμακευτικής και μέλος του ΕΚΚΕ, για να δούμε πως κατέθετε οικειοθελώς πληροφορίες στην Ασφάλεια και τις δικαστικές αρχές, για τη δράση αναρχικών στα Εξάρχεια. Για κακή τύχη του η «εθελοντική» αυτή προσφορά, έχει καταγραφεί σε κρατικά έγγραφα όπως η δικογραφία τεσσάρων φοιτητών οι οποίοι κατέληξαν στην φυλακή, κατηγορούμενοι για σοβαρά κακουργήματα. Σήμερα οι ίδιοι, φτασμένοι επαγγελματίες, -άλλοι εκδότες, άλλοι πολιτευτές και επιστήμονες, ή απασχολούμενοι στον χώρο του Τύπου-, και γενικώς καθ όλα ευυπόληπτοι και πολιτικά ενεργοί πολίτες, θυμούνται εκείνες τις ημέρες και το ρόλο του Στέλιου Κούλογλου στην υπόθεσή τους.

 

Τα γεγονότα

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1977 στην οδό Βαλτετσίου 37, και κατά τις 9,30 με 10 το βράδυ ομάδα 30 περίπου αναρχικών, επιτίθεται με πέτρες και βόμβες μολότωφ στα γραφεία της Αντιιμπεριαλιστικής-Αντιφασιστικής-Σπουδαστικής-Παράταξης-Ελλάδας (ΑΑΣΠΕ) που πρόσκειτο στο ΕΚΚΕ.

Ο λόγος της επίθεσης όπως λένε σήμερα ορισμένοι εκ των συμμετεχόντων, ήταν ότι αφ ενός θεωρούσαν τους αριστεριστές ως «κρατικά» υποκινούμενους και αφ’ ετέρου υπήρχαν πολιτικά κίνητρα που είχαν να κάνουν με μία εκδήλωση που προετοίμαζαν οι αριστεριστές για τον Μάο Τσε Τούνγκ, γεγονός που για τους αναρχικούς αποτελούσε «κόκκινο πανί».

Μάο Τσε Τούνγκ

Την ώρα της επίθεσης ο Στέλιος Κούλογλου, ο οποίος δήλωνε τότε υπεύθυνος του Κεντρικού Συμβουλίου της οργάνωσης, παρέα με άλλα άτομα κατευθυνόταν προς τα γραφεία της.

Στην οδό Στουρνάρη και Μπουμπουλίνας η παρέα των αριστεριστών έρχεται αντιμέτωπη με μία αντίπαλη ομάδα αναρχικών. Μόλις τους βλέπουν, οι αναρχικοί τους αναγνωρίζουν και ορμάνε για να τους χτυπήσουν. Ο Κούλογλου προλαβαίνει και το βάζει στα πόδια, ενώ οι σύντροφοί του Ν. Σαρίκας και Ν. Καραβαζάκης μένουν πίσω και δέχονται τον κύριο όγκο της επίθεσης. Καταφεύγουν όλοι μαζί στα γραφεία της ΑΑΣΠΕ, καθ οδόν όμως δέχονται κι άλλες επιθέσεις με γιαούρτια και πέτρες…

Μετά τα επεισόδια η αστυνομία με μία επιχείρηση σκούπα στο κέντρο της Αθήνας συλλαμβάνει πολλούς αναρχικούς και άλλους υπόπτους για την επίθεση. Η συνέχεια δόθηκε στα γραφεία της Ασφάλειας. Τα θύματα καταθέτουν μήνυση και δηλώνουν ότι επιθυμούν την τιμωρία όσων συμμετείχαν στα επεισόδια. Όλοι οι συλληφθέντες όμως αρνούνται την ενοχή τους.

Αυτά συνέβησαν στις 13 Σεπτεμβρίου 1977.

Μάρτυρες κατηγορίας ή χαφιέδες;

Αντίθετα με το ήθος και την πρακτική της τότε Αριστεράς, η οποία απέφευγε όπως ο διάβολος το λιβάνι κάθε συνεργασία με την αστυνομία και τις διωκτικές ή δικαστικές αρχές, ο εικοσιτετράχρονος Στέλιος Κούλογλου προσφέρεται να αναγνωρίσει τους ενόχους αν του δείξουν τους υπόπτους ή φωτογραφίες αναρχικών. Στην κατάθεσή του δίνει όλες τις λεπτομέρειας εκείνης της βραδιάς, μιλάει για επιθέσεις με βόμβες μολότωφ που έθεσαν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές κλπ κλπ

Όμως αυτό δεν αρκούσε στον νεαρό Σ. Κούλογλου, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε ήδη εκδηλώσει τον εμπαθή, όπως λέγεται, και μνησίκακο χαρακτήρα του.

