ΚΙΝ.ΑΛ.: Αντίδοτο Novartis πρόσφερε ο Μανιαδάκης

Η κα Γεννηματά κέρδισε προσωρινά χρόνο, ώστε να ξεπεράσει την εσωστρέφεια που την απειλεί στον στόχο της 3ης θέσης

Οι εξελίξεις στην υπόθεση Novartis μετά τις καταγγελίες του Νίκου Μανιαδάκη προσέφεραν το καλύτερο δώρο στη  Φώφη Γεννηματά για να ξεπεράσει την εσωστρέφεια που αναπτυσσόταν το τελευταίο διάστημα εντός του Κινήματος Αλλαγής.

Η δυσκολία στον καταρτισμό των ψηφοδελτίων, η δύσκολη συμβίωση με τη ΔΗΜ.ΑΡ., που έχει φτάσει σε οριακό σημείο, ειδικά με τη στάση του Θανάση Θεοχαρόπουλου να σκέφτεται να ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και τις δηλώσεις του Σταμάτη Μαλέλη, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα στο ΚΙΝΑΛ, που δεν μπορείς να το πεις και το καλύτερο δυνατό. Εάν μάλιστα σε αυτό λάβουμε υπόψη και τις χαμηλές πτήσεις που καταγράφει το κόμμα σε όλες τις δημοσκοπήσεις, τότε είναι κατανοητό το μέγεθος του δώρου που ήρθε με τις εξελίξεις στη δικαστική έρευνα για την υπόθεση Novartis.

Στη Χαριλάου Τρικούπη υπενθυμίζουν ότι η Φώφη Γεννηματά κατ’ επανάληψη σε όλους τους τόνους και με όλους τους δυνατούς τρόπους έχει διατυπώσει με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα τη θέση για Δικαιοσύνη ανεπηρέαστη και αντικειμενική. Τυφλή και όχι μονόφθαλμη. «Η Δικαιοσύνη απρόσκοπτα και ανεπηρέαστα να επιτελέσει το έργο της», λένε στο ΚΙΝΑΛ. «Έχουν εντάξει στο προεκλογικό τους οπλοστάσιο τη χωρίς αρχές και όρια ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής. Δεν τους ενδιαφέρει η πραγματική διερεύνηση των σκανδάλων, ούτε η απόδοση της Δικαιοσύνης. Το έδειξαν με τους ψευδομάρτυρες κουκουλοφόρους, με τις αναίτιες  και χωρίς στοιχεία παραπομπές σε προανακριτικές επιτροπές. Είναι απολύτως ορατό ένα παραθεσμικό σύστημα, ένας ιστός αράχνης φτιαγμένος από λάσπη, συκοφαντία και διαβολή. Έδρα του είναι τα υπόγεια του Μαξίμου. Εκτελεστικός βραχίονας ο Ρασπούτιν. Οδηγός της δράσης του συστήματος των υπογείων είναι το δόγμα Γκαίμπελς. Ο Γκαίμπελς, πνευματικός πατέρας αυτών των μεθόδων, είχε επισημάνει ότι το μέγεθος του ψέματος δημιουργεί ένα σπέρμα αλήθειας».

Η χρυσή ευκαιρία

Πάντως στο Κίνημα Αλλαγής οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο πως όλα όσα καταγγέλλει ο Νίκος Μανιαδάκης για τη δικαστική έρευνα στην υπόθεση Novartis θα προσφέρουν οφέλη. Κι όπως λένε χαρακτηριστικά, «οι ψηφοφόροι μας που πίστεψαν τα ωραία λόγια του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα βλέπουν όχι μόνο την οικονομική πίεση που επηρεάζει την καθημερινότητά τους, αλλά και την καθεστωτική νοοτροπία που δείχνει σε κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση».

Γι’ αυτό και στην επίσημη δήλωση του Κινήματος Αλλαγής επισημαίνεται με έμφαση ότι «ο κ. Τσίπρας και η Κυβέρνησή του ταυτίζονται με διαρκείς μεθοδεύσεις θεσμικής εκτροπής, με παρακρατικές λειτουργίες των κάθε είδους Ρασπούτιν. Η Παράταξή μας έχει διαχρονικά σταθερό και διαρκές μέτωπο με τα φαινόμενα αυτά. Χρειάζεται ανοιχτή σύγκρουση με τους εκφραστές τους. Χωρίς εκπτώσεις, υπεκφυγές, με ονόματα και διευθύνσεις που περιλαμβάνουν και τους παλιούς και τους νέους εργοδότες τους».

