Κυβέρνηση για τη Μονή Σινά: Μας δουλεύουν κανονικά…
Μαξίμου και ΥΠ.ΕΞ. επιμένουν στο αφήγημα ότι διατηρείται ο θρησκευτικός χαρακτήρας της Μονής –κάτι που ποτέ δεν αμφισβητήθηκε από την Αίγυπτο– και δεν βγάζουν άχνα για την αρπαγή των 71 εκτάσεων που χρονολογούνται από την εποχή του Ιουστινιανού!!!
«Καλύτερα να μασάς πάρα να μιλάς» έλεγε μια παλιά διαφήμιση, αλλά η κυβέρνηση όταν πρόκειται για τον θέμα της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά επιμένει όχι απλώς να μιλάει αλλά να πιπιλίζει την καραμέλα της διατήρησης του «status quo» του ιστορικού μοναστηριού έπειτα από την απόφαση διοικητικού δικαστηρίου της Αιγύπτου για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής.
Το έκανε όλες τις προηγούμενες ημέρες ο κυβερνητικός προπαγανδιστικός «οργανισμός», το έκανε και την Κυριακή ο πρωθυπουργός στην εβδομαδιαία ανασκόπηση που έχει καθιερώσει να κάνει μέσω των social media. Χαρακτηρίζοντας το θέμα ιδιαίτερης σημασίας για τη χώρα μας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε συγκεκριμένα ότι η ελληνική θέση «είναι ξεκάθαρη και ταυτόσημη με αυτήν της ιστορικής Μονής, να γίνει δηλαδή σεβαστή η μακραίωνη παράδοση και το ήδη διαμορφωμένο status quo λειτουργίας αυτού του εμβληματικού ελληνορθοδόξου τοπόσημου.».
Η αλήθεια είναι ότι εδώ που έχει φτάσει το θέμα του ιστορικού μοναστηριού χρειάζονται πολύ πιο ξεκάθαρες απαντήσεις από την χιλιοειπωμένη «καραμέλα» του status quo. Θα χρειαστεί δηλαδή να εξηγηθεί από το Μαξίμου και το ΥΠΕΞ σε τι ακριβώς συνίσταται η ελληνική απαίτηση της διατήρηση του «υπάρχοντος καθεστώτος» διότι με τον γενικόλογο και νεφελώδη τρόπο που το θέτει η κυβέρνηση στον δημόσιο διάλογο εμφανίζεται να αρκείται στη διατήρηση του θρησκευτικού-λατρευτικού χαρακτήρα της Μονής που όμως ΔΕΝ αμφισβητείται. Αυτό που η αιγυπτιακή δικαιοσύνη θέτει σε… στάτους μεγάλης αιρεσιμότητας είναι η ιδιοκτησία των 71 εκτάσεων του μοναστηριού θα ανήκουν στο μοναστήρι.
Τα λέει και τα φωνάζει αυτά ο ελληνορθόδοξος κόσμος αλλά στην Ηρώδου Αττικού και στο νεοκλασικό του ΥΠΕΞ απέναντι από τη Βουλή επιμένουν να επικαλούνται την τοποθέτηση του Προέδρου Σίσι, που εκ των πραγμάτων δεν μας δικαιώνει πουθενά. Όπως δεν δικαιώνουν την κυβέρνηση οι χειρισμοί που έχει κάνει ως τώρα. Αν ακούσει κάποιος τους ειδικούς επί του θέματος όπως είναι λ.χ. ο εκπρόσωπος της Ιεράς Μονής του Σινά στην Αθήνα, αρχιμανδρίτης Πορφύριος Φραγκάκος, θα καταλάβει (χωρίς μισόλογα…) ότι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός που εκπονήθηκε τον Δεκέμβριο του 2024 και είχε γίνει αποδεκτός από την αιγυπτιακή πλευρά πηγαινοερχόταν επί τρεις μήνες στους αρμόδιους υπουργούς του Αλ-Σίσι για να πάρει υπογραφές και τελικά χωρίς να έχει προκύψει κάτι ή να προϋπάρξει κάποια προειδοποίηση στις 28 Μαΐου το εφετείο της Ισμαηλίας εξέδωσε μια ετυμηγορία που γκρέμισε τα συμφωνηθέντα του εξωδικαστικού συμβιβασμού που προέβλεπε ότι και οι 71 επίδικες εκτάσεις θα ανήκουν στο μοναστήρι.
Αν υποθέσουμε ότι η Δικαιοσύνη στην Αίγυπτο λειτουργεί ανεξάρτητα (;) από την εκτελεστική εξουσία και έχοντας ως μεγάλο τετελεσμένο την απόφαση του Εφετείου της Ισμαηλίας, η μόνη διέξοδος στην οποία μπορεί να προσβλέπει η Αθήνα είναι η πολιτική διευθέτηση του προβλήματος που όμως είναι από μόνο του… προβληματικό. Κι αυτό διότι θα πρέπει η ελληνική διπλωματία να διαπραγματευτεί ουσιαστικά εκ νέου μία συμφωνία που αν κρίνουμε από τον τρόπο με τον οποίο διαβουλεύεται το ΥΠΕΞ υπό την ηγεσία του Γιώργου Γεραπετρίτη στα μέτωπα της εξωτερικής μας πολιτικής, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ότι η Μονή θα μείνει ως είχε και ότι οι μοναχοί της θα πάψουν να θεωρούνται «φιλοξενούμενοι».