Κέρδισε τον σεβασμό των αντιπάλων

Παρά το γεγονός ότι ήταν σκληροπυρηνική κομμουνίστρια μίας άλλης εποχής, εν τούτοις είχε καταφέρει να έχει ελάχιστες αντιπάθειες. Ο λόγος για την Αλέκα Παπαρήγα, η οποία έλαβε την μεγάλη απόφαση, να αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική και να μην είναι υποψήφια. Κάτι που σημαίνει ότι μετά από 30 συναπτά έτη δεν θα βρίσκεται στα έδρανα της νέας Βουλής.

Της Ευαγγελίας Τζαβάρα

Από το 1993 εκλεγόταν ως βουλευτής Β’ Αθηνών, ενώ στις τρεις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις (Ιανουάριος 2015, Σεπτέμβριος 2015, Ιούλιος 2019) ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Στα τριάντα αυτά χρόνια ένα πράγμα αναγνωρίζουν στην Αλέκα Παπαρήγα: Τον σεβασμό στον πολιτικό αντίπαλο. Ουκ ολίγες φορές άσκησε πολύ σκληρή κριτική στους πρωθυπουργούς με τους οποίους ήταν σε μόνιμη αντιπαράθεση, αλλά ποτέ δεν αποκάλεσε έναν αντίπαλο της ως «προδότη». Ήταν λέξεις απαγορευμένες γι’ αυτήν. Σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα, που έκανε καριέρα πάνω στις ύβρεις. Και φυσικά εκτός της κ. Παπαρήγα, ούτε και άλλος από το ΚΚΕ αντιμετώπισε με τέτοιες εκφράσεις τους πολιτικούς αντιπάλους.

Από την ημέρα που έλαβε τα σκήπτρα του ΚΚΕ με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη αντιπαρατέθηκε στην μακρόχρονη θητεία της με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Σημίτη, τον Κώστα Καραμανλή, τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αντώνη Σαμαρά, ενώ δεν χάρισε κάστανα στους δύο τελευταίους πρωθυπουργούς, Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκο Μητσοτάκη, στις ομιλίες της ως βουλευτής Επικρατείας. Κι όπως έχει πει κάποιος από τους αντιπάλους της «ήταν η πιο χαριτωμένη σταλινική της ιστορίας».

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που την αντιμετώπιζαν ως καλτ φιγούρα, νε άτσαλα πουκάμισα, φαρδιές φούστες, μεγάλα γυαλιά. Όμως επιβλήθηκε σε ένα ανδροκρατούμενο χώρο της πολιτικής με τον δικό της τρόπο. Αδιαφόρησε για την εξωτερική εμφάνιση και κατέκτησε τον σεβασμό των αντιπάλων, χάρη στη παρουσία της.

Λίγο πριν περάσει το κατώφλι των 80 ετών η Αλεξάνδρα Δρόσου (όπως είναι το πατρικό της) αποφάσισε να αποσυρθεί, λόγω και των προβλημάτων υγείας, που δεν της επιτρέπουν να είναι όσο ενεργή ήθελε η ίδια. Διότι όπως λένε όσοι την γνωρίζουν «την αδικεί το παρουσιαστικό της. Δεν κάθεται σε ησυχία». Διότι καλή η βοήθεια από ειδικό «π» για τα κινητικά της προβλήματα με το οποίο εμφανίστηκε στην τελευταία διαδήλωση κατά της ακρίβειας, όμως η ίδια δεν έχει μάθει να αποτελεί μέρος του life style, όπως αντιμετώπισε ο Τύπος το συγκεκριμένο στιγμιότυπο. Διότι μπορεί να ξεγέλασε τον θάνατο την 23^η Ιουλίου του 2018 στην καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι, χάρη στον οδηγό της που τόλμησε και την έβγαλε από τα σοκάκια, αλλά τα προβλήματα υγείας δεν της επιτρέπουν να είναι η Παπαρήγα που η ίδια επιθυμεί. Δηλαδή της γυναίκας που άσπρη σαν το πανί, λόγω του θανάτου του άνδρα της δεν άφησε το κόμμα, ούτε την κοινοβουλευτική του παρουσία.

Μία ζωή κομμουνίστρια

Η Αλέκα Δρόσου είναι γέννημα θρέμμα κομμουνίστρια. Οι γονείς της ήταν αντιστασιακοί, οπότε πολύ λογικά ακολούθησε τον ίδιο δρόμο. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και στα πανεπιστημιακά έρανα γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγο της, τον αείμνηστο Θανάση Παπαρήγα. Η ενασχόληση της με την πολιτική ξεκίνησε από το 1961 από το Κίνημα Ειρήνης και τη νεολαία της ΕΔΑ και της τριμερούς γραμματείας του γραφείου σπουδάζουσας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Θα εκλεγεί μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ το 1978 και το 1986 θα γίνει μέλος του πολιτικού γραφείου.

