Κύριε, κύριε, ο Δημητράκης κι ο Γιαννάκης με πειράζουν!

Σύμφωνα με τον διάσημο Βραζιλιάνο συγγραφέα Πάουλο Κοέλιο «ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα: να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει». Ισχύει άραγε το ίδιο αν ο ενήλικος είναι πρωθυπουργός και τα παιδιά βουλευτές;  

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Δεν ξέρουμε αν ο πατέρας δύο αγοριών Αλέξης Τσίπρας έχει αποφανθεί για την αλήθεια ή μη του αποφθέγματος του συγγραφέα. Αλλά ως κυβερνήτης και της χώρας και του κόμματος έχει καταλήξει ότι ο Κοέλιο δεν ήξερε τι έλεγε! Και αυτό διότι τα «μεγάλα παιδιά» του ΣΥΡΙΖΑ ούτε ευτυχισμένο τον κάνουν, τα ίδια είναι πλέον απασχολημένα μόνο με παιχνίδια ρήξης και απαιτούν με όλη τους τη δύναμη ουτοπιστικά πράγματα.

Τα παραδείγματα πολλά με πιο πρόσφατο την επιστολή που έστειλε προ ολίγων ημερών στον πρωθυπουργό η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, ζητώντας του να την προστατεύσει(;) από τις επιθέσεις συναδέλφων της βουλευτών από τον ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα η Ζωή Κωνσταντοπούλου έστειλε την επίμαχη επιστολή στις 31 Ιουλίου ως απάντηση στην εκπεφρασμένη επιθυμία –όπως αναφέρει– του προέδρου της κυβέρνησης να μην πραγματοποιηθούν οι συνεδριάσεις της Βουλής από τις 3 έως και τις 16 Αυγούστου «χάριν ανάπαυσης των μελών της Βουλής και της Κυβέρνησης».

Ωστόσο στην ίδια επιστολή υπάρχει και η «παράκληση» της προέδρου να μεριμνήσει προσωπικά προκειμένου να σταματήσουν οι «φίλιες επιθέσεις» (σ.σ. δικός μας ο χαρακτηρισμός) εναντίον της, ονοματίζοντας τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Δημήτρη Μάρδα, και τον αναπληρωτή υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Πανούση.

Αναφορικά με τον Δ. Μάρδα η κα. Κωνσταντοπούλου υποστηρίζει ότι δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά από μία σειρά προσβλητικών δηλώσεών του εναντίον της, για δε τον Γ. Πανούση η πρόεδρος κάνει λόγο για «ανοίκειες και πολλαπλώς προσβλητικές τοποθετήσεις» αλλά και για «επιθετική επιμονή που γεννά εύλογες απορίες». Συνολικά η Ζ. Κωνσταντοπούλου χαρακτηρίζει «ονειδιστικό φαινόμενο για την Δημοκρατία» τη συμπεριφορά και τις δηλώσεις των δύο συναδέλφων της.

Για την Ιστορία να θυμίσουμε ότι ο Δ. Μάρδας «τόλμησε» να αμφισβητήσει τον σκοπό και το έργο της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο χρέος, ενώ στην πιο πρόσφατη από τις επικρίσεις του για την πρόεδρο της Βουλής ο Γ. Πανούσης την κατηγόρησε ότι θέλει να υποκαταστήσει τον πρωθυπουργό.

Και συνέντευξη Μπεν Χουρ
Σαν μην έφταναν τα παραπάνω, το μεσημέρι της Τετάρτης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου παραχώρησε μία «Μπεν Χουρ» (ως προς τη διάρκεια…) συνέντευξη Τύπου. Αφορμή ήταν ο απολογισμός του εξάμηνου έργου της στην προεδρία της Βουλής, αλλά επί τρεις ώρες η πρόεδρος «πυροβολούσε» ό,τι… κινείται: από τους συνήθεις υπόπτους Δ. Μάρδα και Γ. Πανούση μέχρι τον «αγαπημένο» της Γιάννη Στουρνάρα.

Αναφερόμενη ειδικά στον διοικητή της ΤτΕ, η Ζ. Κωνσταντοπούλου χαρακτήρισε «μη αποδεκτή» την άρνησή του να προσέλθει στην Επιτροπή για το Χρέος και τόνισε πως με την επανέναρξη των συνεδριάσεων θα υπάρξουν και οι δέουσες διαδικασίες ώστε να προσέλθει ο Γ. Στουρνάρας και να δώσει όσα στοιχεία του ζητηθούν για τα δάνεια του ελληνικού Δημοσίου. Για τρία από τα κόμματα της αντιπολίτευσης (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) η πρόεδρος της Βουλής επεφύλασσε τους γνωστούς χαρακτηρισμούς περί «τρόικας εσωτερικού», προκαλώντας όποιον επιθυμεί την παραίτησή της από την προεδρία να υποβάλει πρόταση μομφής, λέγοντας ότι «δεν είμαι διακοσμητική».

Αιχμηρές αλλά πιο προσεκτικές ατάκες είχε φυλάξει και για τον πρωθυπουργό η κα Κωνσταντοπούλου. Αναφερόμενη στην επικείμενη κατά τα φαινόμενα συμφωνία της κυβέρνηση με τους δανειστές, η πρόεδρος της Βουλής επέμεινε ότι ο Αλέξης Τσίπρας εκβιάζεται, αναφέροντας: «Δυσαρμονία υπάρχει όταν όσοι υλοποιούν εκβιασμούς νομίζουν, αν και εκβιαζόμενοι, ότι υλοποιούν αποφάσεις με τη βούληση τους… Η Βουλή δεν μπορεί να λειτουργεί ως υφυπουργείο της κυβέρνησης». Όπερ μεθερμηνευόμενο σε απλά ελληνικά σφάξιμο με το βαμβάκι…

Οι συνήθεις «πονοκέφαλοι»
Φυσικά οι πονοκέφαλοι του Αλ. Τσίπρα δεν περιορίζονται στη Ζ. Κωνσταντοπούλου. Και πώς θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά; Μέσα σε λίγα 24ωρα ο πρόεδρος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είδε το βασικό εσωκομματικό αντίπαλο δέος, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, να κάνει αρχηγική εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, λέγοντας ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει τη συμφωνία και τοποθετώντας τον εκτός Πλατφόρμας ΣΥΡΙΖΑ στο ίδιο στρατόπεδο με τα «μνημονικά» όπως τα χαρακτηρίζει κόμματα της αντιπολίτευσης.

Άκουσε, επίσης, ο Αλ. Τσίπρας τον Γιάνη Βαρουφάκη να καρφώνει σε (άλλη μία) συνέντευξή του σε αυστραλιανό περιοδικό ότι εμμέσως πλην σαφώς ο πρωθυπουργός πιέστηκε από κυβερνητικά στελέχη να συνθηκολογήσει!

Υπό αυτές τις συνθήκες και με τη διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς να καίει, ο πρωθυπουργός δεν έχει το περιθώριο να αναλάβει και τον ρόλο του παιδονόμου των «άτακτων» παιδιών του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας. Δυστυχώς για τον Αλ. Τσίπρα  η δημοσιονομική και κατ’ επέκταση πολιτική συγκυρία απαιτούν ξεκάθαρους χειρισμούς και λύσεις. Και ακριβώς σε αυτή τη λογική της απέκδυσης κάθε είδους και τύπου πολιτικών βαριδιών τοποθετούν κάποιοι την εντεινόμενη κουβέντα για πρόωρη προσφυγή στις εθνικές κάλπες μέχρι το τέλος του Οκτώβρη.