Κόσμος στο ΚΙΝΑΛ!!! Ζαλάδα στον ΣΥΡΙΖΑ

Όταν από τη μαζική συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές ενός όμορου κόμματος μαζεύονται για να εκλέξουν τον νέο αρχηγό 270.000 ψηφοφόροι, πάνω στους οποίους στηρίχθηκες για να ξεφύγεις από το 3%, τότε κάτι δεν έχεις κάνει εσύ καλά. Ο λόγος για τον ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του με πρώτο και καλύτερο τον Αλέξη Τσίπρα, που για μία ακόμη φορά αιφνιδιάστηκαν.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Η τεράστια συμμετοχή των ψηφοφόρων για να εκλέξουν νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – αρχές Δεκεμβρίου και εν μέσω πανδημίας– έπιασε στον ύπνο τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην Κουμουνδούρου ουδείς περίμενε αυτήν τη συμμετοχή και γι’ αυτόν τον λόγο ασχολούνται με πράγματα για τα οποία δεν έδωσαν σημασία ούτε οι ίδιοι οι συμμετέχοντες στην εκλογική διαδικασία. Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ασχολήθηκαν με το δέντρο και όχι με το δάσος. Διότι στη συγκεκριμένη περίπτωση με την αποτυχία των δημοσκοπήσεων (το δέντρο) που προέβλεπαν είτε νίκη, είτε πρόκριση στον δεύτερο γύρο του Ανδρέα Λοβέρδου, δεν ασχολήθηκαν ούτε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου, οι οποίοι θα είχαν κάθε λόγο. Τουναντίον, έδειξαν τεράστια ευαισθησία στην Κουμουνδούρου και μάλιστα έκαναν και σχετικές δηλώσεις με πρώτο και καλύτερο τον εκπρόσωπο του κόμματος, Νάσο Ηλιόπουλο.

Όμως το δάσος είναι οι 270.000 ψηφοφόροι, πολλοί εκ των οποίων από το 2012 άφησαν το ΠΑΣΟΚ και ψηφίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αντί αυτοί οι ψηφοφόροι να αποτελούν τη δύναμη πυρός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι έτοιμοι να λακίσουν εάν το ΚΙΝΑΛ, το νέο ΠΑΣΟΚ, παρουσιάσει μία φρέσκια πρόταση έχοντας να προτείνει λύσεις με βάση τα προτάγματα της εποχής και όχι με μουχλιασμένες ιδεοληψίες και εμφυλιοπολεμικά τσιτάτα. Το ΠΑΣΟΚ ακόμη και στη δύσκολη περίοδο του 1989 απέδειξε ότι ένα κόμμα εξουσίας γνωρίζει να κρατά τον κόσμο του σε εγρήγορση. Και αυτό διότι είχε βάσεις στην κοινωνία, στους φορείς, στα συνδικαλιστικά όργανα, στην τοπική αυτοδιοίκηση.  Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 32% στις τελευταίες εθνικές εκλογές και από εκεί και πέρα το χάος. Η λέξη ΣΥΡΙΖΑ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί κάτι σαν ανέκδοτο. Οι ψηφοφόροι που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές, όταν καλούνται για να εκλέξουν τοπικό άρχοντα, ούτε καν που ασχολούνται με τους εκπροσώπους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα συνδικαλιστικά σωματεία, τους φορείς και συνολικά στην κοινωνία.

Όλοι αυτοί έδειξαν τεράστιο ενδιαφέρον για τις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Είτε για συναισθηματικούς λόγους, είτε επειδή ελπίζουν στη δημιουργία ενός σοβαρού αντιπολιτευτικού λόγου, είτε κουράστηκαν από τις ιδεοληψίες και την… τρέλα που εξάγει η Κουμουνδούρου. Και αρκετοί ψάχνονται για να επιστρέψουν, αρκεί να δουν ότι υπάρχει προοπτική. Εξάλλου, ουδείς από τον ΣΥΡΙΖΑ ασχολήθηκε με αυτούς τους απλούς ανθρώπους. Και οι ψηφοφόροι ένιωθαν ξένοι, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτούσε από όλους αυτούς να ακολουθούν τυφλά το κόμμα. Και το σημαντικότερο όλων έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ, λόγω μνημονίου. Όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ μνημόνιο έφερε. Οπότε έχουν αρχίσει να σκέφτονται την επιστροφή. Τουλάχιστον στο ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν πρόσωπα, τους γνωρίζουν κι αυτά κι έχουν μία κοινή περπατησιά στα πιστεύω τους. Όλοι αυτοί οι «πράσινοι» ψηφοφόροι που προσέτρεξαν την προηγούμενη Κυριακή στις κάλπες του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ αδυνατούν να κατανοήσουν τον όρο «προαιρετική υποχρεωτικότητα», που χρησιμοποίησε η Κουμουνδούρου για τους εμβολιασμούς.