Χάρη στην επιμονή της οπλίζεται με αντοχή, ανεβαίνοντας ένα-ένα τα σκαλιά της ιεραρχίας. Η μόνη φορά που ένιωσε φόβο ήταν όταν έπρεπε να αναλάβει γραμματέας του κόμματος. Και αυτό διότι όπως θυμούνται οι παλιοί της σύντροφοι «μία ζωή είναι ορθολογίστρια». Αυτό εξελίχθηκε ως προτέρημα για να κρατήσει όρθιο το ΚΚΕ στον ταραγμένο Φεβρουάριο του 1991. Είχε προηγηθεί η διάσπαση στην ΚΝΕ και η συγκρότηση του Συνασπισμού. Η Αλέκα Παπαρήγα ανέλαβε (μαζί με τα στελέχη της ΚΕ) το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης. Η Παπαρήγα πιστή στη λεγόμενη «σκληρή γραμμή» του ΚΚΕ κατάφερε να επικρατήσει στην εσωκομματική μάχη της ανανεωτικής πτέρυγας. Δική της ιδέα ήταν η ίδρυση του ΠΑΜΕ (Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο), το 1999, που μπορεί να αποδυνάμωσε την ΓΣΕΕ, αλλά περιχαράκωσε την δύναμη του ΚΚΕ.

Επί ημερών της αποκαταστάθηκαν ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο Άρης Βελουχιώτης και ο Νίκος Πλουμπίδης.

Η προσωπική ζωή

Παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο Θανάση Παπαρήγα και με πήρε το όνομά του. Έκαναν μια κόρη, τη Βασιλεία, ενώ έχασε ένα ακόμη παιδί σε ηλικία τριών ετών. Ο Θανάσης Παπαρήγας ήταν επίσης ένα προβεβλημένο στέλεχος του ΚΚΕ που πήγε εξορία για αρκετό καιρό, βασανίστηκε από τη Χούντα. Ήταν ένας πολυγραφότατος και πολυταξιδεμένος άνθρωπος.

Ο θάνατός του, που συγκλόνισε το πανελλήνιο σε τροχαίο στη Λεωφόρο Μαραθώνος στην πλατεία της Νέας Μάκρης. Ο Θ. Παπαρήγας, πεζός, χτυπήθηκε την ώρα που προσπαθούσε να διασχίσει τη λεωφόρο προκειμένου να πλησιάσει αυτοκίνητο που τον περίμενε στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Εκείνη τη στιγμή, περνούσε όχημα και τον παρέσυρε. Από το χτύπημα ο Θ. Παπαρήγας εκτοξεύτηκε και έπεσε με μεγάλη δύναμη στην άκρη του πεζοδρομίου, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι. Υπέκυψε στα τραύματά του στο ΚΑΤ.

Οι ατάκες

Η Αλέκα Παπαρήγα μια εύστροφη γυναίκα είναι αγαπητή στις παρέες της για το ιδιαίτερο χιούμορ της. Έχουν μείνει στην ιστορία κάποιες από τις ατάκες που έχει πει κατά καιρούς.

Το 2014, εξαπολύοντας επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ για το πρόγραμμά του είπε: «Είναι σαν την άχνη στον κουραμπιέ, άμα τον τινάξεις δεν μένει τίποτα».

Τον Οκτώβριο του 2011 ήταν σε εξέλιξη 48ωρη απεργία και μεγάλη συγκέντρωση. Η Αλέκα Παπαρήγα στην πρώτη γραμμή και κάποιοι δημοσιογράφοι πηγαίνουν να της πάρουν δηλώσεις χωρίς συνεννόηση. Για να απαντήσει η Παπαρήγα στη δημοσιογράφο με το μικρόφωνο: «Τώρα τρώω κουλούρι…»

Σε μια συνέντευξή της στον Σκάι πριν τις εκλογές του 2012 η Παπαρήγα ρωτήθηκε για τον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ της προηγούμενης ημέρας και χαρίζει την εξής ατάκα: «Η Μπάγερν έχει σα φιλοσοφία τον πολιτικό πυρήνα του ΚΚΕ: Επίθεση-επίθεση-επίθεση στο ξένο γήπεδο».

Αναφερόμενη δε στα κυβερνητικά αντίμετρα το τελευταίο διάστημα είπε πως της «θύμισαν το μεγάλο πρωταπριλιάτικο αστείο που είχε οργανώσει το BBC ότι στα δέντρα φυτρώνουν μακαρόνια».

Οι ομιλίες της είχαν χαρακτηριστεί ως ξύλινες. Όμως όλοι της αναγνωρίζουν ότι τα ελληνικά της ήταν για διάλεξη στο πανεπιστήμιο. Κι όπως έχει γράψει και ο Δημήτρης Δανίκας γι’ αυτήν «όπως όλοι μας έτσι και η Αλέκα. Δύο πρόσωπα στη συσκευασία του ενός. Όσο σκληρή και μονολιθική ως πολιτικός, τόσο ανθρώπινη και ευαίσθητη στην ιδιωτική της ζωή».