«Κλειδί» το άσυλο για το μεταναστευτικό

Η έκρηξη των μεταναστευτικών ροών, αλλά και η τραγωδία από την πυρκαγιά στη Μόρια ανάγκασαν την κυβέρνηση να τρέξει νωρίτερα το νέο σχέδιο νόμου για την αντιμετώπιση του καυτού ζητήματος που ταλανίζει τα παραμεθόρια νησιά και ειδικά αυτά στο Βόρειο Αιγαίο (Λέσβος, Χίο, Σάμο). Ήδη τα τρία αυτά νησιά ασφυκτιούν και πλέον έχει ξεκινήσει προσπάθεια αποσυμφόρησης με τη μεταφορά προσφύγων και μεταναστών στην ενδοχώρα.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Όμως η λύση πλέον είναι η αυστηροποίηση του νόμου, ειδικά σε ό,τι αφορά το πλαίσιο αίτησης και χορήγησης ασύλου, κι όπως αναφέρουν οι γνώστες του ζητήματος, εκεί είναι η καρδιά του προβλήματος και λογικά και η λύση. Ειδικά τώρα που τα στοιχεία αποδεικνύουν πως το 75% των αφιχθέντων μεταναστών αφενός μεν δεν έχουν σχέση με εμπόλεμες περιοχές (Συρία, Ιράκ) και προέρχονται από τη Βόρεια και την Υποσαχάρια Αφρική, όπως και από το Αφγανιστάν.

Ήδη εκ μέρους της κυβέρνησης ανακοινώθηκε ότι θα αλλάξουν όλα και στη χορήγηση ασύλου, αλλά το σημαντικότερο στην ταχύτητα με την οποία θα εξετάζονται οι αιτήσεις. Επίσης, το μεγάλο στοίχημα για την ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη είναι η αποσυμφόρηση της Μόριας τις επόμενες 60 ημέρες. Το πρόγραμμα μετεγκατάστασης για 40.000 ανθρώπους θα χρηματοδοτηθεί από την Κομισιόν, ενώ ένα άλλο πρόγραμμα προβλέπει τη μετεγκατάσταση 16.000 ανθρώπων σε ξενοδοχεία σε όλη την Επικράτεια. Φυσικά, πέραν της μετεγκατάστασης από τη Μόρια σε όλες τις περιφέρειες της χώρας, θα υπάρξει και η επαναπροώθηση τουλάχιστον 10.000 προσφύγων για το 2020.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, εκτιμά πως με μία πιο σκληρή πολιτική (σε αυτό το πλαίσιο κινείται και το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη) θα καταφέρει απτά αποτελέσματα. Οι βασικές κατευθύνσεις είναι:

* Εξ αρχής διαχωρισμός των μεταναστών και των προσφύγων, έτσι ώστε ουσιαστικά οι μετανάστες να μην μπαίνουν στη διαδικασία αίτησης ασύλου.

* Προσπάθεια ώστε όσοι δεν έχουν «προσφυγικό προφίλ» να μην μπορούν να κάνουν αιτήσεις για άσυλο.

* Επιτάχυνση των διαδικασιών εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, έτσι ώστε να απορρίπτονται πολύ πιο γρήγορα. Εδώ περιλαμβάνεται και η αλλαγή της σύνθεσης των αντίστοιχων επιτροπών.

* Προσπάθεια για διάφορους λόγους άνθρωποι να βγαίνουν από το σύστημα του ασύλου και άρα να απελαύνονται.

* Κλειστά κέντρα για όσους εισέρχονται παράνομα στη χώρα και δεν προέρχονται από εμπόλεμη χώρα.

* Μαζικές επιστροφές στις χώρες προέλευσης ή σε άλλες «ασφαλείς χώρες» όσων δεν δικαιούνται άσυλο.

* Διαμόρφωση καταλόγου «ασφαλών χωρών» και για να απορρίπτονται εξ αρχής από το αίτημα ασύλου και να οργανώνονται γρήγορες επιστροφές.