Και με αυτό τον τρόπο εξακολουθούν ακόμη και σήμερα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να δώσουν εξήγηση στην αθρόα προσέλευση στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Προφανώς και αποκλείουν αναλύσεις, όπως του καθηγητή Πολιτικής Συγκριτικής, Γεράσιμου Μοσχονά, ο οποίος έκανε λόγο πως «οι ψηφοφόροι πήγαν διότι μέσα τους λειτούργησε η παραταξιακή μνήμη». Και το γεγονός ότι αυτή η μνήμη παραμένει ενεργή, και πολύ περισσότερο, για το ότι αφυπνίσθηκε, δεν μπορούν να το καταλάβουν στην Κουμουνδούρου. Όχι, δεν είναι ανόητοι, ούτε μιλάμε για ανθρώπους με χαμηλή ευφυΐα. Απλά οι ιδεοληψίες τους δεν τους επιτρέπουν να πιστέψουν ότι η κοινωνία εν έτει 2021 έχει απορρίψει τις έννοιες δεξιά και αριστερά. Και αυτοί επιμένουν να μιλούν για διαφορές ιδεολογιών που οδηγούν σε διαχωρισμούς ανθρώπων.

Και μία εβδομάδα μετά στον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να μιλάνε για παταγώδη αποτυχία των δημοσκοπικών ερευνών να ανιχνεύσουν το εκλογικό αποτέλεσμα του πρώτου γύρου. Στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι είναι ένα καλό πάτημα για να αμφισβητήσουν συνολικά τις δημοσκοπήσεις, ελπίζοντας πως έτσι θα συσπειρώσουν την βάση. Αλλά το ζητούμενο είναι ποια βάση θα συσπειρώσουν. Αυτή του 3% που φτιάχνεται με ακτιβιστικές δράσεις, ή αυτή που πήγε με άνεση να ψηφίσει αρχηγό σε ένα άλλο κόμμα, ανοίγοντας πόρτα για τον χειμώνα, που λέει και ο λαός μας;

Εκτός τόπου και χρόνου

Είναι χαρακτηριστικό τού τι επικρατεί στο εσωτερικό τού ΣΥΡΙΖΑ και του τρόπου που αναλύουν την αθρόα προσέλευση στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ τα όσα είπε ο Νίκος Βούτσης. Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής τόνισε πως «η συνεχιζόμενη φθορά της κυβερνητικής πολιτικής και του κ. Μητσοτάκη λόγω της προφανούς αποτυχίας και των μεγάλων ευθυνών τόσο στον τομέα της αντιμετώπισης της πανδημίας όσο και για την πρωτοφανή ακρίβεια που πλήττει τα λαϊκά νοικοκυριά, αναδιαμορφώνει και τους κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς».  Ο άλλος φωστήρας της Κουμουνδούρου, ο Πάνος Σκουρλέτης, εξακολουθεί να βάζει αστερίσκους για το κυβερνητικό παρελθόν της Χαριλάου Τρικούπη (λες και όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ κατά τη δική τους διακυβέρνηση ήταν άψογοι), σε ό,τι αφορά το παραμύθι της Προοδευτικής Διακυβέρνησης. Ο δε Τζανακόπουλος, που υποτίθεται είναι πιο νέος, μιλάει λες κι έχει κολλήσει η βελόνα κάτι δεκαετίες πίσω: «Το σύνολο του προοδευτικού, δημοκρατικού, αριστερού τόξου αυτής της χώρας οφείλει να τοποθετηθεί σε μια σειρά καθοριστικών ερωτημάτων, που αφορούν το σύνολο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη και της πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ.».

Κρούουν τον κώδωνα

Φυσικά, υπάρχουν και άλλοι που βλέπουν λίγο πιο μακριά από τη μύτη τους. Όπως ο Στέλιος Κούλογλου, που διέβλεψε με άρθρο του στον ιστότοπο tvxs ότι «για τον ΣΥΡΙΖΑ, στο γήπεδο της κεντροαριστεράς και της μεγάλης προοδευτικής παράταξης, εμφανίστηκε πλέον και άλλος παίκτης», κάνοντας λόγο ότι ο άγνωστος Νίκος Ανδρουλάκης και νέος είναι και το κυριότερο νίκησε έναν Παπανδρέου.

Αλλά και ο Χριστόφορος Βερναρδάκης έκανε λόγο για θολή εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, προειδοποιώντας πως «η εικόνα που εκπέμπει η αξιωματική αντιπολίτευση σε σχέση με τις αλλαγές που απαιτούνται στην κοινωνία δεν πρέπει να είναι ένα αριστερίστικο κόμμα, αλλά και ότι δεν πρέπει να χάσει την όποια δυναμική του και τον όποιο κοινωνικό ριζοσπαστισμό». Πάντως, στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανησυχούν περισσότερο για τις προβλέψεις του Βερναρδάκη, που λόγω και του παρελθόντος του ως δημοσκόπος εκτίμησε ότι «δεν θα υπάρξει μια αντιστροφή των εκλογικών ποσοστών» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, τοποθετώντας ως εξαιρετικά δύσκολο το ενδεχόμενο το ΠΑΣΟΚ να υπερβεί το 15%. Περισσότερο μας θυμίζει την περίοδο πριν από τις ευρωεκλογές του 2019, όταν διαβεβαίωνε τον Τσίπρα πως η διαφορά είναι δύο μονάδες και ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε με δέκα. Κι όπως λένε οι άσπονδοι φίλοι του Βερναρδάκη στην Κουμουνδούρου, «αφού προέβλεψε ο Χριστόφορος ότι δεν θα υπάρξει αλλαγή, μέχρι και δεύτερο κόμμα μπορεί να βγει το ΚΙΝΑΛ».