Η εκλογική στρατηγική

Βέβαια, οι διαφωνούντες με την τακτική της κας Γεννηματά προσωρινά έχουν σταματήσει να δημιουργούν… φασαρία. Όμως δεν σταματούν την κριτική. Και όπως λένε, «οι κ.κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης έχουν ξεκάθαρους στόχους σε σχέση με τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, που θα κρίνουν τα πάντα στις προσεχείς εκλογές. Αυτό που πελαγοδρομεί είναι το ΚΙΝΑΛ. Το οποίο δεν δείχνει να μπορεί να πείσει τους σταθερούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ από το 1981 να επανέλθουν στο σπίτι τους και να στηρίξουν το ΚΙΝΑΛ. Για να προσεγγίσει κανείς, με σχετική ασφάλεια, τη συμπεριφορά αυτών των ψηφοφόρων, πρέπει να επισημάνει τόσο τα χαρακτηριστικά τους όσο και τα κριτήρια με τα οποία θα ψηφίσουν. Το πρώτο είναι σχετικά εύκολο, το δεύτερο όχι. Οι ψηφοφόροι αυτοί είναι αυτό που λέμε αντιδεξιοί, ειδικά οι μεγαλύτερες ηλικίες που γαλουχήθηκαν έτσι στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 (αντιστοίχως είχαμε τους αντι-ΠΑΣΟΚ ψηφοφόρους, κυρίως της Ν.Δ., των δεκαετιών του ’80 και του ’90). Το πιθανότερο είναι να ξαναπάνε στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό ο κ. Τσίπρας φροντίζει να τσιγκλάει διαρκώς τα αντιδεξιά αντανακλαστικά τους. Όσοι δεν επηρεάζονται καθοριστικά από τέτοια σύνδρομα, θα επιλέξουν με άλλα κριτήρια, οικονομικά και κοινωνικά. Θα συγκρίνουν τις δύο περιόδους (2010-2014 των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και 2015-2019 του ΣΥΡΙΖΑ) και, κυρίως, θα αξιολογήσουν τι τους περιμένει με τη μία ή την άλλη κυβερνητική εκδοχή. Αν νιώθουν ότι ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ τους αποτέλειωσαν, όπως λέει σύσσωμη αντιπολίτευση, τότε η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη θα πιάσει την αυτοδυναμία».

Σε τι μπορεί να ελπίζει το κόμμα που επί τρείς δεκαετίες κυριάρχησε με την ψήφο των κεντροαριστερών ψηφοφόρων; Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα υπαρξιακό δίλημμα: Το μικρό κομμάτι των σημερινών ψηφοφόρων του είναι αντι-ΣΥΡΙΖΑ. Αν μείνει μόνο με αυτούς, μπορεί να επιβιώσει απλώς εκλογικά, αν και θα είναι μεγάλος ο πειρασμός κάποιων να πάνε στη Ν.Δ., ώστε «να φύγουν αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ», κατά την έκφραση της κας Γεννηματά. Όμως, το μεγάλο κομμάτι βρίσκεται στον ΣΥΡΙΖΑ και, αν δεν καταφέρει να επαναπατρίσει έστω λίγους, το μέλλον θα είναι δυσοίωνο. Σ’ αυτούς απευθύνονται οι κατά καιρούς αντιδεξιές ατάκες της κας Γεννηματά, στο πλαίσιο του στόχου «να μην έρθουν οι άλλοι της Ν.Δ.». Αυτόν τον στόχο εξυπηρετεί και η πρόσφατη αναφορά Μαλέλη στον όλεθρο που θα φέρει μια κυβέρνηση Μητσοτάκη. Βεβαίως, έχουμε να κάνουμε με έναν διπλό στόχο με αρκετά αντιφατικά στοιχεία. Από τη μια, έχουμε τον στόχο της στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον έχει ορίσει ο κ. Βενιζέλος. Όμως, αυτό εξ αντικειμένου οδηγεί στη στρατηγική νίκη της Ν.Δ. Από την άλλη, αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα φέρει τον –κατά Μαλέλη– όλεθρο, το μόνο που μπορεί να τον αποτρέψει είναι η επανεκλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Και στις δύο περιπτώσεις το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να ελπίζει σε κέρδη. Η πολιτική των ίσων αποστάσεων, που επιχειρεί να ακολουθήσει εσχάτως η ηγεσία του, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα απώλειες και προς τις δύο κατευθύνσεις, αριστερή και δεξιά.