* Περιορισμό των κριτηρίων με τα οποία άνθρωποι κατατάσσονται στις ευάλωτες κατηγορίες. Για παράδειγμα, το μετατραυματικό στρες δεν θα αποτελεί πλέον κριτήριο ευαλωτότητας.

 

Η κυβερνητική στρατηγική στέκεται στο γεγονός ότι με τον περιορισμό του δικαιώματος εξέτασης ασύλου και εξασφάλισης ότι αρκετοί δεν θα φτάνουν καν στο καθεστώς του «αιτούντος ασύλου», σε συνδυασμό με την καλύτερη φύλαξη των συνόρων, θα λειτουργήσει αποτρεπτικά ως προς τις αφίξεις προσφύγων και μεταναστών.

 Σχέδιο στην Κομισιόν

Από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη απαντούν στις κατηγορίες ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για το μεταναστευτικό, ότι εδώ και τρεις εβδομάδες κατατέθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το στρατηγικό σχέδιο για την περίοδο 2019-2020. Κι όπως αναφέρουν συνεργάτες του κ. Χρυσοχοΐδη, «δεν είχε ποτέ κατατεθεί τέτοιο σχέδιο από την προηγούμενη κυβέρνηση». Μάλιστα, από το υπουργείο υποστηρίζουν πως έχουν λάβει ήδη την απάντηση και σύντομα θα ενημερωθούν όλα τα κόμματα μέσω της Βουλής.

Οι ίδιες πηγές κάνουν λόγο πως «κληρονομήσαμε από την προηγούμενη κυβέρνηση το γκουλάγκ της Μόριας», επισημαίνοντας ότι οι συνθήκες στο κέντρο της Λέσβου είναι άθλιες. Κάτι που συμβαίνει και στη Χίο και στη Σάμο. Και ο στόχος είναι μέχρι τέλος Νοεμβρίου να έχουν μείνει λιγότεροι από τους μισούς στα τρία νησιά και όσοι έρθουν στην ενδοχώρα να εγκατασταθούν σε ασφαλείς δομές σε όλες τις περιφέρειες, αλλά και σε ξενοδοχεία.

Φυσικά, στο υπουργείο ούτε καν σκέφτονται τα κτίρια που είχαν καταληφθεί από… αλληλέγγυους και τα οποία θύμιζαν αχούρια και οι μετανάστες για τους οποίους τώρα κόπτονται πλήρωναν εβδομαδιαίο ενοίκιο για να στεγάζονται στα κτίρια που είχαν καταληφθεί.

Και ο Μακρόν κάνει λόγο για κατάχρηση του δικαιώματος ασύλου

Στην απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για την αυστηροποίηση της παροχής ασύλου, εγείρονται ήδη αρκετές αντιρρήσεις. Όπως αναφέρουν, «το άσυλο είναι ένα εξατομικευμένο δικαίωμα και άρα δεν μπορεί να αυτοματοποιηθεί η διαδικασία με βάση κριτήρια όπως οι ασφαλείς χώρες. Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να κριθεί εξατομικευμένα. Ούτε συνδυάζονται με τον νομικό πολιτισμό πρακτικές που αποκλείουν κάποιους από το δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα ασύλου. Το αίτημα ασύλου αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και δεν μπορεί να αποκλειστεί κάποιος προκαταβολικά από το να το υποβάλει. Ούτε μπορούν να περιοριστούν εύκολα τα κριτήρια ευαλωτότητας».

Όμως η ελληνική κυβέρνηση στο πρόσωπο του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν βρήκε έναν σύμμαχο. Κι αυτό διότι την Τρίτη σε ομιλία του στο Συμβούλιο της Ευρώπης ο Μακρόν είπε ότι το δικαίωμα του ασύλου θα «χαθεί, αν δεν ληφθεί κανένα μέτρο για να καταπολεμηθεί η παράκαμψή του, ακόμη η κατάχρησή του».

Στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο, ο αρχηγός του γαλλικού κράτους επέμεινε στην ανάγκη για μεταρρύθμιση του «ελέγχου των μεταναστευτικών ροών» και της «προστασίας του δικαιώματος του ασύλου». Διότι, «αν δεν έχουμε το θάρρος να κοιτάξουμε κατάματα το αίτημα για έλεγχο που εκφράζουν οι συμπολίτες μας, αν δεν έχουμε τη νηφαλιότητα να δούμε ότι, σε πολλές περιπτώσεις, το αίτημα του ασύλου προέρχεται από χώρες βαθιά ασφαλείς και ότι σήμερα το αίτημα του ασύλου αποτελεί καταφανώς αντικείμενο παράκαμψης ή κατάχρησης, δεν θα είμαστε νηφάλιοι», πρόσθεσε.

Με σχεδόν 110.000 αιτήσεις για χορήγηση ασύλου, η Γαλλία βρισκόταν το 2018 στην 4η θέση, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ακριβώς πίσω από την Τουρκία (116.000 ) και τη Γερμανία (162.000). Αλλά ενώ στη Γερμανία ο αριθμός των αιτήσεων μειώνεται, στη Γαλλία αυξήθηκε κατά 20% το 2018 για δεύτερη συνεχή χρονιά, με πολλές αιτήσεις Αλβανών και Γεωργιανών, που οι δημόσιες αρχές θεωρούν σε μεγάλο βαθμό αβάσιμες.

Ο Μακρόν επέμεινε εκ νέου στην ανάγκη να ληφθούν μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κυρίως για την προστασία των συνόρων και την κατανομή των μεταναστών. Ο ίδιος θεωρεί ότι (η Ευρώπη) «δεν θα πρέπει να ενδώσει στην πίεση» της Τουρκίας, την ώρα που οι αφίξεις των μεταναστών αυξήθηκαν πρόσφατα στα ελληνικά νησιά. «Μένει ακόμη να γίνει δουλειά με την Τουρκία», για να τηρηθεί η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας του 2016, τόνισε.

Το… αόρατο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και το ατέλειωτο πάρτι τής (δήθεν) φιλανθρωπίας

Ο ΣΥΡΙΖΑ για μία ακόμη φορά ανέβηκε στα κεραμίδια σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, κατηγορώντας την κυβέρνηση για απουσία σχεδίου. Οι δε φιλικές προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εφημερίδες έγραψαν για επικίνδυνους ακροδεξιούς, υποστηρίζοντας πως τα μέτρα που αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο είναι ανάλογα των όσων έχει λάβει ο Όρμπαν στην Ουγγαρία και όσα έπραττε ο Σαλβίνι στην Ιταλία. Φυσικά, απέκρυψαν την αλήθεια ότι Όρμπαν και Σαλβίνι έκλεισαν τα σύνορα, ενώ στην περίπτωση της Ελλάδας δεν ισχύει αυτό.

Όμως, καλό είναι να ενθυμούμαστε όλα όσα έγιναν από το 2015, στην εποχή ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, στο μεταναστευτικό. Ήταν τότε που η κυβέρνηση Τσίπρα άνοιγε τα σύνορα υποδεχόμενη όχι μόνο ξέπνοους πρόσφυγες από τις εμπόλεμες περιοχές της Συρίας και του Ιράκ, αλλά και τους οικονομικούς μετανάστες από όλες τις χώρες της γης. Φυσικά, δεν υπήρχε καμία απολύτως δομή για να τους φιλοξενήσει.

Ήταν η εποχή που οι μετανάστες έμεναν στις πλατείες και η αρμόδια υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου ισχυριζόταν πως επειδή έχει ωραίο καιρό και λιακάδα στην Αττική οι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι στοιβάζονταν στις πλατείες για να λιαστούν. Ήταν τότε που η πλατεία Βικτωρίας είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο υπνωτήριο, κλείνοντας ακόμη και την είσοδο στον σταθμό του ΗΣΑΠ.

Ήταν η ίδια εποχή που η κα Χριστοδουλοπούλου είχε κληθεί στη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ και όταν της απηύθυνε την ερώτηση ο τότε δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, για το εάν υπάρχει καταγραφή για όσους είχαν εισέλθει στην Ελλάδα και εάν γνωρίζει το υπουργείο πού βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι, είχε δώσει την απάντηση που προκάλεσε τον γέλωτα στους συμμετέχοντες της σύσκεψης. Είχε πει το αμίμητο, «δεν ξέρω, εξαφανίζονται, εξαϋλώνονται».

Ήταν η εποχή που η Κομισιόν έβγαλε κονδύλια με απαίτηση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και την πίεση του Έλληνα Επιτρόπου Δημήτρη Αβραμόπουλου, αλλά η κυβέρνηση απαξίωνε τα χρήματα των… τοκογλύφων δανειστών.

Ήταν η εποχή που όταν οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης έκλεισαν τα σύνορα στην Ειδομένη δημιουργήθηκε ένας ατελείωτος καταυλισμός μέσα στις λάσπες, με τους πρόσφυγες και μετανάστες να αποκλείουν τη σιδηροδρομική γραμμή για 70 ημέρες, αποκόβοντας την επικοινωνία της Ελλάδας μέσω του τρένου με την Ευρώπη. Συνέπεια αυτής της καταστροφικής πολιτικής να αποζημιώσει το δημόσιο με 12 εκατομμύρια ευρώ την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ως αποζημίωση για την οικονομική ζημιά που υπέστη η εταιρεία από τον αποκλεισμό του σιδηροδρομικού δικτύου στην Ειδομένη. Εδώ είναι που λέμε και «κερατάδες και δαρμένοι».

Ήταν η εποχή που στήθηκε ένα ατελείωτο πάρτι. Από τη μία οι δεκάδες ΜΚΟ που εισέπρατταν στο όνομα της φιλανθρωπίας και από την άλλη οι διάφοροι επιτήδειοι, οι οποίοι πουλούσαν… πολύπριζα, νοίκιαζαν χρόνο φόρτισης για τα κινητά, άλλοι που έκαναν επιτόπιο σέρβις σε smartphones και άλλοι που έστησαν καντίνες έξω από τα κέντρα φιλοξενίας με μπαγιάτικες τυρόπιτες. Φυσικά ας μη λησμονήσουμε και τις καταγγελίες, ότι έξω από τους καταυλισμούς έστησαν δουλειές μέχρι και οι νταβατζήδες, οι οποίοι δεν είχαν καμία ηθική αναστολή να προσφέρουν ανήλικα σε διάφορους… «μερακλήδες του έρωτα».

Δεν μιλάμε φυσικά για τις συνθήκες υγιεινής, όπου διάφορες μεταδοτικές ασθένειες ταλαιπώρησαν γυναίκες και παιδιά, που βίωσαν την απάνθρωπη πλευρά του δυτικού πολιτισμού. Όπως φυσικά και την έξαρση της παραβατικότητας εντός των κέντρων φιλοξενίας, όπου τα μαχαιρώματα και οι βιασμοί ήταν στην ημερήσια διάταξη.

Ποιος μπορεί να λησμονήσει και το πάρτι που στήθηκε με τη σίτιση των μεταναστών. Ένα πάρτι που είχε φέρει στη Βουλή με σειρά επερωτήσεων το Ποτάμι, στοχεύοντας τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Καμμένο. Οι καταγγελίες του Ποταμιού –στις οποίες η κυβέρνηση Τσίπρα ουδέποτε απάντησε– ανέφεραν ότι οι εταιρείες στις οποίες δόθηκε με απ’ ευθείας ανάθεση η σίτιση λόγω του κατεπείγοντος όλως τυχαίως έδρευαν στην Αργυρούπολη. Το δε φοβερό είναι ότι οι αθεόφοβοι μοίραζαν ως βασικό γεύμα σε ισλαμιστές χοιρινό!