Κι αν ο «Σουλτάνος» ανοίξει την… κάνουλα;

Μόλις 748 παράνομοι μετανάστες έχουν επιστρέψει από τις 20 Μαρτίου (ημερομηνία έναρξης της συμφωνίας με την Ε.Ε.) στην Τουρκία, την ώρα που μεταξύ 03:00 και 06:00 τα ξημερώματα της Παρασκευής 9 Δεκεμβρίου έφτασαν από τα μικρασιατικά παράλια μόνο στη Λέσβο 200 αλλοδαποί – Αφρικανοί στη συντριπτική τους πλειονότητα.

Ρεπορτάζ: Κώστας Παπαδόπουλος

Με τον Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν σε κάθε ευκαιρία να απειλεί πως θα στείλει μερικά… εκατομμύρια πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες στο ευρωπαϊκό έδαφος, η θέση της Ελλάδας καθίσταται ιδιαίτερα επισφαλής. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι πρώτος σταθμός του ταξιδιού τους είναι η χώρα μας, που επί της ουσίας έχει αφεθεί στην τύχη της από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ και η ηγεσία του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής δείχνει αδύναμη να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις. Οι προοπτικές, μάλιστα, γίνονται ακόμα πιο δυσοίωνες καθώς από τις 15 Μαρτίου 2017 παύει η εξαίρεση της Ελλάδας από τη Συνθήκη του Δουβλίνου, κάτι που σημαίνει ότι όσοι μετανάστες εντοπιστούν –από εκείνη την ημερομηνία κι έπειτα– να έχουν μπει παράνομα σε έδαφος κράτους – μέλους της Ε.Ε. θα επιστρέφονται άμεσα στη χώρα από την οποία εισήλθαν. Εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς πως τυχόν κατάρρευση των συνομιλιών Βρυξελλών – Άγκυρας για το θέμα της βίζας, θα προκαλέσει ξέσπασμα οργής του «Σουλτάνου», ο οποίος αυτή τη στιγμή έχει έτοιμους προς… αποστολή στα νησιά του Ν/Α Αιγαίου περίπου 3 εκατ. πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες.

Τα διεθνή ΜΜΕ γράφουν ότι δεκάδες χιλιάδες είναι οι Αφρικανοί, κυρίως από χώρες της βόρειας και της κεντρικής Αφρικής, που έφτασαν στα παράλια της Τουρκίας και αναζητούν τρόπο να περάσουν στην Ευρώπη. Οι Τούρκοι μεταφορείς, με κέντρο δράσης τους την Κωνσταντινούπολη, έχουν ενεργοποιηθεί το τελευταίο διάστημα στις μικρασιατικές ακτές –ιδιαίτερα απέναντι από τη Λέσβο–, κερδίζοντας 300-500 δολάρια από κάθε άτομο που μπαίνει σε βάρκα με προορισμό την Ελλάδα. Το κύκλωμα αυτό ενημερώνει ψευδώς τους παράνομους μετανάστες ότι μπορούν στη χώρα μας απ’ όπου θα περάσουν εύκολα στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι τα σύνορα έχουν κλείσει εδώ και μήνες. Το μόνο που θα πρέπει να κάνουν είναι «μόλις φτάσουν να ζητήσουν άσυλο. Όλα τα άλλα μετά θα είναι εύκολα», γράφει ο διεθνής Τύπος.

Με λογική… ακτιβιστή ο Μουζάλας
Αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα πολύ περισσότερο ως ακτιβιστής και λιγότερο ως πολιτικός προϊστάμενος του υπουργείου, ο Γιάννης Μουζάλας έχει συμβάλει στο να μετατραπούν τα νησιά του Ν/Α Αιγαίου σε αποθήκες ψυχών. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, εκκρεμούν προς εξέταση 11.344 αιτήσεις ασύλου από πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες, στριμωγμένους σε Λέσβο (5.772 άτομα), Χίο (3.515 άτομα) και Σάμο (2.057 άτομα). Σε αυτούς δεν υπολογίζονται οι αλλοδαποί που διαμένουν εκτός των δομών φιλοξενίας, με την κατάσταση να είναι έκρυθμη να αρκεί ένα τυχαίο γεγονός για γενικευμένη εξέγερση, όπως συνέβη πριν από μερικές ημέρες στη Μόρια μετά το μοιραίο δυστύχημα με τη φιάλη υγραερίου. Κανείς δεν γνωρίζει για πόσο καιρό οι άνθρωποι αυτοί θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι στα hot spot, με τις τοπικές κοινωνίες να «βράζουν» και τα ακροδεξιά στοιχεία να οξύνουν ακόμη περισσότερο τα πνεύματα, ενώ οι ΜΚΟ δρουν χωρίς κανέναν έλεγχο.

Την ίδια ώρα, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής αρκείται σε διαπιστώσεις, στο να ζητάει από την αντιπολίτευση να… κουκουλώσει το πρόβλημα και να μην του ασκεί κριτική, να χαρακτηρίζει «τυχαίο γεγονός» τον θάνατο της 66χρονης γιαγιάς και του εγγονιού της και να δηλώνει κυνικά ότι: «Δεν έχουμε δυνατότητα να ελέγξουμε τις ΜΚΟ, την έχουν τη δυνατότητα οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Ε.Ε. Δεν θα διαφωνήσω πως υπάρχει κατασπατάληση και πρόθεση, ωστόσο δεν είναι όλες οι ΜΚΟ ίδιες. Έχουν καθυστέρηση στην παράδοση των υποχρεώσεών τους». Στην ακτιβιστική λογική του κ. Μουζάλα πιστώνονται και οι πολύ μεγάλες καθυστερήσεις στην εξέταση των αιτημάτων ασύλου, κάτι που προκάλεσε και την αντίδραση της αρμόδιας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης.  Αντί, τέλος, να φροντίσει για την αποσυμφόρηση των νησιών εξαπολύει επιθέσεις κατά των δημάρχων (ιδιαίτερα αυτόν της Χίου), ενώ παράλληλα κατηγορεί χωρίς να κατονομάζει ότι «κάποιοι λίγοι νησιώτες έβγαλαν πάρα πολλά χρήματα από την κατάσταση».