Επανέρχεται στην Ασφάλεια δύο ημέρες αργότερα με μία συμπληρωματική κατάθεση, η οποία αποτελεί μνημείο προπέτειας και –σύμφωνα με το ήθος και την πρακτική της επαναστατικής αριστεράς- χαφιεδισμού.

Ενώ ο Κούλογλου ερωτάται από τους ασφαλίτες τι έχει να καταθέσει για τα επεισόδια της 13ης Σεπτεμβρίου 1977 στα γραφεία της ΑΑΣΠΕ και τον ξυλοδαρμό στην οδό Στουρνάρη, αυτός παραδέχεται ότι ΔΕΝ αναγνωρίζει ως δράστη της επίθεσης τον εικοσάχρονο φοιτητή ΧΓ, που έχει συλληφθεί ως ύποπτος. Αρχίζει όμως να καταθέτει οικειοθελώς πληροφορίες για την συμμετοχή του φοιτητή ΧΓ σε …ΑΛΛΑ, ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΑ επεισόδια σε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ σημείο του κέντρου των Αθηνών!!! Όπως λέει, ο φοιτητής κρατούσε πέτρες και ξύλα και είχε πρωτοστατήσει στις ταραχές κλπ κλπ.

Διευκρινίζουμε ότι ο Κούλογλου δεν κατέθεσε γι αυτά που τον ρώτησε η Ασφάλεια, όπως ίσως να έπραττε ένας συνήθης μάρτυρας, δηλ. σχετικά με την επίθεση που δέχθηκαν τα γραφεία της οργάνωσης, ή για την επίθεση εναντίον των φίλων του. Για όλα αυτά δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει τον ύποπτο ως δράστη. Καταγγέλλει όμως τον φοιτητή ΧΓ για άλλες αξιόποινες και κακουργηματικές πράξεις που είχαν διαπραχθεί μία ημέρα νωρίτερα στο Πολυτεχνείο!.

Υπογραμμίζεται ότι ο φοιτητής παρά την σκληρή μεταχείριση που του επιφύλαξαν στα κελιά της Ασφάλειας, εξακολουθούσε να αρνείται πεισματικά την συμμετοχή του σε παράνομες ενέργειες.

Ο Σ. Κούλογλου όμως δεν αρκείται στο ότι με την κατάθεσή του ο φοιτητής μπορεί να βρεθεί για πολλά χρόνια στην φυλακή, αλλά προσπαθεί να του κολλήσει και την ρετσινιά του …χαφιέ, ώστε να τον απομονώσει πολιτικά και από την ευρύτερη Αριστερά. Καταγγέλλει λοιπόν στην Ασφάλεια ότι ο δύστυχος φοιτητής είναι συνεργάτης της …Ασφάλειας και χαφιές των διωκτικών μηχανισμών, γιατί τον είδε λέει πριν τα επεισόδια «να συνομιλεί σε φιλικό τόνο» με τον οδηγό ενός …περιπολικού.

Τελικά ο εισαγγελέας απαγγέλλει πολύ σοβαρές κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος σε τρεις φοιτητές: τον ΑΠ 22 ετών, τον ΜΠ 20 ετών, τον ΧΓ 21 ετών, και τον ΓΛ 22 ετών. Οι φοιτητές εγκλείστηκαν στην φυλακή μέχρι την δίκη τους και «ξέμπλεξαν» από αυτή την ιστορία μετά από πολλά χρόνια.

Σήμερα, οι πρωταγωνιστές αυτής της δικαστικής περιπέτειας περιγράφουν με πολύ μελανά χρώματα όσα συνέβησαν τότε: μιλάνε για «χαφιέδες και καταδότες», μιλάνε για «άσσους της παραπληροφόρησης», «προνομιακούς γνώστες της γραμματικής των εντυπώσεων» και «αδίστακτους καριερίστες».

Εννοούν άραγε τον κ. Σ. Κούλογλου; Το αφήνουμε στην κρίση σας…

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα